Dystrybucja Red Hat Linux 7.1 może być obsługiwana za pomocą okienek (ang. windows – ale przez małe w). Jest to możliwe między innymi dlatego, że zawiera ona wysokiej klasy środowisko graficzne o nazwie Gnome. Dzięki niemu Twoje okienka mogą wyglądać dokładnie tak, jak chcesz, włącznie z możliwością naśladowania wyglądu Windows 98 – jeśli tak właśnie wyobrażasz sobie system swoich marzeń. Jakby tego było mało, Gnome nie jest jedynym dostępnym w dystrybucji Red Hat 7.1 środowiskiem graficznym.
Obecnie coraz więcej dużych i profesjonalnych programów, takich jak Corel WordPerfect czy StarOffice, jest dostępnych w Linuksie, zatem nie ma powodu, abyś nie mógł uczynić go swoim środowiskiem pracy.
Rozdział szósty: Graficzne środowiska pracy – wyjaśnia ideę wielu środowisk graficznych oraz opisuje metody, umożliwiające przełączenie się pomiędzy nimi. Pozwoli Ci także zapoznać się z opcjami logowania się do systemu.
Rozdział siódmy: Programy środowiska Gnome – zawiera opis potężnego zestawu programów, dostarczanych ze środowiskiem Gnome
Rozdział ósmy: WordPerfect w wersji dla Linuksa – omawia sposoby pobierania i instalacji pakietu WordPerfect oraz korzystanie z części jego bardziej zaawansowanych możliwości.
Usunąłem cały rozdział ósmy (po uzgodnieniu z Jackiem).
.
Rozdział ósmy: Praca z bazami danych – omawia zagadnienia, związane z wykorzystaniem dostarczanego wraz z dystrybucją Red Hat Linux serwera baz danych o nazwie PostgreSQL.
6
115
Graficzne środowiska pracy
W rozdziale 3., „Konfiguracja Gnome”, wyjaśniłem, jak skonfigurować dla swoich potrzeb środowisko Gnome. W tym rozdziale nauczę Cię konfigurowania dwóch innych, dostarczanych wraz dystrybucją Red Hat środowisk graficznych:
n Another Level,
n K Desktop Environment (KDE).
Rozdział ten zacznę od wyjaśnienia opcji logowania się do systemu, dostępnych na ekranie. Następnie wyjaśnię, jak skonfigurować dla swoich potrzeb pozostałe dwa środowiska graficzne. Wreszcie pokażę Ci, jak korzystać z dostarczanych wraz z systemem programów, pracujących w tych środowiskach oraz jak uruchamiać alternatywne środowiska graficzne za pomocą menu w środowisku domyślnym, czyli w Gnome.
Pod koniec rozdziału znajdziesz także nieco informacji na temat zadań administratora – dodawania, usuwania oraz modyfikacji istniejących kont, grup i uprawnień – wszystko za pomocą narzędzi graficznych, dostępnych w ramach panelu sterowania Gnome.
Alternatywne środowiska graficzne
Po co właściwie istnieją alternatywne graficzne środowiska pracy? Dlaczego miałbyś mieć ochotę na skorzystanie z nich? I co właściwie znaczy litera „K” w określeniu KDE?
Odpowiedź na pierwsze pytanie przychodzi bardzo łatwo, jeśli uzmysłowisz sobie, że środowisko użytkowników Linuksa, w odróżnieniu na przykład od Microsoft Windows, jest bezpłatne i otwarte dla wszelkich modyfikacji. Alternatywne graficzne środowiska pracy powstają wtedy, gdy jakaś osoba bądź grupa osób, którym nie odpowiadają istniejące środowiska, decyduje się napisać własne. I takie alternatywne środowiska są utrzymywane i uaktualniane również przez grupy ochotników, korzystających z nich na co dzień.
Jeśli chcesz uzyskać więcej szczegółowych informacji na temat KDE, polecam Ci odwiedzenie serwisu internetowego, poświęconego temu środowisku, dostępnego pod adresem: http://www.kde.org.
Zapewne po przeczytaniu tego rozdziału będziesz już pewny, czy chcesz wypróbować KDE lub Another Level, czy nie. Myślę, że znajdziesz dostateczną ilość powodów, aby podjąć ryzyko, zwłaszcza, gdy dowiesz się o możliwościach pakietu KOffice.
Jedną z przyczyn, dla której możesz chcieć zastosować KDE jest fakt, że było ono domyślnym środowiskiem graficznym poprzednich wersji Linuksa i mogłeś się już do niego przyzwyczaić.
Oczywiście, dla wielu osób wystarczającą odpowiedzią na pytanie, dlaczego chcą wypróbować alternatywne środowisko graficzne, będzie po prostu: „Skoro mam, to obejrzę”.
Jeśli chodzi o literę K w nazwie K Desktop Environment (KDE), to nie oznacza ona absolutnie niczego konkretnego. Przypomina ona skróconą nazwę samochodu, produkowanego przez firmę Chrysler – nazywanego K‑car. Przyjmuję zatem, że oznacza skróconą nazwę bardzo funkcjonalnego graficznego środowiska pracy.
Opcje logowania
W domyślnej konfiguracji systemu Red Hat Linux po włączeniu komputera uruchamiane jest środowisko graficzne (więcej informacji na temat konfiguracji systemu znajdziesz w rozdziałach 1., 2. i 3.). Zatem jeśli nie modyfikowałeś domyślnych parametrów systemu, to po włączeniu komputera i wykonaniu pewnych czynności, które są związane z uruchamianiem systemu, pojawi się graficzny ekran logowania.
Tak jak sugeruje nazwa, za jego pomocą wprowadzasz informacje, które identyfikują Cię w systemie oraz odpowiednie hasło, zezwalające na dostęp do zasobów komputera. Dodatkowo, za pomocą przycisku Options możesz wywołać menu podręczne, w którym znajdziesz:
n wybór sesji, czyli rodzaju środowiska tekstowego bądź graficznego, które powinno zostać uruchomione po poprawnej autoryzacji;
n menu System menu, przy pomocy którego możesz zakończyć pracę komputera bądź uruchomić go ponownie;
n wybór języka (Language), w którym mają być budowane poszczególne menu środowiska i obiekty, związane z napisami.
Graficzny ekran logowania się do systemu zostanie wyświetlony ponownie, gdy wylogujesz się z systemu.
Opcje sesji określają, w jakim trybie-środowisku powinna być uruchomiona aktualna sesja pracy z systemem.
1. Po wyświetleniu graficznego ekranu logowania się do systemu w górnej części okna znaleźć można menu, zawierające pozycje Sessions, Language oraz System, przedstawione na rysunku 6.1.
2. Przejdź kursorem myszy do pozycji Sessions, aby rozwinąć menu podrzędne, związane z parametrami sesji (również widoczne na rysunku 6.1).
3. Wybierz typ sesji, który Ci odpowiada.
4. Wprowadź swój identyfikator użytkownika.
5. Wciśnij Enter.
6. Wprowadź hasło, związane ze swoim identyfikatorem.
7. Wciśnij Enter.
n Identyfikator użytkownika oraz hasło możesz wprowadzać zarówno przed, jak i po dokonaniu wyboru w menu Session.
n Wprowadzane przez Ciebie hasło nie będzie wyświetlane na ekranie.
n Jeśli w menu Session wybierzesz pozycję Failsafe, system przejdzie w tryb tekstowy (szczegółowy opis, dotyczący korzystania z tego trybu, znajdziesz poniżej).
n Domyślnym graficznym środowiskiem pracy jest Gnome. (Szczegółowe wyjaśnienia, jak zmienić domyślnie wywoływane środowisko graficzne, odnajdziesz w dalszej części tego rozdziału).
Rysunek 6.1. Po kliknięciu na ekranie logowania się do sytemu przycisku Options pojawi się menu podręczne, umożliwiające wybór parametrów sesji, języka bądź wykonanie pewnych czynności systemowych.
Tryb awaryjny logowania się do systemu to taki, w którym możliwe jest wykonanie polecenia w trybie tekstowym nawet, jeśli wcześniej usunie się z systemu okno, pozwalające na wprowadzenie identyfikatora użytkownika oraz hasła. Służy do tego inne pojedyncze okno, jakie wyświetli się w prawym dolnym rogu ekranu..
Do czego służy tryb awaryjny?
Samo oprogramowanie serwera X Window jako takie nie wymaga trybu awaryjnego, gdyż jest prawie pewne, że uda się go uruchomić. Problem może pojawić się jedynie w sesji użytkownika i uruchamianych programów. Zatem, jeśli Twój komputer nie potrafi prawidłowo przejść procedury uruchamiania środowiska graficznego (już po zalogowaniu się), natomiast poprawnie wyświetla ekran, zachęcający do zalogowania się do systemu, możesz skorzystać z trybu awaryjnego i poszukać miejsca, w którym pojawia się problem.
Oczywiście, najlepiej by było, gdybyś nigdy nie spotkał się sytuacją, w której sięgniesz do trybu awaryjnego. Jeśli jednak taka się przydarzy, polecam rozdziały od 8. do 11. oraz dodatek A.
Rysunek 6.2. Jeśli opcja Change Only Applies to Current Display jest wyłączona, zmiany wprowadzone w oknie dialogowym programu Desktop Switcher spowodują wybór domyślnie uruchamianego środowiska graficznego.
W wierszu poleceń wpisz exit. Po tym poleceniu sesja zostanie zakończona i ponownie pojawi się okno logowania do systemu.
1. Uruchom sesję w środowisku Gnome.
2. Przejdź do menu głównego środowiska Gnome.
3. Z menu System wybierz pozycję Desktop Switcher. Pojawi się okno dialogowe Desktop Switcher, przedstawione na rysunku 6.2.
4. Wybierz za pomocą przełącznika środowisko graficzne, które chcesz uruchamiać domyślnie.
5. Upewnij się, że opcja Change Only Applies to Current Display jest wyłączona.
6. Kliknij OK.
n Więcej informacji na temat programu Desktop Switcher znajdziesz w rozdziale 3.
Jeśli w Twoim menu System nie ma pozycji Desktop Switcher, nie musi to wcale oznaczać, że nie zainstalowałeś go w systemie.
Jeśli program Desktop Switcher został zainstalowany, możesz dodać go do menu System w następujący sposób:
n Znajdź polecenie, powodujące wywołanie programu Desktop Switcher.
n Za pomocą programu Edytor menu dodaj wywołanie tego polecenia jako nowej pozycji Desktop Switcher w menu System.
1. Wywołaj główne menu Gnome.
2. Z menu System wybierz pozycję GnoRPM. Zostanie wyświetlone okno dialogowe programu GnoRPM.
3. Z listy po lewej stronie wybierz i rozwiń pozycję Desktops (widoczną pod User Interface), tak jak to przedstawiono na rysunku 6.3. Po prawej stronie okna zostaną wyświetlone dostępne pakiety, związane ze środowiskiem graficznym.
4. Podświetl pakiet o nazwie switchdesk-gnome.
5. Kliknij przycisk Query, widoczny na pasku narzędzi programu GnoRPM. Zostanie wyświetlone, przedstawione na rysunku 6.4, okno Package Info. Zakładając, że pakiet Desktop Switcher został wcześniej zainstalowany, zobaczysz w tym oknie opis programu oraz pole...
jholo