11. Leguny w niebie (tekst).pdf

11.

LEGUNY W NIEBIE

Słowa i melodia: Adam Kowalski

Siedział Ļ wi ħ ty Piotr przy bramie, oj rety,

Czytał se komunikaty z gazety,

Wtem kto Ļ szarpn Ģ ł bram ħ złot Ģ ,

Pyta Ļ wi ħ ty klucznik: „Kto to?”

Leguny, my z frontu leguny!

- Czy nie znacie niebieskiego zwyczaju,

Jak le Ņę mo Ň na bez przepustki do raju?

Wiemy, wiemy, lecz tu pustki,

Wi ħ c nas wpu Ļę cho ę bez przepustki,

Leguny, my biedne leguny.

- Wpierw do czy Ļę ca i Ļę musicie w ogonku,

Tam wybiel Ģ was, jako płótno na słonku,

- Byli Ļ my ju Ň w czy Ļę cu, byli,

Całkiem nas tam wybielili,

Leguny my czyste, leguny.

- Wi ħ c mi zaraz marsz do piekła sekcjami,

Niepotrzebny tu ambaras mam z wami...

- Byli Ļ my ju Ň nawet w piekle,

Ale tam gor Ģ co w Ļ ciekle,

Leguny chc Ģ raju, leguny.

Miał staruszek gust wyrzuci ę t ħ band ħ ,

ņ e si ħ tak do nieba pchaj Ģ na grand ħ ,

W Ģ sem ruchał, brod Ģ ruchał,

Ale si ħ nie udobruchał;

Leguny czekały, leguny.

Spostrzegł Pan Bóg, Ň e Piotr ĺ wi ħ ty co Ļ knowa,

Wi ħ c odezwał si ħ do niego w te słowa:

- B Ģ d ŅŇ e z wiary, wpu Ļę ich Pietrze,

Bo pomarzn Ģ mi na wietrze,

Leguny kochane, leguny!

I uczynił z nich Piotr ĺ wi ħ ty załog ħ ,

I wypłacił im relutum za drog ħ .

A gdy zmorzył sen Piotrusia,

Z aniołkami husia-siusia!

Leguny ta ı czyły, leguny.