Przemoc w Rodzinie Pamiętaj nie jeste sama/sam to. To co Cię spotkało nie jest rzadkociš, występuje w prawie co pištej rodzinie w Polsce. Możesz zmienić swojš sytuację. Ten ból i cierpienie może szybko się skończyć, a Ty powrócisz do takiego życia gdzie przemoc i maltretowanie nie będš miały miejsca. Koncepcje psychologiczne wyjaniajšce zjawisko przemocy i zachowanie ofiar. ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO (PTSD) Powstaniu tego zaburzenia sprzyjajš sytuacje zewnętrzne, w których człowiek narażony jest na utratę życia czy zdrowia, gdy obserwuje zranienie, zagrożenie życia, nagłš mierć bliskich sobie osób. ródłem takich sytuacji mogš być klęski żywiołowe, np. powód, trzęsienie ziemi, huragan, pożar a także wojny, obozy koncentracyjne, wypadki drogowe, przestępstwa kryminalne, przemoc w rodzinie, nadużycia seksualne, gwałt. W przypadku przemocy wystarczy sama groba jej użycia, by wywołać wstrzšs u ofiar. Często sprawcy sš w stanie gestem, słowem, spojrzeniem, charakterystycznym zachowaniem wywołać u swoich ofiar paraliżujšcy lęk i uległoć. O PTSD mówimy, gdy poniżej wymienione objawy trwajš przynajmniej jeden miesišc: POWTÓRNE PRZEŻYWANIE STRESUJACEGO WYDARZENIA: * powracajšce natarczywe wspomnienia zwišzane z wydarzeniem, * powracajšce koszmarne sny o wydarzeniu, * gorsze samopoczucie w sytuacji zetknięcia się z okolicznociami przypominajšcymi wydarzenia stresujšce lub z nim zwišzanymi. UPORCZYWE UNIKANIE LUB WYBIERANIE UNIKANIA OKOLICZNOCI PRZYPOMINAJĽCYCH LUB ZWIĽZANYCH ZE STRESOREM: * trudnoci z zasypianiem lub w podtrzymaniu snu, * drażliwoć lub wybuchy gniewu, * trudnoci w koncentrowaniu się, * nadmierna czujnoć, * przesadna reakcja na bodce, * wzmożona reakcja zaskoczenia, * mało celowe ruchy ciała (wzdrygnięcia ramion, zawroty głowy, zmiany pozycji ciała). Możecie stać się bierni, jeli zupełnie poddacie się rezygnacji, jeli nabierzecie przekonania, że nic, co robicie bez względu na to, czy jestecie ulegli, czy zajmujecie postawę roszczeniowš nic nie wpływa na naszš sytuację Martin Seligman Syndrom wyuczonej bezradnoci przyczynia się do uwięzienia kobiety w zwišzku krzywdzšcym, działa jako silny czynnik zniewalajšcy. Efekt wyuczonej bezradnoci jest tym bardziej trwały im: * młodsza jest osoba doznajšca przemocy, * dłużej pozostaje w sytuacji, na której zmianę nie ma wpływu mimo, że stara się jš jako kontrolować, * osoba doznajšca przemocy więcej ma dowiadczeń z nieposiadania wpływu na danš sytuację, niż z posiadania go, * ma coraz więcej wiary i nadziei, że ona sama jak również osoby jš otaczajšce majš wpływ na zmianę tej sytuacji. Kluczem do zmiany sš: * przekonania o możliwoci zmiany na lepsze, * wiara i nadzieja, * wpływ i kontrola nad osobistym rodowiskiem, * wczeniejsze dowiadczenia. Zjawisko Prania Mózgu jest jednym z najsilniej działajšcych mechanizmów przemocy psychicznej, stanowi jej istotę. Znane jest już od czasów starożytnych. Obecnie występuje w wielu dziedzinach życia politycznego, społecznego, reklamach, sektach religijnych i życiu rodzinnym. Pranie mózgu jest próbš systematycznego wpływania na czyje poglšdy, postawy i przekonania. Jest to szereg zabiegów stosowanych w celu zmiany przekonań, uczuć potrzeb, postaw, po to, aby osoba manipulowana działajš zgodnie z oczekiwaniami osoby manipulujšcej. Najczęciej używanymi metodami prania mózgu sš: izolacja, poniżenie i degradacja, monopolizacja uwagi, groby i demonstracja wszechmocy oraz sporadyczne okazywanie pobłażliwoci. Izolacja stopniowe odcinanie osoby doznajšcej przemocy od kontaktów z innymi ludmi. Izolacja przejawia się krytykowaniem znajomych i rodziny partnera, wyrażaniem niezadowolenia z tego, że partner rozmawia przez telefon, kontaktuje się z osobami z pracy. Z czasem ofiara pod wpływem tych nacisków zrywa wszelkie kontakty z rodzinš, przyjaciółmi i znajomymi, odchodzi z pracy i jest zupełnie odcięta od zewnętrznych ródeł wsparcia, zdana wyłšcznie na sprawcę przemocy. Poniżenie i degradacja - z chwilš gdy ofiara przestaje komunikować się z otoczeniem sprawca bombarduje jš fałszywymi informacjami na jej temat. Wielokrotnie przypomina o jakim poniżajšcym dowiadczeniu, poddaje stałej krytyce, często przy innych ludziach, ubliża lub ignoruje. Monopolizacja uwagi polega na tym, że wszystko robi, myli i jak się czuje stosujšcy przemoc ma być punktem odniesienia przy podejmowaniu działań przez ofiarę. Uniemożliwia to jej podjęcie jakichkolwiek działań niezgodnych z zasadš posłuszeństwa, nie będšcych pod kontrolš strażnika. W konsekwencji takich działań osoba doznajšca przemocy próbuje przewidzieć działania sprawcy i tym samym się na nie przygotować. Groby i demonstracja mocy stosujšcy przemoc grozi, że pobije ofiarę, wyrzšdzi krzywdę dzieciom i rodzinie. Zmusza osobę doznajšcš przemocy do zrobienia tego, co jest dla niej wstydliwe lub upokarzajšce, a potem grozi, że komu o tym powie. Ofiara nie jest w stanie przewidzieć co stanie się naprawdę, gdyż częć grób spełnia. Sporadyczne okazywanie pobłażliwoci czasami sprawca przemocy okazuje czułoć, kupuje prezenty, zaprasza a kolację do restauracji. Na krótki czas staje się pobłażliwy i zapomina o wymaganiach. Daje to złudna nadzieję ofierze, że osoba stosujšca przemoc może jš zmienić. Pranie mózgu powoduje, że u osoby doznajšcej przemocy zmienia się obraz własnej osoby: zaczynajš postrzegać się za głupie i niezdolne, co pocišga za sobš fakt, że nie podejmujš nowych, czy trudniejszych działań. Poza tym występuje stan nieustannego wyczerpania. Tak ważnš energię życiowš osoby doznajšcej przemocy pochłania cišgłe koncentrowanie się na dostosowaniu do żšdań stosujšcego przemoc oraz na potencjalnych możliwociach samoobrony. Przeżywajš też stale lęk i poczucie winy, majš osłabionš zdolnoć psychicznš i fizyczna do stawiania oporu, bezkrytycznie przyjmujš obraz rzeczywistoci, jaki kreuje sprawca". Stopniowo sprawca ogranicza kontakty z rodzinš, znajomymi - poczštkowo poprzez zniechęcanie, potem przez wyrane zakazy. Poczštkowo sprawca może krytykować bliskie osoby z otoczenia ofiary (np. twierdzšc, że wywierajš na niš zły wpływ), następnie zaczyna zachowywać się wobec nich obraliwie, powodujšc, iż oni sami zaczynajš unikać kontaktów bšd ofiara zaprzestaje zapraszania do domu, wstydzšc się zachowania partnera. Sprawca kontroluje zwykłe codzienne obowišzki kobiety, wielokrotnie telefonuje do domu, a jeżeli kobieta pracuje - kontroluje jš w pracy, nachodzi, sprawdza, z kim się widuje. Izolacja ofiary narasta... W chwili, gdy ofiara zostaje pozbawiona wsparcia emocjonalnego osób bliskich, przestaje otwarcie komunikować się z innymi. Sprawca ma zmonopolizowany wpływ na niš, zniekształcany jego systemem wartoci, fałszywymi informacjami. Kobieta jest poniżana, omieszana w obecnoci innych bšd ignorowana. Wówczas pojawia się przewiadczenie, że jest nic nie warta i nie zasługuje na najmniejsze oznaki sympatii i pomocy. Sprawca domaga się od swojej ofiary, by spełniała wszystkie jego oczekiwania, dotyczšce ubioru, wydawania pieniędzy, wychowywania potomstwa, jedzenia, spędzania wolnego czasu. Z czasem okazuje się, że nie ma końca żšdaniom partnera, a kobieta nie jest w stanie go zadowolić. Całe życie ofiara podporzšdkowuje spełnianiu zachcianek sprawcy, zapominajšc o własnych pragnieniach i uczuciach. Groby sš stałym elementem zachowań agresora. Dotyczš pobicia czy wręcz pozbawienia życia, doprowadzenia ofiary do obłędu, zamknięcia w zakładzie psychiatrycznym, skompromitowania w oczach rodziny i znajomych, odebrania dzieci. Bywa, że sprawca szantażuje ofiarę samobójczš mierciš. Częstym przejawem przemocy emocjonalnej jest manipulowanie dziećmi, przekupywanie ich po to, by przedstawić się w roli ofiary. Sprawcy często również wykorzystujš spotkania z dziećmi, by nękać kobietę (Mellibruda, 1998; Lipowska Teutsch, 1998). Trudnoci w diagnozowaniu występujš również przy przemocy seksualnej, której do niedawna nie wišzano w ogóle z problemem rodzinnym (Badura Madej, Dobrzyńska Mesterhazy, 2000). Przemoc ta współwystępuje z przemocš fizycznš i psychicznš. Wymuszanie pożycia seksualnego wbrew woli partnera: gwałt, wymuszanie nieakceptowanych praktyk seksualnych, zmuszanie do oglšdania filmów pornograficznych, filmowanie podczas stosunku, krytyka zachowań seksualnych kobiety. Wymuszanie pożycia może polegać na użyciu siły bšd na grobach czy też, szantażu emocjonalnym. Narzędziem kontroli jest również przemoc ekonomiczna. Odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemożliwianie podjęcia pracy zarobkowej, nie zaspokajanie podstawowych potrzeb bytowych rodziny itp. (Lipowska Teutsch, 1998; Badura Madej, Dobrzyńska Mesterhazy, 2000). Stosowanie przemocy to zwarty system zachowań sprawcy wobec ofiary, majšcy na celu całkowite jej podporzšdkowanie. Przemoc stanowi sposób utrzymania dominacji, kontroli, wyeliminowania suwerennoci drugiego człowieka.
JudasHonor