Rozdział 11. Funkcje logarytmiczne 80
Niech a będzie liczbą dodatnią, różną od jedności oraz b będzie liczbą dodatnią. Logarytmem liczby b przy podstawie a nazywamy liczbę x będącą wykładnikiem potęgi, do której należy podnieść liczbę a, aby otrzymać liczbę b. A więc
Przykłady. Obliczymy logarytmy niektórych liczb.
a)
b)
c) Czyli
d) dla
e)
Czyli .
Niech a, b, c będą takimi liczbami, że wszystkie wyrażenia występujące w poniższych wzorach mają sens. Prawdziwe są wówczas następujące równości:
i)
ii)
iii)
iv)
v)
Logarytmy przy postawie 10 nazywają się logarytmami dziesiętnymi i w ich zapisie pomijamy podstawę, tzn. zamiast pisać piszemy log a.
Przykłady. Zastosujemy podane wzory do przekształcenia wybranych wyrażeń do innych postaci.
Zauważmy, że lewa strona równości jest prawdziwa dla a prawa strona wymaga mocniejszych założeń: Cała równość jest prawdziwa oczywiście przy tych ostatnich założeniach.
c)
Analogicznie jak w przykładzie a), lewa strona równości jest prawdziwa dla oraz a prawa strona dla oraz Zatem cała równość zachodzi dla
d)
Funkcją logarytmiczną przy postawie a, gdzie nazywamy funkcję określoną wzorem
Poniżej przedstawione zostały wykresy funkcji logarytmicznych dla podstaw oraz
Najważniejsze własności zdefiniowanej funkcji logarytmicznej są następujące:
i) Dziedziną funkcji logarytmicznej jest zbiór liczb rzeczywistych dodatnich, tj. W konsekwencji w trakcie rozwiązywania równań i nierówności logarytmicznych konieczne jest robienie zastrzeżeń odnośnie argumentów pojawiających się funkcji logarytmicznych.
ii) Zbiorem wartości funkcji logarytmicznej jest cały zbiór liczb rzeczywistych.
iii) Funkcja wykładnicza jest różnowartościowa. Oznacza to, że jeżeli i to Równoważność ta jest wykorzystywana do rozwiązywania równań logarytmicznych.
iv) Dla a > 1 funkcja logarytmiczna jest funkcją rosnącą i gdy jest ona funkcją malejącą. W konsekwencji, jeżeli i to
Te z kolei równoważności mają kluczowe znaczenie dla rozwiązywania nierówności logarytmicznych.
Uwaga. Naszkicujmy w tym samym układzie współrzędnych prostą o równaniu oraz wykresy funkcji
Jeżeli porównany wykres funkcji z wykresem funkcji , to zauważymy, że wykresy te są symetryczne względem osi symetrii Sugeruje to, że funkcje f i g są względem siebie wzajemnie odwrotne. Rzeczywiście tak jest, gdyż
W ogólnym przypadku zachodzi następujący fakt:
Jeżeli to dla funkcji i zachodzą zależności:
Równaniem logarytmicznym nazywamy równanie, w którym niewiadoma x występuje w wyrażeniach logarytmowanych lub podstawach logarytmów.
Przykłady. Prześledzimy na wybranych przykładach problemy związane z rozwiązywaniem równań logarytmicznych.
Rozwiązanie. Zaczynamy od zastrzeżeń:
Dla mamy:
Zauważmy, że możliwość obustronnego opuszczenia znaku logarytmu, z której skorzystaliśmy, jest konsekwencją różnowartościowości funkcji logarytmicznej. Liczba będąca drugim rozwiązaniem równania kwadratowego nie należy do dziedziny równania.
Rozwiązanie. Zastrzeżenie: x > 0. Dzięki różnowartościowości funkcji logarytmicznej możemy obie strony równania logarytmować:
Podstawiamy
Wracając do niewiadomej x mamy
Obie wyznaczone liczby należą do dziedziny równania, wiec są jego rozwiązaniami.
Równanie ma sens dla wszystkich x. Mamy
Podstawiając otrzymujemy
Stąd Pierwsze z równań jest sprzeczne, drugie daje rozwiązanie
Rozwiązanie. Zastrzeżenia:
Otrzymaliśmy koniunkcję warunków sprzecznych ze sobą i dlatego dziedziną równania jest zbiór pusty. Równanie takie nie może mieć rozwiązań.
e) .
Mamy dla
Rozwiązaniem równania jest liczba 6.
f)
Rozwiązanie. Zastrzeżenie: x > 0. Stosujemy wzór na zamianę podstawy logarytmu:
Znalezione rozwiązanie jest zgodne z zastrzeżeniem.
g) ...
Koteciek