Temat: Wyprawa na ryby- zabawy badawcze z magnesem.
Opracowała: Małgorzata Miler
Grupa sześciolatki
Cele operacyjne: (dziecko powinno)
· poznać właściwości magnesu,
· zdobywać wiedzę o otaczającym świecie w toku działania,
· umieć wykorzystywać zdobyte wcześniej informacje,
Metody: zadania do wykonania, rozmowa, zabawa badawcza, sytuacje problemowe, elementy dramy, obserwacje, pokaz,
Środki: magnesy, nagrania z muzyką, papierowe sylwety, kolorowy papier, klej nożyczki, magnetyczne wędki, ryby z magnesami lub metalowymi elementami, metalowe spinacze, duży, papierowy karton.
Proponowany przebieg:
1. Zabawa z piosenką „Jedzie pociąg …”- wprawa nad jezioro.
Cel: zachęcenie dzieci do udziału we wspólnej zabawie.
2. „Łowienie ryb”- łowienie ryb za pomocą magnetycznych wędek.
Cel: pobudzenie aktywności, wyzwolenie chęci działania, stworzenie sytuacji wyjściowej do rozmowy na temat właściwości magnesu, rozwijanie sprawności, koordynacji wzrokowo- ruchowej.
3. Rozmowa problemowa na temat :co sprawiło, że ryby łowiły się na wędkę? Dlaczego niektórych nie udało nam się złowić?(rybki bez metalowych elementów)
Cel: stwarzanie sytuacji do swobodnego wyrażania myśli, sądów, wymiany spostrzeżeń lub ewentualnych doświadczeń.
4. Zabawa badawcza „Co złowisz w naszej sali?”
Cel: badanie właściwości magnesu, stwarzanie możliwości do samodzielnego wyciągania wniosków.
5. Zabawa ruchowa wg Klausa W. Vopla „Magnes”.
Cel: integrowanie grupy, nauka pokonywania barier, wzmacnianie pozycji mniej znaczących dzieci w grupie, utrwalenie pojęcia magnes. (nauczyciel może wzmocnić pozycję dziecka izolowanego, mniej zauważanego przez innych, jeżeli świadomie wybierze częściej i w pierwszej kolejności takie dziecko) Zabawa polega na swobodnej interpretacji ruchowej do słyszanej muzyki. Na przerwę w muzyce nauczyciel wymienia głośno imię wybranego dziecka, które będzie magnesem. Pozostałe dzieci muszą dotknąć dziecka- magnesu, należy uczynić to w możliwie delikatny sposób, za pomocą wyciągniętej przed siebie ręki, i dodatkowo stanąć możliwie blisko siebie, tak by wszystkie dzieci mogły przykleić się do magnesu.
6. Inna propozycja zabawy „Dziecko do dziecka”
Cel: wyzwalanie właściwej reakcji na sygnał dźwiękowy, utrwalenie nazw części ciała, orientacja w schemacie własnego ciała( starszej grupie możemy dodać, czy to ma być prawa czy lewa ręka, noga itp.). Ćwiczenie pobudzająco - hamujące. Początkowo zabawa przebiega podobnie jak poprzednia. Na przerwę w muzyce prowadzący wymienia, które części będą magnesami- np. ręka do ręki, głowa do głowy itp. Wówczas dwoje dzieci „przykleja” się do siebie tą częścią ciała.
7. Zabawa w magnetycznym teatrzyku.
Cel: wykorzystanie w praktyce właściwości magnesu, stwarzanie sytuacji do odgrywania ról, do twórczych zabaw słowem, umożliwienie tworzenia własnych zabawek.
Młodsze dzieci mogą bawić się gotowymi sylwetami w magnetycznym teatrzyku po pokazie nauczyciela. Starsi mogą wyciąć za pomocą nożyczek przygotowane sylwety bądź całkowicie samodzielnie przygotować z dostępnych materiałów sylwety do teatru magnetycznego. Do gotowych, papierowych sylwet należy przymocować dość duży, metalowy spinacz. Za pomocą magnesu można wprawiać w ruch papierowe sylwety i odgrywać scenki, urządzać wyścigi samochodowe itp.
ambrozja69