Ewelina Dziepak (4.11.09.prez14)
Kolana Koślawe:
1. Postawą ciała- nazywamy indywidualne ukształtowanie ciała i położenie poszczególnych odcinków tułowia oraz nóg w pozycji stojącej. Jest nawykiem ruchowym oraz jednym z wskaźników prawidłowego rozwoju oraz statycznej i dynamicznej sprawności ciała.
Wady postawy- to odchylenie od ogólnie przyjętych cech postawy prawidłowej, właściwej dla danej kategorii wieku, płci i typu budowy. Proste wady postawy określa się jako błędy postawy. Zmiany strukturalne oraz różnorodne deformacje w obrębie narządu ruchu nazywamy wadami budowy.
2. Dobra postawa zależy od:
-prawidłowego ukształtowania układu kostno-więzadłowego
-dobrze rozwiniętego i wydolnego układu mięśniowego
-sprawnie działającego układu nerwowego
3. Budowa stawu kolanowego: Tworzony przez kłykcie kości udowej oraz wklęsłe powierzchnie na kłykciach kości piszczelowej. W obrębie stawu kolanowego znajduje się rzepka- największa trzeszczka. Występują dwie łąkotki przyśrodkowa i boczna.
Więzadła wzmacniające:
-wewnętrzne: -krzyżowe(przednie i tylne)
-poprzeczne
-zewnętrzne: -poboczne (piszczelowe, strzałkowe)
-podkolanowe( skośne, łukowate)
-troczki rzepki
4. Kolana koślawe:
Wada kończyn dolnych, w której odstęp między kostkami przyśrodkowymi, mierzony przy zwartych i wyprostowanych kolanach jest większy niż 4-5 cm. Kolano koślawe stanowi trwałe odchylenie osi podudzia względem osi uda na zewnątrz
5. Wyróżniamy koślawość:
-wrodzoną
-pokrzywiczną
-pourazową
-porażenną
-statyczną
6. Przyczyny:
Spowodowane są zazwyczaj niewielką rotacją do wewnątrz kości udowych w stawach biodrowych.
Inne przyczyny schorzenia to:
-krzywica
-zapalenie stawów ze ścienieniem chrząstek
-stopa płasko-koślawa
-porażenia mięsni
-złamania i urazy w okolicy stawu kolanowego
7. Zmiany chorobowe: Zmiany patologiczne w kolanach koślawych mogą dotyczyć wiązadeł, mięśni i układu kostnego.
8. Zmiany kostne w kolanach koslawych
-przerost kłykcia wewnętrznego kości udowej
-skrzywienia kości udowej lub piszczelowej
-skręcenie na zewnątrz podudzia i przerost w stawie kolanowym
9. Zmiany mięśniowo więzadlowe:
-Rozciągnięcie mięśni półbłoniastego, półścięgnistego, krawieckiego, smukłego i głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego uda oraz więzadła pobocznego piszczelowego.
-Skrócenie mięsni pasma biodrowo-piszczelowego i mięśnia dwugłowego uda, przykurczenie naprężacza powięzi szerokiej i więzadła pobocznego strzałkowego.
10. Postępowanie korekcyjne:
W przypadku koślawości niewielkiego stopnia stosuje się ćwiczenia i zabiegi fizykalne. W bardziej zaawansowanych- aparaty ortopedyczne odciążające nasady zewnętrzne stawu kolanowego lub szyny redresujące do zakładania na noc. W przypadku nieskuteczności u dzieci do lat 6-ciu zabiegi operacyjne.
11. W przypadku niewielkiej koślawości dążymy do:
1.odciążenia stawów kolanowych we wszytskich możliwych warunkach
-przy istniejącej nadwadze dążymy do jej zmniejszenia
-w czasie dnia wyłącznie- możliwie w jak największym stopniu pozycji stojącej
-stosujemy ćwiczenia mające na celu wzmocnienie mm. rozciągniętych, rozluźnienie i rozciągnięcie m.skróconych oraz nauke poprawnego chodu
2.Przeciwdziałamy współistniejącemu płaskostopiu
3.Stosujemy obcas Thomasa
12. Celem ćwiczeń korekcyjnych jest wzmocnienie głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego uda, krawickiego, smukłego, półścięgnistego, półbłoniastego i pasma biodrowo-piszczelowego. Stosuje się także ćwiczenia redresyjne. Trudność w doborze ćwiczeń polega na tym ,że w stawach kolanowych nie ma Rychu przywodzenia ani odwodzenia, nie można więc wzmocnić mięśni sposobem klasycznym. W związku ze zmniejszonym zwarciem stawu oraz faktem, że pozycja zgięciowa rozciąga więzadła, część ćwiczeń przeprowadza się w pozycji wyprostu w stawach kolanowych, co naturalnie ogranicza możliwość ich doboru. Kolano koślawe wyklucza możliwość uprawiania sportów przeciążających w sposób długotrwały kończyny dolne. Zaleca się natomiast pływanie stwarzające warunki pracy mięśni nóg w odciążeniu.
fizjolajt