Patomorfologia- nowotwory t....pdf

(169 KB) Pobierz
Patomorfologia- nowotwory t...
Patomorfologia- nowotwory tkanki pozanabłonkowej - Forum - For... hp://www.forumowisko.pl/topic/971-patomorfologia-nowotwory-...
Reklamy Google Leczenia Raka
Rak Odbytu
Rak Jelita
Rak Wątroby
Tkanka Tłuszczowa
Strona 1 z 1
Patomorfologia nowotwory tkanki pozanabłonkowej Oceń temat:
miracidium
Napisano 02 czerwiec 2005 14:14
L E I O M Y O M A
mięśniak gładkokomórkowy
łagodny nowotwór złożony z gładkich komórek () mięśniowych z dodat
kiem zrębu zbudowanego z różnych ilości włóknistej tkanki łącz
nej. najczęstszą lokalizacją () jest mięśniówka macicy.
leiomyoma uteri:
występują głównie u kobiet w wieku rozrodczym, czynnikiem mogą
cym przyspieszać ich wzrost jest ciąża i terapia hormonalna.
makroskopowo : dobrze odgraniczone, okrągłe lub owalne guzy,
znacznie twardsze od mięśniówki macicy. na przekroju jednolicie
szarobiałe, czasem ze zwapnieniami. rozmiary bardzo różne. częs
to są mnogie.
mikroskopwo : przeplatające się 'ławice' równolegle ułożonych
miocytów gładkich + tkanka łączna włóknista. możliwe obszary
obrzęknięte, zeszkliwiałe i zwapniałe.
objawy : zależą od lokalizacji i wielkości. guzy podsurowicówko
we w wypadku dużych rozmiarów możliwy ucisk na pęcherz moczowy
lub splot krzyżowy. guzy podśluzówkowe nieprawidłowe krwawie
nia z macicy, dysmenorrhea, bezpłodność. bóle nie związane z fa
zą cyklu mogą być powodowane przez mięśniaki ulegające przemia
nom krwotocznym i zawałom.
warianty i zmiany z pogranicza łagodnych i złośliwych :
lipoleiomyoma nowotwory z dodatkiem dojrzałej tkanki tłuszczo
wej.
leiomyoma cellulare brak obszarów włóknistych + duże rozmiary
poszczególnych komórek mięśniowych i ich jąder. od leiomyosarco
ma odróżnia je brak figur mitotycznych.
leiomyomatosis peritonealis disseminata ograniczony do otrzew
nej rozsiew łagodnych histologicznie guzów mięśniakowych, wystę
pujący zwykle w ciąży. u podłoża prawdopodobnie nie leży prze
rzutowanie mięśniaków macicy ale lokalna metaplazja otrzewnej
lub podotrzewnowej tkanki łącznej.
leiomyoma metastaticans z rzadka łagodny histologicznie mięś
niakjest źródłem przerzutów do węzłów chłonnych lub płuc. nie
wrasta w naczynia () i nie wykazuje aktywności mitotycznej. na po
wierzchni miocytów zlokalizowano liczniejsze niż zwykle recepto
ry estrogenowe. przerzuty zwykle zanikają po ukończeniu ciąży.
leiomyomatosis intravenosa podobnie łagodny histologicznie
mięśniak wrastający w naczynia żylne miednicy.
'leiomyoma of uncertain malignant potential'
w zależności od natężenia aktywności mitotycznej i stopnia aty
pii komórkowej z początkiem lat 70 wyróżniono następujące
kategorie :
1) poniżej 5 mitoz/10 HPF leiomyoma (niezależnie od stopnia
atypii komórkowej)
2) 5 lub więcej mitoz/10 HPF + atypia komórkowa leiomyosarcoma
3) 59 mitoz/10 HPF, bez atypii komórkowej 'leiomyoma of un
certain malignant po
tential'
4) ponad 9 mitoz/10 HPF leiomyosarcoma niezależnie od stopnia
atypii komórkowej
(HPV high power field pole widzenia mikroskopu przy powię
kszeniu 40*)
jak wskazuje sama nazwa poglądy na temat biologii nowotworów
zaklasyfikowanych jako 'mięśniaki o niepewnej złośliwości' nie
były jednolite. niektórzy opowiadali się za traktowaniem ich jak
mięsaki gładkokomórkowe (hysterectomia jako sposób lecznia), os
tatnio jednak zaczynają przeważać poglądy, że nowotwory gładko
mięśniowe macicy nawet o dużej aktywności mitotycznej, ale poz
bawione cech atypii nie zachowują się złośliwie a do wyleczenia
wystarczy usunięcie mięśniaka (A.Prayson, R.Hart, Mitotically
1 z 11
2010-01-08 03:03
279014320.011.png 279014320.012.png 279014320.013.png 279014320.014.png 279014320.001.png 279014320.002.png 279014320.003.png 279014320.004.png 279014320.005.png 279014320.006.png 279014320.007.png 279014320.008.png 279014320.009.png
Patomorfologia- nowotwory tkanki pozanabłonkowej - Forum - For... hp://www.forumowisko.pl/topic/971-patomorfologia-nowotwory-...
Active Leiomyomas of the Uterus, Am J Clin Pathol, 97(1)1992,
1419).
inne lokalizacje mięśniaków gładkokomórkowych :
skóra i tkanka podskórna z mięśniówki gładkiej naczyń
(angioleiomyoma) i mięśni przywłośnych (piloleiomyoma często
mnogie), mogą powodować napadowe bóle.
tkanki miękkie (przestrzeń zaotrzewnowa, ściany dużych żył,
sieć, krezka, rzadko w obrębie katki piersiowej)
przewód pokarmowy poza macicą najczęstsza lokalizacja
nowotworów wywodzących się z mięśniówki gładkiej,
także złośliwych (leiomyosarcoma). najczęstsze są w żołądku,
następnie w jelicie cienkim. (występuje tam często, szczególnie
w żołądku wariant o nazwie 'epithelioid leiomyoma' = 'bizzare
l.' = 'leiomyoblastoma' o dużych, czasem okrągłych komórkach ze
strefą jasnej cytoplazmy wokół jądra, mogący w niektórych obsza
rach naśladować guzy nabłonkowe.)
pochwa, szyjka macicy, kości () rzadsza lokalizacja.
L I P O S A R C O M A
tłuszczakomięsak
jeden z najczęstszych nowotworów tkanek miękkich u dorosłych (wg
różnych statystyk stanowi 530% guzów złośliwych tkanek mięk
kich, ostatnimi laty po wyodrębnieniu fibrohistiocytoma malignum
ustąpił pierwszego miejsca temu ostatniemu).
['tkanki miękkie' wszystkie nienabłonkowe tkanki pozaszkiele
towe z a wyjątkiem centralnego systemu nerwowego i układu sia
teczkowośródbłonkowego].
mimo względnie dużej częstości występowania liposarcoma nie na
leży zapominać. że łagodne rozrosty adypocytów (lipoma tłusz
czak) są ok 100 120 * częstsze od złośliwych.
epidemiologia:
szczyt występowania ok 50 rż (ale trafiają się w każdym wieku
rozkład jest symetryczny i zbliżony do normalnego).
mężczyźni 2 * częściej, zdecydowanie częściej występuje u chłop
ców niż u dziewczynek (choć jest w ogóle rzadki przed 20 rż)
lokalizacja:
w przeciwieństwie do lipoma (zwykle tkanka podskórna) umiejsca
wia się na ogół w tkankach głębszych :
kończyna dolna (zwykle głęboko w biodrze) 61% jest to naj
częstszy złośliwy guz kończyny dolnej, szcze
gólnie u młodszych osób
kończyna górna 10%
tułów 17%
przestrzeń pozaotrzewnowa 8% (częściej u starszych osóB)
inne 4%
morfologia makroskopowa:
twardszy, bardziej spoisty i mocniej związany z otoczeniem niż
tłuszczak. kształt raczej owalny lub wrzecionowaty niż okrągły
(często przebiega równolegle do najbliższego mięśnia). pozornie
są ostro odgraniczone od otaczających tkanek, nie wytwarzają
jednak torebki. mogą osiągać duże rozmiary (rekordowy ważył ok
75 kg). na przekroju widoczna jest biała, spoista tkanka przypo
minająca tłuszczową, czasem z obszarami galaretowatymi lub zmie
nionymi przez martwice i krwotoki. możliwe torbiele w obrębie
guza. powstaje de novo (nie jako efekt zezłośliwienia is
tniejącego wcześniej tłuszczaka).
morfologia mikroskopowa :
w tłuszczakomięsakach spotykane są wszystkie etapy rozwojowe ko
mórek tłuszczowych :
prolipoblast (kształt i rozmiary fibroblasta, w cytoplaźmie
ziarna glikogenu liczniejsze niż drobne liposo
my)
lipoblast (rozmiary jw, ale kształt bardzie zaokrąglony, w
ziarnistej cytoplaźmie drobne liposomy przeważają
na ziarnami glikogenu o tej samej wielkości. czasem
trudny do odróżnienia od histiocyta o piankowatej
cytoplaźmie).
preadipocyt (ok 2 * większy, okrągły, jądro położone central
nie, cytoplazma wypełniona w całości liposomami o
różnej wielkości)
adipocyt (bardzo duża komórka z jądrem zepchniętym na obwód
przez pojedynczy, olbrzymi liposom)
wszystkie ww komórki mogą oczywiście objawiać cechy atypii spo
2 z 11
2010-01-08 03:03
279014320.010.png
Patomorfologia- nowotwory tkanki pozanabłonkowej - Forum - For... hp://www.forumowisko.pl/topic/971-patomorfologia-nowotwory-...
tykane w nowotworach złośliwych hyperchromazją i niezwykłe
kształty jąder, nienormalne figury mitotyczne, nieregularności
kształtu cytoplazmy i in. ale wcale nie muszą.
tradycyjnie wyróżnia się 4 typy histologiczne liposarcoma :
wysoko zróżnicowany ('well differentiated')
histologicznie bardzo podobny do tłuszczaka, szczególnie forma z
przewagą adypocytów (lipomalike liposarcoma). pomocny w różni
cowaniu z tłuszczakiem jest lekki polimorfizm jąder (charakte
rystyczny 'karbowany' kształt) i zdarzające się gniazda preadi
pocytów i lipoblastów należy pobierać zawsze sporo wycinków do
badania.
śluzowaty ('myxoid')
występuje u młodszych osób (średnia wieku pacjentów o 1020 lat
niższa niż dla innych tłuszczakomięsaków).
najczęstszy (2550% tłuszczakomięsaków).
dominują w nim młodsze, wrzecionowate formy rozwojowe komórki
tłuszczowej leżące w zrębie bogatym w kwas hialuronowy (stąd
nazwa). spotykane są bezkomórkowe obszary wypełnione substancją
śluzowatą (od znacznie rzadszego śluzaka myxoma odróżnia go
typowa dla liposarcoma bogata i nieregularna siatka kapilar o
typie 'kurzych śladów' jest to główne kryterium rozpoznawcze,
bowiem typowe, sygnetowate adypocyty są nieliczne). poszczególne
komórki są podobne do siebie (niewielki polimorfizm), mało jest
mitoz.
okrągłokomórkowy ('round cell') = 'lipoblastic'
składa się głównie z lipoblastów i preadypocytów może nieco
przypominać tkankę tłuszczową brunatną (wielopęchrzykowe komórki
z centralnie położonymi jądrami). może być podobny do struniaka
(chordoma) i raków sygnetowatokomórkowych w różnicowaniu poma
gają histochemiczne metody rozróżniania śluzów np hialuronida
za depolimeryzuje kwaśne śluzy tłuszczaka nie depolimeryzując
sulfonowanych mukopolisacharydów struniaka.
wielokształtny ('pleomorphic')
najbardziej anaplastyczny. stanowi ok 1025% tłuszczakomięsaków.
