02 - ZAPEWNIENIE BEZPIECZEŃSTWA I PORZĄDKU PUBLICZNEGO W MIEJSCU PEŁNIENIA SŁUŻBY ORAZ PODEJMOWANIE INTERWENCJI.pdf - na poważnie - justiciaa

PODRĘCZNIK DLA

SŁUCHACZA

JM 02

ZAPEWNIENIE BEZPIECZEŃSTWA

I PORZĄDKU PUBLICZNEGO

W MIEJSCU PEŁNIENIA SŁUŻBY

ORAZ PODEJMOWANIE

INTERWENCJI

Przewodnik opracowany pod kierunkiem :

nadkom. mgr Mariusz BARAN

kom. mgr Piotr SIELECKI

MATERIAŁY DLA SŁUCHACZA

JEDNOSTKA SZKOLNA – JS 01

Nazwa jednostki szkolnej: Posługiwanie się środkami łączności

radiowej.

Nazwa jednostki modułowej – numer kolejny: Zapewnienie

bezpieczeństwa i porządku publicznego w miejscu pełnienia

służby oraz podejmowanie interwencji - SZP 01.JM 02 JS01.

Nazwa zawodu/stanowiska pracy: policjant/aplikant.

Zakres pracy: Przygotowanie do zapewnienia bezpieczeństwa

i porządku publicznego wmiejscu pełnienia służby oraz

podejmowania interwencji na poziomie podstawowym .

Stron: 02 – 13 (11 stron)

Opracowała: M. Kaleta.

JM02 JS01 MS01

MATERIAŁY DLA SŁUCHACZA

Każdy policjant w codziennej służbie korzysta z środków łączności. Mają one być

narzędziem do właściwego, szybszego i bardziej efektywnego wykonywania obowiązków.

Bywa jednak tak, że korzystanie z nich w sposób nieumiejętny, niezgodny z określonymi

w przepisach resortowych zasadami, powoduje odwrotny skutek. Zamiast pomagać, ułatwiać

codzienną służbę, stają się zmorą, problemem, od którego stronimy, powodują zamieszanie,

chaos, a niejednokrotnie utrudniają wykonywanie służby. Zamiast zastanawiać się nad

podjęciem optymalnej decyzji, myślimy jak obsłużyć radiotelefon, w jaki sposób wywołać

korespondenta lub zakończyć rozmowę radiotelefoniczną z przełożonym.

Punkty kluczowe nauczania.

1. Przepisy regulujące pracę w sieciach łączności.

Podstawowe przepisy regulujące pracę wsieciach łączności radiotelefonicznej

oznaczone są klauzulą tajności – Poufne, uniemożliwia to bezpośrednie przytaczanie treści

tych aktów w niniejszym opracowaniu, zaznajomienie się z ich treścią jest konieczne.

Zawarte w nich zasady są podstawą poprawnej realizacji zadań służbowych związanych

z wymianą informacji w Policji.

1. Wytyczne Dyrektora Biura ds. Organizacji Centrum Łączności Resortowej MSWiA

z dnia 18.10.2001 r. w sprawie znaków i sygnałów rozpoznawczych oraz opracowywania

danych radiowych dla korespondentów pracujących w systemach, sieciach i kierunkach

łączności radiotelefonicznej na częstotliwościach przydzielonych dla potrzeb jednostek

organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych

i Administracji oraz terenowej administracji rządowej i samorządowej, Lb-pf-302/01 nr

1/39 z dnia 04.12.2001 r.,

2. Krajowe Dane radiowe Policji KDR-P’05 (Lb-pf-1/50),

3. Instrukcja nr 14/95 Dyrektora Biura Łączności KGP z dnia 22.08.1995roku w sprawie

podziału przedziałów częstotliwości radiowych z zakresu 148, 675 – 461, 900 MHz

przydzielonych jednostkom organizacyjnym podległym Ministrowi Spraw Wewnętrznych

oraz oznakowania kanałów radiowych,

4. Instrukcja nr 4/92 Dyr. BŁ KGP z dnia 30.12.1992 r. w sprawie zasad prowadzenia

korespondencji wsystemach, sieciach ikierunkach łączności radiotelefonicznej

w przedziałach częstotliwości przydzielonych jednostkom organizacyjnym Ministerstwa

Spraw Wewnętrznych, La-pf1610/92 wyd. CSP Legionowo Warszawa 1992.

Tak jak w proponowanej literaturze w niniejszym podręczniku dla słuchacza stosując

się do zasad określonych w ustawie o ochronie informacji niejawnych przekazano tylko

niezbędne treści – konieczne jest w jednostce terenowej sięgnięcie do w/wymienionych

dokumentów.

2. Podstawowe pojęcia dot. pracy w sieciach radiotelefonicznych

(radiotelefon, kryptonim, kanał radiowy, sygnał radiowy).

Podstawowe pojęcia dotyczące pracy w sieciach radiotelefonicznych są zawarte

w Instrukcji nr 4/92 Dyr. BŁ w/wym. przyswojenie tych kilku pojęć umożliwia zrozumienie

instrukcji oraz korzystanie z KDR-P’05.

♦ Radiotelefon – urządzenie elektroniczne składające się zodbiornika inadajnika,

przeznaczone do transmisji dwustronnej sygnałów akustycznych

♦ Kanał radiowy – tor transmisyjny określany za pomocą standardowego przedziału

częstotliwości (występuje w postaci umownego numeru)

♦ Kryptonim radiowy – umowny znak rozpoznawczy maskujący przynależność służbową

korespondenta i stanowiący jego indywidualny lub grupowy adres radiotelefoniczny

♦ Sygnał radiowy – krótki (wyrazowy, literowy, cyfrowy lub mieszany) umowny sygnał

oznaczający ściśle określoną informację dla korespondentów sieci radiowej, w której

został nadany.

3. Podział kryptonimów (indywidualny, grupowy, okólnikowy,

alarmowania, współdziałania).

Kryptonim radiowy – umowny znak rozpoznawczy maskujący przynależność

służbową korespondenta i stanowiący jego indywidualny lub grupowy adres

radiotelefoniczny. Wsystemach, sieciach ikierunkach łączności radiotelefonicznej

pracujących na częstotliwościach przydzielonych dla resortu spraw wewnętrznych stosowane

są kryptonimy indywidualne, grupowe, okólnikowe, współdziałania i alarmowania.

Kryptonimy indywidualne i grupowe - występują w postaci grup literowo –

cyfrowych lub cyfrowych.

Budowa aktualnie wykorzystywanych kryptonimów indywidualnych:

XY – 123 45

X – określenie województwa

Y – określenie pionu służbowego

123 – grupa cyfrowa określająca konkretną jednostką lub komórkę organizacyjną

u żytkownika sieci radiowej

45 – grupa cyfrowa określającego konkretnego korespondenta

(np. dyżurnego jednostki, komendanta, patrol zmotoryzowany, patrol pieszy)

Kryptonimy okólnikowe – występują w postaci słów logicznych. Wyróżniamy dwa

rodzaje kryptonimów okólnikowych:

STAŁE – do pracy we wszystkich sieciach i kierunkach radiotelefonicznych oprócz

sieci KSWA, oraz do pracy w sieci KSWA

ZMIENNE

Kryptonimy alarmowe – występują w postaci słów logicznych lub grup cyfrowych.

Kryptonim alarmowy spełniający jednocześnie funkcję sygnału bezpośredniego zagrożenia

życia lub zdrowia obowiązujący we wszystkich systemach, sieciach i kierunkach łączności

radiotelefonicznej brzmi:

RATUNEK

Kryptonimy współdziałania – występują w postaci słów logicznych połączonych

z grupami cyfrowymi. Stosowane są w sieciach radiowych współdziałania stanowisk służb

ratowniczych, porządku publicznego oraz dyspozytorów różnych rodzajów pogotowia.

przykładowy kryptonim współdziałania:

WARSZAWA 997

4. Pojęcie „sieć radiowa” i „kierunek radiowy”.

Wymianę informacji pomiędzy korespondentami należy uprzednio zorganizować

ustalając w jaki sposób będzie się ona odbywać. Wyróżnia się dwa sposoby organizacji

łączności radiowej:

Sieć radiowa (SR) – sposób organizacji łączności dla zespołu trzech lub więcej stacji

radiowych pracujących według wspólnych danych radiowych

Kierunek radiowy (KR) – sposób organizacji łączności między dwoma stacjami

radiowymi według ustalonych w tym celu wspólnych danych radiowych

5. Podstawowe systemy pracy (simpleks, duosimpleks, tranking)

sposób:

Simpleks – sposób pracy radiowej, przy którym nadawanie i odbiór odbywają się na

przemian przy wykorzystaniu jednej częstotliwości (kanału radiowego), wszyscy

korespondenci słyszą się na wzajem rys. 4

Duosimpleks – sposób pracy radiowej, przy którym nadawanie i odbiór odbywają się

na przemian przy wykorzystaniu dwóch częstotliwości (kanałów radiowych), rozdzielenie

toru nadawczego od odbiorczego dla wszystkich stacji, wszyscy słyszą stację główną ale nie

słyszą się na wzajem rys. 5

Z punktu realizacji technicznej SR lub KR może być zrealizowany w następujący

Tranking - sposób organizacji łączności radiotelefonicznej realizowany

automatycznie (programowo), gdzie grupa kanałów przydzielona jest dla wszystkich stacji

(zarejestrowanych w systemie). Łączność w SR(KR) – tutaj: zwanych grupami rozmównymi -

może być realizowana każdorazowo na innym kanale (każdemu naciśnięciu przycisku PTT

towarzyszy przydzielenie przez stację strefową pierwszego wolnego kanału, bez ingerencji

użytkownika stacji, a uzależnione jest to bezpośrednio od przyjętych założeń oraz natężenia

„ruchu” w systemie) rys. 6

6. Pojęcie „dane radiowe” oraz elementy wchodzące w jej skład.)

W skład pełnych danych radiowych wchodzą:

- numer (kryptonim) sieci radiowej (ŚR) lub kierunku radiowego (KR)

- nazwy użytkownika ŚR, KR

- numery kanałów roboczych, zapasowych oraz numery pasm radiowych

(w łączności rankingowej numery i nazwy grup roboczych

- kryptonimy i sygnały radiowe.

W celu zapoznania się z kanałem radiowym, własnym kryptonimem w jednostce

terenowej należy zapoznać się z KDR-P’05 lub WDR-P’05.

7. Zasady ogólne prowadzenia korespondencji.

Zasady określone są w instrukcji nr 4/92 Dyr. BŁ patrz literatura pozycja 4. Pamiętać

należy przede wszystkim o niżej przypomnianych zasadach:

Minimum czasu nadawania maksimum treści – zasada obowiązująca w trakcie

nawiązywania łączności iprowadzenia korespondencji radiotelefonicznej. Jest jedną

z najistotniejszych zasad. Korespondencja prowadzona w sieci radiowej powinna być jak

najkrótsza, zawierać tylko najistotniejsze elementy, których przekazanie jest konieczne.

Należy jednak pamiętać, że najważniejsze w prowadzeniu korespondencji radiotelefonicznej

jest poprawne, zrozumiałe dla odbiorcy przekazanie informacji. Nie można zatem oszczędzać

czasu nadawania wiadomości, kosztem jej treści, w której muszą znaleźć się niezbędne

informacje dotyczące zdarzenia, czy interwencji, bez względu na to jak długo będzie trwało

przekazanie tych informacji. Jeżeli bowiem przekażemy informację szybko, ale będzie ona

niepełna, to w konsekwencji będziemy musieli ją powtórzyć, uzupełniając brakujące

wiadomości, co znacznie wydłuży całkowity czas jej przekazania.

W sieci radiowej na raz nadaje tylko jedna osoba – jest to zasada ściśle związana

z podstawowym sposobem pracy radiowej, wykorzystywanym obecnie w polskiej Policji -

simpleksem, przy którym nadawanie i odbiór odbywają się na przemian przy wykorzystaniu

jednego kanału radiowego. Użytkownik naciskając przycisk nadawania, wyłącza głośnik,

a więc nadając nie ma możliwości słuchania. W związku z tym korespondent musi pamiętać,

że zanim rozpocznie nadawać, musi upewnić się, że kanał radiowy jest wolny. Jeżeli

korespondent zacznie nadawać w tym samym czasie, w którym nadaje inny użytkownik, to

wystąpią dwa niepożądane efekty: po pierwsze obaj nadający korespondenci nie słyszą się

nawzajem, po drugie pozostali korespondenci słyszą ich obu, a więc ta naprawdę żadnego.

W sieci powstają zakłócenia obniżające jakość prowadzenia korespondencji. Osobom

uprawnioną do weryfikowania takich sytuacji jest dyżurny jednostki.

02 - ZAPEWNIENIE BEZPIECZEŃSTWA I PORZĄDKU PUBLICZNEGO W MIEJSCU PEŁNIENIA SŁUŻBY ORAZ PODEJMOWANIE INTERWENCJI.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: