Sprytny lisek.pdf

Bajarka opowiada

SPRYTNY LISEK

Kiedy przyszła wiosna i lody spłynęły, młody lis pomyślał

jak by to zrobić, żeby zjeść świeżą rybkę.

Wtem patrzy: strumieniem płynie belka, a' na niej siedzą

dwie mewy.

— Co wy tam robicie? — zapytał lisek.

— Łowimy ryby.

— Weźcie mnie z sobą.

— To skacz!

Lisek skoczył. Belka się odwróciła, mewy poleciały, a lisek

wpadł do wody. Strumień płynął do morza i poniósł liska z

sobą.

Płynie lisek po morzu, rozgląda się — nic, tylko woda

dookoła.

— No, moje łapy, wiosłujcie — mówi odważnie. — A ty

ogonie, steruj.

Płynie lis jak łódka, łapy wodę zagarniają, ogon kręci się

to w tę stronę, to w tamtą. Ale steruje na pełne morze, bo lis

zapomniał ogonowi powiedzieć, żeby skierował go do brzegu.

Rozgląda się lis, a ziemi wciąż nie widać. Wypłynął na

środek morza i wcale nie wie, co dalej. Wtem patrzy: zbliża

się foka.

— Gdzieżeś ty zapłynął? — pyta foka. — Chyba

zabłądziłeś na morzu.

— Tak sobie pływam — mówi lis. — Ale zmęczyłem się

już. Może mnie podwieziesz do brzegu? Jesteś taka duża, to

ci nie będzie ciężko.

— Kiedy mi nie po drodze, śpieszę w inną stronę. Płyń

sam.

Popatrzył zmęczony lisek naokoło, nigdzie żywego

stworzenia, tylko ta foka nieżyczliwa. A on tak nie chciał

utonąć! Foka zapytała:

— Czego się rozglądasz?

— Chciałem zobaczyć, czy nikt inny tu nie pływa, tylko ty

jedna. Widać morskie zwierzęta wyginęły.

— Nieprawda! — zawołała foka obrażona. — Pełno nas w

morzu, fok i morsów, i wielorybów, tylko nas nie widać, bo-

pływamy głębiej albo gdzieś daleko. Z pewnością nas jest

więcej niż lisów.

— Naprawdę? Nie wierzę, póki sam nie zobaczę. Płynę

tyle czasu, byłbym kogoś spotkał, ktoś by mi pomógł.

— Jak nie wierzysz, to ci pokażę i sam nas policzysz.

— Dobrze — zgodził się lisek. — Zwołaj wszystkie morskie

zwierzęta z tej okolicy, niech się ustawią rzędem aż do

brzegu.

Foka dała nurka i po chwili wypłynęło nieprzeliczone

mnóstwo-morsów z wielkimi kłami, fok, olbrzymich

wielorybów. Wszystkie ustawiły się szeregiem, a lisek pobiegł

po ich grzbietach jak po moście i liczył:

— Jedna foka, dwie foki, trzy foki... Jeden mors, dwa

morsy„ trzy morsy... Jeden wieloryb, dwa wieloryby, trzy

wieloryby...

Tak dobiegł do brzegu. Wyskoczył na ląd, prychnął,

otrząsnął się z wody i zawołał do tej foki, która nie chciała go

przenieść:

— Prawdę powiedziałaś! Dużo was tu w morzu mieszka i

dużo macie czasu, kiedy mogłyście zrobić taki długi most.

Tylko jak ktoś potrzebuje pomocy, to albo nikogo nie ma,

albo mu nie po drodze.

Zdjął kożuszek i rozłożył na kamieniu, a ogon zawiesił na

krzaku, żeby prędzej wyschły.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: