Gwara Łowiecka.doc

Gwara Łowiecka.

Ambona - stanowisko myśliwskie zbudowane kilka metrów nad ziemią,
odpowiednio zamaskowane.

Badyle - nogi łosia, jelenia.

Bałwanek – kukła dzikiej kaczki, puszczana na wodę, wabi inne kaczki.
Broda – pęk piór na szyi głuszca.
Bródka – krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, tuż przy nasadzie ogona słonki.
Bulgot – głos wydawany przez koguty cietrzewia  podczas toków.
Burknięcie - odgłos zrywającego się do lotu jarząbka.
Chrapanie – głos wydawany przez słonkę w trakcie lotu godowego ciągu.
Ciąg – lot godowe słonek lub przelot dzikich kaczek lub gęsi na wodę wieczorem.
Ciec – ucieczka piesza kuraków.
Ciecier – cietrzew kogut.
Ciecieruk – młody cietrzew kogut.
Cieciorka – kura cietrzewia.
Ciek – nogi ptaków, kuraków.
Czuszykanie – głos wydawany przez koguta cietrzewia podczas toków.
Czyrykanie – głos wydawany przez zwołujące się kuropatwy.
Daszek (posyp) – paśnik dla kuropatw lub bażantów.

Gastrolity – u ptactwa – drobne kamyki, połykane wraz z pokarmem. Ulokowane w tzw. żołądku mięśniowym pomagają w rozcieraniu twardego pożywienia.
Głuszak – pisklę głuszca.
Głuszka, głuszyca – samica głuszca.
Igły – rogowe igiełki u leśnych kuraków wyrastające po bokach palców, zanikające po tokach.
Igrzysko – toki głuszca.
Kantak – pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego.
Kaptur, kapa – nakrycie głowy ptaka łowczego.
Kłapak, klapak – młoda, zwykle nielotna kaczka.
Klapanie – pierwsza zwrotka pieśni głuszca.
Klaskanie, korkowanie – trzecia zwrotka pieśni głuszca.
Kokanie – głos wydawany przez cieciorkę kurę cietrzewia.
Kołnierz – długie piórka wokół szyi koguta bataliona.
Kosacz – stary cietrzew.
Krajce – brzegi dzioba jastrzębia.
Krechtanie – głosy wydawane przez głuszca podczas zapadów.
Krektun – jednoroczny głuszec nie biorący udziału w tokach.
Krykucha – kaczka krzyżówka wyhodowana w niewoli, do wabienia kaczorów w czasie wiosennych godów.
Lira – ogon cietrzewia.
Loty – skrzydła ptaków.
Lustro – biała plama na barkach głuszca i cietrzewia.
Marmurek – białe plamy na sterówkach ogona głuszca.
Murzyn – młody kogut cietrzewia.
Nielot – młody ptak nie umiejący latać  lub dorosły w okresie pierzenia.
Nogawice – gęste upierzenie na zgrzebłach głuszca.
Nurek – ptak łowczy potrafiący atakować od spodu.
Ostroga – wyrostek z tyłu odnóży kuraków.
Oślada – trop kury na śniegu.
Pancerz – upierzenie piersi głuszca.
Paprzysko – miejsce piaskowych kąpieli ptaków.
Pianie – wydawanie ostrego głosu przez koguta bażanta.
Pielesz – gniazdo ptaka drapieżnego.
Pierzenie się – wymiana upierzenia u ptaków.
Podkowa – brązowy łuk na piersi kuropatwy.
Podlot – młody ptak zaczynający latać.
Sady – zlatywanie się w jedno miejsce kaczek.
Siąg – rozpiętość skrzydeł ptaków.
Skoki – część nóg ptaka.
Skrzekot – niepłodny mieszaniec cietrzewia i głuszca.
Starka –samica ptaka wodząca młode.
Syk – jeden z głosów cietrzewia wydawany podczas toków.
Szczotki – igły, piórka u nóg koguta głuszca w okresie godowym.
Szlifowanie, czyhitanie - ostatnia zwrotka pieśni głuszca.
Świstanie – głos wydawany przez słonkę w czasie ciągów.
Tabun – duże stado dzikich gęsi lub kaczek.
Toki – gra godowa u ptaków.
Tokowik – ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku.
Tokowisko – sadowisko, teren na którym odbywają się toki.
Trelowanie - druga zwrotka pieśni głuszca.
Ubranie – ubarwienie ptaków.
Uszy – czuby z piór wyrastające tyłu głowy samca bataliona.
Wachlarz – ogon koguta głuszca.

Wąsy – długie pióra przy dziobie koguta –dropia.
Widłówka –młoda kuropatwa po utracie środkowych sterówek.
Wiosła – nogi ptaków wodnych.
Zapady – wieczorne przyloty kogutów głuszca na tokowisko.
Zasadzanie głuszca – umiejscowienie zapadającego wieczorem głuszca.
Zierniki – oczy ptaków.
Zimowisko – miejsce spędzania zimy ptaków wędrownych.
Zloty – gromadzenie się ptaków w jednym miejscu.

bekowisko -- okres godowy danieli.

biegi -- nogi dzika.

bukowisko -- okres godowy u łosi.

byk -- samiec łosia, jelenia, daniela.

chłyst -- młody byk jeleń, który nie bierze udziału w rykowisku.

chmara -- stado jeleni, danieli.

ciele -- młody łoś, jeleń, daniel.

ciołek -- roczny byczek łosia, jelenia lub daniela.

ciota, licówka -- łania prowadząca chmarę.

fajki -- kły w górnej szczęce dzika.

farba -- krew zwierzyny.

fartuszek -- pęk białych włosów przy sromie sarny.

gach -- samiec zająca.

gwizd -- ryj dzika.

huczka -- okres godowy dzików.

koza -- samica sarny.

kozioł -- samiec sarny.

kwiat -- ogon zwierzyny płowej.

lampy -- oczy wilka.

locha -- samica dzika.

lustro -- biała sierść na zadzie łani.

łania -- samica jelenia, daniela.

łyżka -- uszy zwierzyny płowej.

myłkus -- samiec zwierzyny płowej o zniekształconym porożu.

narogi -- jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny płowej.

odyniec -- stary dzik samiec.

patrochy -- wnętrzności zwierzyny.

rudel -- stado saren.

siuta -- samica sarny.

suknia -- sierść zwierzyny płowej.

szable -- kły dolnej szczęki dzika samca.

tabakiera -- zakończenie ryja dzika.

talerz -- biała sierść na zadzie sarny.

złom -- gałązka będąca znakiem ubicia zwierzyny.

zrzut -- odpadłe poroże zwierzyny płowej.