USTAWA z dnia 6 września 2001 r.o transporcie drogowym.
Art. 1. 1. Ustawa określa zasady podejmowania i wykonywania:
1) krajowego transportu drogowego,
2) międzynarodowego transportu drogowego,
3) niezarobkowego krajowego przewozu drogowego,
4) niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego.
Art.3.1. Przepisów ustawy nie stosuje się do przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi lub zespołami pojazdów:
1) przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą - w niezarobkowym przewozie drogowym osób,
Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
15) przewoźnik drogowy - przedsiębiorca uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego,
17) licencja - decyzja administracyjna wydana przez ministra właściwego do spraw transportu lub określony w ustawie organ samorządu terytorialnego, uprawniająca do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie transportu drogowego,
20) certyfikat kompetencji zawodowych - dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji i wiedzy niezbędnych do podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego,
Art.5.1. Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji na wykonywanie transportu drogowego, zwanej dalej "licencją".
Art.5.2. Licencji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat, uwzględniając wniosek przedsiębiorcy.
Art.5.3. Przedsiębiorcy udziela się licencji, z zastrzeżeniem art. 6, jeżeli:
3) posiada sytuację finansową zapewniającą podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego potwierdzoną dostępnymi środkami finansowymi, majątkiem lub ostatnim bilansem
rocznym przedsiębiorstwa w wysokości:
a) 9.000 euro - na pierwszy pojazd samochodowy przeznaczony do transportu drogowego,
b) 5.000 euro - na każdy następny pojazd samochodowy,
Art. 7. 2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest:
1) w krajowym transporcie drogowym - starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy,
3) w międzynarodowym transporcie drogowym - minister właściwy do spraw transportu.
Art. 12. 1. Licencja na krajowy transport drogowy uprawnia do wykonywania przewozów wyłącznie na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 12. 2. Licencja na międzynarodowy transport drogowy uprawnia do wykonywania przewozów z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z rodzajem przewozów i obszarem w niej określonych.
Art. 12. 2a. Licencja, o której mowa w ust. 2, uprawnia również do wykonywania przewozów w krajowym transporcie drogowym, zgodnie
z rodzajem przewozów w niej określonych.
Art. 15. 1. Licencję cofa się:
2) jeżeli jej posiadacz:
b) rażąco naruszył warunki określone w licencji lub inne warunki wykonywania działalności objętej licencją określone przepisami prawa,
e) rażąco narusza przepisy dotyczące czasu pracy kierowców lub kwalifikacji kierowców,
Art. 37.4. Certyfikat kompetencji zawodowych w międzynarodowym transporcie drogowym osób jest jednocześnie certyfikatem kompetencji zawodowych w krajowym transporcie drogowym osób.
1
piokles