ęłęóŚri Rama Gita
Jest to pełne zestawienie 62 wierszy wypowiedzianych przez Pana Raamę do Jego oddanego brata, Lakśmany. Pochodzi z dzieła Adhyjatma Ramajana, ułożonego przez Weda Wjasę, w Uttarakandzie jako 5 rozdział. Tekst, ogólnie znany jako Śri Rama-Gita, jest też często opisywany jako Śruti-sara-sangraha, krótkie streszczenie sedna Wed.
------------------------------------
[podaję też wiersze sanskryckie - Tłumacz]
Śri Mahadeva uvaca tato jaganmangala mangalatmana vidhaya
ramayanakirtimuttamam cacara purvacaritam raghuttamo myatha. Śri Mahadewa powiedział:
Potem ten wielki bohater Ramajany, najlepszy spośród Raghów - ta chwała wszechświata, zawsze błogosławiąca świat stworzeń – ułożył Swe życie w ciąg wytężonego tapasu, tak jak żyli wcześniej święci-królowie z Jego dynastii. saumitrina prsta udarabuddhina ramah kathah praha puratanih subhah ramah kathah praha puratanih subhah rajnah pramattasya nrgasya sapato dvijasya tiryaktvamathaha raghavah. Na prośbę wielkodusznego Lakśmany, syna Sumitry, Raama opowiedział mu wiele wdzięcznych i strarożytnych opowieści, takich jak ta o wzmiankowanym Królu Nridze, który po przeklęciu go pewnego Brahmina, stał się kameleonem.
[Król Nriga, na wszystkie pomyślne wydarzenia zapraszał wielu uczonych Panditów i biednych Brahminów, i rodzielał im bydło (w owych czasach majątkiem było bydło). Pewien stary Brahmin również otrzymał trochę bydła w podarunku.
Jakimś sposobem, jedna z krów, jakie mu przypadły odbłąkała się od stada i instynktownie wmieszała się pomiędzy tysiące sztuk bydła ze stada królewskiego. Podczas następnego pomyślnego zdarzenia, Król ponownie dawał biednym bydło i zdarzyło się, że krowa, która wcześniej została podarowana tamtemu Brahminowi i odbłąkawszy się, powróciła do stada Króla stała się ponownie podarkiem, tym razem dla innej osoby. Była to całkowicie nieumyślna pomyłka, ale ów stary Brahmin nie był przebaczający i Król został przeklęty, że ma stać się kameleonem.
Był całkowicie niewinny. Musiał jednak żyć i cierpieć.
Opowieść ta ma żywe odniesienie do bezpośredniego cierpienia Śri Raamy, choć nie jest jasne, czy Lakśmana to zrozumiał.]
kadacidekanta upasthitam prabhum ramam ramalalitapadapankajam saumitrirasaditasuddhabhsvanah pranamya bhaktya vinayanvito ‘bravit Zobaczywszy Pana Raamaćandrę, którego stopy są zawsze wielbione przez Lakśmii, siedzącego samotnie, Lakśmana, syn Sumitry, którego serce zostało niesłychanie oczyszczone (poprzez bezinteresowną służbę), pop pokłonieniu się Panu z głębokim oddaniem, spytał pokornie: tvam suddhabodho ‘si hi sarvadehina –matmasyadhiso’so nirakrtih svayam pratiyase jnanadrsam mahamate padabjbhrngahitasangasanginam. O mądry! Ty jesteś zaprawdę czystą Wiedzą, Ja wszystkich stworzeń, Władcą wszystkich, ale w głębi Siebie jesteś bezpostaciowy. Jesteś widziany przez ludzi, którzy obdarzeni są okiem mądrości i przywiązani do towarzystwa Twych wyznawców, którzy zalecają się do Twoich lotosowych stóp jak pszczoły.aham prapanno’smi padambujam prabho bhavapavargam tava yogibhavitam yathanjasajnanamaparavaridhim sukham tarisyami tathanusadhi mam O Panie ! Poddaję się u Twoich lotosowych stóp, o których medytują jogini i które mogą wyzwolić człowieka z niewoli czasu. Proszę naucz mnie najszybszego środka, dzięki któremu mogę przebyć wygodnie ten bezbrzeżny ocean niewiedzy.
srutvatha saumitrivaco ‘khilam tada praha prapannartiharah prasannadhih vijnanamajnanatamahprasantaye srutiprapannam ksitipalabhusanah
Usłyszawszy wszystko, co powiedział Lakśmana, Śri Raama– ten jasny klejnot wśród królów, który niszczy wszystkie smutki tych, co się Mu poddali - wyjawił wówczas Lakśmanie, który bardzo pragnął słuchać, tę Wiedzę, dla rozproszenia ciemności niewiedzy. adau svavarnasramavarnitah kriyah krtva samasaditasuddhamanasah samapya tatpurvamupattasadhanah samasrayetsadgurumatmalabdhaye Przede wszystkim, wykonawszy wszystkie obowiązkowe powinności, wymagane od nas w związku z naszą pozycją w społeczeństwie i pozycją w życiu i mając przez to oczyszczony umysł, powinniśmy zaniechać wszelkich tych wcześniejszych karm (działań), i w ten sposób, obdarzeni wszystkimi koniecznymi kwalifikacjami, musimy całkowicie poddać się nauczycielowi, aby osiągnąć Ja.
kriya sarirodbhavaheturadrta priyapriyau tau bhavatah suraginah dharmetarau tatra punah sarirakam punah kriya cakravadiryate bhavah. Uważa się, że działanie jest przyczyną tego przejawionego ciała. Ten, kto jest skrajnie przywiązany do ciała, dokonuje zarówno pożądanych, jak i niepożądanych działań, które stwarzają dharmę i adharmę (które wytwarzają radość i smutek), powodując powstanie kolejnego ciała, którym dokonuje się dalszych czynów. W ten sposób, jak jakieś koło, nieustannie toczy się ciąg narodzin i śmierci - samsaara.
ajnanamevasya hi mulakaranam tadhanamevatra vidhau vidhiyate vidyaiva tannasavidhau patiyasi na karma tajjam savirodhamiritam Główną przyczyną tej samsaary jest niewiedza; oczywiście, jej zniszczenie tutaj jest jedynym lekarstwem, przypisywanym przez zalecenie Pism lub nauczanie. Jedynie Wiedza jest skuteczna w zniszczeniu tej niewiedzy, nigdy karma (praca). Jest bowiem powiedziane, że praca jest wytworem niewiedzy i dlatego nie jest z nią sprzeczna.
Najnanahanirna ca ragasanksayo bhavettatah karma sadosamudhavet tatah punah samsrtirapyavarita tasmadbudho jnanavicaravanbhavet. Praca nie może zakończyć niewiedzy ani umniejszyć przywiązania człowieka do owoców działania; z drugiej strony, z takich karm powstają nowe, złe (wiążące) karmy, z powodu których również samsaara staje się nieunikniona. Dlatego też mądry poszukiwacz powinien dociekać istoty Wiedzy - Rzeczywistości i rozmyślać o niej.
Nanu kriya vedamukhena codita tathaiva vidya purusarthasadhanam kartavyata pranabhrtah pracodita vidyasahayatvamupaiti sa punah Wedy, oświadczające, że wiedza jest środkiem do osiągnięcia najwyższego celu, z tym samym naciskiem przypisują dokonywanie karm. Ponadto, przypisane karmy są przymusowe dla żyjącej istoty. Stąd karmy te mogą uzupełniać drogę wiedzy. Karmakrtau dosamapi srutirjagau tasmatsada karyamidam mumuksuna nanu svatantra dhruvakaryakarini vidya na kincinmanasapyapeksete. Pisma Święte ostrzegły nawet, że poprzez nie wykonywanie karmy popełni się grzech - stąd przypisana karma. Jeśli upierasz się, że droga wiedzy jest niezależna i zupełnie skuteczna dla osiągnięcia celu sama w sobie i nie potrzebuje żadnej karmy - nawet we śnie...Na satyakaryo‘pi hi yadvadadhvarah prakanksate‘nyanapi karakadikan tathaiva vidya vidhitah prakasitair-visisyate karmabhireva muktaye. ... tak nie jest. Tak jak obrzędy Wedyjskie, choć chwalebne owocami jakie przynoszą, zależą od wielu rzeczy, jak ich sprawca itd., podobnie droga wiedzy może dawać wyzwolenie z pomocą tych karm, ujawnionych przez stwierdzenia z Wed. Wedy opisują obrzędy bardzo drobiazgowo i wymownie obiecują nagrody dla tych, co ściśle stosują się do dyscypliny, wymaganej przy tych obrzędach, wykonują je należycie w odpowiednim czasie i miejscu, używając właściwych materiałów i Mantr. kecidvadantiti vitarkavadina stadapyasaddrstavirodhakaranat dehabhimanadabhivardhate kriya vidya gatahankrtitah prasidhyati. Tak dowodzą niektórzy ludzie o błędnej logice; ale jest to doprawdy fałszywe z powodu swej oczywistej sprzeczności. Działanie jest wykonywane z powodu utożsamiania się z ciałem, podczas gdy Wiedzę uświadamia się sobie poprzez usunięcie ego, czyli utożsamiania się z ciałem.
visuddhavijnanavirocanancita vidyatmavrttiscarameti bhanyate udeti karmakhilakarakadibhir – nihanti vidyakhilakarakadikam Wyłączna myśl o Ja(źni), do jakiej dochodzi się głębokim rozmyślaniem (kontemplacją) z oczyszczonym sercem, jest nazywana wiedzą (widja). Karma powstaje z różnych swych przyczyn, podczas gdy widja rozwala wszystkie te narzędzia karmy.
tasmattyajektaryamasesatah sudhir – vidyavirodhanna samuccayou bhavet atmanusandhanaparayanah sada nivttasarvendriyavrttigocarah. Dlatego niech ci o czystych sercach porzucą wszelkie działania; ponieważ działania są sprzeczne z wiedzą, ich połączenie z wiedzą nie jest możliwe. Uciszywszy wszystkie czynności zmysłów i postrzegania umysłowego, powinno się oddawać zawsze rozmyślaniom o Ja.
vavacchariradisu mayayatmadhi - stavadvidheyo vidhivadakarmanam netiti vakyairakhilam nisidhya ta - jjnatva paratmanamatha tyajetkriyah. Jak długo ktoś utożsamia się ze swym ciałem w wyniku gry Maji, tak długo musi wykonywać tę straszną pracę, przypisywaną przez Wedy. Potem, z pomocą oświadczenia z Wed, że "nie to, nie to", dana osoba musi nauczyc się wznosić ponad utożsamianie się z ciałem i uświadomić sobie Ja, a wówczas porzucić wszelką pracę.
tasmattyajektaryamasesatah sudhir – vidyavirodhanna samuccayou bhavet atmanusandhanaparayanah sada nivttasarvendriyavrttigocarah. yada paratmatmavibhedabhedakam vijnanamatmanyavabhati bhasvaram tadaiva maya praviliyate ‘njasa sakaraka karanamatmasamsrteh Kiedy jaśniejąca, bezpośrednia wiedza o Ja - niszczycielka róznicy pomiędzy Paramatmą and Dźiwą - powstaje w sercu danej osoby, jedynie wówczas Maja, ta przyczyna samsaary Dźiw, natychmiast znika wraz ze swymi skutkami - wszystko to są błędne rozumienia.srutipramanabhivinasita ca sa katham bhavisyatyapi karyakarini vijnanamatradamaladvitiyata - stasmadavidya na punarbhavisyati. Kiedy całkowicie zniszczy się Maję poprzez proces objaśniony w Wedach, jak może Ona być zdolna tworzyć choćby różne zwodnicze skutki? Ponieważ Ja jest całkowitą Wiedzą, czystą i niedwoistą, awidja (niewiedza) nie powstanie ponownie.
yadi sma nasta na punah prasuyate kartahamasyeti matih katham bhavet tasmatsvatantra na kimapyapeksate vidya vimoksaya vibhati kevala. Jeżeli Maja, raz zniszczona, nigdy nie może powstać ponownie, jak może kiedykolwiek powstać u takiej samoświadomej osoby wyobrażenie: "ja jestem sprawcą tej karmy"? Stąd właśnie wiedza jest niezależna i nie potrzebuje niczego innego. sa taittiriya srutiraha sadaram nyasam prasastakhilkarmanam sphutam etavadityaha ca vajinam srutir-jnanam vimoksaya na karma sadhanam. Słynne Śruti Taittirija oświadcza jasno i stanowczo, że wszystkie karmy przypisywane przez Pisma mają być natychmiast zarzucone. Pismo Wadźasaneja (Brhadaranjaka Upaniśada) również oznajmia, przez stwierdzenia takie jak: “Tylko to jest nieśmiertelnością”, że środkiem do całkowitego wyzwolenia jest wiedza (dźnana), a nie praca (karma).
vidyasamatven tu darsitstvaya kraturna drstanta udahrtah samah phalaih prthaktvadbahukarakaihkratuh samsadhyate jnanamato viparyayam. Przykład, który dałeś, żeby udowodnić podobieństwo pomiędzy karmą (jadźna itd.), a dźnaną (wiedzą) nie jest odpowiedni, ponieważ każda z nich przynosi różny skutek. Poza tym karma (jadźna) może być dokonywana za pomocą różnych narzędzi, a wiedza nie.
sapratyavayou hyahamitanatmadhi - rajnaprasiddha na tu tattvadarsinah tasmad budhaistyajyamavikriyatmabhir - vidhanatah karma vidhiprakasitam.
"Jeśli nie będę wykonywał karmy, popełnię grzech" - to błędne wyobrażenie jest prawdziwe tylko w przypadku osób pozbawionych wiedzy, ale nie dla widzącego Prawdę. Dlatego, ludzie mądrzy, którzy uświadomili sobie, że ich istotą jest nie wykonujące żadnych działań, niezmienne Ja, powinni wyrzec się wszelkich karm, przypisanych w Wedach.
sraddhanvitastattvamasiti vakyato guroh prasadadapi suddhamanasah vijnaya caikatmyamathatmajivayoh sukhi bhavenmerurivaprakampanah.Człowiek o czystym umyśle, obdarzony wiarą, poprzez rozmyślanie nad tym wspaniałym stwierdzeniem "Tym jesteś ty", z łaską nauczyciela dochodzi do uświadomienia sobie doskonałej tożsamości pomiędzy Param Atmanem a dźiwą (Bogiem i duszą jednostkową), a wtedy zdobywa najwyższe szczęście i staje się jak Góra Meru, niewzruszony we wszystkich okolicznościach.
adau padarthavagatirhi karanam vakyarthavijnanavidhau vidhanatah tattvampadarthau paramatmajivka - vasiti caikatmyamathanayorbhavet. Wiadomo dobrze, że zgodnie z zasadami rozumienia prawdziwego znaczenia danego zdania, pierwszym środkiem jest zrozumienie znaczenia poszczególnych wyrazów.
that according to the rules for understanding the true meaning of a given sentence, understanding the meaning of individual words is the initial means. (W zdaniu "Tym jesteś ty", słowa "Tym" i "ty" oznaczają odpowiednio
Param Atmana i dźiwatmana, za słow "jesteś" oznacza całkowitą tożsamość tych dwóch.)
pratyakparoksadi virodhamatmanor - vihaya sangrhya tayoscidatmatam samsodhitam laksanaya ca laksitam jnatva svamatmanamathadvayo bhavet.
Odrzuciwszy różnicę bliskości i oddalenia itp., pomiędzy dźiwatmanem i Param Atmanem, dana osoba powinna poznać swoją istotę jako Czystą Świadomość, osiąganą poprzez dociekanie i zakładaną przez metodę zakładania. Następnie, uświadomiwszy własne prawdziwe Ja jako Brahmana, powinno się połączyć z Nim, aby stać się z Nim jednością.
rasadipancikrtabhutasambhavam bhogalayam duhkhasukhadikarmanam sariramadyantavadadikarmajam mayamayam sthulamupadhimatmanah To ciało jest chatą wszelkich doznań, zrobioną z pięciu grubych składników, np. ziemi, ukształtowaną przez własne przeszłe czyny człowieka, mającą początek i koniec, będącą wytworem Maji. Jest ono uważane za grube [cielesne] wyposażenie Ja. suksmam manobuddhidasendriyairyutam pranairapancikrtabhutasambhavam bhoktuh sukhaderanusadhanam bhave- cchariramanyadviduratmano budhah
Ciałem subtelnym mądrzy nazywają wyposażenie, składające się z umysłu, intelektu, dziesięciu narządów (postrzegania i działania) oraz pięciu pran i zbudowane z pięciu subtelnych składników; służy ono jako narzędzie dla dźiwy dla doświadczania przez nią zarazem radości i smutku.
anadyanirvacyampiha karanam mayapradhanam tu param sarirakam upadhibhedattu yatah prthak sthitam svatmanamatmanyavadharayetkramat Ciało będące wytworem bezczasowej i nieopisywalnej Maji stanowi trzecie wyposażenie Ja - jest ono określane przez Risich jako ciało przyczynowe. Ponieważ Ja jest różne od tych różnych wyposażeń, niech poszukiwacz uczy się stopniowo rozpoznawać swoje prawdziwe Ja w sercu.
kosesvayam tesu tu tattadakrtir - vibhati sangatsphatikopalo yatha asangarupo yamajo yato ‘dvayo vijnayate ‘sminparito vicarite. Tak jak przez styczność z jakimś czerwonym kwiatem, szkło kryształowe wygląda, jakby było czerwone, podobnie Ja, nieprzywiązane i niezrodzone, kiedy jest w styczności z pięcioma powłokami, wydaje się posadać ich charakterystyczną, indywidualną naturę. Ale gdy ktoś rozróżnia inteligentnie i dokładnie, wówczas uświadamia sobie, że Ja jest nienarodzone i nieprzywiązane do niczego, gdyż jest niedwoiste.
buddhestridha vrttirapiha drsyate svapna dibhedena gunatrayatmanah anyonyato ‘sminvyabhicarato mrsa nitye pare brahmani kevale sive. Intelekt podlega władzy trzech gun, stąd ma on trzy stany świadomości, takie jak stan snu. Ponieważ przeżycia w tych trzech stanach przeczą sobie nawzajem, są one złudzeniem same w sobie i nie istnieją naprawdę w tym wiecznym, najwyższym, niedwoistym, zawsze pomyślnym Brahmamie.
dehendriyapranamanascidatmanam sanghadajasram parivartate dhiyah vrttistamomulatayajnalaksana yavadbhavettavadasau bhavodbhavah Te wewnętrzne wyposażenia, którym przewodniczy Je, utożsamiają się z ciałem, narządami zmysłów, praną, umysłem itd. Zespół ten każe intelektowi tańczyć w niekończących się myślach. Ponieważ myśli pochodzą z tamasu, ich istotą jest niewiedza. Jak długo pozostaje intelekt, tak długo pozostają te narodziny w samsarze.
netipramanena nirakrtakhilo hrda samasvaditacidghanamrtah tyajedasesam jagadattasadrasam pitva yathambhah prajahati tatphalam.Po odrzuceniu wszystkich tych wyposażeń przy pomocy słynnego oświadczenia Pism Świętych "nie to, nie to" i po doznaniu tej nieśmiertelnej, niezmiennej masy czystej Świadomości w swym sercu, mądry człowiek, zasmakowawszy tego istniejącego, błogiego Ja, powinien odrzucić cały ten świat, tak jak odrzuca się pustą skorupę młodego kokosa, po wypiciu słodkiej wody z tego owocu.
kadacidatma na mrto na jayate na ksiyate napi vivardhate ‘navah nirastasarvatisayah sukhatmakah svayamprabhah sarvagato ‘yamadvayah To Ja nigdy nie jest zrodzone, nigdy nie rośnie, nigdy nie marnieje i nigdy nie umiera. Nie jest nowe - jest najstarsze, pozbawione wszelkich cech tych wyposażeń. Jest błogie, samojaśniejące, wszechprzenikające i Jedno bez drugiego.
yadanyadanyatra vibhavyate bhrama-dadhyasamityahuramum vipascitah asarpabhute ‘hivibhavanam yatha rajjvadike tadvadapisvare jagat. Postrzegać jakąś rzecz jako coś innego niż jest i rozpoznać, że ta rzecz jest jedynie tym, za co ją bierzesz - mądrzy nazywają to zjawiskiem nałożenia. Tak jak w linie, gdzie nie ma żadnego węża, widzimy jedynie węża, podobnie widzimy świat wielości na Panu. vikalpamayarahite cidatmake – ‘hankara esa prathamah prakalpitah adhyasa evatmani sarvakarane niramaye brahmani kevale pare W Brahmamie, ...
saisiwoham