Gody.pdf

Twórcy scenariusza:

Kuba „Fingrin” Tabisz

Bartek „Zioło” Zioło

Scenariusz opracował: Kuba „Fingrin” Tabisz

Korekta: Katarzyna „Blackfeather” Kowalczyk

Okładka: Łukasz Nieścierewski

Gody

„Gody” to scenariusz wesołego LARPa, którego miejsce akcji znajduje się w ulu. Gracze, jako

pszczoły, dzielą się na kilka kolorów. Każdej z barw przypisane są konkretne emocje. Celem gry

jest takie kojarzenie się z innymi pszczołami, by zostać osobnikiem o jedynym, wyjątkowym

kolorze. W czasie rozgrywki nie używa się słów, nie są też potrzebne kostki, ani kostiumy. Gracze

otrzymują wszystkie potrzebne elementy na miejscu. Tytułowe gody polegają na odtańczeniu

przed Królową Ula tańca godowego jak najlepiej wyrażającego charakter danej pszczoły. Gra

kończy się po określonym czasie, zwykle trwa mniej więcej dwie godziny.

Czego potrzeba do gry?

Pomieszczenia lub dobrej pogody, dwóch prowadzących grę oraz od 5 do 20 uczestników.

Niezbędne są również kartki z wydrukowanymi funkcjami i indywidualnymi celami pszczół oraz

kamyki w dwóch kolorach, oznaczających dobre pyłki i trujące pyłki. Kamyki muszą zostać

umieszczone w kapeluszu albo w pudełku, umożliwiającym ich losowanie. Przydatna w grze może

być też tablica i kreda, by można było wypisać zasady gry. Nie jest to jednak konieczne, ponieważ

wszystko można w prosty sposób wytłumaczyć ustnie przed samą grą.

PRZYKŁAD: Dwóch prowadzących przygotowuje karteczki z kolorami pszczół. Kolorów jest sześć,

wiec karteczek zależnie od ilości graczy można przygotować 12, 18 ,24. Bardzo ważne jest

równomierne rozdawanie graczom kolorów, aby nie okazało się, że np. czerwonych jest zbyt wielu,

podczas gdy niebieskich nie ma wcale. Wszyscy gracze powinni mieć mniej więcej równe szanse.

Następnie należy przygotować karteczki z indywidualnymi celami i losowo przydzielić je graczom.

Przy indywidualnych celach prowadzący może udzielić wskazówek co do proporcji poszczególnych

celów. Nie należy ujawniać graczom znaczenia kolorów - sami muszą je odgadnąć w trakcie gry.

Prowadzący:

Do realizacji scenariusza potrzebnych jest dwóch prowadzących. Jeden z nich wciela się w Królową

Ula, a drugi w Strażnika. Strażnik rozdaje graczom karty postaci i pyłki, oraz zabija niegrzeczne

pszczoły. Pomaga też w razie wątpliwości i pilnuje spokojnego przebiegu gry. Prowadzący,

występujący jako Królowa Ula, jako jedyna postać w grze może mówić. Fabularnie jest to

telepatyczny sygnał do reszty pszczół. Słownymi komunikatami Królowa Ula określa kolejne

wydarzenia w grze – np. zbieranie pyłków.

PRZYKŁAD: Jeden z graczy nie znajduje się w grze. Podchodzi do Strażnika Ula i pyta czy dobrze

rozumie przyznany mu czerwony kolor. Prowadzący tłumaczy mu znaczenie koloru i udziela kilku

rad jak lepiej odgrywać tę barwę – czerwone pszczoły skaczą, przepychają się itp.

PRZYKŁAD 2: Jeden z graczy przez przypadek popchnął drugiego. Prowadzący podchodzi do niego

i zwraca mu uwagę. Osoba biorąca udział w zabawie powinna bardziej uważać na innych, by

nikomu nie stała się krzywda.

Na czym polega gra?

Gracze wcielają się w pszczoły. W czasie trwania larpa nie wolno im mówić. Dozwolone jest

gestykulowanie i wydawanie dźwięków – na przykład „bzzzz”. W czasie gry nie wolno dotykać

innych graczy bez ich zgody. Trzeba też cały czas uczestniczyć w grze. Gra toczy się tylko w

jednej, ograniczonej przez prowadzących przestrzeni – np. w jednej sali lekcyjnej. Pszczoły nie

mogą ze sobą walczyć, chyba że zdobędą umiejętności wojownika, co jest opisane w późniejszej

części tego scenariusza. Niegrzeczne (nieprzestrzegające zasad rozgrywki) pszczoły likwiduje

Strażnik Ula. Strażnika Ula i Królowej Ula nie obowiązują zasady gry. Nie można ich zabić w żaden

sposób. W czasie gry Królowa wyznacza zadania do wykonania, które czasami trzeba wykonać, ale

nie zawsze. Na początku gry każdy gracz dostaje opis odgrywanej przez siebie pszczoły (tzw. kartę

postaci) oraz dwa pyłki. W opisie zaznaczone jest, jakim kolorem pszczoły gra. Na osobnej

karteczce wypisane są indywidualne cele każdego gracza. Wszyscy uczestnicy dążą do jednego

celu, jakim jest zostanie pszczołą wyjątkowego koloru, a co za tym idzie – nową Królową Ula. Pod

koniec gry wszyscy gracze ujawniają swoje kolory.

PRZYKŁAD: Jest 12 pszczół i 6 kolorów, czyli po dwie w każdym kolorze. Każda z pszczół chce być

wyjątkowa i może to osiągnąć najłatwiej przez zwycięstwo w tańcu godowym przed Królową Ula.

Załóżmy, że dwie czerwone pszczoły tańczą. Jedna z nich wygrywa i zabrania drugiej być

czerwoną przez cała grę. W ten sposób zostaje tylko jedna czerwona pszczoła. Jeżeli gracz

utrzyma ten rezultat do końca gry – wygrywa. Jednak w każdej chwili inna pszczoła może umrzeć i

stać się kolejną czerwoną pszczołą w ulu.

UWAGA

Jeżeli pod koniec gry jest po kilka pszczół w każdym kolorze, należy wybrać kolor z najmniejszą ich

ilością. Następnie pszczoły w tej barwie wykonują taniec godowy, a wygrywa najlepszy z tancerzy.

Taka sama sytuacja ma miejsce, jeżeli jest kilka kolorów z jedną pszczołą. Ostatni taniec wyłania

zwycięzcę. Werdykt wydaje Królowa Ula.

Opcjonalnie można pozwolić samym graczom zdecydować, kto lepiej tańczy. Głosują wtedy przez

podniesienie rąk.

PRZYKŁAD: W ostatnim tańcu uczestniczą trzy pszczoły. Każda stara się jak najlepiej wyrazić swój

kolor. Po tańcu, który trwa 30 – 45 sekund reszta graczy głosuje na zwycięzcę. Ważne żeby

kierowali się oceną tańca, a nie sympatiami wobec innych graczy ani celami, które posiadali w

grze. Głosujący nie są bowiem w tym momencie konkretnymi pszczołami.

Śmierć Pszczoły

Czasami pszczoły zostają uśmiercone. Jeśli tak się stanie, gracz losuje nową postać – kolor

pszczoły. Nie dostaje jednak pyłków jak przy starcie gry, traci posiadaną funkcję, a także nie może

dostać zabronionego mu w trakcie godów koloru. Nie traci celów osobistych.

PRZYKŁAD: Czerwona pszczoła umiera. Strażnik Ula podchodzi do niej. Odbiera od niej karteczkę z

opisem czerwonego koloru, funkcje, oraz pyłki. Następnie gracz losuje nowy kolor na karteczce.

Bierze ją od Strażnika Ula i zaczyna grę zgodnie z nowym kolorem. Podczas śmierci nie traci

jednak osobistych celów.

Gody

W każdym momencie gry dwie pszczoły mogą podejść do królowej i zatańczyć taniec godowy.

Każdy z tancerzy musi dać Królowej po dwa pyłki wpisowego (może być więcej) oraz podać jej

swoją kartę postaci z kolorem pszczoły. Wpisowym może też być funkcja. Następnie rozpoczyna

się krótka walka na taniec, którą wygrywa ten, kto lepiej wyrazi swój kolor. Królowa daje zwycięzcy

wszystkie cztery pyłki oraz prosi go o wybranie koloru dla przegranej pszczoły. Podczas tego

wyboru gracz może mówić, gdyż Królowa porozumiewa się z nim telepatycznie. Przegrany traci

zastawione pyłki oraz przyjmuje nowy kolor. Nie może też już w czasie tej gry otrzymać koloru

zwycięzcy tańca godowego.

PRZYKŁAD: Czerwona pszczoła tańczyła z drugą czerwoną pszczołą. Wygrany kazał przegranemu

przybrać kolor niebieski. Od tego momentu przegrana pszczoła jest niebieska i już nigdy nie może

zostać czerwoną pszczołą.

UWAGA: Jeśli gracze mają opory z tańczeniem, Królowa Ula może otwarcie wyrazić swoje

niezadowolenie z tego faktu i kazać Strażnikowi np. zabić dowolną pszczołę, lub odebrać pyłek.

Zwykle jednak takie rozwiązania nie są konieczne.

Kolory pszczół:

Jest kilka rodzajów pszczół. Wyrażają je kolory przyporządkowane określonym cechom charakteru.

Oto one:

Czerwony – agresywny, dynamiczny, arogancki, pewny siebie

Zielony – tchórzliwy, ostrożny, nieśmiały, flegmatyczny

Niebieski – rozmarzony, niedbały, roztrzepany, nerwowy

Żółty – subtelny, złośliwy, leniwy, opanowany

Czarny – smutny, zagubiony, naiwny, nieszczęśliwy

Biały – wesoły, pomocny, miły, szczęśliwy

To są pewne propozycje kolorów, które bez problemu można modyfikować. Liczy się głównie

kontrast miedzy nimi. Kolor jest opisany na karteczce. Gracze mogą ujawniać kolory tylko za

pomocą gestów i dźwięków oraz w trakcie tańca godowego. Nie wolno pokazywać sobie kart

postaci. Na początku gry należy rozdać w miarę po równo wszystkich kolorów. Gracz, który traci

kolor oddaje go prowadzącemu i losuje nowy.

PRZYKŁAD: Biała pszczoła ciągle się uśmiecha, ściska innych, macha do nich ręką. Nie robi

gwałtownych ruchów, nie biega. Zawsze bardzo uważa, by komuś nie wejść w drogę.

UWAGA: Do gry w każdej chwili może dołączyć nowa osoba. Losuje wtedy kolor i cel, a także

dostaje dwa pyłki. Z gry też w każdej chwili może odejść dowolna osoba. Oddaje wtedy strażnikowi

kolor, cele i pyłki.

Wydarzenia:

Królowa Ula, co pewien czas (średnio kilka minut) ogłasza wydarzenie. Jest ich kilka rodzajów:

PRZYKŁAD: Królowa Ula klaszcze w ręce i mówi: Posłuchajcie mnie. Ul potrzebuje pyłków. Czas na

zbiory. Pszczoły powinny udać się na łąkę aby zebrać pyłki do ula.

PRZYKŁAD 2: Królowa Ula klaszcze w ręce i mówi: W Ulu panuje głód. Każda pszczoła musi oddać

po jednym pyłku Strażnikowi Ula. Inaczej zginie.

Zbieranie pyłków – każda pszczoła może polecieć na łąkę zbierać pyłki. Są dwa rodzaje pyłków złe

i dobre. Oba rodzaje są wrzucone do tego samego pojemnika i wyciągane losowo. Każda pszczoła

może zbierać tyle pyłków, ile chce. Jednak jeżeli wyciągnie dwa złe– umiera i traci wszystkie pyłki.

Wybór zatem należy do gracza. Czy po wyciągnięciu pierwszego złego pyłku będzie ryzykować

dalej? Czy też zrezygnuje ze zbiorów?

Zbieranie pyłków powinno następować regularnie, np. 8 razy w trakcie jednej gry.

UWAGA : Zużyte przez pszczoły pyłki najlepiej dorzucać z powrotem do puli, uważając przy tym,

by zachować odpowiednie proporcje złych i dobrych pyłków. Przy zbieraniu pyłki złe są odkładane

na bok. Nie wrzuca się ich od razu do puli, co ułatwia zachowanie proporcji. Prowadzący powinien

kontrolować ilość pyłków w puli.

Głód w ulu – każda pszczoła musi oddać jeden pyłek Królowej. Jeżeli nie ma czego oddać, zostaje

stracona przez Strażnika. Głód w ulu powinien następować dosyć regularnie, np. 4 razy w trakcie

gry.

Zdrajca w ulu – jedna z pszczół jest zdrajcą z innego ula. Pszczoły decydują razem kto jest zdrajcą.

Ten, kto zyska najwięcej głosów, zostaje stracony przez Strażnika. Jest to dosyć zabawna sytuacja,

zważywszy, że wybór musi być dokonany bez użycia słów. Zdrajca w ulu nie powinien występować

zbyt często, np. 2 – 3 razy w trakcie gry.

Taniec kolorów – Królowa Ula zarządza taniec określonego koloru. Wszystkie pszczoły tego koloru

muszą wyjść na środek sali i odtańczyć taniec godowy. Jest sześć tańców kolorów w trakcie gry, co

jednocześnie stanowi miarę upływu czasu rozgrywki. Po ostatnim, szóstym tańcu zostaje już tylko

parę minut na ostatnie czynności w grze. Kolejność kolorów należy losować, a nie wybierać z góry.

Każdy kolor tańczy tylko raz.

Taniec robotnic lub wojowników – te tańce najlepiej zarządzić w drugiej połowie gry. Wszystkie

robotnice lub wojownicy muszą odtańczyć swoje kolory. Oba tańce rozgrywa się tylko raz.

Choroba królowej – Królowa jest chora i potrzebuje dużo pyłku. Gracz który da jej najwięcej pyłków

(przeprowadzane jak licytacja, ale bez słów) może zmienić swój kolor na dowolny inny – także na

kolor dla niego zabroniony przez przegraną w tańcu. Jest to wyjątkowa akcja, która nie powinna

wystąpić więcej, niż dwa razy w czasie gry.

PRZYKŁAD: Królowa ogłasza taniec czerwonych pszczół. Wszystkie czerwone pszczoły wychodzą

na środek i tańczą swój taniec.

Funkcje pszczół:

W grze można zdobyć dwie funkcje – robotnicy i wojownika. Obie kosztują określoną ilość pyłków,

które wręcza się Strażnikowi Ula. W zamian gracz otrzymuje karteczkę z opisem funkcji. Jedna

pszczoła może posiadać obie funkcje.

Robotnica – koszt 4 pyłki.

Robotnica posiada specjalną zdolność w trakcie zbierania pyłków. Po wyciagnięciu jednego złego,

może go odrzucić i ciągnąć jeszcze raz. Ta zdolność działa tylko raz w trakcie zbierania.

PRZYKŁAD: Robotnica w czasie zbierania pyłków wyciągnęła zły pyłek. Podnosi rękę i pokazuje

Strażnikowi Ula swoją funkcję. Następnie odrzuca zły pyłek i ciągnie jeszcze raz. Dla ułatwienia

można założyć, że Strażnik Ula asystuje pszczołom przy każdych zbiorach.

Wojownik – koszt 6 pyłków.

Wojownik jest wyposażony w żądło, którym może zabić jedną, dowolną pszczołę. Zdolność

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: