Winter warmers - piwo nie musi być zimne. Gorąca strona piwa.pdf

(391 KB) Pobierz
Winter warmers – piwo nie musi być zimne. Gorąca strona piwa
Piwo
WINTER WARMERS – PIWO NIE MUSI BYå ZIMNE
Goràca strona piwa
Zima kojarzy si´ ze Êniegiem, górami i – oczywiÊcie – na-
pojami rozgrzewajàcymi. Ten, kto nie pi∏ herbaty z rumem
igrzanego wina, kto nie zazna∏ podwójnie goràcego smaku
grogu, ten nie wie, po co schodzi si´ z górskich szczytów.
18
737749232.001.png
Piwo
Niestety, wÊród tych zacnych trunków piwo
wcià˝ jeszcze odgrywa marginalnà rol´.
A szkoda, bo napój ten nadaje si´ na przeró˝ne
okazje i jest Êwietny nie tylko, gdy trzeba ga-
siç pragnienie podczas letnich upa∏ów. Dla mi-
∏oÊników piwa nie b´dzie wielkim odkryciem,
˝e piwo doskonale nadaje si´ do przygotowy-
wania grzaƒca. Podgrzane (ale nie gotowane)
piwo z goêdzikami, imbirem i skórkà poma-
raƒczowà zamienia si´ w napój, który mo˝e
i niewiele ma wspólnego z tradycyjnym poj´-
ciem piwa, ale w niektórych okolicznoÊciach
to jedyny sposób, by doceniç jego smak.
dzone, zimne i orzeêwiajàce, tak samo, jak nie
musi wrzeç i buchaç parà.
Szukajàc najbli˝ej, znaleêç mo˝emy rodzo-
nego brata znanego wszystkim jasnego piwa
dolnej fermentacji (lagera), czyli gatunek
strong lager. Wy˝szy poziom alkoholu w tym
piwie powoduje, ˝e zdecydowanie inaczej od-
bieramy jego smak. Dobre jakoÊciowo moc-
ne, jasne piwa dolnej fermentacji majà w so-
bie coÊ z koniaku i whisky. Krótko rozgrze-
wajà na j´zyku, w prze∏yku zaÊ i na podnie-
bieniu pozostawiajà d∏ugi, cierpko-alkoho-
lowy finisz. Zdecydowany zapach alkoholowy
dobrze komponuje si´ z zapachem s∏odowym
i wyraênym aromatem owocowym. Piwa te
mo˝emy spokojnie podaç w temperaturze
10-11°C z korzyÊcià dla ich smaku. Niska
temperatura obni˝a lotnoÊç zwiàzków, które
tworzà bukiet piwa, tote˝ ch∏odzàc je nad-
miernie zabijamy to, co w nim najcenniejsze.
Ten gatunek idealnie nadaje si´ do spo˝ywa-
nia na goràco z rozmaitymi dodatkami.
Dolna fermentacja to nie tylko piwa jasne.
Porter Ba∏tycki to gatunek (ginàcy niestety),
który jeszcze mniej lubi ch∏odzenie, za to de-
likatnie ogrzany uwalnia ca∏à gam´ zapachów.
Zaczyna si´ Êliwkowo, póêniej przechodzi
wrodzynki, kaw´, winogrona, by skoƒczyç
na delikatnej nucie w´dzonki. Jego smak jest
pe∏ny, alkoholowy, sycàcy. To piwo, którego
nie pije si´ duszkiem. ZawartoÊç ekstraktu
oko∏o 20% nie sprzyja orzeêwianiu. Za to
zdecydowanie rozgrzewa.
Tr och´ bardziej egzotyczny dla przeci´tne-
go piwosza gatunek to Bock. To ciemne pi-
wo, równie˝ produkowane metodà dolnej fer-
mentacji, oryginalnie wywodzi si´ z Niemiec.
Gatunek ten szybko jednak zdoby∏ nowe te-
reny. Niemieckoj´zyczni piwosze z t´sknoty
za prawdziwym piwem Êciàgn´li go do Nor-
wegii, Stanów Zjednoczonych, Kanady, a na-
wet Australii. O ile w Australii ci´˝ko o wa-
runki zimowe, o tyle Norwedzy z pewnoÊcià
wiedzà, dlaczego Bocka warto piç zimà. W pi-
wie tym znajdziemy to, co nazywamy g∏´bo-
kim smakiem. Od lukrecji, marcepanu i mig-
da∏ów, poprzez toffi, karmel i ciemny, s∏odo-
wy aromat, a˝ do nut przypalonych, koniako-
wych i whisky. Jednym s∏owem – cudownie
rozgrzewajàca kompozycja.
Z DO¸U DO GÓRY
Kiedy wyczerpiemy ju˝ wszystkie dolnofer-
mentujàce opcje, mo˝emy si´gnàç do os∏awio-
nych piw górnej fermentacji. I tu kroki zzi´b-
ni´tego turysty skierowa∏bym do Wielkiej
Brytanii, by daç mu skosztowaç niepowtarzal-
nego smaku unikalnej odmiany piwa ale – czy-
li Barley Wine. Jak sama nazwa wskazuje, pi-
wo to wiele ma wspólnego z winem. W nie-
których odmianach produkowanych w Stanach
Zjednoczonych dro˝d˝e piwowarskie wspó∏-
pracujà z winiarskimi, dajàc kompozycj´, któ-
rej pró˝no szukaç w ca∏ym piwnym Êwiecie.
Wysoka zawartoÊç chmielu powoduje, ˝e piwo
to cz´sto wydaje si´ wr´cz ˝ywiczne. Zapach
chmielu przeplata si´ z winnym aromatem
owoców leÊnych, rodzynek i suszonych Êli-
wek. ZawartoÊç alkoholu (nierzadko oko∏o
12%) ubiera ca∏oÊç w ciep∏y ko˝uszek smaku.
Anglicy na okreÊlenie grupy piw, które nie-
koniecznie nale˝y spo˝ywaç latem, majà bar-
dzo trafne i sugestywne okreÊlenie winter
warmers, czyli zimowe rozgrzewacze. Jest to
grupa spolaryzowana w stosunku do thirst qu-
enchers, czyli zaspokajaczy pragnienia. Win-
ter warmers to gatunki bogate zapachowo, po-
dawane cz´sto w gobletach. Podgrzewane r´-
kà powoli uwalniajà aromaty, cieszàc podnie-
bienie coraz to nowymi wra˝eniami, które
w blasku ognia kominka z∏o˝yç si´ mogà
w idealny wieczór – niekoniecznie w górach.
MACIEJ CHO¸DRYCH
FOT. ARCHIWUM, MONIKA FILIPIUK
NIE TYLKO ORZEèWIENIE
Fachowcy od serwowania piwa przeÊcigajà
si´ w poradach i patentach na idealne tempe-
ratury serwowania tego napoju. Spróbujmy
wi´c podaç zzi´bni´temu turyÊcie sch∏odzo-
nego pilsa w oszronionym pokalu. Nie liczmy
jednak na jego entuzjazm. Nale˝y bowiem pa-
mi´taç, ˝e regu∏y trzeba na bie˝àco dostoso-
wywaç do okreÊlonych warunków. Thomas
Jefferson powiedzia∏ kiedyÊ: W sprawach za-
sad bàdê niczym ska∏a, w sprawach smaku
p∏yƒ z pràdem . Dlatego ten sam turysta onie-
mieje z zachwytu, otrzymujàc stosownie pod-
grzane piwo z miodem, korzeniami i odrobinà
whisky. W ten sposób odkrywamy nowy wy-
miar piwa. Piwa, które wcale nie musi byç
zimne czy nawet sch∏odzone, lecz piwa, które
potrafi odnaleêç si´ w ró˝nych warunkach.
No dobrze, powie mi∏oÊnik piwa i górskich
wycieczek, a co w przypadku, gdy piwo pocho-
dzi wprost z plecaka, pod r´kà brak maszynki
– notabene – spirytusowej, a ja odczuj´ nieod-
partà potrzeb´ spo˝ycia kalorii w p∏ynnej for-
mie? Na szcz´Êcie bogata historia i burzliwy
rozwój gatunków piwa pozwala odpowiedzieç
wyczerpujàco na to pytanie. Otó˝, mo˝emy si´
pokusiç o krótkà analiz´ piwnego Êwiata i wy-
∏uskanie z niego tego, co nie musi byç sch∏o-
19
737749232.002.png 737749232.003.png 737749232.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin