Z TEORII FLORYSTYKI. STRUKTURY POWIERZCHNI.pdf

Z TEORII FLORYSTYKI. STRUKTURY POWIERZCHNI

Obok form i barw bardzo istotną rolę w kompozycji florystycznej odgrywa struktura

powierzchni zarówno roślin, jak i łączonych z nimi elementów technicznych i

dekoracyjnych. Dzięki analizie płatków, liści, pędów, a także owoców i korzeni można

zauważyć, że powierzchnie części roślin posiadają własny charakter, o wyraźnie

określonym działaniu. Poznanie tej cechy plastycznej materiału roślinnego pozwala łatwiej

podejmować decyzję o wyborze elementów kompozycji i uzyskać w efekcie spokojną

harmonię czy interesujące napięcie.

Struktury metaliczne

Struktura metaliczna może być różna. Na przykład chrom jest błyszczący i gładki,

optycznie ciężki. Przykładami gatunków roślin, które mają liście o tej mocnej, twardej

strukturze powierzchni są Anthurium cultorum, Camellia japonica, Ficus elastica, Hoya

carnosa, Ilex aquifolium. Aluminium z kolei jest w dotyku matowe, w porównaniu do

chromu optycznie lżejsze. Taki rodzaj powierzchni możemy odnaleźć m.in. u liści juki

karolińskiej (Yucca filamentosa). Jeszcze inny charakter powierzchni ma metal pokryty

rdzą. Powierzchnia wówczas jest w dotyku chropowata i nierówna. Przykładem w świecie

roślin tego rodzaju powierzchni są liście niektórych gatunków z rodzaju Begonia.

Struktury porcelanowe

Wśród struktur o porcelanowym charakterze można wyodrębnić trzy. Wyjściową jest

struktura samej porcelany, gładka i błyszcząca. Ten typ struktury maja kwiaty np. konwalii,

stefanotisa, lilii długokwiatowej, białe owoce pernecji. Innym wariantem porcelanowej

struktury powierzchni jest struktura połyskująca, mieniąca się, wręcz iryzująca jak masa

perłowa. Przykładem są białe kwiaty neriny (Nerina). Wyróżnia się również porcelanę o

powierzchni matowej, nazywanej porcelaną biskwitową podobną w odbiorze do marmuru

paryskiego. Taką powierzchnię mają płatki ciemiernika białego (Helleborus niger) i

grzybienia białego (Nymphea alba).

Struktury szklane

Szkliste powierzchnie dobrze przepuszczają promienie widzialne. W świece flory

promienie światła przenikają przez delikatne kwiaty frezji, begonii, łuszczyny miesiącznicy

rocznej, zielone jagody winorośli, owoce wiśni, czerwonej porzeczki itp.

Struktury brokatowe

Powierzchnia brokatowa przypomina grubą tkaninę z wypukłym, wzorzystym

wzorem, przeplatanym złotym lub srebrnym motywem. Ten typ powierzchni można

zaobserwować szczególnie u liści begoni królewskiej (Begonia rex) i begonii Masona

(Begonia masoniana). Bogatą, brokatową strukturą liści odznaczają się też liście roślin z

rodzaju pilea (Pilea) i peperomia (Peperomia).

Struktury aksamitne

Powierzchnie te są w dotyku miękkie, przyjemne. Strukturą aksamitną odznaczają

się kwiaty tzw. gloksynii (Sinningia hybrida), szarotki alpejskiej (Leontopodium alpinum),

liście czyśćca wełnistego (Stachys lanata), kalanchoe (Kalanchoe beharensis), „kotki” .

Struktury jedwabne

Struktury jedwabne cechują się połyskiem, na ogół są gładkie, cienkie i bardzo

przyjemne w dotyku. Jedwabne płatki mają kwiaty groszku pachnącego, maku

nagołodygowego, kosmosu, jaskra. Wiotkie, lekkie liście posiada wiele roślin

doniczkowych, w tym adiantum i kaladium.

Struktury wełniste

Wełnista struktura powierzchni jest w dotyku miękka, ciepła. Ten typ struktury

wykazują np. trawa pampasowa (Cortaderia selloana), dmuszek jajowaty (Lagurus ovatus)

i wełnianka (Eriophorum).

Struktury rustykalne

Są to struktury szorstkie, chropowate, nie szlachetne. Tę strukturę wykazuje wiele

roślin nadających się do zasuszania jak krwawnik (Achillea), nawłoć (Solidago), mikołajek

(Eryngium), kocanka (Helichrysum), wiecznik (Gomphrena), złociszek (Ammobium), lonas

(Lonas), suchokwiat (Xeranthemum).

Struktury skórzaste

Skóra nie jest jednorodna. Może być gładka jak skórzaste liście drzew i krzewów z

rodzaju Magnolia. Skóra bywa również szorstka. Do roślin o takich liściach można zaliczyć

kalinę sztywnolistną (Viburnum rhytidophyllum). Skóra może być także matowa, podobnie

jak liście echmei wstęgowatej (Aechmea fasciata).

Struktury drzewne

Spotyka się dwa rodzaje tych struktur: gładkie i szorstkie. Do pierwszej grupy

należą rośliny o zwięzłej, gładkiej korze, np. bambus zwyczajny (Bambusa vulgaris). Do

drugiej grupy można zaliczyć spękaną korę brzozy brodawkowatej (Betula pendula),

szyszki roślin iglastych czy zasuszone kwiatostany roślin z rodzaju Protea.

autor: Piotr Salachna

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: