KONSPEKT NR 13 DATA - 10.09.2004
KONSPEKT LEKCJI GIER I ZABAW RUCHOWYCH
TEMAT: Nauka gry drużynowej piłka graniczna –bramkowa.
ZADANIA SZCZEGÓŁOWE W ZAKRESIE:
MOTORYCZNOŚCI
- kształtowanie szybkości, siły, zwinności i celowości rzutu, zręczności, rozwijanie
koordynacji ruchowej.
UMIEJĘTNOŚCI
- Posługiwanie się sprzętem, rozwijanie celowości rzutów, nauka szybkiej orientacji oraz
samokontroli i samooceny.
WIADOMOŚCI
- Poznanie zasady gry drużynowej w piłkę graniczną –bramkową.
DZIAŁANIA WYCHOWAWCZE
- Współdziałanie w drużynie w grupie.
ZDROWIA
- Ćwiczenia ogólnorozwojowe kształtujące prawidłową postawę
MIEJSCE ZAJĘĆ - sala gimnastyczna
KLASA - VI a, b
PŁEĆ - dziewczynki
PRZYBORY -szarfy, piłki 4 stojaki
LICZBA ĆWICZĄCYCH -14
CZAS - 45 minut
PROWADZĄCY : Antoni Orszykowski
TOK LEKCJI
ZADANIA SZCZEGÓŁOWE
CZAS DOZOWANIE
METODY REALIZACJI ZADAŃ
UWAGI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE
I. Ćwiczenia organizacyjno -porządkowe
1. Zbiórka, powitanie.
2. Sprawdzenie obecności
3.Sprawdzenie gotowości uczniów do zajęć.
4. Podanie tematu głównych zadań lekcji.
2 minuty
Pogadanka
Ustawienie uczniów w dwuszeregu
II. Zabawa lub gra ożywiająca
„Berek ranny” berek stara się schwytać kogoś z uciekających, którzy rozbiegają się po całym polu. Jeśli kogoś dotknie, wówczas ten staje się berkiem, ale równocześnie musi się trzymać jedną ręką za to miejsce które zostało przez dotkniecie zranione.
„Wiewiórka w dziupli” uczestnicy dzielą się na trójki, które stają na obwodzie dużego koła, stając naprzeciw siebie podają sobie dłonie, trzeci z nich staje między nimi. Na zawołanie prowadzącego „wiewiórki z dziupli” wybiegając z dziupli i hasają , na znak prowadzącego „wiewiórki do dziupli” znajdują wolne dziuple.
3 minuty
Zabawowa –klasyczna
Luźna gromadka, wśród niej berek oznaczony szarfą
W zabawie tej w ruchu są tylko wiewiórki dlatego też zmieniają się one z uczestnikami którzy tworzą dziuple.
III. Ćwiczenia kształtujące
1. Ćw. ramion
Lekki, swobodny bieg dookoła sali, krążenie ramion w przód, w tył – na przemian i oburącz.
W marszu odrzut w tył ramion z pozycji w bok przodem zgiętych
2. Ćw. nóg
Marsz na sygnał przyklęk na nodze zakrocznej, siat rozkroczny.
Wypady nóg w prawo i lewo
Bieg z wysokim unoszeniem kolan i ze zginaniem podudzi w tył.
W marszu, ramiona wyciągnięte w przód, wymach raz lewą, raz prawą nogą w celu dotknięcia dłoni.
3. Ćw. tułowia w płaszczyźnie strzałkowej.
Siat rozkroczny, skłon tułowia w przód, dotknięcie podłoża całymi dłońmi, skłon szybki, energiczny, wytrzymanie i dowolny wyprost tułowia.
Ramiona uniesione nad głową, skłon tułowia w przód i tył.
Opad tułowia w przód, ramiona w bok, naprzemienne wznoszenie ramion ku górze z równoczesnym skrętem tułowia.
Siat w parach naprzeciwko siebie, nogi proste w rozkroku, stopy stykają się. Trzymanie się za ręce, skłony w przód i w tył do leżenia na plecach
4. ćw. tułowia w płaszczyźnie złożonej
Klęk podparty –wznos ramion w górę, w przód i przejście do skłonu japońskiego.
5. Ćw. tułowia płaszczyźnie czołowej
Pozycja stojąca, ramiona na biodrach, skłony tułowia w bok.
Siad skrzyżny, jedno ramię na biodrze, drugie w skurczu, skłon tułowia w bok z wyprostem ramienia w łuk nad głową, następnie zmiana ramion.
6. ćw. mięśni brzucha .
Leżenie przodem –chwyt za stopy, krótkie wytrzymanie.
Siad ugięty, ramiona na karku, opady tułowia w tył („brzuszki”).
Leżenie tyłem, ramiona wzdłuż tułowia, nożyce poprzeczne.
7. ćw. mięśni grzbietu.
Przysiad podparty „koci grzbiet”, wznos bioder i opust bioder
8. Ćw. skocznościowe.
Postawa zwarta, podskoki zwarte obunóż, półobroty w lewą i prawą stronę.
10 min
Naśladowcza -ścisła
Uczniowie poruszają się po obwodzie koła i ściśle wykonują polecenia prowadzącego.
Uczniowie dobierają się w dwójki.
IV. Zabawy lub gry doskonalące elementy danej gry drużynowej
„Piłka w rzędach” pierwszy z każdego rzędu na linii startu rzuca piłkę do pierwszego z rzędu znad przeciwka sam zaś biegnie na koniec swego rzędu. Gracz który otrzymał piłkę natychmiast odrzuca ją następnemu z rzędu znad przeciwka. Piłka przechodzi z rąk do rąk a gdy dojdzie do gracza który rozpoczną rzuty, wówczas ten podnosi do góry piłkę wołają gotów, rząd który pierwszy wykona zadanie jest zwycięzcą.
„Piłka górna w rzędach” liczba dowolna parzysta. Każdy z rzędów próbuje na start jak najszybciej podać piłkę górą do partnera. Uczestnik który jest na końcu, biegnie z piłką omijając stojak i rzuca piłkę do pierwszego.
„Rzuty do bramki” pierwszy z każdego rzędu na gwizd rzuca piłkę wykonując z rozbiegu trzy kroki, rzuca piłkę do bramki.
Piłka graniczna –pierwszy rzut wykonuje kapitan z linii środkowej. Rzuca on piłkę jak najsilniej w stronę przeciwnika
Naśladowcza ścisła
Uczniowie podzieleni na dwa zespoły, a te z kolei na dwa rzędy ustawione naprzeciw siebie w odległości
15 m.
Uczniowie ustawieni w dwóch rzędach, stojaki w odległości
15 m. Dwie piłki, dwa stojaki.
Uczniowie w dwóch zespołach, każdy wyznacza bramkarza, który broni rzuty zespołu przeciwnego.
Celne trafienie do punkt dla drużyny.
V. Gra drużynowa
Piłka graniczna –bramkowa kapitan drużyny , która wylosowała prawo rozpoczęcia gry wyrzuca piłkę z linii środkowej, starając się dalekim rzutem przenieść ją bezpośrednio pod bramkę. Gracz który chwyci ją z lotu rzuca z rozbiegu trzech kroków w stronę przeciwnika. Po każdym zdobyciu punktu grę rozpoczyna kapitan drużyny, przez której bramkę przeszła piłka. Jeśli piłka upadnie, kapitan wyznacza gracza, który z tego miejsca gdzie dotknęła piłka ziemi odrzuca ją na stronę przeciwnika. Piłkę wyrzuconą poza boczną linię boiska odrzuca się z miejsca, w którym przeszła granicę.
...
kasperpl