KAWIARENKI           I. Jarocka

A kiedy już przyjdzie czas, pełne po brzegi są kawiarenki

Pod okna ich, pełne gwiazd, gdzieś w zakamarkach wielkich miast ciągnie nas

Ref:  Kawiarenki, na, na, na kawiarenki, na, na, na,

         Małe tak, że zaledwieś wszedł, zniżasz głos aż po szept

         Mimochodem, kamień w wodę,

         Wpadnie coś z bardzo wielkich spraw w czarną toń małych kaw

         Kawiarenki, na, na, na, kawiarenki, na, na, na,

         Z cienia w pół i ze świata w pół ty i ja i nasz stół

         Za wirażem szklanych marzeń ledwo świat poznajemy już choć jest tuż

Miejsc w koło nas coraz mniej, już dymi z okien białym obłokiem

I barman już woła: „hej!” Już kawiarenka rusza w rejs, wielki rejs

Ref: Kawiarenki, na, na, na, kawiarenki, na, na, na,

        Stolik nasz w nieważkości lamp krąży tu, krąży tam

        Filiżanki - białe ptaki – lecą wprost w kolorowy dym

        Płyną w nim, giną w nim

        Pan i pani zaszeptani, któż to wie, gdzie naprawdę są, ona z nim i on z nią

        Kawiarenki, kawiarenki, porwą gdzieś w siódme niebo aż stolik nasz.

     A  D  A  E7  A  /  A  h  E7  A  fis  h  E7  A