podobny (prawdopodobnie liczne pomyłki diagnostyczne) do fibro
histiocytoma malignum i fibrosarcoma a nawet rhabdomyosarcoma
diagnoza raczej przez wykluczenie (brak poprzecznego prążkowania
typowego dla rhabdomyosarcoma i 'plecionkowatych' czy 'wiatracz
kowatych' układów komórkowych fibrohistiocytoma malignum). spo
tyka się całą gamę komórek od wrzecionowatych prolipocytów do
adypocytów oraz rożne komórki nie przypominające faz rozwojowych
komórki tłuszczowej np olbrzymie z intensywnie eozynochłonną
cytoplazmą. liczne i nietypowe mitozy. pomocne w rozpoznaniu by
wa barwienie skrawków mrożonych na tłuszcze (aczkolwiek niewiel
kie ilości tłuszczów mogą występować w innych guzach, głównie
fibroblastycznych w efekcie procesów degeneracyjnych).
jak widać problemy diagnostyczne stwarzają występują w wypadku
skrajności :
liposarcoma bene differentiatum <=> lipoma
liposarcoma pleomorphicum <=> fibrohistiocytoma malignum, fibro
sarcoma, rhabdomyosarcoma pleomorphicum.
uwagi kliniczne:
zwykle bezbolesne.
do ciekawych objawów należy spotykana czasem hypoglikemia
(wytwarza polipeptydy zbliżone budową do insuliny).
śluzowaty i wysoko zróżnicowany zachowują się jak nowotwory
złośliwe miejscowo, naciekając otaczające tkanki i nawracając po
niedoszczętnym usunięciu, sporadycznie dają przerzuty. wznowy
występują w ok 50% i zwykle są bardziej złośliwe, mogą histolo
gicznie naśladować inne nowotwory tkanek miękkich.
Wysokozróżnicowany tłuszczakomięsak zawiera zwykle charakterystyczną
anomalię chromosomalną chromosom pierścieniowaty. Jest to zaburzenie
spotykane także w kilku innych, podobnie dobrze rokujących nowotworach
mezenchymalnych dermatofibrosarcoma protuberans i osteosarcoma
parosteale.
okrągłokomórkowy i wielokształtny są w pełni złośliwe mogą
przerzutować (zwykle drogą naczyń krwionośnych).
przeżycia 5 letnie wynoszą od 85% (well differentiated ale
10letnie przeżycia są o ok 1015% niższe mogą pojawić się bo
wiem bardzo późne wznowy) do 21% (pleomorphic). szczególnie źle
rokują tłuszczakomięsaki przestrzeni pozaotrzewnowej (praktycz
3 z 11
2010-01-08 03:03
Patomorfologia- nowotwory tkanki pozanabłonkowej - Forum - For... hp://www.forumowisko.pl/topic/971-patomorfologia-nowotwory-...
nie nie można ich usunąć w całości a luźna tkanka sprzyja roz
rostowi) 5 lat przeżywa ok 4% chorych.
liposarcoma jest jednym z najbardziej promienioczułych guzów
tkanek miękkich (odsetek wznów w wypadku napromienienia po re
sekcji spada do ok 20%).
R H A B D O M Y O S A R C O M A
mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy
jeden z najczęstszych mięsaków tkanek miękkich stanowi ok 20%
tego typu nowotworów we wszystkich grupach wiekowych i połowę
mięsaków u dzieci (48% spośród ogółu nowotworów złośliwych wie
ku dziecięcego). wyróżnia się 3 warianty histologiczne, odmienne
także pod względem epidemiologii i biologii.
RHABDOMYOSARCOMA EMBRYONALE
('zarodkowy')
najczęstszy wariant rhabdomyosarcoma.
wiek :
wczesne dzieciństwo, zwykle poniżej 10 rż. u dorosłych spora
dycznie. chłopcy 1.5 * częściej.
makroskopowo :
oczodół, nosogardziel, narządy moczowe i płciowe. rzadziej koń
czyny, tułów, przestrzeń zaotrzewnowa i drogi żółciowe. występu
je, co ciekawe, głównie w miejscach pozbawionych mięśniówki po
przecznie prążkowanej.
dokładnie odgraniczony. kolor guza od szarego, różowobiały lub
żółty. konsystencja miejscami 'gumiasta', miejscami miękki i ne
krotyczny w sumie morfologia makroskopowa niecharakterystycz
na.
mikroskopowo :
zróżnicowana komórki odtwarzają poszczególne stadia rozwoju
komórki mięśniowej prążkowanej nisko zróżnicowane podobne do
limfocyta lub neuroblasta komórki okrągłe, wrzecionowate rhabdo
myoblasty. oprócz tego obszary z dużą ilością śluzu lub kolage
nu. rozmiary komórek w obrębie danego przypadku mogą być bardzo
różnorodne. podstawą diagnozy jest znalezienie rhabdomyoblastów
(w większości przypadków n i e wykazują, patognomonicznego
skądinąd, poprzecznego prążkowania) są to komórki o dość obfi
tej eozynochłonnej cytoplaźmie zawierające układy miofilamentów
ułożone zwykle wokół jądra lub skupione w jego pobliżu. miofila
menty na poziomie mikroskopu elektronowego ujawniają obecność
prążków A i I oraz linii Z (w rozwoju osobniczym pojawia się
wcześniej niż prążki A i I). poprzeczne prążkowanie widoczne
jest w 1020% (przy użyciu mikroskopu polaryzacyjnego odsetek
rośnie do 4050%).
inne charakterystyczne zjawiska komórkowe:
komórki o typie 'sieci pajęczej' rhabdomyoblasty zawierające
w cytoplaźmie kilka jasnych dużych wakuoli.
komórki o typie 'złamanego źdźbła' wydłużone rhabdomyocyty
(przypominające płodowe z centralnie położonym jądrem), ale
z ostrymi załamaniami cytoplazmy.
rzadki wariant rhabdomyosarcoma embryonale o nazwie rhabdomyo
sarcoma botryoides ('groniasty') rozwija się pod powierzchnią
błon śluzowych, tworząc charakterystyczną zbitą warstwę 'kam
bialną' złożoną z licznych, blisko leżących komórek nowotworo
wych zgrupowanych tuż pod nabłonkiem błony śluzowej. nazwa po
chodzi od egzofitycznego sposobu wzrostu pokryte nabłonkiem
masy nowotworowe wystają z naturalnych otworów ciała i przy po
bieżnym badaniu mogą być wzięte za niegroźnego polipa nabłonko
wego.
uwagi kliniczne :
gwałtowny wzrost zwykle bezbolesnego guza. 5letnie przeżycia ok
15%. najlepiej rokuje umiejscowienie w oczodole. ostatnio poja
wiły się doniesienia o lepszych przeżyciach (rzędu 66% przeżyć
pięcioletnich dla wszystkich przypadków, ze szczególnie dobrym
rokowaniem w wypadku umiejscowienia w oczodole lub w sąsiedztwie
jądra 95% przeżyć 5letnich).
RHABDOMYOSARCOMA ALVEOLARE
('pęcherzykowy')
wiek :
ok 560 lat (średnia 15 lat). chłopcy częściej.
makroskopowo :
zlokalizowany na kończynach, tułowiu, głowie i szyi.
poza nieco odmienną lokalizacją nie odróżnia się od embrionalne
go.
mikroskopowo :
charakterystyczny jest układ zrębu i komórek nowotworowych
tworzą one szczelinowate, 'pęcherzykowe' przestrzenie, czasem z
4 z 11
2010-01-08 03:03
Patomorfologia- nowotwory tkanki pozanabłonkowej - Forum - For... hp://www.forumowisko.pl/topic/971-patomorfologia-nowotwory-...
układami brodawczakowatymi. same komórki nowotworowe są iden
tyczne jak w wariancie embrionalnym, nieco częściej jedynie spo
tyka się syncytialne komórki olbrzymie (do 200 um). niewielka
jest kohezja międzykomórkowa część komórek 'pływa' luźno w
przestrzeniach pęcherzykowych.
uwagi kliniczne :
szybko rosnący zwykle bezbolesny guz. w obszarze głowy i szyi
mogą wystąpić objawy niedrożności nosa lub krtani i erozja koś
ci. przeżycia 5 letnie = ok 2%.
RHABDOMYOSARCOMA PLEOMORPHICUM
('wielokształtny')
najrzadszy spośród rhabdomyosarcoma (110%)
wiek :
dorośli (średni = 45 lat). M=K.
makroskopowo :
prawie wyłącznie kończyny. źle odgraniczony od otoczenia okrąg
ły, owalny lub wielopłatowy guz umiejscowiony zwykle między
mięśniami szkieletowymi. na przekroju liczne ogniska martwic i
krwotoków.
mikroskopowo :
bardzo znaczny polimorfizm (zróżnicowane rozmiary, kształt i
ilość jąder nawet w sąsiednich komórkach). duży stopień anaplaz
ji z licznymi atypowymi mitozami. spotykane są śródkomórkowe uk
łady miofilamentów, komórki o typie 'złamanego źdźbła', 'paję
czynowate', 'rakietowate'. może być trudny do odróżnienia od
anaplastycznego liposarcoma, leiomyosarcoma, histiosarcoma a na
wet melanoma amelnoticum.
klinicznie :
szybki wzrost. zwykle bezbolesny.
przeżycia 5letnie rzędu 3035%
O S T E O S A R C O M A
= SARCOMA OSTEOGENES = mięsak kościotwórczy
złośliwy nowotwór cechujący się bezpośrednim wytwarzaniem kości
lub osteoidu przez komórki nowotworowe.
EPIDEMIOLOGIA :
po wykluczeniu szpiczaka (myeloma) jest to najczęstszy złośliwy
nowotwór kości.
przeważa u mężczyzn (60% pacjentów). szczyt występowania w 2.
dekadzie (62%) okresie szybkiego wzrostu kości (częściej wys
tępuje u wysokich osóB). sporadycznie występuje przed 5 rż i po
40 rż u dorosłych zwykle na podłożu choroby Pageta lub w wyni
ku napromienienia.
MAKROSKOPOWO :
najczęściej przynasady kości długich
dalsza kości udowej (38%), bliższa kości piszczelowej (20%),
bliższa kości ramiennej (10%) są to miejsca najszybszego
wzrostu kości. jak widać ponad połowa lokalizuje się wokół kola
na. może wystąpić jednak w każdej kości.
dość znaczne zróżnicowanie wyglądu guza składają się nań :
obszary nowotworowej tkanki kostnej o różnym stopniu
dojrzałości
nowotworowa tkanka chrzęstna i włóknista, czasem z dużą iloś
cią substancji śluzowatych
niszczone tkanki nienowotworowe (kość, tkanki miękkie)
zmiany wsteczne w obrębie nowotworu (krwotoki, martwica, zwap
nienia, torbiele rzekome)
guz z reguły nie rozrasta się szeroko w jamie szpikowej (mimo,
że z niej się na ogół wywodzi), szybko przebijając warstwę koro
wą kości. odporność chrząstki nasadowej na nacieczenie przez os
teosarcoma, ongiś uważana za pewnik, jest obecnie podawana w
wątpliwość (tym bardziej, że naczynia przynasady często zespala
ją się z naczyniami nasady w obrębie ochrzęstnej, dając możli
wość 'ominięcia' chrząstki nasadowej przez komórki nowotworowe).
MIKROSKOPOWO :
komórki mezenchymalne, z których wywodzi się osteosarcoma, wyka
zują szerokie możliwości różnicowania się (opisano nawet
różnicowanie w kierunku nabłonkowym z tworzeniem desmosomów
i cytokeratyn stąd bardzo duże bogactwo obrazów histologicznych
nawet w obrębie tego samego nowotworu, niemniej podstawowe dla
rozpoznania osteosarcoma jest znalezienie kości lub osteoidu
tworzonych bezpośrednio przez komórki nowotworowe.
spotykamy także :
formowanie chrząstki przez komórki nowotworowe (osteosarcoma
chondroblasticum)
5 z 11
2010-01-08 03:03
Zgłoś jeśli naruszono regulamin