Wstęp.doc

(270 KB) Pobierz
Lista studentów na I termin praktyk uczelnianych z geodezji

  Wiadomości wstępne.

 

Temat: Geodezja – definicja, zadania, podział

 

Geodezja  jako nauka i dziedzina techniki zajmuje się uzyskiwaniem informacji o elementach środowiska geograficznego, kształcie i wymiarach części lub całości powierzchni Ziemi oraz określeniem na niej położenia wybranych obiektów, zastosowaniem wyników opracowań do rozwiązania różnych zagadnień    o charakterze badawczym i projektowym lub gospodarczym w wielu dyscyplinach nauki, planowania inżynierii i gospodarki.

 

 

Zadania geodezji:

 

1.    Badania kształtu i rozmiarów Ziemi jako planety oraz stanu i zmian środowiska geograficznego, wynikających z procesów geodynamicznych i działalności człowieka.

2.    Dostarczenie danych dla  systemów informacji przestrzennej.

3.    Wykorzystanie informacji o terenie dostarczonych poprzez pomiary i dokumentację geodezyjną dla potrzeb planowania przestrzennego.

4.    Gospodarka nieruchomościami w aspekcie prawnym i finansowym.

5.    Przeniesienie planów i projektów w teren, badania budowli i urządzeń technicznych w aspekcie ich funkcjonalności, bezpieczeństwa i zgodności z założeniami projektowymi.

6.    Sporządzenie, gromadzenie i udostępnianie dokumentacji geodezyjnej.

 

 

Prace geodezyjne:

1.    projektowanie i wykonanie pomiarów geodezyjnych.

2.    prace obliczeniowe.

3.    sporządzenie dokumentacji geodezyjnej.

4.    zakładanie i aktualizacja baz danych.

5.    sporządzanie zdjęć, pomiarów i opracowań fotogrametrycznych, grawimetrycznych, magnetycznych, astronomicznych związanych z realizacja zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie (SIT).

 

 

Podział geodezji:

-         Geodezja ogólna zajmuje się pomiarami sytuacyjnymi i wysokościowymi oraz sporządzeniem map wielkoskalowych  dla małych obszarów.

-         Geodezja wyższa zajmuje się badaniem kształtu i wymiarów Ziemi oraz pomiarami znacznych jej obszarów z uwzględnieniem krzywizny powierzchni mierzonej

-         Kartografia zajmuje się techniką wykonania i reprodukcji map oraz podstawami matematycznymi sporządzania map.

-         Topografia zajmuje się sporządzeniem map średnioskalowych (1:5 000, 1:10 000 - 1:100 000).

-         Fotogrametria zajmuje się wykonaniem i wykorzystaniem zdjęć naziemnych, lotniczych i satelitarnych dla pozyskania geoinformacji.

-         Instrumentoznawstwo geodezyjne zajmuje się konstrukcją, badaniem, użytkowaniem i konserwacją przyrządów geodezyjnych.

-         Rachunek wyrównawczy zajmuje się metodami obliczeń geodezyjnych, wyrównaniem wyników pomiarów i szukanych wielkości, oceną dokładności pomiarów i wielkości wyrównanych, optymalizacją prac geodezyjnych.

-         Geodezja gospodarcza jest geodezją stosowaną w różnych dziedzinach gospodarki (geodezja inżynieryjno-przemysłowa, rolna, leśna, górnicza).

-         Astronomia geodezyjna zajmuje się określeniem położenia punktów i orientacją na podstawie obserwacji ciał niebieskich.

-         Geodezja dynamiczna (grawimetrja) zajmuje się określeniem kształtu            i przebiegu geoidy ziemskiej na podstawie pomiarów grawimetrycznych (badania przyspieszenia i potencjału siły ciężkości)   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Temat: Definicja, cechy oraz klasyfikacja map.

 

I.                 Pojęcie mapy.

 

 

Mapa jest płaskim obrazem powierzchni Ziemi przedstawionym              w umownym  jednocześnie matematycznie określonym zmniejszeniu na którym za pomocą ustalonych znaków oddaje się wybraną treść.

 

Matematycznie określony sposób przeniesienia elementów z powierzchni odniesienia (elipsoida) na płaszczyznę rysunku mapy nazywa się odwzorowaniem kartograficznym.

 

Mapa może być wykonana w formie analogowej (mapa tradycyjna – graficzna) oraz w formie cyfrowej (mapa numeryczna)

 

 

 

II.             Cechy mapy.

 

Według norm PN-87/N-02260:

-         szczegółowość mapy – stopień nagromadzenia szczegółów treści mapy (generalizacja)

-         dokładność mapy – cecha określająca średni błąd położenia punktu na mapie

-         wierność mapy – zespół cech określających zgodność treści mapy ze stanem faktycznym

-         kartometryczność mapy – zgodność długości kątów powierzchni z ich wielkościami rzeczywistymi, określona warunkami rodzaju odwzorowania kartograficznego, dokładnością graficzną i skalą mapy

-         czytelność mapy – cecha mapy oznaczająca możliwość łatwej i szybkiej percepcji treści zgodnie z przeznaczeniem mapy (poglondowość)

-         orientacja mapy – umowny sposób przedstawienia rysunku mapy na arkuszu względem stron świata  

 

 

 

 

III.       Klasyfikacja map.

 

 

Ze względu na treść:

-         ogólnogeograficzne  - zawierają wszystkie główne naturalne i sztuczne elementy krajobrazu powierzchni Ziemi:  rzeźba terenu, hydrografia, zabudowa, drogi, lasy, użytki rolne itd., przedstawione w jednakowym stopniu szczegółowości

-         mapy tematyczne – eksponują jeden lub kilka wybranych elementów treści mapy ogólnogeograficznej, bądź określone zagadnienie , zjawisko przyrodnicze, proces społeczno-gospodarczy itd.

 

Najszersze zastosowanie mają mapy:

-         topograficzne – klasa map ogólnogeograficznych,

-         zasadnicze – klasa map tematycznych,

-         mapa do celów projektowych – specyficzny rodzaj map tematycznych.

 

 

Ze względy na skalę mapy:

 

-         mapy wielkoskalowe (1:250,   1:500,   1:1000, 1: 2 000,          1:5 000)

-         mapy średnioskalowe (1:10 000, 1:25 000, 1:50 000)

-         mapy małoskalowe (1:100 000, 1:250 000, 1:500 000)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

IV.        Skala mapy.

 

1.  Analityczne przedstawienie skali mapy

 

 

Skala mapy 1:M  - jest to liczba wyrażająca stosunek określonego odcinka na mapie  do  jego długości terenowej zredukowanej na płaszczyznę.

 

                        1:M = d/D     gdzie: M – mianownik skali mapy

                                                           d  - długość odcinka na mapie

                                                           D – zredukowana do poziomu

                                                                  długość tego samego odcinka

                                                                  w terenie

 

Przeliczenie skali:

         

   D =d x M,           d= D/M,        M=D/d        P = p x M2  

           

Dokładność graficzna  jest to najmniejszy odcinek który  wyraża zdolność rozdzielczą oka ludzkiego  (0,1 mm)

 

Dokładność mapy jest to iloczyn dokładności graficznej i mianownika skali mapy 

 

                               d = 0,1mm x M

 

 

2. Graficzne przedstawienie skali mapy

 

Przymiar służący do mierzenia odległości na mapie lub ich nanoszenie na mapę nazywa się podziałką.

 

Stosowane są podziałki:

-         liniowe

-         poprzeczne

 

 

3.    Wielkości które można określić na mapie.

 

a)    współrzędne punktu (X,Y,H)

b)   odległość

c)    kierunek

d)   powierzchnia

 

 

 

 

V.             Mapa numeryczna.

 

1 Mapy numeryczne:

 

-         są obrazem na monitorze uzyskiwanym przy zastosowaniu odpowiedniego programu komputerowego

-         są zbiorem liczb odpowiednio usystematyzowanych i stanowiących matematyczny zapis treści mapy

-         są numerycznym modelem rzeczywistości geograficznej przedstawionym w postaci graficznej lub numerycznej

 

 

2 Zalety mapy numerycznej:

 

-         opracowanie mapy jest zautomatyzowane

-         większa możliwość zachowania wymaganych dokładności pozbawionych błędów pomiaru graficznego

-         możliwość szybkiego przeskalowania mapy, sporządzenia mapy o określonej treści (rozwarstwienie)

-         możliwość odtwarzania historii sporządzenia mapy

-         łatwość zmiany opisów, cech graficznych, rysunku mapy, aktualizacji i generalizacji treści

-         brak wpływu deformacji podkładu mapowego

-         możliwość edycji mapy w dowolnym układzie odniesień przestrzennych, łatwość powielania mapy

-         uproszczenie tworzenia map pochodnych

 

Temat: Mapa zasadnicza

 

I.                  Definicja i znaczenie mapy zasadniczej

 

Mapa zasadnicza służy do celów administracyjnych, prawnych, ewidencyjnych i projektowych, stanowi część składowa państwowego systemu informacji o terenie (SIT)

 

 

Mapa zasadnicza – jest to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementów ewidencji gruntów          i budynków, a także sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych     i podziemnych.

 

 

Mapa zasadnicza stanowi:

-         podstawowy element państwowego zasobu geodezyjnego      i kartograficznego

-         podstawowy materiał kartograficzny, wykorzystywany do zaspokojenia różnych potrzeb gospodarki narodowej

-         źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzenia  map pochodnych, innych wielkoskalowych map tematycznych, aktualizacji map topograficznych                w skalach 1:10 000,1:5 000.

 

 

II.             Skala mapy i zasady ich doboru.

 

 

Skale bazowe mapy zasadniczej:

 

1: 500,  1:1 000,  1:2 000,  1:5 000

 

Skale bazowe ustala się na podstawie stopnia zagęszczenia na mapie elementów stanowiących jej treść oraz przewidywanych zamierzeń inwestycyjnych.

 

 

 

Wytyczne ustalenia skal:

-         skala 1:500 – o znacznym zainwestowaniu (obecnym               i przewidywanym)

-         skala 1:1000 – dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich, przemysłowych, oraz dla wsi będących siedzibami gmin

-         skala 1:2000 – dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, dla terenów rolnych o drobnej szachownicy stanu władania, dla większych zwartych obszarów rolnych        i leśnych na terenie miast 

-         skala 1:5000 – dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz dla gruntów rolnych i leśnych na obszarach pozamiejskich.

 

 

II.               Treść mapy

 

Treść obligatoryjna:

-         punkty osnowy geodezyjnej

-         elementy ewidencji gruntów i budynków

-         elementy sieci uzbrojenia terenu w szczególności urządzenia

 

Treść fakultatywną stanowią obiekty nie należące do treści obligatoryjnej i stanowią zbiór otwarty.

 

Treść mapy może być „rozdzielona” i prowadzona w postaci nakładek tematycznych na osobnych arkuszach folii (mapa klasyczna), lub            w zbiorach warstw, obiektów (mapa numeryczna) 

 

Nakładki oznaczone:

O- osnowa geodezyjna

E- ewidencja gruntów i budynków

U- sieci uzbrojenia terenu

S- sytuacja powierzchniowa (inne obiekty trwale związane z terenem)

W- rzeźba terenu

R- realizacyjne uzgodnienia projektowe.

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin