USTAWA
z dnia 27 kwietnia 2001 r.
Prawo ochrony środowiska
Tytuł I
Przepisy ogólne
Dział II
Definicje i zasady ogólne
Art. 3.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
(…)
13) ochronie środowiska - rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań,
umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej;
ochrona ta polega w szczególności na:
a) racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami
środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,
b) przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,
c) przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego,
39) środowisku - rozumie się przez to ogół elementów przyrodniczych, w tym
także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności
powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, zwierzęta i rośliny, krajobraz
oraz klimat,
50) zrównoważonym rozwoju - rozumie się przez to taki rozwój społecznogospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych,
gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej
oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania
możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych
społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i
przyszłych pokoleń.
Art. 4.
1. Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy ustawy każdemu i
obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w celu zaspokojenia
potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz
uprawiania sportu, w zakresie:
1) wprowadzania do środowiska substancji lub energii,
2) innych niż wymienione w pkt 1 rodzajów powszechnego korzystania z wód
w rozumieniu ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U.
Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r.
Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39,
poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40,
poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r.
Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133,
poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz.
991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43).
2. Korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego
może być, w drodze ustawy, obwarowane obowiązkiem uzyskania pozwolenia,
ustalającego w szczególności zakres i warunki tego korzystania, wydanego przez
właściwy organ ochrony środowiska.
3. Zwykłym korzystaniem ze środowiska jest takie korzystanie wykraczające poza
ramy korzystania powszechnego, co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku
uzyskania pozwolenia, oraz zwykłe korzystanie z wody w rozumieniu przepis
ów ustawy - Prawo wodne.
Art. 5.
Ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z
uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów. (zasada kompleksowości?)
Art. 6.
1. Kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest
obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu.(zasada prewencji?)
2. Kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie
jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością,
podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze. (zasada przezorności?)
Art. 7.
1. Kto powoduje zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty usunięcia skutków
tego zanieczyszczenia.
2. Kto może spowodować zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty zapobiegania
temu zanieczyszczeniu.
Tytuł V
Środki finansowo-prawne
Dział I
Art. 272.
Środki finansowo-prawne ochrony środowiska stanowią w szczególności:
1) opłata za korzystanie ze środowiska,
2) administracyjna kara pieniężna,
3) zróżnicowane stawki podatków i innych danin publicznych służące celom
ochrony środowiska.
Art. 273.
1. Opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za:
1) wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza,
2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
3) pobór wód,
4) składowanie odpadów.
2. Administracyjna kara pieniężna jest ponoszona za przekroczenie lub naruszenie
warunków korzystania ze środowiska, ustalonych decyzją w zakresie określonym
w ust. 1, a także w zakresie magazynowania odpadów i emitowania hałasu
do środowiska.
3. Przepisy ustawy o ochronie przyrody i przepisy ustawy - Prawo geologiczne i
górnicze oraz innych ustaw określają odrębne przypadki i zasady ponoszenia
opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych.
Art. 275.
Do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych
są obowiązane, z zastrzeżeniem art. 284 ust. 2, podmioty korzystające ze
środowiska.
Art. 276.
1. Podmiot korzystający ze środowiska bez uzyskania wymaganego pozwolenia lub
innej decyzji ponosi opłatę podwyższoną za korzystanie ze środowiska.
2. W razie korzystania ze środowiska z przekroczeniem lub naruszeniem warunków
określonych w pozwoleniu lub innej decyzji podmiot korzystający ze środowiska
ponosi, oprócz opłaty, administracyjną karę pieniężną.
Art. 277.
1. Opłaty za korzystanie ze środowiska podmiot korzystający ze środowiska wnosi
na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania
ze środowiska.
2. Opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wynikające z eksploatacji
urządzeń, wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze
względu na miejsce rejestracji podmiotu korzystającego ze środowiska.
3. Administracyjne kary pieniężne podmiot korzystający ze środowiska wnosi na
rachunek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, który wydał decyzje w
przedmiocie wymierzenia kary.
4. Wpływy z tytułu opłat i kar stanowią przychody odpowiednich funduszy ochrony
środowiska i gospodarki wodnej.
Opłaty za korzystanie ze środowiska
Rozdział 1
Wnoszenie opłat
Art. 284.
1. Podmiot korzystający ze środowiska ustala we własnym zakresie wysokość należnej
opłaty i wnosi ją na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego.
2. Osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami ponoszą opłaty za korzystanie ze
środowiska w zakresie, w jakim korzystanie wymaga pozwolenia na wprowadzanie
substancji lub energii do środowiska oraz pozwolenia wodnoprawnego na
pobór wód w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo wodne.
Art. 285.
1. Opłatę ustala się według stawek obowiązujących w okresie, w którym korzystanie
ze środowiska miało miejsce.
2. Podmiot korzystający ze środowiska wnosi opłatę do końca miesiąca następującego
po upływie każdego kwartału.
Rozdział 3
Opłaty podwyższone
Art. 292.
Podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone o 500% w przypadku
braku wymaganego pozwolenia na:
1) wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów,
2) pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi.
Art. 293.
1. Za składowanie odpadów bez uzyskania decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji
składowiska odpadów podmiot korzystający ze środowiska ponosi, z
zastrzeżeniem ust. 3-5, opłaty podwyższone w wysokości 0,05 jednostkowej
stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą dobę składowania.
3. Za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym podmiot korzystający
ze środowiska ponosi opłaty podwyższone w wysokości 0,1 stawki
opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą dobę składowania.
4. W przypadku pozbycia się odpadów:
1) nad brzegami zbiorników wodnych, a zwłaszcza w strefach ochronnych ujęć
wód i na terenach wypływu wód z warstw wodonośnych,
2) na terenach parków narodowych i rezerwatów przyrody,
3) na terenach leśnych albo uzdrowiskowych lub na terenach przeznaczonych
na cele rekreacyjno-wypoczynkowe,
podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone w wysokości
0,15 jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za
każdą dobę składowania.
5. Podmiot korzystający ze środowiska w przypadku pozbycia się odpadów do
śródlądowych wód powierzchniowych i podziemnych, morskich wód wewnętrznych
lub wód morza terytorialnego ponosi opłatę podwyższoną w wysokości
100-krotnej jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku.
Dział III
Administracyjne kary pieniężne
Postępowanie w sprawie wymierzenia kary
Art. 298.
1. Administracyjne kary pieniężne wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor
ochrony środowiska za:
1) przekroczenie określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 ust.
1 pkt 1 i 2, ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza,
2) przekroczenie określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 ust.
1 pkt 1 i 3, ilości, stanu lub składu ścieków,
3) przekroczenie określonej w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 ust. 1
pkt 1, i pozwoleniach na pobór wód, ilości pobranej wody,
4) naruszenie warunków decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska
odpadów albo decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania
odpadów, wymaganych przepisami ustawy o odpadach, co do rodzaju i
sposobów składowania lub magazynowania odpadów,
©Kancelaria Sejmu s. 121/165
05-10-01
5) przekroczenie, określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181
ust. 1 pkt 1 i 5, poziomów hałasu.
2. W przypadkach, o których mowa w ust.1 pkt 1, 2, 4 i 5, wymierzenie administracyjnej
kary pieniężnej odbywa się poprzez:
1) ustalenie wymiaru kary biegnącej, określającego godzinową albo dobową
stawkę kary w okresie, w którym trwa naruszenie lub przekroczenie,
2) wymierzenie kary za okres, w którym trwało naruszeniu lub przekroczenie.
Rozdział 2
Wysokość kar
Art. 309.
1. Karę wymierza się w wysokości 10-krotnej wielkości jednostkowej stawki opłat:
1) za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza,
2) za pobór wód.
2. Za składowanie odpadów z naruszeniem rodzaju i sposobów składowania odpad
ów, określonych w decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska
lub magazynowanie odpadów z naruszeniem decyzji określającej miejsce i spos
ób magazynowania odpadów wymierza się karę w wysokości 0,1 stawki opłaty
za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą dobę składowania.
Tytuł VII
Organy administracji oraz instytucje ochrony środowiska
Organy administracji do spraw ochrony środowiska
Art. 376.
Organami ochrony środowiska, z zastrzeżeniem art. 377, są:
1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
2) starosta,
3) wojewoda,
4) minister właściwy do spraw środowiska.
Dz.U. 2005 nr 260 poz. 2177 :
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wysokości jednostkowych stawek kar za przekroczenia warunków wprowadzenia ścieków do wód lub do ziemi
(na podstawie Art. 310 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. – Prawo ochrony środowiska Dz. U. Nr 62, poz. 627 z późniejszymi zmianami)
KONSTYTUCJARZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Tekst uchwalony w dniu 2 kwietnia 1997 r. przez Zgromadzenie Narodowe.
Rozdział IIWOLNOŚCI, PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁOWIEKA I OBYWATELA
WOLNOŚCI I PRAWA EKONOMICZNE, SOCJALNE I KULTURALNE
Art. 74.
1. Władze publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom.
2. Ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych.
3. Każdy ma prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska.
4. Władze publiczne wspierają działania obywateli na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska.
z dnia 20 lipca 1991 r.
o Inspekcji Ochrony Środowiska
Art. 1.
Inspekcja Ochrony Środowiska jest powołana do kontroli przestrzegania przepisów
o ochronie środowiska oraz badania i oceny stanu środowiska.
Art. 2.
2. Zwierzchni nadzór nad wykonywaniem zadań, o których mowa w ust. 1, sprawuje
minister właściwy do spraw środowiska.
Organy Inspekcji Ochrony Środowiska
Organami Inspekcji Ochrony Środowiska są:
1) Główny Inspektor Ochrony Środowiska;
2) wojewódzki inspektor ochrony środowiska jako organ rządowej administracji
zespolonej w województwie.
Art. 3a.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest centralnym organem administracji rządowej
nadzorowanym przez ministra właściwego do spraw środowiska.
1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska kieruje działalnością Inspekcji Ochrony
Środowiska.
2. (uchylony).
3. Głównego Inspektora Ochrony Środowiska powołuje Prezes Rady Ministrów,
spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na
wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów odwołuje
Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
4. Zastępcę Głównego Inspektora Ochrony Środowiska powołuje minister właściwy
do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego
i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje Zastępcę Głównego Inspektora
Ochrony Środowiska.
1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska kieruje działalnością Inspekcji
Ochrony Środowiska na obszarze województwa.
2. Wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje wojewoda,
za zgodą Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
5. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje zadania przy pomocy wojewódzkiego
inspektoratu ochrony środowiska.
Wykonywanie zadań kontrolnych przez Inspekcję Ochrony Środowiska
Art. 9.
1. Kontrolę wykonują Główny Inspektor Ochrony Środowiska, wojewódzcy inspektorzy
ochrony środowiska oraz upoważnieni przez nich pracownicy Inspekcji
Ochrony Środowiska, zwani dalej "inspektorami".
z dnia 14 marca 1985 r.
o Państwowej Inspekcji Sanitarnej
Zadania i zakres działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej
Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia
publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru nad warunkami:
1) higieny środowiska,
2) higieny pracy w zakładach pracy,
3) higieny radiacyjnej,
4) higieny procesów nauczania i wychowania,
5) higieny wypoczynku i rekreacji,
6) zdrowotnymi żywności, żywienia i przedmiotów użytku,
7) higieniczno-sanitarnymi, jakie powinien spełniać personel medyczny, sprzęt
oraz pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne
– w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości
i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w
tym chorób zakaźnych i zawodowych.
Wykonywanie zadań określonych w art. 1 polega na...
mala18mi