3 CZʌ� OG�LNA Rozdzia� I Zasady odpowiedzialno�ci karnej Art. 1. � 1. Odpowiedzialno�ci karnej podlega ten tylko, kto pope�nia czyn zabroniony pod gro�b� kary przez ustaw� obowi�zuj�c� w czasie jego pope�nienia. � 2. Nie stanowi przest�pstwa czyn zabroniony, kt�rego spo�eczna szkodliwo�� jest znikoma. � 3. Nie pope�nia przest�pstwa sprawca czynu zabronionego, je�eli nie mo�na mu przypisa� winy w czasie czynu. Art. 2. Odpowiedzialno�ci karnej za przest�pstwo skutkowe pope�nione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ci��y� prawny, szczeg�lny obowi�zek zapobiegni�cia skutkowi. Art. 3. Kary oraz inne �rodki przewidziane w tym kodeksie stosuje si� z uwzgl�dnieniem zasad humanitaryzmu, w szczeg�lno�ci z poszanowaniem godno�ci cz�owieka. Art. 4. � 1. Je�eli w czasie orzekania obowi�zuje ustawa inna ni� w czasie pope�nienia przest�pstwa, stosuje si� ustaw� now�, jednak�e nale�y stosowa� ustaw� obowi�zuj�c� poprzednio, je�eli jest wzgl�dniejsza dla sprawcy. � 2. Je�eli wed�ug nowej ustawy czyn obj�ty wyrokiem zagro�ony jest kar�, kt�rej g�rna granica jest ni�sza od kary orzeczonej, wymierzon� kar� obni�a si� do g�rnej granicy ustawowego zagro�enia przewidzianego za taki czyn w nowej ustawie. � 3. Je�eli wed�ug nowej ustawy czyn obj�ty wyrokiem nie jest ju� zagro�ony kar� pozbawienia wolno�ci, wymierzon� kar� pozbawienia wolno�ci podlegaj�c� wykonaniu zamienia si� na grzywn� albo kar� ograniczenia wolno�ci, przyjmuj�c �e jeden miesi�c pozbawienia wolno�ci r�wna si� 60 stawkom dziennym grzywny albo 2 miesi�com ograniczenia wolno�ci. � 4. Je�eli wed�ug nowej ustawy czyn obj�ty wyrokiem nie jest ju� zabroniony pod gro�b� kary, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa. Art. 5. Ustaw� karn� polsk� stosuje si� do sprawcy, kt�ry pope�ni� czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak r�wnie� na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba �e umowa mi�dzynarodowa, kt�rej Rzeczpospolita Polska jest stron�, stanowi inaczej. Art. 6. � 1. Czyn zabroniony uwa�a si� za pope�niony w czasie, w kt�rym sprawca dzia�a� lub zaniecha� dzia�ania, do kt�rego by� obowi�zany. � 2. Czyn zabroniony uwa�a si� za pope�niony w miejscu, w kt�rym sprawca dzia�a� lub zaniecha� dzia�ania, do kt�rego by� obowi�zany, albo gdzie skutek stanowi�cy znami� czynu zabronionego nast�pi� lub wed�ug zamiaru sprawcy mia� nast�pi�. Art. 7. � 1. Przest�pstwo jest zbrodni� albo wyst�pkiem. � 2. Zbrodni� jest czyn zabroniony zagro�ony kar� pozbawienia wolno�ci na czas nie kr�tszy od lat 3 albo kar� surowsz�. � 3. Wyst�pkiem jest czyn zabroniony zagro�ony grzywn� powy�ej 30 stawek dziennych, kar� ograniczenia wolno�ci albo kar� pozbawienia wolno�ci przekraczaj�c� miesi�c. Art. 8. Zbrodni� mo�na pope�ni� tylko umy�lnie; wyst�pek mo�na pope�ni� tak�e nieumy�lnie, je�eli ustawa tak stanowi. Art. 9. � 1. Czyn zabroniony pope�niony jest umy�lnie, je�eli sprawca ma zamiar jego pope�nienia, to jest chce go pope�ni� albo przewiduj�c mo�liwo�� jego pope�nienia, na to si� godzi. � 2. Czyn zabroniony pope�niony jest nieumy�lnie, je�eli sprawca nie maj�c zamiaru jego pope�nienia, pope�nia go jednak na skutek niezachowania ostro�no�ci wymaganej w danych okoliczno�ciach, mimo �e mo�liwo�� pope�nienia tego czynu przewidywa� albo m�g� przewidzie�. � 3. Sprawca ponosi surowsz� odpowiedzialno��, kt�r� ustawa uzale�nia od okre�lonego nast�pstwa czynu zabronionego, je�eli nast�pstwo to przewidywa� albo m�g� przewidzie�. Art. 10. � 1. Na zasadach okre�lonych w tym kodeksie odpowiada ten, kto pope�nia czyn zabroniony po uko�czeniu 17 lat. � 2. Nieletni, kt�ry po uko�czeniu 15 lat dopuszcza si� czynu zabronionego okre�lonego w art. 134, art. 148 � 1, 2 lub 3, art. 156 � 1 lub 3, art. 163 � 1 lub 3, art. 166, art. 173 � 1 lub 3, art. 197 � 3, art. 252 � 1 lub 2 oraz w art. 280, mo�e odpowiada� na zasadach okre�lonych w tym kodeksie, je�eli okoliczno�ci sprawy oraz stopie� rozwoju sprawcy, jego w�a�ciwo�ci i warunki osobiste za tym przemawiaj�, a w szczeg�lno�ci, je�eli poprzednio stosowane �rodki wychowawcze lub poprawcze okaza�y si� bezskuteczne. � 3. W wypadku okre�lonym w � 2 orzeczona kara nie mo�e przekroczy� dw�ch trzecich g�rnej granicy ustawowego zagro�enia przewidzianego za przypisane sprawcy przest�pstwo; s�d mo�e zastosowa� tak�e nadzwyczajne z�agodzenie kary. � 4. W stosunku do sprawcy, kt�ry pope�ni� wyst�pek po uko�czeniu lat 17, lecz przed uko�czeniem lat 18, s�d zamiast kary stosuje �rodki wychowawcze, lecznicze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich, je�eli okoliczno�ci sprawy oraz stopie� rozwoju sprawcy, jego w�a�ciwo�ci i warunki osobiste za tym przemawiaj�. Art. 11. � 1. Ten sam czyn mo�e stanowi� tylko jedno przest�pstwo. � 2. Je�eli czyn wyczerpuje znamiona okre�lone w dw�ch albo wi�cej przepisach ustawy karnej, s�d skazuje za jedno przest�pstwo na podstawie wszystkich zbiegaj�cych si� przepis�w. � 3. W wypadku okre�lonym w � 2 s�d wymierza kar� na podstawie przepisu przewiduj�cego kar� najsurowsz�, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych �rodk�w przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegaj�cych si� przepis�w. Art. 12. Dwa lub wi�cej zachowa�, podj�tych w kr�tkich odst�pach czasu w wykonaniu z g�ry powzi�tego zamiaru, uwa�a si� za jeden czyn zabroniony; je�eli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielo�ci zachowa� za jeden czyn zabroniony jest to�samo�� pokrzywdzonego. Rozdzia� II Formy pope�nienia przest�pstwa Art. 13. � 1. Odpowiada za usi�owanie, kto w zamiarze pope�nienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpo�rednio zmierza do jego dokonania, kt�re jednak nie nast�puje. � 2. Usi�owanie zachodzi tak�e wtedy, gdy sprawca nie u�wiadamia sobie, �e dokonanie jest niemo�liwe ze wzgl�du na brak przedmiotu nadaj�cego si� do pope�nienia na nim czynu zabronionego lub ze wzgl�du na u�ycie �rodka nie nadaj�cego si� do pope�nienia czynu zabronionego. Art. 14. � 1. S�d wymierza kar� za usi�owanie w granicach zagro�enia przewidzianego dla danego przest�pstwa. � 2. W wypadku okre�lonym w art. 13 � 2 s�d mo�e zastosowa� nadzwyczajne z�agodzenie kary, a nawet odst�pi� od jej wymierzenia. Art. 15. � 1. Nie podlega karze za usi�owanie, kto dobrowolnie odst�pi� od dokonania lub zapobieg� skutkowi stanowi�cemu znami� czynu zabronionego. � 2. S�d mo�e zastosowa� nadzwyczajne z�agodzenie kary w stosunku do sprawcy, kt�ry dobrowolnie stara� si� zapobiec skutkowi stanowi�cemu znami� czynu zabronionego. Art. 16. � 1. Przygotowanie zachodzi tylko wtedy, gdy sprawca w celu pope�nienia czynu zabronionego podejmuje czynno�ci maj�ce stworzy� warunki do przedsi�wzi�cia czynu zmierzaj�cego bezpo�rednio do jego dokonania, w szczeg�lno�ci w tym�e celu wchodzi w porozumienie z inn� osob�, uzyskuje lub przysposabia �rodki, zbiera informacje lub sporz�dza plan dzia�ania. � 2. Przygotowanie jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. Art. 17. � 1. Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego odst�pi�, w szczeg�lno�ci zniszczy� przygotowane �rodki lub zapobieg� skorzystaniu z nich w przysz�o�ci; w razie wej�cia w porozumienie z inn� osob� w celu pope�nienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podj�� istotne starania zmierzaj�ce do zapobie�enia dokonaniu. � 2. Nie podlega karze za przygotowanie osoba, do kt�rej stosuje si� art. 15 � 1. Art. 18. � 1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wsp�lnie i w porozumieniu z inn� osob�, ale tak�e ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inn� osob� lub wykorzystuj�c uzale�nienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. � 2. Odpowiada za pod�eganie, kto chc�c, aby inna osoba dokona�a czynu zabronionego, nak�ania j� do tego. � 3. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokona�a czynu zabronionego, swoim zachowaniem u�atwia jego pope�nienie, w szczeg�lno�ci dostarczaj�c narz�dzie, �rodek przewozu, udzielaj�c rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo tak�e ten, kto wbrew prawnemu, szczeg�lnemu obowi�zkowi niedopuszczenia do pope�nienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem u�atwia innej osobie jego pope�nienie. Art. 19. � 1. S�d wymierza kar� za pod�eganie lub pomocnictwo w granicach zagro�enia przewidzianego za sprawstwo. � 2. Wymierzaj�c kar� za pomocnictwo s�d mo�e zastosowa� nadzwyczajne z�agodzenie kary. Art. 20. Ka�dy ze wsp�dzia�aj�cych w pope�n...
niach_niach1