Metody nauczania języków obcych: * Metoda bezpośrednia (mówimy tylko po polsku) • Metoda komunikacyjna nie jest jeszcze zaklasyfikowana naukowo, ale jest powszechnym sposobem nauczania języków obcych. Jak sama nazwa wskazuje, metoda skupia się na skuteczności komunikacyjnej, bez zbytecznej dbałości o bezbłędność. Nauczyciel tak organizuje lekcje, aby stwarzać jak najwięcej autentycznych sytuacji komunikacyjnych, w których uczniowie ćwiczą pozyskiwanie i udzielanie informacji. • Metoda kognitywna. Wyrosła z psychologii kognitywnej traktuje nauczanie języka jako kształcenie kompetencji językowej. Posługiwanie się językiem nie jest automatyczne, ale intuicyjne i innowacyjne. Jest to poniekąd metoda prób i błędów, gdzie powoli dochodzi się do bezbłędnego mówienia. Uczeń opanowuje podstawowe zasady gramatyczne i obcując z tekstami naturalnymi (czytanymi i słuchanymi), uczy się języka. • Metoda gramatyczno- tłumaczeniowa. Należąca do najstarszych metod nauczania języków. Wypracowana w toku nauczania łaciny jest rodzajem egzegezy – pracy z tekstem, czytania, tłumaczenia, analizy, tworzenia komentarza. Dzisiaj już nie jest stosowana powszechnie, ale jej elementy mogą być przydatne.• Metoda audiolingwalna. Stworzona przez Amerykanów w czasie II wojny światowej, aby szybko nauczyć żołnierzy japońskiego. To metoda nawykowa, ucząca języka w gotowych strukturach, bezrefleksyjnie i bezbłędnie. • Metoda naturalna (The Natural Approach). Powstała w latach 70-tych w USA, odwołuje się do sposobu, w jaki uczą się małe dzieci języka ojczystego. Nauczyciel posługuje się bardzo prostym językiem naturalnym, uzupełnia go mimiką, powtarza na różne sposoby. Reakcje niewerbalne także należą do etapu nauczania, podobnie błędy, które są nie przeszkadzają nam w zrozumieniu wypowiedzi dzieci. • Sugestopedia. Metoda niekonwencjonalna mająca na celu przede wszystkim wyeliminowanie stresu i leku przed językiem. Wykorzystuje atmosferę pomieszczenia, oświetlenie, rolę muzyki i rytmu. Jej elementy mogą być skutecznym urozmaiceniem czy przerywnikiem podczas lekcji. Techniki - cos konkretnego (to stosuje na lekcjach, ale to nie wszystko, załączniki mogę przesłać na priva, tym, którzy wyraża taka wole)Nauczanie wymowy. - powtarzanie za nauczycielem głosek, słów, zdań - czytanie słów z wprawek logopedycznych (vide bibliografia) - uproszczony zapis fonetyczny [szal – schal]- takie same czy różne [rozróżnianie dźwięków, Kasia-kasza]- wierszyki, piosenki, rymowanki (załącznik 1) - technika nagrywania wypowiedzi- recytacja i uczenie na pamięć Nauczanie słownictwa. - wskazanie konkretnego przedmiotu lub obrazka- pantomimiczne lub ruchowe pokazanie znaczenia- synonim -antonim- objaśnienie/definicja- tłumaczenie dosłowne- praca ze słownikiem- praca z tekstami naturalnymi i szukanie słów kluczy- krzyżówki i tabelki „znajdź słowo” (załącznik 3)- odnajdywanie innego wśród podobnych- rebusy- anagramy (załącznik 2)- memory cards- opisać obrazek- uzupełnianie plansz [garderoba] - szukanie słów w jednym wyrazie [telekomunikacja]- grupowanie wyrazów wokół tematu/brain storming- tworzenie przymiotników od rzeczowników i odwrotnie- tekst z lukami (załącznik 5) i uzupełnianie tekstu ze słuchu- test wyboru [który wyraz nie pasuje]- układnie węża literowego [mam masło obok] - wymienianie słów zaczynających się na jedna literęNauczanie gramatyki - metoda indukcyjna: prezentacja materiału wprost, prezentacja reguł- metoda dedukcyjna: podanie przykładu, uczniowie sami formułują regułę- praca z tekstem zawierającym nowe formy [dociekanie funkcji w zdaniu np. przypadka]- praca w parach/grupach, gdzie uczniowie powtarzają samodzielnie poznane struktury- zdania z błędami (załącznik 4) - tekst z lukami (załącznik 5)- głuchy telefon- ćwiczenia transformacyjne [przekształć zdanie]- ćwiczenia drylujące- zabawa w sytuacje naturalne np. w sklep (biernik/dopełniacz]- znajdź w klasie kogoś, kto ... np.[był w Polsce - czas przeszły/miejscownik] (załącznik 6)- dialog w parach i relacjonowanie tego, co powiedział partner [koniugacja, zamiana form]Nauczanie rozumienia ze słuchu.- słuchanie bez podręcznika, bez tekstu- słuchanie tekstu, który prezentowany jest nie graficznie, ale obrazowo- ćwiczenie „prawda czy fałsz”- porządkowanie usłyszanego tekstu za pomocą cyfr- słuchanie tekstu z lukami - notowanie słów-kluczy- słuchanie piosenek i praca z tekstem [uzupełnianie, przetwarzanie, załącznik 9]Nauczanie mówienia- obrazki lub fotografie mające wywołać reakcję- zadawanie pytań- wnioskowanie z obrazka, wymyślanie fikcyjnych historyjek- odgadywanie tożsamości sławnych osób- opisywanie innych uczestników [osoba, którą mam na myśli, ma na sobie...]- stymulowanie wypowiedzi realnymi przedmiotami [np. bilet do kina]- streszczenie tekstu- uzupełnianie opowieści [brakujące ogniwo np. temat Mój dzień, załącznik 8)]- gry planszowe- rozpoznawanie dźwięków- dyskusja- rozmowa telefoniczna- relacjonowanie obejrzanego filmu- opisywanie fotografii/obrazka, która mają odtworzyć pozostali uczniowieTechniki nauczania pisania - ćwiczenie zapisu alfabetu- dyktowanie głosek sz, rz, dź- ćwiczenie poprawności stosowania dużych liter - uzupełnianie tekstu brakującymi literami- kwestionariusze, formularze (załącznik 7)- test wyboru- tworzenie liczby mnogiej - zapis polskich miast i nazwisk- tworzenie tabel tematycznych [dom i słowa z nim związane]
dutchmasters