Teoria ANALIZA.pdf
(
410 KB
)
Pobierz
Analizamatematyczna2
16czerwca2012
Spistre–ci
1Ca“kaRiemanna 2
1.1W“asno–cica“kiRiemanna.......................... 2
1.2Ca“kiniew“a–ciwe............................... 3
1.3Kryteriazbie»no–ci.............................. 3
1.4Zastosowaniageometryczneca“kiRiemanna................ 4
2Szeregiliczbowe 4
2.1Kryteriazbiezno–ciszereg
ó
w......................... 4
3Ci¡giiszeregifunkcyjne 5
3.1Ci¡gifunkcyjne................................ 5
3.2Szeregifunkcyjne............................... 6
3.3Szeregipotƒgowe............................... 7
3.4SzeregTayloraiMaclaurina......................... 7
4Przestrzeniemetryczneiunormowane 8
4.1Elementytopologii.............................. 9
5Funkcjewieluzmiennych 9
5.1Granicafunkcji................................ 9
5.2Ci¡g“o–¢funkcji................................ 9
5.3Pochodneir
ó
»niczkowalno–¢funkcjiwieluzmiennych........... 10
5.4Pochodnecz¡stkowewy»szychrzƒd
ó
w.................... 10
5.5Ekstremafunkcjiwieluzmiennych...................... 10
6Funkcjewektorowe
11
7MiaraJordana
12
n
8Ca“kaRiemannawR
12
Tenutw
ó
rjestdostƒpnynalicencji
CreativeCommonsUznanieautorstwa-Natychsamychwarunkach3.0Polska.
1
1Ca“kaRiemanna
De
nicja1(Ci¡gnormalnypodzia“
ó
w).Ci¡gpodzia“
ó
w((n))nazywamynormalnym,je–li ((n))
n!1
!0
De
nicja2(Sumyca“kowe).
Dolnasumaca“kowa: s
n
=s
n
(
n
)=
k
n
P
i=1
m
(n
i
(x
(n
i
x
(n)
i1
) m
(n
i
=inf(f(x)) x 2[x
(n)
i1
;x
(n
i
]
G
ó
rnasumaca“kowa: S
n
=S
n
(
n
)=
P
k
n
i=1
M
(n
i
(x
(n
i
x
(n)
i1
) M
(n
i
=sup(f(x)) x 2[x
(n)
i1
;x
(n
i
]
Sumaca“kowaRiemanna:
n
=
n
(
n
)=
P
k
n
i=1
f(
(n
i
)(x
(n
i
x
(n)
i1
)
De
nicja3(Funkcjaca“kowalnawsensieRiemanna).
Funkcjafjestca“kowalnawsensieRiemannana[a;b],instnieje 2Rtaka,»edladowolnegonormalnegoci¡gupodzia“
ó
w
k
n
P
i=1
f(
(n
i
)(x
(n)
x
(n)
(
n
)orazdladowolnegowarto–ciowaniategoci¡gu(!
n
)mamy lim
n!1
n
(
n
;!
0
)=lim
i1
),to
i
n!1
R
a
nazywamyca“k¡Riemannafunkcjifna< a;b >ioznaczamy
(f(x)dx
Twierdzenie1. f:[a;b]!R(ograniczona)jestca“kowalnawsensieRiemannana[a;b], s=S
Twierdzenie2.Ka»dafunkcjamonoticznaiograniczonana[a;b]jestca“kowalnawsensieRiemannana[a;b]
Twierdzenie3.Ka»dafunkcjaci¡g“ana[a;b]jestca“kowalnawsensieRiemannana[a;b]
1.1W“asno–cica“kiRiemanna
1. f;g :[a;b] !R; fx 2 [a;b]: f(x)6=g(x)gjestzbioremsko«czonym)fjestca“kowalnana[a;b] ,gjest
R
a
R
a
ca“kowalnana[a;b].Wprzypadkuca“kowalno–ci
f(x)dx=
g(x)dx
R
a
R
a
R
a
2.
(f(x)+g(x))dx=
f(x)dx+
g(x)dx
3. f:[a;b]!Rca“kowalnana[a;b])fjestca“kowalnanakazdympodprzedziale[a;b]
R
4. f :[a;b] !R; c 2 [a;b],fjestca“kowalnana[a;c]oraz[c;b] )fjestca“kowalnana[a;b]oraz
f(x)dx=
a
R
a
R
c
f(x)dx+
f(x)dx
R
5. f:[a;b]!Rca“kowalnana[a;b],8x 2[a;b] f(x)0)
f(x)dx 0
a
R
R
6. f;g:[a;b]!Rca“kowalnena[a;b],8x 2[a;b] f(x) g(x))
f(x)dx
g(x)dx
a
a
R
a
R
a
7. f:[a;b]!Rca“kowalnana[a;b]) jfjte»jestca“kowalnana[a;b]orazj
f(x)dxj
jf(x)jdx
8. f:[a;b]!Rca“kowalnana[a;b])
R
a
f(x)dx sup
x2[a;b]
f(x)(ba)
9.Podstawowywz
ó
rrachunkuca“kowego
f :[a;b]!Rfunkcjaci¡g“a, (x)
dowolnafunkcjapierwotnadlaf(x),toznaczy
0
(x)=f(x))
R
a
f(x)dx=
(b)(a)
10.Ca“kowanieprzezpodstawienie
f:[a;b]!R,funkcjaci¡g“a, g:[a;b]!R; g 2 C
1
([a;b])
=g(a); =g(b)
R
R
f(g(x))g
0
(x)dx=
f(t)dt;gdziet=g(x)
a
2
Dow
ó
d.
Niech(x)bƒdziefunkcj¡pierwotn¡dlaf(x),toznaczy
0
(x)=f(x); P=
R
f(t)dt=()()
[(g(x))]
0
=
0
(g(x))g
0
(x)=f(g(x))g
0
(x)) (g(x))tofunkcjapierwotnafunkcji f(g(x))g
0
(x)
R
f(g(x))g
0
(x)dx=(g(b))(g(a))=()()
L=
a
L=P
11.Ca“kowanieprzezcze–ci
u;v:[a;b]!R
funkcjeklasyC
1
R
R
u(x)v
0
(x)dx=[u(x)v(x)]
a
u
0
(x)v(x)dx
a
a
Dow
ó
d.
[u(x)v(x)]
0
=u
0
(x)v(x)+u(x)v
0
(x)
R
a
R
a
R
a
R
a
[u(x)v(x)]
0
dx=
(u
0
(x)v(x)+u(x)v
0
(x))dx=
u
0
(x)v(x)dx+
u(x)v
0
(x)dx ()
u(x)v(x)tofunkcjapierwotna[u(x)v(x)]
0
R
[u(x)v(x)]
0
dxu(b)v(b)u(a)v(a)=[u(x)v(x)]
a
()
a
R
a
R
a
():())[u(x)v(x)]
a
=
u
0
(x)v(x)dx+
u(x)v
0
(x)dx
R
u(x)v(x)dx=[u(x)v(x)]
a
R
a
u
0
(x)v(x)dx
a
12.Twierdzenieowarto–ci–redniejrachunkuca“kowegof;g:[a;b]!R
funkcjeci¡g“e,gjestnieujemna(niedodatnia)
R
a
R
a
9 2[a;b]
f(x)g(x)dx=f()
g(x)dx
1.2Ca“kiniew“a–ciwe
De
nicja4(Ca“kaniew“a–ciwaIrodzaju).
R
f:[a;1)!Rca“kowalnana[;]8 > orazistniejegranica lim
!1
f(x)dx )granicƒtƒnazywamyca“kaniew“a–ciw¡
R
R
pierwszegorodzajuioznaczamy
f(x)dx
Ponadtoje–ligranicataistniejeijestsko«czonatoca“kƒniew“a–ciw¡nazywamyzbie»n¡.Natomiastwpozosta“ych
przypadkachca“kƒniew“a–ciw¡nazywamyrozbie»n¡.
f(x)dx:=lim
!1
De
nicja5(Ca“kaniew“a–ciwaIIrodzaju).
R
f :[a;b)!Rca“kowalnana[;] 8a < < borazistniejegranica lim
!b
f(x)dx )granicƒtƒnazywamyca“ka
a
R
R
niew“a–ciw¡drugiegorodzajuioznaczamy
f(x)dx
Ponadtoje–ligranicataistniejeijestsko«czonatoca“kƒniew“a–ciw¡nazywamyzbie»n¡.Natomiastwpozosta“ych
przypadkachca“kƒniew“a–ciw¡nazywamyrozbie»n¡.
f(x)dx:=lim
!b
a
1.3Kryteriazbie»no–ci
Twierdzenie4(Kryteriumpor
ó
wnawcze).
f;g:[a;b)!Rca“kowalnana[;] 8a < < boraz8x 2[a;b) 06 f(x) g(x)Wtedy:
R
a
R
a
g(x)dxjestzbie»na)
g(x)dxte»jestzbie»na
R
R
f(x)dxjestrozbie»na)
g(x)dxte»jestrozbie»na
a
a
R
a
R
a
Twierdzenie5. f:[a;b)!Rca“kowalnana[;] 8a < < boraz
jf(x)jdxjestzbie»na,to
f(x)dxte»jestzbie»na.
M
ó
wimywtedy,»ejestzbie»nabezwzglƒdnie.
3
1.4Zastosowaniageometryczneca“kiRiemanna
Twierdzenie6(Polezbiorup“askiego).
R
f:[a;b]!Rfunkcjanieujemnaici¡g“a, D=f(x;y)2R
2
:x 2[a;b[;y 2[0;f(x)]poleD=jDj=
f(x)dx
a
Twierdzenie7(D“ugo–¢“uku).
Niechf:
[a;b]!R
funkcjaklasyC
1
.W
ó
wczsd“ugo–¢“ukuopisanegor
ó
wnaniemy=f(x);x 2[a;b]danajestwzorem
q
R
1+[f
0
(x)]
2
dx
L=
a
Twierdzenie8(Objƒto–¢bry“y).
Niechf:[a;b]!R
funkcjaklasyC
1
orazVoznaczabry“ƒpowsta“¡poprzezobr
ó
tdooko“aosiOXkrzywej y=f(x);x 2
R
a
f
2
(x)dx
[a;b].W
ó
wczsobjƒto–¢VdanajestwzoremV=
2Szeregiliczbowe
De
nicja6(sumyszereguliczbowego).
Je–liistniejesko«czonalubnie lim
P
n=1
P
n=1
n!1
S
n
,tonazywamyj¡sum¡szeregu
a
n
izapisujemy
a
n
=lim
n!1
S
n
.Je–li
P
n=1
n!1
S
n
jestsko«czona,toszereg
a
n
nazywamyzbieznym;wpozosta“ychprzypadkach(toznaczygdygranicajest
niesko«czonalubnieistnieje)szeregtennazywamyrozbie»nym
lim
Twierdzenie9(Warunekkoniecznyzbie»no–ciszeregu).
P
n=1
a
n
jestzbie»ny) lim
n!1
a
n
=0
P
n=1
a
n
jestzbie»ny)(S
n
)jestzbie»ny;oznaczamyS
n
n!1
Dow
ó
d.Zak“adamy,»e
! S
a
n
=S
n
S
n1
n!1
! SS=0
Przyk“ad1(Powy»szywarunekniejestwarunkiemdostatecznym).
P
n=1
1
n
niejestzbiezny,mimo»e lim
n!1
1
n
=0
Twierdzenie10(WarunekCauch’egozbie»no–ciszeregu).
Szereg
P
n=1
a
n
jestzbie»ny,spe“niawarunekCauch’ego,toznaczy
8" >0 9N 8m > n > N ja
n+1
+a
n+2
++a
m
j < "
Twierdzenie11(Omno»eniuszereguprzezsta“¡).
P
n=1
P
n=1
P
n=1
P
n=1
a
n
jestzbie»nyi 2Rw
ó
wczasszereg
a
n
jestzbie»nyi
a
n
=
a
n
Twierdzenie12(Ododawaniuiodejmowaniuszereg
ó
w).
P
n=1
P
n=1
P
n=1
P
n=1
P
n=1
P
n=1
P
n=1
a
n
;
b
n
s¡zbie»new
ó
wczasszereg
a
n
b
n
jestzbie»nyi
a
n
b
n
=
(a
n
b
n
)
2.1Kryteriazbiezno–ciszereg
ó
w
Twierdzenie13(Kryteriumpor
ó
wnawcze).
8n 2N06 a
n
6 b
n
,w
ó
wczas
P
n=1
P
n=1
b
n
jestzbie»ny)
a
n
jestzbie»ny
P
n=1
P
n=1
a
n
jestrozbie»ny)
b
n
jestrozbie»ny
Twierdzenie14(Kryteriumd’Alemberta).
Niech8n 2N a
n
>0iistniejegranica lim
n!1
a
n+1
a
n
=g,w
ó
wczas
g <1)
P
n=1
a
n
< 1
4
P
n=1
g >1)
a
n
=1
g=1)?
Twierdzenie15(KryteriumCauch’ego).
Niech8n 2N a
n
>0ioznaczamyg=limsup
n!1
n
p
a
n
,w
ó
wczas
g <1)
P
n=1
a
n
< 1
P
n=1
g >1)
a
n
=1
g=1)?
Twierdzenie16(Kryteriumca“kowezbie»no–ciszeregu).
f:[1;1)!Rfunkcjanieujemnainierosn¡ca.Wtedy
R
P
n=1
f(n)jestzbie»ny,
f(x)dxjestzbie»na.
n=1
Twierdzenie17(KryteriumDirichleta).
)
(a
n
)toci¡gnierosn¡cyitaki»e lim
n!1
a
n
=0
(b
n
)toci¡gtaki»eci¡gsumczƒ–ciowychjestograniczony
1
)
P
n=1
a
n
b
n
jestzbie»ny
Twierdzenie18(KryteriumLeibniza).
(a
n
)toci¡gnierosn¡cyitaki,»e lim
n!1
a
n
=0)
P
n=1
a
n
(1)
n+1
=a1a
2
+a
3
a
4
+::: jestzbie»ny
(
1 n=2k+1
0 n=2k
)8n 2N06 b
1
+b
2
++b
n
61to
znaczyci¡g(b
1
+b
2
++b
n
)jestograniczony.S¡spe“nioneza“o»eniakryteriumDirichleta)
P
n=1
Dow
ó
d.Niechb
n
=(1)
n+1
,w
ó
wczasb
1
+b
2
++b
n
=
P
n=1
a
n
(1)
n+1
a
n
b
n
=
jestzbiezny.
P
n=1
P
n=1
De
nicja7.Szereg
a
n
jestzbie»nybezwzglƒdnie,
ja
n
jjestzbie»ny.
De
nicja8.Szeregkt
ó
ryjestzbie»nyaleniejestzbie»nybezwzglƒdnienazywamyzbie»nymwarunkowo.
P
n=1
P
n=1
P
n=1
P
n=1
Twierdzenie19.Szereg
a
n
jestzbieznybezwzglƒdnie)Szereg
a
n
jestzbie»nyij
a
n
j6
ja
n
j
3Ci¡giiszeregifunkcyjne
3.1Ci¡gifunkcyjne
De
nicja9(Punktowejzbie»no–ci).
M
ó
wimy,»eci¡gfunkcyjny(f
n
)jestzbie»nydofunkcji f(punktowo)
,8x 2 A lim
n!1
f
n
(
x
)
| {z }
ci¡gliczbowy
=f(x)
|{z}
liczba
,8x 2 A 8" >09N=N(";x)8n > N jf
n
(x)f(x)j < "
,oznaczamyf
n
! f
De
nicja10(Jednostajnejzbie»no–ci).
M
ó
wimy,»eci¡gfunkcyjny(f
n
)jestzbie»nydofunkcji f(jednostajnie)
,8" >09N=N(";x)8n > N 8x 2 A jf
n
(x)f(x)j < "
,oznaczamyf
n
f
Twierdzenie20(Warunekr
ó
wnowa»nyzbiezno–cijednostajnejci¡gufunkcyjnego).
f;f
n
:A !R.W
ó
wczasf
n
f , lim
n!1
sup
x2A
jf
n
(x)f(x)j=0
1
toznaczy9M2R8n2Njb
1
+
b
2
+
:::b
n
j6M
5
Plik z chomika:
djlusiak
Inne pliki z tego folderu:
Analiza matematyczna II pp. 1~89.pdf
(13715 KB)
analiza16kwietnia.pdf
(5081 KB)
kolokwium3.jpg
(1110 KB)
analiza_wymagania.pdf
(32 KB)
Teoria ANALIZA.pdf
(410 KB)
Inne foldery tego chomika:
EKSC
Matematyka Dyskretna I
Metody Numeryczne I
Programowanie
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin