stal_wzor.pdf

(451 KB) Pobierz
10227945 UNPDF
Politechnika Poznańska
Instytut Konstrukcji Budowlanych
Zakład Konstrukcji Metalowych
Pod kierunkiem:
dr inż. A Dworak
Agnieszka Wdowska
rok akademicki 2004/2005
Grupa 5/TOB
ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2
Z KONSTRUKCJI STALOWYCH
Zaprojektować główne elementy konstrukcyjne stropu stalowego dla obiektu o żelbetowych ścianach nośnych.
Dane projektowe:
1. Geometria stropu
L
2. Wymiary stropu w rzucie L =28,0 m, B = 20,4 m.
3. Wysokość użyteczna pomieszczenia h = 6,8 m.
4. Grubość płyty żelbetowej
g = 10,0 cm.
5. Obciążenie użytkowe
p = 11,5 kN/m 2 .
6. Gatunek stali
St3S.
Zakres projektu obejmuje:
1. Obliczenia statyczne żebra stropowego, podciągu i słupa.
2. Rysunki konstrukcyjne żebra stropowego, skrajnego przęsła podciągu i słupa.
3. Rysunek zestawieniowy konstrukcji stropu.
4. Zestawienie stali dla słupa.
10227945.013.png
ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z KONSTRUKCJI STALOWYCH
2
1. Przyjęcie geometrii stropu
Wyznaczając geometrię stropu trzymamy się następujących zasad:
rozstaw żeber stropowych c = 1,5÷2,5 m,
rozpiętość żeber stropowych b i = 4,5÷7,0 m,
rozpiętość podciągu l i = 9,0÷15,0 m.
Rozpiętości poszczególnych przęseł nie powinny się różnić o więcej niż 20%.
c=2m
l=14m
L=28m
Rys. 1. Siatka stropu
Na podstawie powyższych warunków przyjęto: - rozstaw słupów głównych: 6,8 m × 14,0 m,
- rozstaw żeber stropowych: 2,0 m.
Agnieszka Wdowska AlmaMater
10227945.014.png 10227945.015.png 10227945.016.png 10227945.001.png 10227945.002.png 10227945.003.png 10227945.004.png 10227945.005.png
ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z KONSTRUKCJI STALOWYCH
3
2. Zebranie obciążeń na żebro stropowe
Wstępne przyjęcie przekroju żebra
20 = 6800 1
20 = 340 mm
Przyjęto dwuteownik Ι340, o masie 68,1 kg/m.
Tabela 1. Zestawienie obciążeń na żebro stropowe [ kN/m ]
Rodzaj obciążenia
g k [ kN/m ]
γ f
g [ kN/m ]
Płyta żelbetowa
0,1m×25,0kN/m 3 ×2,0m
5,00
1,1
5,50
Posadzka betonowa 0,05m×25,0kN/m 3 ×2,0m
2,30
1,3
2,99
Papa
0,06kN/m 2 ×2,0m
0,12
1,2
1,44
Żebro Ι340
(68,1kg/m×10m/s 2 ):1000
0,68
1,1
0,75
Σg k = 8,10
Σg = 10,68
Rodzaj obciążenia
p k [ kN/m ]
γ f
p [ kN/m ]
Obciążenie użytkowe 11,5kN/m 3 ×2,0m
23,00
1,2
27,60
3. Sprawdzenie warunku I i II stanu granicznego dla żebra – przyjęcie przekroju żebra
Żebro jest belką trójprzęsłową o przekroju z dwuteownika walcowanego I360, równomiernie obciążoną
ciężarem własnym stropu oraz obciążeniem użytkowym.
A
b i =6,8m
B
b i =6,8m
C
b i =6,8m
D
Rys. 2. Schemat statyczny żebra
Do dalszych obliczeń dla skrajnego przęsła przyjmujemy długość obliczeniową:
b obl = 1,025 b i
b obl = 1,025 6,8 = 6,97 m
Agnieszka Wdowska AlmaMater
b i 1
10227945.006.png 10227945.007.png
 
ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z KONSTRUKCJI STALOWYCH
4
M B
A
B
C
D
Q Bp
A
B
Q Bl
C
D
Rys. 3. Przybliżone wykresy momentów zginających i sił poprzecznych
Wyznaczenie ekstremalnych sił wewnętrzne na podstawie tablic Winklera
Wartość momentu podporowego M B oraz sił poprzecznych Q Bl i Q Bp dla belek ciągłych o jednakowych
rozpiętościach przęseł, przy obciążeniu równomiernie rozłożonym możemy wyznaczyć ze wzorów (1) i (2).
Współczynniki α , β , α' , β' przyjmujemy z tablic Winklera. Obciążenie stałe g występuje zawsze, dlatego
współczynniki dla tego obciążenia przyjmujemy na podstawie schematu pierwszego (trzy przęsła belki
równomiernie obciążone). Natomiast dla obciążenia użytkowego p szukamy wartości współczynników, dla
których dana siła wewnętrzna będzie ekstremalna (w tablicach te wartości mogą być pogrubione).
M =⋅ g ⋅ p l 2
(1)
Q = ' g  ' p l 0
(2)
Siły wewnętrzne osiągają wartości ekstremalne w przekroju B . Po podstawieniu otrzymujemy:
6,97 6,80
2
2
M B =− 0,100 10,68 0,117 27,60 ⋅
=− 203,70 kNm
Q Bl =− 0,600 10,68 0,617 27,60 ⋅ 6,97 =− 163,36 kN
Q Bp = 0,500 10,68 0,583 27,60 ⋅ 6,80 = 145,73 kN
Q A = 0,400 10,68 0,450 27,60 ⋅ 6,97 = 116,34 kN
Znając wartość maksymalnego momentu podporowego M B możemy, na podstawie wzoru (3), dobrać
potrzebny dwuteownik. Wystarczy, że wyznaczymy minimalny wskaźnik wytrzymałości, jaki powinien mieć
przekrój.
max = M
W f d
(3)
f d = 20876 kNcm
21,5 kN
cm 2
= 947,44 cm 3
Na podstawie powyższych obliczeń przyjmuje dwuteownik Ι360 o wskaźniku wytrzymałości W = 1090 cm 3 .
Agnieszka Wdowska AlmaMater
W M B
10227945.008.png
 
ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 2 Z KONSTRUKCJI STALOWYCH
5
Klasyfikacja przekroju
Na podstawie normy PN-90/B-03200 punkt 4.1.3. Klasyfikacja przekroju określamy klasę przekroju.
Klasa przekroju mówi nam o możliwości: wykorzystania rezerw plastycznych i utraty przez przekrój
stateczności lokalnej. Zależy ona od smukłości ścianki, schematu jej podparcia oraz rozkładu naprężeń.
I 360
t w =13,0 mm
t f =19,5 mm
b f =143 mm
W x =1090 cm 3
J x =19610cm 4
Rys. 4. Dwuteownik I360
Klasę przekroju wyznaczmy wyłączne dla elementów ściskanych lub zginanych oraz ścinanych, gdyż
rozciąganie w zasadzie eliminuje utratę stateczności.
-
+
σ
Rys. 5. Wykres naprężeń w przekroju zginanym
Rozpatrzmy najpierw pas ściskany. Jak widać na rys. 5 cała górna półka w naszym dwuteowniku jest
ściskana. Korzystamy z tablicy 6 [PN-90/B-03200].
b
Rys. 6. Schemat podparcia półki ściskanej
Agnieszka Wdowska AlmaMater
10227945.009.png 10227945.010.png 10227945.011.png 10227945.012.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin