Parkowa aleja.pdf

Parkowa aleja

By aleksandra006

miniaturka

Clary była roztrzęsiona. Biegła przed siebie, nie patrząc gdzie

jest, ani dokąd zmierza. Szczerze mówiąc nie obchodziło jej to.

Chciała po prostu być jak najdalej od Instytutu. Moment, kiedy

zobaczyła Jace’a trzymającego w ramionach Aline był najbardziej

wstrząsającym, od momentu porwania matki. Widok ich razem był dla

niej tak bolesny, Ŝe nawet teraz, podczas szybkiego biegu, łzy ciekły

tak obficie, Ŝe nie widziała nic.

Ani szum samochodów, ani tym bardziej głosy ludzi nie były w stanie

oderwać jej od rozpaczy, jaką czuła.

W końcu ciało odmówiło posłuszeństwa, nogi zmiękły, nie

pozwalając zrobić jej juŜ ani kroku więcej. Przed nią roztaczał się

ogromny park, pełen alejek, kwiatowych klombów i równo

przystrzyŜonych trawników. Nadchodził zmierzch. Miejsce z minuty

na minutę wyludniało się a ona siedząc na ławce nie zwracała na nic

uwagi.. Czuła tylko łzy, piekące boleśnie jej oczy i ucisk serca tak

silny, Ŝe dziewczynie wydawało się, iŜ w końcu pęknie ono pod

wpływem tej siły. Nie czuła chłodu, mimo iŜ wieczór był zimny, nie

czuła pragnienia ani głodu, mimo iŜ, nie miała w nic w ustach od rana.

Jej jedynym pragnieniem było umrzeć. Nie obchodziło juŜ jej nic, jej

jedynym obecnie marzeniem było wstąpienie w nicość.

- Clary? – Tylko jedna osoba posiadała głos, który mógł by ją

przywrócić do Ŝycia. Jednocześnie głos ten sprawiał jej niemiłosierne

cierpienie. Dziewczyna podniosła oczy i zobaczyła przed sobą Jace’a.

Wyglądał jakby ktoś go porządnie poturbował, pot ciekł mu po

gładkim czole, na policzkach znajdowały się czarne smugi a ubranie

wyglądało, jakby ktoś umył nim brudną podłogę.

- Co ty tutaj robisz? – Odezwała się w końcu po kilku minutach ciszy.

- Musiałem Cię znaleźć. Wyjaśnić…co zaszło, a raczej co nie zaszło.

To nie było tak jak myślisz, przysięgam! – Mówił cicho, brzmienie

jego głosu przepełnione było smutkiem i rozpaczliwą potrzebą

przedstawienia prawdy.

- MoŜesz mi wyjaśnić, o który dokładnie moment Ci chodzi? Masz na

myśli, to Ŝe zastałam cię z tą flądrą na małym randez vous, a moŜe o

to, Ŝe byłeś półnagi. A moŜe jeszcze o coś,o czymś nie wiem? – Clary

nie była w stanie się juŜ kontrolować. Rozpacz przerodziła się w

gniew.

- Nie rozumiesz.. – zaczął Jace, ale Clarissa nie pozwoliła mu

skończyć.

- Czego nie rozumiem?? Powiedz mi, czego taki głupi i

bezwartościowy człowiek, jak ja, nie rozumie.

Jace patrzył na dziewczynę z przeraŜeniem ale i ze szczerym

podziwem. Nawet, kiedy się złościła wyglądała przepięknie. Jej włosy

spływały cudowną kaskadą po ramionach, okalając jednocześnie jej

delikatną twarz.

- Nawet nie pokusisz się, aby mnie posłuchać. To juŜ szczyt

bezczelności. Po co w ogóle się tu pojawiłeś, zapewne Aline nadal

czeka na ciebie w twojej sypialni. – Z marzeń wyrwał go wściekły do

granic moŜliwości głos jego ukochanej.

Miała rację, nie słuchał. W tym momencie był w stanie jedynie ją

pocałować, wierzył iŜ tylko w ten sposób będzie w stanie udowodnić,

jak bardzo jest dla niego waŜna. Co teŜ pomyślał, tak teŜ uczynił. Nim

Clary zdąŜyła skończyć swoją tyradę, jego usta mocno i gwałtownie

przylgnęły do jej warg. Oboje poczuli eksplozję w swoich ciałach, to

było tak niezwykłe uczucie, jak znalezienie Atlantydy albo Eldorado.

JuŜ nic się nie liczyło, ani przeszłość, ani przyszłość, tylko dotyk,

czułość, namiętność jaką sobie nawzajem dawali. Oderwali się

całkowicie od otaczającej ich rzeczywistości. Ręce Clary mocno

obejmowały plecy Jace’a, gładziły jego gładką skórę, pieściły kaŜdą

wypukłość ciała. On równieŜ nie był gorszy, przyciskał tak ukochane

przez siebie ciało mocno do siebie, pieścił jej szyję, pośladki, uda.

Nim się obejrzeli a ich ubrania leŜały porozrzucane na Ŝwirowej alejce

a ich nagie ciała oświetlane były parkowymi latarniami. Nie myśleli

juŜ, czy to jest właściwe czy złe, teraz liczył się głód ciała, potrzeba

serca, ich gorące oddechy.

- Jace, proszę, nie przestawaj! – Cichy jęk ukochanej doprowadził go

niemal do szczytu.

- Nic nie byłoby w stanie mnie od ciebie oderwać, mój słodki kociaku.

Jesteś jak słodki kociak, wiesz. Same pazurki i słodycz!! – Jego

gorące słowa rozpalały ją do granic moŜliwość. Jego usta zostawiał na

ciele palące ścieŜki, teraz całe jej ciało płonęło. Ale Clary chciała

więcej.

- Proszę, teraz. JuŜ, nie zatrzymuj się.

Jace równieŜ był na skraju przepaści, oderwał jej drobne ciało od

ziemi i skierował się w kierunku najbliŜszego drzewa. Smukłe nogi

dziewczyny otoczyły jego talię, mogła bez problemu poczuć cięŜką i

nabrzmiałą męskość, która wbijała się w jej w podbrzusze.

- Zaraz, słodki kociaku, zaraz będziemy razem! – szeptał jej namiętnie

do ucha, przygotowując ją na ten kulminacyjny moment całkowitego

połączenia. Oparł Clary o drzewo i nie przestając jej namiętnie

całować, wszedł w nią gwałtownie.

- O tak, słodki kociaku, obiecuje, Ŝe pokarze ci niebo!

Clarissa nie czuła bólu, tylko obezwładniającą ją rozkosz. KaŜdy ruch

Jace’a zdwajał tylko siłę tego cudownego napięcia.

Oboje nie kontrolowali swoich ruchów ani jęków, jakie wychodziły z

ich ust. Coraz szybsze tempo stosunku sprawiało, Ŝe wręcz krzyczeli z

radości jaką dawała im ta przynaleŜność.

W końcu orgazm dopadł ich w tym samym momencie. Ekstaza

powaliła ich oboje, gdyby nie Jace, który podtrzymywał jej ciało,

Clary juŜ dawno znalazła by się na zimnej i mokrej trawie.

Sapania, dyszenia, pomruki zadowolenia wskazywały, jak bardzo

podobało się to obu stroną.

- Kocham tylko ciebie, Clary. Tylko ty jesteś w stanie doprowadzić

mnie do takiego stanu. śadna inna kobieta nie ma takiej mocy nade

mną, jak ty. Kocham Cię tak mocno, Ŝe aŜ boli. Ale za nic w świecie,

nie oddał bym nikomu tego bólu. Jesteśmy jednością, słodki kociaku.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: