krew aniołów_17.pdf

Tłumaczenieclamare(clamarechomikujpl)(wingedvision@gmailcom)

AlarmwydarłsiętużobokgłowyEleny,wyszarpującjązmocnegosnuJużw

pełniubrana,podniosłasięizaczęła biecVivekczekałnanią, jego drzwi otwarte. –

Pospiesz się!Saraprzytelefonie!

Wyginającsięnadjegowózkiemgdystaną na jej drodze, podniosłasłuchawkę–

Sara? – strach najejjęzykumiałohydny, ostryigryzącysmak

- Uciekaj Ellie, - wyszeptałaSara, awjejgłosiebyłosłychaćłzy– Uciekaj!

LódsprawiłżejejpłucaodmówiłyposłuszeństwaStałanieruchomo– Zoe?

- Jestcała,- załkałaSara– Nie byłojejtutajOchBoże,EllieOnwiegdziejesteś

NawetprzezchwilęElenaniepomyślałażeSaramanamyśliDmitriegoŻaden

wampir,nieważnejakpotężny,doprowadziłbyjądotakiegostanu– Jak?Cooncizrobił?

– jejręcezacisnęły sięnarękojeścinożaidopierowtedyzauważyłażegowyciągnęła.

- Jak? – histeryczny śmiechurwałsięwpołowie– Powiedziałammu.

Szokjąunieruchomił– Sara? – jeżeliSarajązdradziłatonicjejjużniepozostało

- OchEllie,podleciałdooknaispojrzałnamnie,powiedziałbymjeotworzyła

Nawetsięniezawahałam! – to byłjużprawiekrzyk– Wtedy sięmniepoprostuspytał

gdziejesteśajaodpowiedziałamOdpowiedziałam!DlaczegoEllie?Dlaczego

odpowiedziałam?

ElenawypuściłagwałtowniepowietrzeDygoczącz ulgi, wyciągnęła rękęby

podeprzećsięopanelkomputerowyViveka– Saro, jużdobrze.

- Nie jest, kurwa, dobrze! Wydałamnajlepsząprzyjaciółkę!Nieważmisięmówić,

żetodobrze!

- Kontrolaumysłowa,- powiedziałaElenanimSaramogłasięnadobrewczućw

swojątyradę– Bawi sięnamijakzabawkami– na pewno bawiłsięnią,jejciałem,jej

emocjami. – Nie mogłaśniczrobić.

- Ale ja jestem odporna, - powiedziałaSara– JestemdyrektoremGildiipoczęści

dlategożeposiadamnaturalnąodpornościnawampirzesztuczki,jakHilda

- On nie jest wampirem, - Elena przypomniałaswojejrozkojarzonejprzyjaciółce

– Jest archaniołem

Głęboki,drżącywdech. – Ellie, cośznimbyłodzisiajnietak

Elenazmarszczyłabrwi– Co masznamyśli?Czyzrobiłcośzłego?– musiała

wydusićtoostatniesłowoJakaśgłupia,zgodliwa jejczęśćniechciałauwierzyć że

Raphaelmożebyćzły

- Nie- nawetniewspomniałoZoeczy tez jej nie zagroziłwżadensposóbLecz

przecież niemusiał,prawda?Mógłzwinąćmójumysłjakprecel

- Jeżelitojakieśpocieszenie,- powiedziała,pamiętajączwierzęcespojrzenieErika

iprzerażającąuległośćBernala– najwyraźniejpotrafitozrobićtakżewampirom

Pociągnięcie nosem. – Cóż, przynajmniej krwiopijcy nic namnieniemają. Musisz

sięstamtąd wynosićJestwdrodzedociebieibiorącpoduwagęjegodotychczasowy

humor,jestzdolnyzniszczyćGildiętylkopotobysiędociebiedostaćZnawszystkie

kody – dałammu je. – kolejny krótkikrzyk– Okej, jużjestem spokojnaPowiedziałam

Vivekowibyzmieniłkody,leczwątpiębytopowstrzymałoRaphaela. On chce ciebie.

- JużsięstądwynoszęIzostawięwiadomośćbysięupewnićżewieżesię

ulotniłambynieścigałViveka

- IdźdoNiebieskiego schronu.

Niebieski był niezarejestrowanąciężarówkądostawczą, którazłatwościąwtopi

sięwruch,skutecznieukrywająckierowcę– Dobrze. – skłamała – Dzięki

- Zacododiabła?– burknęła Sara. – Ale tomogęcipowiedzieć– nie zachowywał

sięnormalnieRozmawiałamznimprzeztelefon, a przecież wiesz jak dobra jestem

jeżeli chodzi o ton głosu. Ten terazbyłinny– płaski, bezbarwny zimnyNiezły,nie

jakiśtam, po prostu zimny.

Dlaczego wszyscy wciąż używalitegosłowa?Raphaelmiałwielecech,alenigdy

niezauważyłabybyłzimnyJednakże,niemiałaczasubyspytaćsięoszczegóły–

Wychodzę ZameldujęsięgdybędęmogłaIniemartwsię– cokolwiek sięstanietoon

mnieniezabijePotrzebujemniebywykonaćzadanie– rozłączyłasięnimSarazdała

sobiesprawężesągorszerzeczyod śmierciNiektóreznichobejmowały krzyczenie i

krzyczenie i krzyczenie, ażjejgłossięurwie

- Nowe kody. – kawałekpapieruleżałuwyjściadrukarki– Wykorzystaj jeżeby

wyjść- zmienię je ponownie gdy tylko opuściszwindę.

Przytaknęła. – DziękiVivek.

- Czekaj. – przejechałswoimkrzesłemdomałegosejfuwrogupokojuNie

wiedziałacozrobił,leczsejfnaglesięotworzył– Weźto.

Elenapodniosłamały,lśniącypistolet– Nie pomożewprzypadkuarchaniołaale

itakdzięki

- Nie strzelaj w jego ciało,- powiedziałjej– Te okrągłesądo tego byrozedrzeć

skrzydłaanioła.

Nie!Myślozniszczeniutakniezwykłegopięknatychskrzydełsprawiłaprawie

fizycznybólwjejsercu– Odrosną, ulecząsię– zmusiłasięby powiedzieć

- TozajmietrochęczasuProwadziliśmybadania–aniołowizajmujewięcejczasu

uleczenie własnych skrzydełniżcokolwiekinnegoUszkodzigotonatyleżezdążysz

uniknąćniebezpiecznejkonfrontacjiChybaże– strach uniósłjegogłos. – Słyszałemco

powiedziałaśokontroliumysłuJeżelimożetozrobićnaodległość,niewiemczy

cokolwiekpomoże

Wsadziła brońwspodniezaplecamipotymjakupewniłasiężejest

zabezpieczona. – Jeżelimnieterazniekontrolujetooznaczażejestjakaśgranica jego

zdolności– takąprzynajmniejmiałanadzieję– Wątpiębysiętuzjawiłgdysiędowieże

mnie nie ma, alemusiszbyćbezpiecznyAshwiniwyszła?

- Tak,nikogoinnegotuniebyło– jego oczymówiłyostrachualeteżio

zdecydowaniu. – Zamknęzatobąisięzabunkruje– Kiwnągłowąnawejściedo

sekretnegopokojuukrytegozaścianą. Był w stanie przetrwać tutaj trzy dni. – Trzymaj

sięEllieMusimyskończyćnaszą grę

Schyliłasię i odruchowo go uścisnęła. – Stłukę twójchudytyłekgdywrócę. – ale

teraz byłczasbyutrzymaćsiebieprzyżyciuiwcałościPonieważbyłowieleczęści

ciała którychłowcaniepotrzebujebyskuteczniewytropićofiarę

Raphaelstałnaprzeciwko windy, którajakmupowiedziano zaprowadziłabygo

doPiwnicLeczjaksięokazałoniebyłopotrzebybyschodził niżejJegozwierzyna

zostaławypłoszona

Wiadomośćzostałaprzygwożdżona dozewnętrznychdrzwiwindy,trzymana

przezgwóźdźktóryzostałwbityztakąsiłą żebetonowypyłzaścielałziemię

Chcesz zagrać anielski chłoptasiu? Zagrajmy więc. Znajdź mnie.

Byłotowyzwanie,jasneiwyraźneGłupiarzeczjaknałowcęWCiszyniemógł

poczućwściekłości,leczrozumiałbardzodobrzestrategięChciałaodciągnąć go od Gildii

iswoichprzyjaciół

RozważyłtoPierwotnajegoczęśćszeptaładoniego, Pozwolisz jej wodzić siebie

na smyczy? Ona cię obraża.

Zerwałnotkęześciany– Anielski chłoptaś– przeczytałnagłos,zgniatającpapier

wręce Tak, musi się nauczyćtrochęszacunkuGdyjużjąznajdzie, będziebłagaćolitość

Nie chcę żeby błagała.

Echo jegowłasnychsłów zatrzymałogoprzezkilkadługichsekundPamiętałże

byłzaintrygowanyjej wewnętrznym ogniem,żeulżyła nudzie minionychwieków

Nawet w Ciszy,rozumiałdecyzjęstanowiącą o tym by jej nie zranić. Zbyt wczesne

zniszczenie zabawki któraobiecywałatyleprzyjemnościbyłobygłupotą Byłysposoby

byzapewnićsobieszacunekbezcałkowitego unicestwienia obiektu badań

GildiamogłapoczekaćNajpierwmusinauczyćElenęDeveraux,żenieigrasięz

archaniołem

ElenajechaładoNiebieskiegoschronupoprzezulicezponurympostanowieniem

Niemiałazamiarusiękryć– to by zwyczajnie prowadziłodojeszczewiększych

problemówdlatychoktórychsiętroszczyła Byłacałkowicie pewnażeRaphaelbędzie

ścigał każdegoznich,jedenpodrugimażjąznajdzieWięczrobiłajedynąrzeczabyich

wszystkichuchronićprzedniebezpieczeństwem

Poszładodomu

Iczekałazbroniąwręku

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: