1976--Widziałem Jak Umierają.pdf

SVEN HASSEL

WIDZIAŁEM, JAK UMIERAJĄ

Tłumaczył JULIUSZ WILCZUR*GARZTECKI

BLITZFREEZE

INSTYTUT WYDAWNICZY ERICA

Tytuł oryginału „JEG SA DEM Do"

Tłumaczenie Juliusz Wilczur*Garztecki

Projekt graficzny Henriette Tost

Redakcja Arkadiusz Pawełek

Warszawa 2008

Z czarno*czerwonej mgły wynurzył się piechur. Śmiał się * śmiechem szaleńca * a potem, z

wrzaskiem, odrzucił swój karabin i zaczął pełznąć po ziemi jak ranne zwierzę. Stalowa nawałnica

pocisków siekła ziemię wokół niego, a on ciągle wrzeszczał. Był to wariat. Nikt nie mógł

wrzeszczeć w ten sposób, jeśli nie był wariatem.

A wtedy karabiny maszynowe zaczęły pluć pociskami smugowymi i Rosjanie, szereg za szeregiem,

padali na ziemię. Padali tysiącami. Lecz byli następni, zawsze następni za nimi. Podnosili broń

zabitych i parli naprzód, jak ohydna fala śmierci, wstająca z zasłanego trupami pola bitwy, która

płynęła w stronę niemieckich pozycji.

Tak wyglądał sławny podbój Rosji przez Hitlera.

„Poprowadzę was do wspaniałej epoki". Z przemówienia Hitlera, 3 czerwca 1937.

Martwy, metaliczny grzechot karabinów maszynowych

Rozlegał się echem w zimnej ciszy.

Tupot obutych nóg, brzmiący jak wystrzały,

Skowyt psa,

Wrzaski ludzi.

Płaczące dzieci, mordowane kobiety

W ostatnich promieniach ginącego dnia.

Nigdy nie zapomnij o krwi mordowanych,

To była wojna *

Dorocie, towarzyszce mego życia.

SPIS TREŚCI

1. Dziewczyna sierżant .....................11

2. Via Dolorosa Herr Niebelspanga............36

3. Przeciw czołgom ........................69

4. Porta pomaga kapelanowi.................98

5. Tiepłuszka.............................124

6. Magazyn mięsa ........................146

7. Przed Moskwą .........................185

8. Mongolski kapitan......................227

9. Generałowie zmykają....................290

10. Dziewczyna z partyzantki ...............346

„Gdy tylko Niemcy przyjmą doktrynę bolszewicką,

przeniosę moją

główną kwaterę z Moskwy do Berlina, ponieważ

dla nadchodzącej

światowej rewolucji Niemcy będą o wiele lepszą

kadrą, niż Rosjanie".

Lenin do tureckiego ambasadora Ali Fuad Paszy,

14 stycznia 1921.

W latach trzydziestych Obergruppenfuhrer SS Hey*drich sporządził sprytny plan dla przetrącenia

kręgosłupa Armii Czerwonej. Posługując się agentami Gestapo wewnątrz GPU spowodował

przeciek informacji do Stalina, podając nazwiska zdrajców na najwyższych szczeblach obrony

rosyjskiej. To podnieciło chorobliwą podejrzliwość Stalina i rezultaty przekroczyły najśmielsze

oczekiwania Heydricha. Stalin i Beria wywołali falę terroru, przetaczającą się przez ogromne

państwo radzieckie. Zostali uśmierceni niektórzy najbardziej utalentowani dowódcy wojskowi owej

epoki: marszałkowie Tuchaczewski, Bliicher i Jegorow, dowódcy armii Uborewicz i Jakir oraz

szefowie Czerwonej Płoty, admirałowie Orłoń i Wiktorow. Wraz z nimi poszli wszyscy szefowie

okręgów wojskowych i 98 procent dowódców korpusów i dywizji. Niemal wszyscy dowódcy

pułków i batalionów zostali usunięci ze stanowisk i wysłani do obozów pracy przymusowej jako

wrogowie ludu. Obergruppenfuhrer SS Heydrich zacierał ręce z satysfakcją. Stalin osobiście

wyeliminował mózg Armii

Rosyjskiej i postawił na ich miejsce bezwartościowych pochlebców i hipokrytów, zdolnych co

najwyżej dowodzić drużyną karabinów maszynowych.

W ciągu jednej nocy kilka tysięcy niekompetentnych kapitanów i majorów zostało awansowanych

na generałów. Niewielu z nich uczęszczało do szkół oficerskich, a żaden nawet nie widział

Akademii im. Frunze.

Przed czerwcem 1941 miały miejsce niezliczone incydenty graniczne. Samoloty niemieckie

wnikały głęboko nad terytorium rosyjskie, otwarcie prowadząc rozpoznanie, ale Stalin zabronił je

ostrzeliwać. Najmniejsza prowokacja ze strony rosyjskich pułków granicznych karana była

śmiercią. Stalin po prostu zabronił żołnierzowi rosyjskiemu, by się bronił. Dlaczego? * zapytuje

generał*major Grigorien*ko. Tak, dlaczego? Większość z tych, którzy mogliby odpowiedzieć na to

pytanie została stracona podczas pierwszych dwóch miesięcy wojny. Stalin i Beria byli zajęci.

Zajęci uciszaniem świadków największego w historii błędu. Czy też * pyta Piotr Grigorienko * była

to zdrada?*)

*) Twierdzenie Autora o agenturze Gestapo w łonie GPU, NKWD, jako narzędziu prowokacji

przeciw wyższym oficerom radzieckim, nie znajduje potwierdzenia źródłowego. Stwierdzono

natomiast, że hitlerowska Abwehra * nie Gestapo * podsunęła Edwardowi Beneszowi, w Pradze,

sfałszowany memoriał Tucha*czewskiego, proponujący mocarstwom zachodnim porozumienie oraz

usunięcie Stalina. Prorosyjsko nastawiony Benesz przekazał ten fałszywy dokument Stalinowi, co

wywołało lawinę czystek w Armii Czerwonej. Nie jest też prawdą, że wszyscy wyżsi oficerowie

radzieccy zostali straceni, np. Konstanty Rokossowski, zesłany w wyniku czystki do łagru, po

trzech latach został zwolniony i przywrócony na stanowisko dowódcy 5. Korpusu Kawalerii. Nie

był to odosobniony przypadek. Autor również anachronicznie używa pojęcia generalicji radzieckiej.

Początkowo w Armii Czerwonej istniały tzw). stopnie funkcyjne: komandarm, komdiw, kombryg

itd. Dopiero podczas Wojny Ojczyźnianej Stalin przywrócił przedrewolucyjne stopnie wojskowe

oraz dawne „)pago*ny" (naramienniki) * przyp. red.

Dziewczyna sierżant

* Co z tobą nie tak? * zapytał porucznik.

* Nie mogę tego zrobić * odpowiada dziewczyna sierżant.

* Nie chcesz!

* Nie mogę ci powiedzieć.

* Powiedz mi, czemu nie chcesz * prosi cicho porucznik. Głaszcze ją po głowie, a jej furażerka

spada na ziemię.

* Jesteś nierozsądny. Dziewczyna nie może tego robić, gdy czuje się przygnębiona.

* Stek bzdur. Nawet zraniona możesz to robić. Kiedyś robiłem to z obiema nogami w gipsie.

* Kiedy miałeś obie nogi w gipsie?

* Kiedy służyłem w radzieckich Lapończykach. Wtedy, gdy Finowie nas zaatakowali.

* Ty tam byłeś? Nie wiedziałam, że stacjonowałeś w Leningradzie. Przestań, Oleg! Mówię ci, że

nie mogę!

* Chcesz przez to powiedzieć, że nie lubisz! Nie lubisz tego. Jestem odznaczony orderem

Czerwonego Sztandaru, wiesz o tym.

* Czy uważasz, że dziewczyna wskakuje do łóżka mężczyźnie tylko dla tego, że on ma Czerwony

Sztandar? A swoją drogą gdzie go zdobyłeś?

* Pod Suomyssalmi.

* Gdzie to jest? Gdzieś na wschodzie? Tam zawsze jest wojna.

* Nie, w Finlandii. Wtedy, gdy zgnietliśmy fińskich faszystów i imperialistów.

* Mówisz o wielkiej bitwie pancernej?

* Tak. Zniszczyli dywizję. Ale wtedy Naczelny Dowódca przysłał cały korpus armijny.

Wjechaliśmy głęboko w ich flankę i dostaliśmy sześć odznaczeń za odwagę.

* A ty dostałeś jedno z nich?

* Tak! * Oleg próbuje wsunąć rękę pod jej szaro*brązową, wojskową spódniczkę.

Dziewczyna ściska nogi. Oboje tarzają się w wysokiej kukurydzy.

* Nie wolno ci * szepce ochryple dziewczyna.

* Mówię ci, że nie mogę. Jestem żołnierzem jak ty. Ta cała brudna perwersja musi poczekać, aż

zmiażdżymy wojska okupacyjne.

* Och, dokładnie cię rozumiem * mruczy cierpko porucznik. * Do diabła, jakże dobrze cię

rozumiem! Rozumiem cię w dzień i w nocy, o każdej godzinie, rano i wieczór. Szczególnie

wieczorem, gdy siedzę samotnie w tym przeklętym, pancernym pudle. Rozumiem cię tak dokładnie,

jak diabeł rozumie Karola Marksa. Job twoju mat'!

* Czy musisz się nieprzyzwoicie wyrażać? * pyta dziewczyna spokojnie. Wygładziła swą

wojskową spódniczkę i przesunęła pas z naganem na wygodniejsze miejsce. * Jestem żołnierzem *

powtarza.

* Czołgistą jak ty.

* Tak jesteś żołnierzem, telegrafistką w czołgu, Jeleno Władimirowna. * Chwyta ją za kark i obala

na wznak w złocistej kukurydzy. Dziewczyna kopie go i opiera się gwałtownie. Jej spódnica zsuwa

się do góry, odsłaniając kształtne uda w pończochach khaki.

* Do diabła, przestań! * warczy dziko dziewczyna. * Zamelduję o tobie politrukowi!

* Myślisz, że boję się tej świni? Jeśli nie zmiażdżymy nazistów zanim dostaną się do Moskwy,

wszyscy politrucy zadyndają na wietrze. Co do jednego trzęsą się ze strachu i mają rację. Nie

zdołamy pobić faszystów!

* Zwariowałeś, Olegu Grigoriewiczu? Wątpisz w zwycięstwo? Jeśli zamelduję o tym, może cię to

kosztować głowę!

* Jeleno Władimirowna, czy nie możesz być uczciwa wobec mnie? Ty też wątpisz w zwycięstwo!

Hitlerowscy łowcy głów polują na nas od czerwca, jak na wystraszone kurczaki. Setki tysięcy padły

w ciągu paru miesięcy. Niezliczone rzesze siedzą za drutami kolczastymi w Niemczech. Niezdobyte

fortyfikacje upadały, zanim dowiedzieliśmy się, kto na nas poluje. Jesteśmy skończeni! Hitler i jego

generałowie będą na Kremlu przed Bożym Narodzeniem. Gdzie jest generał Bagramian i jego

niezwyciężone, elitarne dywizje? Zgniecione, Jeleno! Stoimy na straconych pozycjach. Jesteśmy na

wojnie przez trzy miesiące, a dywizje pancerne Hitlera już są tylko 200 kilometrów od Moskwy.

Jeśli pogoda utrzyma się, a wygląda, że się utrzyma, faszystowskie czołgi będą na Kremlu szybciej,

niż za tydzień. Czy słuchałaś przedwczoraj nieprzyjacielskiego radia? „Broń pancerna, naprzód

marsz! Niech się toczą gąsienice! Nie zatrzymujcie ich, zanim nie skrze*szą iskier na brukach

Moskwy. Zgnieść międzynarodowy komunizm!". Czyżbyś nie słyszała tego, Jeleno? Niemcy to

diabły. Nigdy nie zostali pobici. Nigdzie! Widziałaś ich żółte czołgi miażdżące wszystko przed

sobą. Za każdy z nich, wybuchający w płomieniach, wybuchało sto naszych. Nasza brygada

czołgów była niszczona i formowana na nowo pięć razy. Czy myślisz, że to może trwać dłużej?

Dziś rano słyszałem, że pakują się, gotowi do ewakuacji Kremla. Józef Stalin pozwala likwidować

nas, by samemu się ocalić. Jest tak brutalny, jak Hitler. Pytanie, który z nich jest większą

plagą dla Rosji. Znasz rozkaz: „Kto się cofa jest zdrajcą i zostanie zastrzelony"! A jeśli się

poddamy, rozstrzelają nasze rodziny.

* Raczej umrę niż się poddam * szepce ochryple Jelena.

* Nie bądź tak tego pewna. Na odległość śmierć nie wygląda aż tak przerażająco. Ale z bliska

nawet najdzielniejsi tracą odwagę i wybierają życie... Jeśli w ogóle mają jakiś wybór. Ale kto może

powiedzieć, czy my dwoje będziemy mieli jakiś wybór. Nie spotkaliśmy jeszcze esesmanów

Hitlera. Są tysiąc razy gorsi niż nasze NKWD.

* Niemożliwe * z przerażeniem jęknęła dziewczyna. * Nikt nie może być okrutniejszy, niż ludzie

Berii.

* Nauczysz się tego. Poczekaj tylko, aż spotkasz ludzi z trupią czaszką na czapkach. Oni zabijają,

bo kochają zabijać. Mówi się, że dostają co rano, do wypicia, kwartę krwi. Radzieckiej krwi, Jeleno

Władimirowna.

* Mówią też, że oni jedzą małe dzieci * wybełkotała, blednąc z przerażenia. * Pół miliona dzieci

znikło w samym Berlinie. Żydowskich dzieci * dodała po chwili.

* Nie, nie żydowskich, esesmani zdecydowanie tych nie jedliby! * zaprotestował oburzony.

* Czy naprawdę myślisz, że przegrywamy wielką, ojczyźnianą wojnę?

* Myśmy już ją przegrali, Jeleno Władimirowna. Boże, pomóż nam i zlituj się nad nami!

* Oleg, ty wierzysz w Boga? Radziecki oficer, absolwent Akademii imienia Frunze?

* Tak, od czasu bitwy o Mińsk wierzę w Boga. Jest naszą jedyną nadzieją, Jeleno Władimirowna.

Kocham cię! Kocham cię od chwili twego przybycia do pułku i przydzielenia cię do mojej

jednostki. No chodźże dziewczyno! Jest wojna. Kto wie, czy dożyjemy do wieczora?

* Przestań! Nie mogę, nie chcę! Jestem zaręczona!

* Nie, do cholery, nie jesteś * krzyknął drwiąco. * Wiem, że jest coś między tobą i kapitan Anną

Skriabiną. Cała brygada to wie. Mówią, że z tego urodzi się T*34. * Odrzucił w tył głowę rycząc ze

śmiechu. * Jesteś kochanką kapitana Anny Skriabi*nej. Każdy wie, że ta krowa ma fioła na punkcie

dziewczyn. Ale czy wiesz także, że znikają one szybciutko, gdy stara wiedźma się nimi znudzi?

Wkrótce zostanie wykończona przez Oddział Polityczny. Pułkownik Botapow jej nie lubi.

* Nie może tknąć Anny. Ona ma kontakty w samej Stawce.*

* Jesteś w niej zakochana!

* I co z tego? Czy muszę na to otrzymać zezwolenie mego dowódcy drużyny?

* Co wy ze sobą robicie?

* Czy myślisz, że jestem zboczona?

* Nie, po prostu jesteś lesbijką. Przyprawiasz mnie o mdłości, Jeleno Władimirowna.

* Dobrze, wobec tego pozwól mi odejść, towarzyszu poruczniku. Z całą pewnością w Suomyssalmi

nie wręczali wraz z orderami dobrych manier.

* Drwisz z Orderu Czerwonego Sztandaru?

* Złóż na mnie meldunek, jeśli chcesz. Potrafię odpowiadać za siebie! Jeśli mam stanąć pod ścianą,

postaram się, abyś dotrzymał mi towarzystwa!

* Och, jestem pewien Jeleno, że potrafisz dać sobie radę. Po prostu wpełzniesz do łóżeczka Anny.

To przez jej ręce przechodzą wszystkie meldunki.

* Jesteś zwierzęciem. Przeklinam cię po dziesięciokroć... Na Świętą Matkę Kazańską!

* Stawka * Naczelne Dowództwo Rosyjskich Sił Zbrojnych podczas I Wojny Światowej. 23

czerwca 1941 Stalin utworzył Stawkę na nowo * przyp. red.

* Przykro mi, Jeleno, nie chciałem tego powiedzieć, ale doprowadzasz mnie do szaleństwa. Będę

cię miał, bez względu na to, ile za to zapłacę.

* Nie, mówię ci, że nie chcę! Nie chcę mieć z tobą nic wspólnego. Nie w ten sposób!

Nagle znalazł się na niej. Kukurydza zakołysała się. Grube pędy łamią się z hałasem.

* Będę cię miał teraz, nawet jeśli jest to ostatnia rzecz w moim życiu! Szkopy będą tu przed

zachodem słońca i to będzie koniec. Rozkaz brzmi „Stój i umieraj!" * Jednym ruchem zerwał letnią

bluzę Jeleny. * Później możesz sobie pobiec do Anny i powiedzieć starej wiedźmie, że znacznie

lepiej robić to z mężczyzną!

* Pieprzone dupki * zagrzmiał Mały głębokim, jakby z brzucha wychodzącym basem. * Wystarczy

tego, by ci stanął, do wykastrowanego czarnucha ze sparaliżowanym siusiakiem! Widzicie jak ten

zdrajca Związku Radzieckiego dostaje się teraz do niej! I ten wątpi w ostateczne zwycięstwo.

Powinno się go postawić przed plutonem egzekucyjnym! Takie cholerne żarcie dla psów, jak on,

powinno się dziurawić!

* Ta suka zostanie przedziurawiona * zachichotał z radością Porta. * Gdyby tylko wiedzieli, kto tu

leży, słuchając ich zasranej rozmowy! Wojna to straszna rzecz! Wstrząsające sprawy, jedna za

drugą!

* Chryste, on teraz dostaje się do dżungli * wyszeptał w ekstazie Stege, ocierając pot z czoła.

* Dość tego, wy rozpustne małpy * zgrzyta Stary, wysuwając do przodu swój karabin

maszynowy, nowy model z bagnetem do walki wręcz.

Barcelona Blom chichocze lubieżnie i zdejmuje nakrętkę z trzonka swego granatu.

* Powinien się pospieszyć, ta garbata żaba. To będzie jego ostatni numerek, nim przyjdziemy

zastukać do ich drzwi.

Dziewczyna znów się uwolniła. Piersi ma nagie. Ciężko dyszy i wymierza porucznikowi głośny

policzek. Ale to tylko jeszcze bardziej go podnieca. Dziewczyna próbuje kopnąć go w pachwinę.

* Powinna była odbyć szkolenie judo w akademii wojskowej * stwierdza Porta. * Wtedy mogłaby

cisnąć jego alika prosto do nas*

* Alik * w gwarze rosyjskiej kutas * przyp. aut.

* To byłby koniec z jego pierdzeniem w kościele * szczerzy zęby Mały. * Jego śliczna, mała,

oficerska kuśka spowiadająca się przed nami. Nie miałby się czym spuścić po rozmowie z nami.

Tamci dwoje mocowali się krótko w kołyszącej się kukurydzy. Ciężki nagan i białe majteczki z

falbankami tworzyły niedorzeczny kontrast.

Dysząc padli w trawę. Coś białego frunie w powietrze i zawisa na gałęzi.

* Odlatują zasłony jej dupy * melduje radośnie Mały.

Szczerzymy zęby z zachwytu, wszyscy z wyjątkiem Starego i Legionisty. Porta wydaje długi, ostry

gwizd.

* Co to było? * pyta nerwowo Jelena.

* Czerwony gil wołający swą samiczkę * uspokaja ją Oleg.

* Czerwony wojownik wołający swą cipę, ty skurwielu. * Mały śmieje się bez opamiętania, z

twarzą przyciśniętą do ziemi.

* Prosto do celu. * Porta śmieje się pożądliwie i drapie się bagnetem w pachwinę.

* Nie! * krzyczy histerycznie dziewczyna. * Dlaczego miałabym to zrobić?

* Żeby sprawić mi przyjemność * śmieje się Oleg.

* Nie chcę! Nie słyszysz? Mówię ci, daj mi spokój.

* Tylko raz, co to za różnica? * błaga porucznik.

Przez chwilę panuje cisza, a potem z krzaków płyną, zdradzające tajemnicę, jęki. Zduszony okrzyk.

Bezładne słowa.

Zaniemówiliśmy z podniecenia, dyszymy ciężko, gapimy się łakomymi oczami.

Porta podpełza do Małego.

* Święta Matko Kazańska * szepce bez tchu. * Czy to nie było coś? Przyszliśmy bić Armię

Czerwoną, ale w rzeczywistości wstąpiliśmy do niewłaściwej. Ruski zna się na rzeczy. Zabiera ze

sobą umundurowane cipy prosto w samo serce bitwy. Być może my dwaj, ciężko doświadczeni

pruscy weterani, powinniśmy dać odlecieć zblakłemu orłowi i pójść za komunistyczną gwiazdą? Ci

ludzie walczą za świętą sprawę.

* Oni są święci? * zapytał rozczarowany Mały. Jego doświadczenia z misjonarzami były wyłącznie

złe.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: