cadstar_cz3.pdf
(
1457 KB
)
Pobierz
099-102_cadstar_cz3.indd
KURS
Alternatywa: Cadstar
w praktyce elektronika–
konstruktora, część 3
W trzeciej części kursu
kontynuujemy opis edytora
schematów. Pokrótce
opiszemy podstawowy podział
obiektów w bibliotekach,
po czym poznamy metody
szukania oraz dodawania
do schematu potrzebnych
elementów. Opiszemy także
sposób zmiany parametrów
wyświetlania poszczególnych
obiektów, pokażemy także
jak je zaznaczać. Następnie
rozpoczniemy opis rysowania
połączeń pomiędzy
wyprowadzeniami poszczególnych
elementów.
Rys. 30. Okno główne funkcji
Library Searcher...
W okienku głównym przeszu-
kiwacza (
rys. 30
) oprócz listy
wszystkich dostępnych elemen-
tów umieszczono również podgląd
symbolu oraz obudowy aktualnie
wskazywanego elementu. Wielkość
tych trzech paneli można dowol-
nie zmieniać, wystarczy najechać
wskaźnikiem myszy na rozdzielającą
je belkę, po czym kliknąć, przytrzy-
mać lewym klawiszem i przesunąć
w wybrane miejsce. Narzędzia służą-
ce szukaniu elementów umieszczo-
ne są na górze okna, alternatywnie
możemy kliknąć w dowolne miejsce
listy elementów prawym klawiszem
myszy. W otwartym menu konteks-
tu mamy kilka opcji do wyboru.
Funkcja
Sort on Column
pozwa-
la na uporządkowanie elementów
według nazw ze wskazywanej ko-
lumny.
Resize to Text
zmienia sze-
rokość kolumny tak, aby w danej
kolumnie widoczne były w całości
wszystkie teksty. Najbardziej inte-
resującą nas jednak komendą jest
Search Column
... Po jej wywoła-
niu otwarte zostaje okno, w którym
wpisać możemy szukany ciąg zna-
ków (
rys. 31
). Zmianą co do po-
przednich metod jest brak możliwo-
ści użycia znaków zastępczych (‘*’
oraz ‘?’), wystarczy wpisać dowolny
ciąg, a zostanie on znaleziony, bez
względu czy znajduje się on na po-
czątku, środku czy też końcu szu-
kanej nazwy. Umieszczona poniżej
opcja
Search Column
pozwala na
wybranie jednego z kilkudziesięciu
parametrów, który chcemy przeszu-
kać. Aktualnie chcemy przeszukać
tylko nazwy elementów, wybiera-
my więc kolumnę
Part Name
. Po
kliknięciu OK, jeżeli szukany ele-
ment został znaleziony, zostaje on
podświetlony. Klikając ikonkę
Find
Again
( ) kursor przechodzi na
następny element, którego nazwa
zawiera identyczny, szukany ciąg.
Alternatywnie możemy użyć klawi-
sza skrótu
Ctrl + A
. Aby wybrany
element dodać do schematu wystar-
czy na niego kliknąć (na tabeli z li-
stą elementów) dwukrotnie lewym
klawiszem myszy. Możemy również
kliknąć ikonkę
Send Selection
( )
lub użyć klawisza skrótu
Ctrl + S
.
Element zostaje wtedy podwieszo-
ny pod kursorem myszy w edytorze
schematu, możemy go teraz obrócić
lub położyć zgodnie z opisanymi
poprzednio sposobami. Jeżeli okno
Rys. 31. Okienko służące wyszukaniu
elementów
Elektronika Praktyczna 1/2008
99
KURS
Rys. 32. Lista dostępnych plików
konfigurujących sposób wyświetlania
poszczególnych obiektów
cyjne, jeden dla
tła czarnego,
drugi z tłem bia-
łym. Użytkownik
może oczywiście
stworzyć więk-
szą liczbę od-
powiadających
mu konfiguracji.
W górnej części
edytora schema-
tów, na pasku
General
znajduje
się pole
Colour
Files
(
rys. 32
),
jest to lista do-
stępnych plików
konfiguracyj-
nych. Wystarczy
ją kliknąć i wybrać potrzebny nam
plik. Parametry wyświetlania zmie-
niamy w okienku
Co-
lours
(
rys. 33
). Wywo-
łać możemy je z menu
Settings
lub klikając
odpowiednią ikon-
kę na pasku
General
( ). Oprócz zmiany
kolorów, mamy możli-
wość określenia, które
kolory lub części skła-
dowe obiektów umiesz-
czonych na schemacie
dadzą się zaznaczyć,
a przez to będziemy
mogli je obracać, ko-
piować, usuwać itp.
Umieszczony po pra-
wej stronie przycisk
Pickable Colours..
ot-
wiera okienko w któ-
rym możemy zmie-
nić wybieralność po-
szczególnych kolorów
(
rys. 34
). Ustawienia
powzięte w tym okienku mają zna-
czenie nadrzędne, jeżeli wybieral-
ność któregokolwiek z kolorów zo-
stanie wyłączona, to dowolny, wy-
świetlany w tym właśnie kolorze,
obiekt na schemacie nie da się
zaznaczyć, a przez to nie uda nam
się go edytować. Zmiany ustawień
możemy dokonać klikając dwukrot-
nie na wybrany kolor lub używa-
jąc umieszczonych na spodzie okna
przycisków. Centralnym elementem
okna
Colors
jest panel kategorii.
Wyszczególnione zostały na nim
wszystkie dostępne na schemacie
obiekty. Części składowe obiektów
złożonych zostały podzielone w gru-
py tematyczne (po lewej ich stronie
znajdują się ikonki z plusem), aby
wyszukiwarki elementów przysłania
nam planszę schematu, wystarczy
je chwilowo zmniejszyć lub prze-
sunąć.
Przejdźmy teraz do poruszone-
go wcześniej tematu wyświetlania
lub ukrywania wybranych obiektów.
Program CADSTAR używa systemu
plików tekstowych, w których okre-
ślone są między innymi kolory,
oraz widoczność lub ukrycie po-
szczególnych obiektów. Standardo-
wo do edytora schematu dołączone
zostały dwa różne pliki konfigura-
Rys. 35. Okienko zmiany kolorów
pozmieniać ich parametry wystarczy
daną grupę kliknąć dwukrotnie my-
szą. Dla każdej części mamy możli-
wość zmiany czterech parametrów.
Pierwszy to
True Size
, standardowo
włączony powoduje, że elementy
widoczne na monitorze mają okre-
ślone parametry, przykładowo sze-
rokość linii lub w przypadku tekstu
konkretną czcionkę. Wyłączenie op-
cji powoduje wyświetlanie elemen-
tów jako wektorów o zerowej sze-
rokości, przyspiesza to odświeżania
ekranu, zmiany powiększenia oraz
przesuwanie edytowanego fragmentu
schematu. Kolejnym parametrem jest
Pickable
, czyli możliwość zaznacza-
nia. Parametr ten działa identycz-
nie jak w przypadku kolorów, tym
razem określa jednak konkretne ele-
menty składowe. Następny parametr
Visible
wpływa na to czy dany
obiekt na schemacie będzie, czy też
nie będzie widoczny. Ostatnim pa-
rametrem jest
Colours
. Użytkownik
ma do wyboru 64 barwy, z czego
16 standardowych, oraz 48 dla sa-
modzielnego zdefiniowania. Okienko
zmiany koloru (
rys. 35
) dostępne
jest po dwukrotnym kliknięciu wy-
branego wpisu w panelu kategorii
lub po kliknięciu przycisku
Change
Colours..
. W okienku tym po prawej
stronie mamy możliwość zdefinio-
wania kolorów użytkownika, wystar-
czy kliknąć dowolne puste jeszcze
pole, po czym przycisk
define Cu-
stom Colours
... W otwartym następ-
nie okienku możemy już zmikso-
wać odpowiadającą nam barwę. Po
dokonaniu wszystkich niezbędnych
ustawień należy jeszcze jak naj-
szybciej zapisać zmiany w nowym
pliku konfiguracyjnym. Służy temu
przycisk
Save...
w polu
Colours File
.
Rys. 33. Okno służące zmianie sposobu wyświetlania
poszczególnych elementów
Rys. 34. Zmiana właściwości poszcze-
gólnych kolorów
100
Elektronika Praktyczna 1/2008
KURS
Rys. 36. Ustawienia sposobu zagina-
nia linii w czasie rysowania połączeń
Jest to domyślny tryb, gdy żadne
inne narzędzie nie jest urucho-
mione. Można go uruchomić przez
kliknięcie ikonki ze strzałką z paska
Actions
( ) lub przyciskając kla-
wisz
Esc
. Najprostszą metodą selek-
cji jest klikniecie lewym klawiszem
myszy na dany element. Zostanie
on wtedy wybrany, poinformowani
zostaniemy o tym zmianą jego ko-
loru. Czasami może się zdarzyć że
nie trafimy dokładnie wobiekt któ-
rych chcemy wybrać (szczególnie
w przypadku, gdy w pobliżu znaj-
dują się inne obiekty), program nie
wie wtedy, o który element nam
chodzi. Wyświetlone zostanie okien-
ko z możliwymi, znajdującymi się
w pobliżu obiektami, wystarczy wte-
dy wybrać ten, który nas interesuje.
Zakres otaczającego kursor obszaru,
z którego elementy będą brane pod
uwagę (
Picking Tolerance
) oraz wy-
świetlanie okna pomocniczego mo-
żemy określić w opcjach, na zakład-
ce
Interaction
w polu
Picking Tole-
rance.
Nie zapominajmy, że wybrać
możemy tylko te obiekty, w których
ustawiono poprzednio parametr
Pi-
ckable
. Jeżeli po wybraniu pierw-
szego elementu klikniemy na dru-
gi, zostanie on wybrany a pierwszy
zostanie odznaczony. Jeżeli jednak
klikniemy na element drugi oraz
kolejne, jednocześnie przytrzymu-
jąc wciśnięty klawisz
Ctrl
, zostaną
one dodane do poprzedniej selekcji.
W przypadku zaznaczania połączeń
(lub elementów złożonych), kliknię-
cie na nie powoduje podświetlenie
tylko jednego segmentu, jeżeli jed-
nak podtrzymamy podczas klikania
klawisz
Shift
, to wybrane zostaną
wszystkie segmenty da-
nego połączenia. Do-
datkowe, jednoczesne
przytrzymanie klawisza
Ctrl
dodaje do aktu-
alnej selekcji kolejne
kompletne połącze-
nia. Kolejnym sposo-
bem wyboru jest uży-
cie ramki. Wystarczy
umieścić kursor z dala
od jakichkolwiek obiek-
tów, po czym kliknąć
i przytrzymać lewy
klawisz myszy. Przesu-
wając kursor rysujemy
ramkę nad interesują-
cymi nas obiektami.
Oczywiście klawisz
Ctrl
pozwala nam na do-
dawanie do istniejącej
już selekcji następnych elementów
(wybranych również przy pomocy
ramek). Skrót klawiszy
Ctrl + A
powoduje selekcję wszystkich, znaj-
dujących się na aktualnym arku-
szu symboli, dodatkowo funkcja ta
umieszczona jest również w menu
Esdit
. Poszczególne obiekty możemy
również wybrać wpisując ich nazwy
z klawiatury, służy temu komenda
S
(skrót od komendy
Select
). Wy-
starczy ją wpisać z klawiatury, a za
nią nazwy poszczególnych elemen-
tów, w nazwach tych możemy uży-
wać znaków zastępczych (* ?), jak
również przedziałów. Przykładowo
postać: S R[1–15] spowoduje wy-
branie rezystorów z przedziału R1
do R15. Jeżeli do bieżącej selekcji
chcemy dodać nowy element, jego
nazwę poprzedzimy znakiem +,
jeżeli chcemy odjąć, poprzedzimy
minusem. Aby dostosować widok
schematu tak, aby zobaczyć wszyst-
kie wybrane elementy, wystarczy
kliknąć ikonkę
View Selection
( )
z paska
View
. Gdy już dokonamy
niezbędnych operacji na wybranych
elementach (kopiowanie, obracanie,
przesuwanie...), warto by było je
odznaczyć. W tym celu wystarczy
kliknąć klawisz
Esc
, kliknąć myszą
w jakikolwiek obszar schematu, na
którym nie występują żadne ele-
menty lub użyć komendy deselek-
cji, wpisując z klawiatury literkę D.
Najwyższa pora poprowadzić po-
łączenia pomiędzy końcówkami po-
szczególnych elementów. Na począ-
tek zajmiemy się połączeniami pro-
stymi (tworzenie magistral opiszemy
w kolejnej części kursu). Spójrzmy
na ich ustawienia, są one dostęp-
ne na zakładce
Interaction
w oknie
Options
(
rys. 36
). W polu
Add Seg-
ment Mode
określamy, pod jakim
kątem możemy połączenia zaginać.
Do wyboru mamy (po kolei od
góry): zagięcie połączeń pod kątem
wielokrotności 90 stopni, wielokrot-
ności 45 oraz pod dowolnym ką-
tem. Wybierzmy opcję pierwszą, po
czym wyjdźmy z ustawień klikając
OK. Do poprowadzenia połączeń
użyjemy komendy
Add Conection
.
Oczywiście jak większość komend
możemy ja wybrać na kilka spo-
sobów: klikając na ikonkę z paska
Schematics
( ), wybierając z me-
nu
Add
lub skrótem klawiszy (jeże-
li został zdefiniowany). Po wybra-
niu komendy klikamy na końców-
kę elementu, od którego chcemy
rozpocząć prowadzenie połączenia.
W czasie zmiany pliku z kolorami,
program odczytuje na nowo plik
z dysku twardego, jeżeli nie zapi-
szemy zmian, to żmudne ustawie-
nia mogą zostać natychmiastowo
utracone. Podobnie kolory użytkow-
nika, mogą być różne dla różnych
plików. Są one umieszczone właś-
nie w tych plikach, przez co jeżeli
zapomnimy plik zapisać mogą one
również zostać utracone. Godnym
uwagi jest jeszcze przycisk
Preview
.
Powoduje on odświeżenie wyświet-
lania schematu z wprowadzeniem
aktualnych zmian. Pozwala to na
szybkie sprawdzenie wyników na-
szej ingerencji.
Zajmijmy się teraz zaznacza-
niem poszczególnych, umieszczo-
nych na schemacie obiektów. Zgru-
powane elementy możemy później
przemieszczać, obracać, usuwać,
zmieniać ich właściwości oraz wy-
konywać z nimi jeszcze wiele in-
nych działań. Poznanie kilku za-
sad ułatwi i przyśpieszy nam pracę
z programem. Poszczególne obiekty
możemy zaznaczać wtedy, gdy pro-
gram znajduje się w trybie selekcji.
Rys. 37. Rozpoczęcie prowadzenia połączenia
Elektronika Praktyczna 1/2008
101
KURS
połączenie, aby prze-
biegało ono pod kątem
90 stopni. Jeżeli w cza-
sie rysowania połączeń
chcemy wprowadzić
dodatkowe zgięcia, to
w punktach tych klikamy
dodatkowo lewym klawi-
szem myszy. W czasie
rysowania, gdy połącze-
nie jest jeszcze przykle-
jone do kursora myszki,
możemy kliknąć prawy
jej klawisz. Otwarte zo-
stanie wtedy menu kon-
tekstu (
rys. 39
), Przy
jego pomocy możemy
między innymi pozmie-
niać parametry kreślenia
ścieżek. W dolnej części
okna widzimy trzy po-
znane już wcześniej opcje zmia-
ny kąta. Kliknięcie którejś z nich
powoduje natychmiastową zmianę
stylu zaginania poszczególnych seg-
mentów. Funkcja
Dangler
powoduje
dodanie tymczasowego punktu koń-
czącego połączenie. Ponieważ koń-
ce połączeń nie mogą wisieć tak
Rys. 39. Menu kontekstu dostępne
w czasie kreślenia połączeń
Rys. 38. Gotowe połączenie pomiędzy dwoma
terminalami
sobie w powietrzu, czasami może
się przydać możliwość stosowania
punktów tymczasowych. Pozostałe
opcje opiszemy w następnej czę-
ści kursu, w czasie dokładniejszego
poznawania funkcji kreślenia połą-
czeń. Poprowadźmy teraz kolejne
połączenia zgodnie z odręcznie na-
szkicowanym schematem. Schemat
z edytora powinien wyglądać mniej
więcej tak, jak na rysunku tytuło-
wym, rozpoczynającym drugą część
kursu.
inż. Henryk Wieczorek
henrykwieczorek@gmx.net
Przykładowo niech top będzie baza
tranzystora TR2 (
rys. 37
). Następnie
przesuwamy kursor myszki na wy-
prowadzenie, które będzie końcem
połączenia, przykładowo wyprowa-
dzenie rezystora R5, i klikamy po-
nownie lewym klawiszem myszy
(
rys. 38
). Program dostosował tak
R
E
K
L
A
M
A
Nowy
10
już w sprzedaży!
i projektowanie staje się czystą przyjemnością...
Kompleksowe rozwiązanie
: Schematic
Capture, PCB Design, 3D verification,
High-Speed design, SI Analysis,
Component & BOM Management,
Bus routing with auto ordering i więcej…
Najliczniejsze biblioteki
na rynku – ponad
230 000 elementów
Rabaty
na licencje
edukacyjne
Elastyczny dobór
licencji
dostosowany
do indywidualnych potrzeb
Bezpłatna pomoc techniczna
,
darmowy upgrade, dostęp do
forum użytkowników, grup dyskusyjnych
obszernych bibliotek wraz z umową serwisową
www.cadstar.pl polska@quantumeds.co.uk t: 0044 1639 864646
102
Elektronika Praktyczna 1/2008
Plik z chomika:
witold23
Inne pliki z tego folderu:
cadstar_cz13.pdf
(1725 KB)
cadstar_cz12.pdf
(1473 KB)
cadstar_cz11.pdf
(2000 KB)
cadstar_cz10.pdf
(1212 KB)
cadstar_cz9.pdf
(1535 KB)
Inne foldery tego chomika:
Altium
Autotrax
Cadstar w praktyce
Easy Trax - to naprawdę proste
kurs PROTEL
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin