REHABILITACJA W CHIRURGII I TRANSPLANTOLOGII
n ADENOIDEKTOMIA
n ANGIOPLASTYKA
n ARTERIOGRAFIA
n AUTOTRANSPLANTACJA
n BRONCHOSKOPIA
n CHOLANGIOGRAFIA
n CHOLANGIOPANKREATOGRAFIA
n CHOLECYSTECTOMIA
n DRENY
n EKSTUBACJA
n EMBOLEKTOMIA
n ENDOSKOPIA
n FLEBOGRAFIA
n GASTROJEJUNOSTOMIA
n HEPATECTOMIA
n OPERACJA HALSTEDA
n OPERACJA HARTMANA
n LAPAROSKOPIA
n LAPAROTOMIA
n LARYNGOFARYNGEKTOMIA
n PANKREATODUODENEKTOMIA
n PARTOIDEKTOMIA
n SKALA ŚPIĄCZKI GLASGOW
n STENTY
n SYMPATEKTOMIA
n TYROIDEKTOMIA
n WODOBRZUSZE
n ZNIECZULENIE OGÓLNE
n ZNIECZULENIE PRZEWODOWE
n ZNIECZULENIE RDZENIOWE
n ZNIECZULENIE ZEWNĄTRZOPONOWE
n ŻYWIENIE DOJELITOWE
n ŻYWIENIE POZAJELITOWE
Jednym z warunków zdrowia jest zachowanie odpowiednich proporcji między aktywnością ruchową i spoczynkiem oraz pozostawaniem w pozycji pionowej i leżącej
CECHY KLINICZNE ZESPOŁU UNIERUCHOMIENIA
n OŚRODKOWY UKŁAD NERWOWY
n Zaburzenia czucia
n Osłabienie aktywności ruchowej
n Labilność wegetatywna
n Zaburzenia emocjonalne
n Ubytki intelektualne
n UKŁAD MIĘŚNIOWY
n Zmniejszenie siły mięśniowej
n Zmniejszenie wytrzymałości
n Zaniki mięśniowe
n Zaburzenia koordynacji
n UKŁAD SZKIELETOWY
n Osteoporoza
n Zwłóknienie i zesztywnienie stawów
n UKŁAD KRĄŻENIA
n Przyspieszenie czynności serca
n Zmniejszenie rezerw sercowych
n Zaburzenia ortostatyczne
n Zakrzepowe zmiany w żyłach
n UKŁAD ODDECHOWY
n Zmniejszona pojemność życiowa
n Obniżona max. Wentylacja
n Uszkodzenia mechanizmu kaszlowego
n UKŁAD POKARMOWY
n Utrata łaknienia
n zaparcia
n ZABURZENIA HORMONALNE I NERKOWE
n Zwiększona diureza i przesuniecie płynu do przestrzeni pozanaczyniowej
n Wzmożone wydalanie wapnia i sodu
n Kamica nerkowa
n POWŁOKI
n odleżyny
PODZIAŁ ZABIEGÓW CHIRURGICZNYCH POD KĄTEM USPRAWNIANIA LECZNICZEGO
ZABIEGI CHIRURGICZNE
na aparacie kostno-stawowym
(chirurgia twarda – ortopedia)
na tkankach miękkich
(chirurgia miękka)
na jamie brzusznej na klatce piersiowej kończyn
amputacje naczyniowe odtwórcze
ZABIEGI CHIRURGICZNE ZABIEGI CHIRURGICZNE
duże małe planowe nieplanowe
TRANSPLANTOLOGIA
n WĄTROBA
ŚWIAT
• 1963 – I przeszczep wątroby
• 1967 – I udany przeszczep wątroby
• 1989 – I udane przeszczepienie części wątroby od żywego dawcy
POLSKA
• 1987 – I próba przeszczepienia wątroby
• 1990 – I udane przeszczepienie wątroby u dziecka
• 1994 – I udany przeszczep wątroby u dorosłego
• 1999 – I udany przeszczep części wątroby od żywego dawcy
n SERCE
• 1967 – I przeszczep serca
• 1984 – I udane przeszczepienie serca u dziecka
• 1969 – I próba przeszczepu serca
• 1985 – I udany przeszczep serca
n SERCE + PŁUCO
• 1981 – I jednoczasowe przeszczepienie serca i płuca
• 2001 – I jednoczasowe przeszczepienie serca i płuca
n PŁUCO
• 1983 – I udany przeszczep płuca (Kanada)
• 1986 – I udany przeszczep obu płuc (Kanada)
• 1990 – I udane przeszczepienie płata płuca od żywego dawcy (USA)
• 2003 – I przeszczep płuca
• 2005 – I przeszczep obu płuc
n Przeszczepianie narządów jest nowoczesną, potrzebą i skuteczną metodą leczenia schyłkowej, nieodwracalnej ich niewydolności.
n Przeszczepianie komórek krwiotwórczych stworzyło możliwość leczenia niektórych postaci białaczek.
n Stosowanie przeszczepów biostatycznych do leczenia zniekształceń powstających w wyniku urazów, wad wrodzonych, nowotworów, chorób zwyrodnieniowych lub innych jest ważną szansą współczesnej medycyny.
Obecnie w Polsce na przeszczep narządów unaczynionych oczekuje 1771 chorych, potencjalnych biorców, zarejestrowanych w Krajowej Liście Biorców Poltransplantu
przeszczep nerki - 1473
przeszczep nerki i trzustki - 20
przeszczep wątroby - 113
przeszczep serca oraz - 148
przeszczep serca i płuca - 17
W 2003 roku w Polsce przeszczepiono 1350 narządów unaczynionych o 10.7% więcej w stosunku do roku 2002
1294 przeszczepów pobrano od osób zmarłych i 56 od dawców żywych
20 lat temu na świecie tylko 35% chorych przeżywało pierwszy rok po przeszczepie wątroby. Obecnie to ponad 90% pacjentów.
Podkreślenia wymaga fakt, iż większość chorych ma przed sobą perspektywę długiego życia.
REHABILITACJA
Rozwój klinicznej i teoretycznej chirurgii i transplantologii wywarł wyraźny wpływ na pozostałe specjalności medyczne – również na rozwój rehabilitacji
PODZIAŁ REHABILITACJI W CHIRURGII I TRANSPLANTOLOGII NA OKRESY
I. Okres przedoperacyjny
II. Okres pooperacyjny wczesny
III. Okres pooperacyjny późny
IV. Okres ambulatoryjny wczesny
V. Okres ambulatoryjny późny
VI. Rekreacja ruchowa
OKRES PRZEDOPERACYJNY
n Okres od momentu zakwalifikowania pacjenta do operacji aż do momentu zabiegu
n Pacjent ćwiczy w warunkach domowych
CELE REHABILITACJI:
n Ćwiczenia ogólnokondycyjne
n ćwiczenia w basenie
n trening interwałowy na cykloergometrze z progresją oporu
n ćwiczenia ogólnokondycyjne na sali gimnastycznej
n Ćwiczenia oddechowe specjalne
n ćwiczenia rozluźniające i zwiększające ruchomość kręgosłupa
n ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha i grzbietu
n ćwiczenia wzmacniające mięśnie oddechowe (przepona, mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne i wewnętrzne)
n Nauka oddychania torem piersiowym lub brzusznym (w zależności od rodzaju zabiegu operacyjnego
OKRES POOPERACYJNY WCZESNY
n Okres trwający od 1 doby po zabiegu do końca pobytu pacjenta w OIT
n Rehabilitacja ma charakter przyłóżkowy
n ...
ulkaadyjak