2002r - Władysław II Jagiełło.pdf

(217 KB) Pobierz
Jagiello folder
Moneta kolekcjonerska
Narodowy Bank Polski
Jagie¸¸o popiera¸ twrczoæ artystyczn, lubi¸ zw¸aszcza dzie¸a
malarzy ruskich.
Zmar¸ 1 czerwca 1434 r. w Grdku, zwanym pniej JagielloÄskim.
Pochowany zosta¸ w katedrze na Wawelu.
Opracowano w NBP na podstawie:
1. ãPoczet krlw i ksiýt polskichÒ, Czytelnik 1978
2. ãKsi«ga krlw i ksiýt polskichÒ pod red. naukow
Stefana K. KuczyÄsiego, åwiat Ksiýki 1999
3. ãPolskie dzieje od czasw najdawniejszych do wsp¸czesnoæciÒ
Alicji Dybkowskiej, Jana ûaryna, Ma¸gorzaty ûaryn, PWN 1994
oraz rde¸ encyklopedycznych
Moneta
kolekcjonerska
Wszystkie monety kolekcjonerskie s prawnym ærodkiem
p¸atniczym w Polsce.
nomina¸
100 z¸
W dniu 17 kwietnia 2002 r. Narodowy
Bank Polski wprowadza do obiegu
monet« kolekcjonersk o nominale
100 z¸, przedstawiajc popiersie krla
W¸adys¸awa II Jagie¸¸y, wykonan
stemplem lustrzanym w z¸ocie.
w paÄstwie. Zagroýony przez Krzyýa-
kw, do ktrych zbieg¸ Witold, syn
Kiejstuta, zawar¸ z nimi w 1382 r. ro-
zejm nad rzek Dubiss, w ktrym
obieca¸ m.in. przyj«cie w cigu czte-
rech lat chrztu wraz z ca¸ Litw.
Uk¸ad ten juý w 1383 r. zosta¸ zerwa-
ny, a w 1384 r. pogodzony z Witoldem
Jagie¸¸o podj¸ zbrojn wypraw«
przeciw Krzyýakom. Realn moýli-
woæ odparcia agresji krzyýackiej,
a takýe realizacji w¸asnych ambicji
uzyskania tytu¸u krlewskiego i prze-
wagi w rywalizacji z Witoldem na Litwie
widzia¸ Jagie¸¸o w zwizkach z Polsk.
Ponadto przyj«cie chrzeæcijaÄstwa
w obrzdku zachodnim niepomiernie
wzmocni¸oby pozycj« Litwy zarwno
wobec Krzyýakw, jak i podporzdko-
wanej jej prawos¸awnej Rusi. Wkrtce
Jagie¸¸o nawiza¸ kontakty z moýny-
mi w Ma¸opolsce, wyst«pujc z ich
inicjatywy jako pretendent do r«ki
Jadwigi i do polskiej korony. W 1385 r.
w Krewie zawar¸ uk¸ad o ma¸ýeÄstwie
z Jadwig oraz po¸czeniu uni Wiel-
kiego Ksi«stwa Litewskiego i Polski.
P¸ roku pniej zjazd panw i rycer-
metal
900/1000 Au
Moneta stanowi kontynuacj« serii
ãPoczet krlw i ksiýt polskichÒ,
zapocztkowanej przez Narodowy
Bank Polski w 1979 r., i jest tematycz-
nym dope¸nieniem dwch srebrnych
monet i jednej miedzioniklowej,
przedstawiajcych krla W¸adys¸awa
II Jagie¸¸«, wyemitowanych w 1989 r.
W¸adys¸aw II Jagie¸¸o, syn Olgierda
Giedyminowicza, wielkiego ksi«cia
litewskiego i Julianny, crki Aleksan-
dra, ksi«cia twerskiego, urodzi¸ si«
prawdopodobnie w 1351 r. Po æmierci
ojca w 1377 r. obj¸ w¸adz« zwierzchni
na Litwie, pocztkowo dzielc rzdy ze
swoim stryjem Kiejstutem, w¸adaj-
cym zachodni Litw, obroÄc tradycji
pogaÄskiej i wrogiem Zakonu Krzy-
ýackiego. W 1382 r., po prbie Kiej-
stuta usuni«cia go z tronu, pozby¸ si«
stryja, obejmujc samodzielne rzdy
stempel
lustrzany
ærednica
21,00 mm
masa
8,0 g
wielkoæ emisji
2.200 szt.
Awers: Wizerunek or¸a ustalony dla god¸a Rzeczypospolitej
Polskiej, po bokach or¸a oznaczenie roku emisji: 20-02, pod
or¸em napis: Zü 100 Zü, w otoku napis: RZECZPOSPOLITA
POLSKA. Pod lew ¸ap or¸a znak mennicy: .
Ð w
Rewers: Popiersie krla W¸adys¸awa II Jagie¸¸y. Wok¸ napis:
WüADYSüAW II JAGIEüüO. Poniýej, z prawej strony daty: 1386 /
1434.
Projektant awersu: Ewa Tyc-KarpiÄska
Projektant rewersu: Anna Wtrbska-Wdowiarska
Moneta zosta¸a wyprodukowana w Mennicy PaÄstwowej SA
w Warszawie.
W¸adys¸aw II Jagie¸¸o
Ð Poczet krlw i ksiýt polskich Ð
Sk¸ad i druk: Drukarnia NBP
5232089.001.png
Moneta kolekcjonerska
Moneta kolekcjonerska
stwa w Lublinie okrzykn¸ Jagie¸¸« krlem. Zosta¸ wi«c polskim
monarch nie tylko dzi«ki umowie ma¸ýeÄskiej, ale i na mocy wy-
boru, czyli elekcji. W 1386 r. przyj¸ w Krakowie chrzest i imi«
W¸adys¸aw, poælubi¸ Jadwig« i zosta¸ koronowany na krla Pol-
ski. Potwierdzi¸ przywileje szlachty i zobowiza¸ si« odzyska
utracone przez Polsk« terytoria. Wkrtce przystpi¸ do chrystiani-
zacji swego ojczystego kraju. Juý w 1387 r. ustanowiono w Wilnie
biskupstwo dla Litwy, rozpocz«to budow« katedry, powstawa¸y
teý pierwsze parafie. Jagie¸¸o we w¸asnych dobrach darowa¸
Koæcio¸owi ziemi« i zwalnia¸ j od podatkw. Dzi«ki fundacji
krlowej Jadwigi, Litwini mogli kszta¸ci si« na ksi«ýy najpierw
w Pradze, potem zaæ w reaktywowanej Akademii Krakowskiej.
Po kilku latach Jagie¸¸o trwale u¸oýy¸ swoje stosunki z Witoldem:
w 1392 r. zawar¸ z nim ugod« w Ostrowie, oddajc mu rzdy
w Wielkim Ksi«stwie Litewskim, a w 1401 r. - na mocy unii wileÄsko-
-radomskiej Jagie¸¸o uzna¸ Witolda jako wielkiego ksi«cia Litwy,
zachowujc nad ni zwierzchnictwo z tytu¸em najwyýszego ksi«-
cia Litwy. Juý na pocztku panowania rozwin¸ aktywn polityk«
zagraniczn. W latach 1387-1388 wcieli¸ do Korony cz«æ ziem
ruskich, w 1387 r. przyj¸ ho¸d lenny wojewody mo¸dawskiego,
a wkrtce wo¸oskiego, nawiza¸ teý przyjazne stosunki z ksiý«-
tami mazowieckimi i s¸upskimi. Bezpotomna æmier Jadwigi
w 1399 r. os¸abi¸a pozycj« W¸adys¸awa Jagie¸¸y jako krla Polski,
co sprawi¸o, ýe w unii wileÄsko-radomskiej w 1401 r. potwierdzono
stosunki mi«dzy Wielkim Ksi«stwem Litewskim a Polsk. W celu
umocnienia swych praw do korony polskiej Jagie¸¸o poælubi¸
w 1402 r. wnuczk« Kazimierza III Wielkiego, Ann« Cylejsk. Sto-
sunki z Krzyýakami zaostrza¸y si«. Po uk¸adzie w Raciýu w 1404 r.
nastpi¸ w 1409 r. najazd wojsk krzyýackich na ziemi« dobrzyÄsk,
rozpoczynajcy tzw. wielk wojn« z Zakonem. 15 lipca 1410 r.
dosz¸o do wielkiej bitwy na polach pod Grunwaldem, gdzie po
ci«ýkich i krwawych zmaganiach Krzyýacy zostali rozgromieni
przez wojska polsko-litewskie dowodzone przez W¸adys¸awa
Jagie¸¸«. Tryumf grunwaldzki mia¸ ogromne znaczenie dla Polski
i Litwy. Po raz pierwszy za¸amujc pot«g« paÄstwa krzyýackiego,
zahamowa¸ na kilka wiekw niemieck ekspansj« na wschd,
znacznie wzmocni¸ mi«dzynarodowe znaczenie paÄstwa polsko-
-litewskiego oraz pozycj« samego W¸adys¸awa Jagie¸¸y. Znakomite
zwyci«stwo nie zosta¸o jednak w pe¸ni wykorzystane politycznie,
a realne korzyæci wynikajce z podpisanego w 1411 r. w Toruniu
traktatu pokojowego by¸y niewielkie. Zgodnie z jego postano-
wieniami, ûmud mia¸a powrci do Litwy na czas ýycia Jagie¸¸y
i Witolda (po czym mia¸a powrci do Zakonu, co zreszt nigdy
nie nastpi¸o). Polska uzyska¸a od paÄstwa zakonnego wysokie
odszkodowanie, lecz powinna by¸a odda wielkiemu mistrzowi
zamki krzyýackie zdobyte podczas wojny. Pokj toruÄski nie roz-
wizywa¸ sprawy krzyýackiej do koÄca, toteý dzia¸ania wojenne
by¸y jeszcze kilkakrotnie wznawiane. Rozwizania sporw
z Krzyýakami, po bezskutecznych wojnach w 1414, 1419 i 1422 r.,
szuka¸ W¸adys¸aw Jagie¸¸o w mediacjach pokojowych i rozej-
mach, zakoÄczonych wreszcie pokojem zawartym nad jeziorem
Melno (obecnie Me¸no) w 1422 r.
Wyrazem dalszego zacieænienia stosunkw Polski z Litw na
zasadzie rwnorz«dnego, trwa¸ego zwizku by¸a unia w Horodle
w 1413 r. Wzros¸y wp¸ywy Polski na Pomorzu, zwi«kszy¸a si«
zaleýnoæ od Polski ksiý«cego Mazowsza.
Pod wp¸ywem polskiego duchowieÄstwa, sam teý ýywo zaintere-
sowany utrzymaniem dobrych stosunkw z papiestwem, Jagie¸¸o
odrzuci¸ w 1420 r. propozycj« husytw obj«cia tronu czeskiego,
a co wi«cej - w 1424 r. pod naciskiem episkopatu wyda¸ anty-
husycki edykt wieluÄski. Zdecydowanie odci¸ si« w nim od
husytyzmu, groýc zaÄ najsurowszymi karami, odwo¸a¸ teý polskie
posi¸ki dla husytw.
Nie majc m«skiego potomka, po æmierci swej trzeciej ýony
Elýbiety Granowskiej, siedemdziesi«cioletni juý Jagie¸¸o poælubi¸
w 1422 r. rusk ksi«ýniczk« Zofi« HolszaÄsk. Po przyjæciu na
æwiat w 1424 i 1427 r. krlewskich synw W¸adys¸awa (zwanego
WarneÄczykiem) i Kazimierza IV JagielloÄczyka, Jagie¸¸o dýy¸ do
zapewnienia im nast«pstwa tronu polskiego. Przychylnoæ dla
tych dýeÄ moýnow¸adcw i szlachty polskiej zapewni¸o wydanie
przez krla aktw gwarantujcych szlachcie dawne przywileje
oraz przynoszcych nowe (przywilej czerwiÄski z 1422 r. i jedl-
neÄski z 1430 r.). W zamian krl uzyska¸ zapewnienie elekcji jed-
nego ze swoich synw. Panowanie Jagiellonw nie opiera¸o si« na
prawie dziedziczenia, ale na elekcji, nie wychodzcej w praktyce
poza potomkw W¸adys¸awa Jagie¸¸y. By¸ wi«c za¸oýycielem
dynastii, ktra swe panowanie zawdzi«cza¸a sta¸ej, przy kaýdej
zmianie tronu ponawianej, zgodzie stanw.
W¸adys¸aw Jagie¸¸o by¸ zr«cznym politykiem, pe¸nym umiaru
i wytrwa¸oæci, a takýe wybitnym dyplomat i wodzem. Poprzez
rozsdny kompromis potrafi¸ zneutralizowa separatyzm litewsko-
-ruski oraz nawiza trwa¸, dobr wsp¸prac« z pocztkowym
rywalem, Witoldem. By¸ w¸adc dbajcym o interes paÄstwa i jego
sprawy wewn«trzne. Rzdy sprawowa¸ w duýym stopniu osobi-
æcie i by¸ dost«pny dla swoich poddanych. Regularnie co roku
objeýdýa¸ ziemie Krlestwa, dogldajc monarszych w¸oæci,
rozstrzygajc na miejscu spory, odbywajc sdy i kontrolujc
dzia¸alnoæ starostw i urz«dnikw ziemskich.
Sam niewykszta¸cony, rozumia¸ jednak potrzeb« oæwiaty i nauki
- jego trwa¸ym dzie¸em by¸o odnowienie w 1400 r. za¸oýonej
przez Kazimierza Wielkiego Akademii Krakowskiej. Na ten cel
przeznaczy¸a przed æmierci swoje klejnoty Jadwiga, ale zas¸ug
Jagie¸¸y by¸a realizacja tego dzie¸a, co do dzisiaj upami«tnia
nazwa Uniwersytetu - JagielloÄski. Dla odnowionej wszechnicy
Jagie¸¸o uzyska¸ zgod« papieýa na otwarcie nowego wydzia¸u
teologicznego - czego odmwiono swego czasu Kazimierzowi III
Wielkiemu. Jagie¸¸o potrafi¸ wykorzysta uczonych krakowskich
do obrony Polski i Litwy na soborze w Konstancji w 1415 r., ma-
jcym zakoÄczy wielki roz¸am w Koæciele ¸aciÄskim. Zab¸ysn¸
na nim Pawe¸ W¸odkowic, przedstawiajc doktryn« suwerennoæci
paÄstw, rwnieý pogaÄskich, oraz poj«cie wojen sprawiedliwych
i niesprawiedliwych. Te ostatnie - wed¸ug niego - prowadzili
Krzyýacy napadajc spokojnych ûmudzinw i Litwinw pod
pozorem nawracania ich na wiar« chrzeæcijaÄsk.
5232089.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin