REAKCJE UTLENIANIA I REDUKCJI.pdf

(83 KB) Pobierz
cmnfhh
REAKCJE UTLENIANIA I REDUKCJI
Opracowanie: dr inż Krystyna Moskwa, dr Jadwiga Zawada
Reakcje redoks są to reakcje jednoczesnego utleniania i redukcji, w których pierwiastki
występujące w tych przemianach zmieniają swoją wartościowość, a dokładniej mówiąc stopień
utlenienia. Stopień utlenienia pierwiastka jest pojęciem umownym, które można zdefiniować
następująco:
Stopień utlenienia wskazuje, ile ładunków dodatnich lub ujemnych można przypisać atomowi
danego pierwiastka przy założeniu, że tworzy on z atomami drugiego pierwiastka tylko
wiązania jonowe.
Przy ustalaniu stopnia utlenienia stosuje się następujące reguły:
1. Stopień utlenienia pierwiastków w stanie wolnym równy jest zeru.
2. Stopień utlenienia wodoru w większości związków wynosi +I.
Wyjątkiem są wodorki metali I i II grupy układu okresowego, w których wodór przyjmuje stopień
utlenienia -I (np. NaH, CaH 2 )
3. Fluor we wszystkich związkach występuje na -I stopniu utlenienia.
4. Stopień utlenienia tlenu, w większości związków wynosi -II. Wyjątkiem są nadtlenki, w których
stopień utlenienia wynosi -I np. H 2 O 2 , Na 2 O 2 , BaO 2 ) oraz fluorek tlenu OF 2 , w którym tlen jest na +II
stopniu utlenienia.
5. Sumaryczny ładunek wszystkich atomów w związku chemicznym równy jest zeru, a w przypadku
jonów równy jest ładunkowi jonu.
W oparciu o powyższe reguły łatwo można ustalić stopnie utlenienia węgla w związkach: CO,
CO 2 , CH 4 , CCl 4 , H 2 CO 3 , CH 3 OH. Wynoszą one odpowiednio: +II, +IV, -IV, +IV, +IV, -II
W reakcjach redoks następuje, jak już powiedziano, zmiana stopnia utlenienia pierwiastków.
Rozpatrzmy reakcję:
Fe + 1 / 2 O 2 = FeO
Jest to prosta reakcja utlenienia. W jej trakcie atom żelaza zmienił stopień utlenienia z 0 na +II, a atom
tlenu z 0 na -II. Analogiczne zmiany obserwuje się podczas reakcji żelaza z siarką
Fe + S = FeS
Proces wzrostu stopnia utlenienia żelaza jaki obserwujemy w obydwóch przypadkach jest identyczny.
Nadano mu nazwę utleniania. Utlenianiem, w ogólnym sensie, będziemy nazywali proces wzrostu
stopnia utlenienia pierwiastka. Towarzyszy mu zawsze oddawanie elektronów:
Fe - 2e = Fe +II
Równocześnie drugi pierwiastek łącząc się z żelazem obniżył swój stopień utlenienia. Uległ redukcji
pobierając elektrony:
S + 2e = S -II
Substancja ulegająca redukcji nosi nazwę utleniacza, a reduktorem jest substancja, która się utlenia.
Zapis procesów utleniania i redukcji pozwala na przeprowadzenie bilansu elektronowego i łatwe
uzgodnienie reakcji redoks.
Przykład 1. Uzgodnić reakcję redoks:
C+ H 2 SO 4 = CO 2 + SO 2 + H 2 O
Aby uzgodnić tę reakcję należy stwierdzić, które pierwiastki biorą udział w procesie utleniania i
redukcji oraz jakim zmianom ulegają. Węgiel występujący po lewej stronie reakcji jest w stanie
wolnym, więc przyjmujemy jego stopien utlenienia za 0. Po prawej stronie reakcji występuje w postaci
dwutlenku węgla, w którym utlenienia wynosi +IV. Siarka w kwasie siarkowym występuje na +VI
stopniu utlenienia, a po prawej stronie reakcji na +IV. Powyższe zmiany stopni utlenienia pierwiastków
można zapisać:
C 0 ® C +IV
S +VI ® S +IV
Konsekwencją powyższego zapisu są równania elektronowe pokazujące liczbę elektronów biorących
udział w procesach utleniania i redukcji:
C 0 - 4e ® C +IV utlenianie
S +VI + 2e ® S +IV redukcja
Aby uzgodnić zapis reakcji należy przeprowadzić bilans elektronowy polegający na zrównaniu
ilości elektronów w obydwóch procesach. Osiąga się to ustalając najmniejszą wspólną wielokrotność
dla liczby elektronów i mnożąc równanie porzez odpowiednie współczynniki. Dla omawianego
przykładu równanie redukcji należy pomnożyć przez 2.
C 0 - 4e ® C +IV
2S +VI + 4e ® 2S +IV
Powyższy zapis wprowadzamy do uzgadnianego równania
C + 2H 2 SO 4 = CO 2 + 2SO 2 + H 2 O
Resztę współczynników uzgadniamy bilansując liczbę pozostałych atomów. Ostatecznie równanie
przyjmuje postać:
C + 2H 2 SO 4 = CO 2 + 2SO 2 + 2H 2 O
Przykład 2. Uzgodnić równanie:
KMnO 4 + FeSO 4 + H 2 SO 4 = K 2 SO 4 + MnSO 4 + Fe 2 (SO 4 ) 3 + H 2 O
Po sprawdzeniu stopni utlenienia pierwiastków występujących w reakcji ustalamy, że
zachodzą następujące procesy:
Mn +VII + 5e ® Mn +II
Fe +II - 1e ® Fe +III
Przeprowadzenie bilansu elektronów wymaga pomnożenia drugiego procesu przez 5. Prowadzi to do
trudności związanych z ułamkowymi współczymnnikami stechiometrycznymi w określeniu liczby moli
niektórych związków np. Fe 2 (SO 4 ) 3 . Można tego uniknąć zwielokrotniając mnożniki, to znaczy w tym
przypadku mnożąc równanie pierwsze przez 2, a drugie przez 10. Ustala to bilans elektronowy na
poziomie 10 elektronów.
2Mn +VII + 10e ® 2Mn +II
10Fe +II - 10e ® 10Fe +III
Ustalone współczynniki wprowadzamy do równania i dobieramy pozostałe współczynniki związków nie
biorących udziału w procesie redoks. Końcowy zapis równania przedstawia się następująco:
2KMnO 4 + 10FeSO 4 + 8H 2 SO 4 = K 2 SO 4 + 2MnSO 4 + 5Fe 2 (SO 4 ) 3 + 8H 2 O
Przykład 3. Uzgodnić reakcję redoks:
HNO 3 + Cu = Cu(NO 3 ) 2 + NO + H 2 O
Przy uzgadnianiu tej reakcji warto zwrócić uwagę na podwójną rolę kwasu azotowego(V),
występującego jako utleniacz miedzi oraz jako reagent tworzący sól z jonami miedzi. Po uzgodnieniu
procesów utleniania i redukcji
N V + 3e ® N II / × 2
Cu 0 - 2e ® Cu II / × 3
mamy prawo zapisać pierwszy etap reakcji
2HNO 3 + 3Cu = 3CuO + 2NO + H 2 O
Drugi etap polega na reakcji dodatkowych porcji kwasu azotowego z wytworzonym tlenkiem miedzi(II)
6HNO 3 + 3CuO = 3Cu(NO 3 ) 2 + 3H 2 O
Sumaryczny przebieg reakcji podaje równanie:
8HNO 3 + 3Cu = 3Cu(NO 3 ) 2 + 2NO + 3H 2 O
Przykład 4. Uzgodnić reakcję redoks:
FeS 2 + O 2 = Fe 2 O 3 + SO 2
W tej reakcji trzy pierwiastki zmieniają stopnie utlenienia. Piryt FeS 2 jest dwusiarczkiem
żelaza, w którym żelazo jest na +II stopniu utlenienia, a siarka na -I. W trakcie reakcji utlenia się cały
związek, to znaczy zarówno żelazo jak i siarka. Dlatego musimy rozpatrywać utlenianie tych dwóch
pierwiastków w takim stosunku stechiometrycznym, w jakim występują w związku macierzystym.
A więc, utleniać się będzie cząsteczka składająca się z jednego atomu żelaza i dwóch atomów siarki
Fe II - 1e ® Fe III
2S -I - 10e ® 2S IV
Na utlenienie 1 cząsteczki FeS 2 potrzeba 11 elektronów, które dostarczy tlen:
O 2 + 4e ® 2O -II
Przeprowadzamy bilans elektronowy i znajdujemy współczynniki równania:
Fe II - 1e ® Fe III / × 4
2S
× 4
O 2 + 4e ® 2O -II / × 11
® 2S
IV /
co daje
4FeS 2 + 11O 2 = 2Fe 2 O 3 + 8SO 2
PYTANIA KONTROLNE
1. Podać nazwy związków oraz określić stopnie utlenienia poszczególnych pierwiastków:
a) KMnO 4 ; NH 4 OH; H 3 PO 4 ; Na 2 ZnO 2 ; Fe 2 S 3
b) K 2 Cr 2 O 7 ; K 2 CrO 4 ; Fe(HS) 2 ; (CuOH) 2 CO 3 ; NaAlO 2
c) Ca(H 2 PO 4 ) 2 ; KCN; H 2 O 2 ; BaO 2 ; Mg(HCO 3 ) 2
2. Dobrać współczynniki do reakcji redoks. Wskazać utleniacz i reduktor.
a) HClO 4 + H 2 SO 3 = HCl + H 2 SO 4
b) FeSO 4 + HNO 3 + H 2 SO 4 = Fe 2 (SO 4 ) 3 + NO + H 2 O
c) Fe + H 2 SO 4 = Fe 2 O 3 + SO 2 + H 2 O
d) I 2 + Cl 2 + H 2 O = HIO 3 + HCl
e) H 2 S + H 2 SO 4 = S + H 2 O
f) PbO 2 + HCl = PbCl 2 + Cl 2 + H 2 O
g) H 2 S + HNO 3 = H 2 SO 4 + NO + H 2 O
h) MnCO 3 + KClO 3 = MnO 2 + KCl + CO 2
i) K 2 Cr 2 O 7 + H 2 SO 4 +H 2 S = Cr 2 (SO 4 ) 3 + H 2 O + S + K 2 SO 4
3. Zapisać równania i uzgodnić następujące reakcje:
a) fosfor + kwas azotowy(V) + woda = kwas ortofosforowy(V) + tlenek azotu(II)
b) dwuchromian(VI) potasu + jodek potasu + kwas siarkowy(VI) = siarczan(VI) potasu +
siarczan(VI) chromu(III) + jod + woda
c) siarczek miedzi(II) + kwas azotowy(V) = azotan(V) miedzi(II) + kwas siarkowy(VI) + tlenek
azotu(IV) + woda
d) manganian(VII) potasu + kwas azotowy(III) + kwas siarkowy(VI) = siarczan(VI) manganu(II) +
kwas azotowy(V) + siarczan(VI) potasu + woda
e) siarczek ołowiu(II) + kwas azotowy(V) = siarka + azotan(V) ołowiu(II) + tlenek azotu(II) + woda
-I - 10e
27038696.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin