FINANSE PUBLICZNE
Przedmiotem nauki o finansach publicznych są zjawiska i procesy związane z powstawaniem i rozdysponowaniem publicznych środków pieniężnych zapewniających funkcjonowanie sektora publicznego. Z punktu widzenia tego przedmiotu ważny jest nie tylko sam proces gromadzenia i rozdysponowania środków, ale także ekonomiczne i społeczne znaczenie podejmowania decyzji. Finanse publiczne mają także swój aspekt polityczny. Nauka o finansach publicznych zajmuje się funduszami, które tworzą i którymi dysponują władze publiczne np: budżet powiatu, budżety samorządu terytorialnego czy też publiczne fundusze ubezpieczeniowe.
Władze publiczne gromadzą środki, żeby finansować usługi o charakterze publicznym. Popyt na środki publiczne jest różny w społeczeństwach zamożnych i niezamożnych. Finanse publiczne biora pod uwagę skutki dla gospodarki oraz dziedziny życia, które w mniejszym lub większym stopniu muszą finansować. Bierze również techniki gromadzenia i wydatkowania środków ustala jakie powinny być relacje pomiędzy władzami różnych szczebli.
Klasyczna nauka o skarbowości ( finansach publicznych) bada zjawiska i procesy związane z tworzeniem funduszy publicznych. Nowoczesne podejście do finansów publicznych nie ogranicza się do badania gospodarki finansami publicznymi ale wyjaśnia także treść ekonomiczną i społeczną funduszy publicznych, stara się uchwycić związki przyczynowo – skutkowe pomiędzy gromadzeniem środków pieniężnych a procesem gospodarowania, procesami społecznymi i politycznymi. Wyniki badań i analiz mają więc podstawowe znaczenie dla funkcjonowania społeczeństwa, gospodarki i państwa. Są instrumentami w polityce społecznej i ekonomicznej (interwencjonalizm). Z tego punktu widzenia bardzo ważnym zagadnieniem jest umiejętność zarządzania środkami publicznymi.
KATEGORIA POTRZEB ZBIOROWYCH
Centralna oś wokół której toczą się sprawy z zakresu finansów publicznych. Jest to pożądanie określonych dóbr, przedmiotów, wartości. Punktem wyjścia do formułowania decyzji finansów publicznych jest kryterium własności. Każda działalność człowieka ma na celu dążenie do zaspokajania potrzeb. Kategoria potrzeb ludzkich stanowi więc centralny element teorii ekonomii oraz pierwotny motyw gospodarczej aktywności człowieka.
jubas28