poród - najwazniejsze.pdf - 0 ciąża - spodpowieki

Kiedy jechać do szpitala?

· skurcze mięśnia macicy , odczuwane jako wyraźnie bolesne twardnienie całego brzucha

będą występowały regularnie (co 5-7 min ); Jeśli w kaŜdej pozycji (siedzącej, stojącej czy

leŜącej) skurcze te będą miały tendencję do nasilania się. Prawdziwe skurcze porodowe

występują nie rzadziej niŜ co 5-10 minut i trwają od 30 (z początku) do 60-75 sekund

(podczas najbardziej aktywnej fazy porodu).

· odpływają wody płodowe , nawet jeśli nie ma skurczów. Zielony kolor wód oznacza, Ŝe

dziecko jest niedotlenione i oddało smółkę. Taki poród wymaga większej uwagi ze strony

personelu. Lekarz lub połoŜna zechcą wiedzieć, kiedy odeszły wody, ile ich było i czy masz

skurcze. Nie zawsze wody odchodzą na początku porodu. Niekiedy pęcherz płodowy jest

tak mocny, Ŝe trzeba go w pewnym momencie przebić (jest to zupełnie bezbolesne).

· pojawi się krwawienie z dróg rodnych (trzeba je rozróŜnić z odejściem czopu śluzowego)

Łagodzenie bólu porodowego

Aktywność zamiast bierności.

- Zmiana pozycji.

Dobrze jest siąść okrakiem na piłce i balansować biodrami. To ułatwia dziecku zsuwanie się w

dół i osłabia ból w okolicy kręgosłupa.

Oddychanie

Jeśli rodzące zaczynają oddychać panicznie to prowadzi to do hiperwentylacji, która jest

niekorzystna dla matki i dziecka. Oddychamy w trakcie skurczu, by dostarczyć dziecku więcej

tlenu i by bronić się przed nadmiernym napięciem. Dla dziecka większe znaczenie ma wdech, z

kolei wydech jest waŜniejszy dla uzyskania rozluźnienia.

MasaŜ.

Ugniatanie - dolny odcinek pleców

delikatnie palcami ułoŜonymi płasko - barki i szyja

głaskanie - twarz - czoło, skronie i miejsca poniŜej ucha, tak samo dłonie i stopy.

muskania piórkiem - bardzo delikatney, wykonywany opuszkami palców masaŜ dołu brzucha

(tuŜ nad spojeniem łonowym))

Ściskanie bioder

Osoba towarzysząca układa obydwie swoje dłonie na bokach rodzącej pomiędzy talerzem

biodrowym a stawem biodrowym. W trakcie skurczu uciska lekko na biodra i jednocześnie

ściąga skórę do góry i do centralnej linii ciała. Ucisk ze stałą siłą powinien trwać cały skurcz.

Niweluje to bóle miednicy, ale często ściągana skóra okolicy krzyŜowej powoduje naciągnięcie

skóry w dole brzucha.

Wstrząsanie

W celu rozluźnienia rodzącej osoba asystująca w porodzie moŜe wstrząsać udami i pośladkami

rodzącej. Najwygodniej jest, jeśli rodząca jest w pozycji na czworaka, klęczącej bądź stojącej.

Unoszenie brzucha

- Okłady i kąpiele

(moŜna dodac olejek eteryczny lawendę, jaśmin, drzewo sandałowe, pomarańczę, mandarynkę,

neroli lub bergamotkę.)

- relaksująca muzyka, ciepło, przygaszone światło

WaŜne jest takŜe, by kobieta czuła się swobodnie i bezpiecznie. Najlepiej, Ŝeby do pokoju, w

którym rodzi, wchodzili tylko połoŜna lub wybrany przez kobietę lekarz.

- obecność męŜa albo innej bliskiej osoby.

uśmiech - kobieta ma się uśmiechać i inni do niej teŜ! Rozluźnienie mięśni twarzy sprawia, Ŝe

rozluźniają się takŜe mięśnie dna miednicy.

Zalecane pozycje w trakcie porodu

I okres porodu - rozwieranie się szyjki macicy

To ułatwi wstawianie się główki i pomoŜe zmniejszyć ból

Spacer, kręcenie biodrami, taniec.

Podskakiwanie, kołysanie się na piłce.

Opieranie się o osobę towarzyszącą (ręce na jej szyi, pochylenie do przodu, lekki rozkrok)

Kołysanie się w klęku klęk na jednym kolanie, druga noga oparta z przodu

Siedzenie na piętach kolana szeroko rozwarte, ręce oparte o ziemię albo np. o piłkę

Faza pomiędzy I a II okresem

Klęk odwrócony (kolana szeroko, pośladki uniesione wysoko, głowa i ramiona na podłoŜu)

zmniejszy uczucie przedwczesnego parcia.

II okres porodu - parcie:

Pozycja w kucki (stopy dobrze oparte o ziemię, kolana szeroko, osoba towarzysząca podtrzymuje

pod pachami albo chwyt z przodu za drabinki)

Pozycja klęcząca (kolana szeroko, ręce na szyi partnera albo oparte np. o piłkę).

Na boku (tułów podparty wysoko, nogi ugięte w kolanach, jedna uniesiona do góry

Etapy porodu

I okres porodu – kilka do kilkunastu godzin

Długi początek porodu moŜe być dla obojga rodziców wyczerpujący psychicznie. Zamiast

czekać na kaŜdy kolejny skurcz, zajmijcie się czymś - idźcie na spacer, obejrzyjcie ciekawy film.

Powolny początek porodu w niczym nie zagraŜa dziecku.

Początkowo skurcze będą pewnie podobne do tych, które czujesz na początku miesiączki,

choć prawdopodobnie mocniejsze. Wiele kobiet opisuje je takŜe jak opasywanie brzucha elastyczną

taśmą albo jak nagle pojawiającą się falę gorąca, rozpieranie nad spojeniem łonowym, ból w

odcinku lędźwiowym kręgosłupa albo skurcze górnej części ud.

Z czasem dolegliwości te mogą stać się dla ciebie coraz trudniejsze do zniesienia. Nie kładź

się, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. Kiedy utrzymujesz pionową postawę , skurcze macicy są

efektywniejsze, ale mniej cię bolą. Dziecko siłą ciąŜenia wspomaga rozwieranie szyjki, jest lepiej

dotlenione. Poruszając się swobodnie, moŜesz zmniejszyć przykre doznania w czasie skurczu -

dobrze jest pochylić się do przodu, podpierając się o coś lub wieszając się męŜowi na szyi. MoŜesz

teŜ skorzystać z drabinek, piłki do porodu albo worka sako. Wykorzystuj przerwy pomiędzy

skurczami na wolne, głębokie oddychanie . Oksytocyna (hormon odpowiedzialny za akcję

porodową) najlepiej wydziela się, kiedy jest ciemno (wystarczy zasłonić okno), cicho (moŜe jakaś

muzyka w tle?) i ciepło (skarpety!) pomaga teŜ masaŜ brodawek . Wtedy czujesz się bezpiecznie i

moŜesz skoncentrować się na rodzeniu.

Ulgę przyniesie kąpiel w wannie lub natrysk . Skup się na oddychaniu - szybciej w czasie

skurczów i wolno między nimi. Wtedy tlen dociera do dziecka, które teŜ moŜe być juŜ trochę

zmęczone. Jeśli poczujesz mrowienie i drętwienie w kończynach, nie niepokój się, tylko zacznij

oddychać wolniej, albo przez chwilę pooddychaj do papierowej torby - to pomoŜe uspokoić rytm

wdechów i wydechów.

Rozwarcie na 3-4 centymetry - skurcze stają się częstsze i bardziej intensywne - To

aktywna faza porodu . Koncentruj się na oddychaniu i ruszaj się- ruch pobudza macicę do

skurczów, a pozycja pionowa pomaga w obniŜaniu się główki. Ta faza trwa kilka godzin.

Kiedy skurcze macicy nasilają się, spontanicznie przyjmuj takie pozycje ciała, które przyniosą Ci

ulgę. Rytmiczne ruchy bioder, kołysanie, balansowanie w połączeniu z mruczeniem,

śpiewaniem – przyniosą prawdziwą ulgę. Po skurczu waŜny jest odpoczynek. Usiądź więc

wygodnie, oprzyj się - o ścianę, partnera. Zmień pozycję. Przyjmij taką, w której najlepiej

zrelaksujesz swoje mięśnie poprzez oddech i rozluźnienie.

kryzys siódmego centymetra( faza przejściowa) Na ogół gdy szyjka macicy ma około

siedmiu centymetrów rozwarcia, skurcze stają się znacznie mocniejsze i dłuŜsze, a przerwy między

nimi dziwnie krótkie. MoŜe się nawet wydawać, Ŝe ból nigdy nie mija. Kobieta jest zmęczona i

zniecierpliwiona. Na szczęście ten kryzys mija dość szybko. Poród bowiem wielkimi krokami

zmierza do finału. Niektóre kobiety odczuwają wtedy mdłości lub wymiotują, inne nagle zaczynają

się pakować, mówiąc, Ŝe urodzą kiedy indziej Zmęczenie i gra hormonów, przygotowują twoje

ciało do drugiego okresu porodu, kiedy wreszcie będziesz mogła przeć. Zdarza się, Ŝe kobieta juŜ

wcześniej odczuwa przemoŜną potrzebę parcia, ale uleganie jej groziłoby uszkodzeniem szyjki.

II okres porodu - od 30 min do 2 godzin

rozwarcie 10cm – potrzeba parcia

Gdy czujesz, Ŝe nadchodzi kolejny skurcz, spokojnie weź głęboki oddech i wydmuchaj

powietrze ustami. W miarę narastania skurczu oddychaj coraz szybciej, aŜ do chwili, kiedy

poczujesz potrzebę parcia, której juŜ nie będziesz umiała się przeciwstawić. Teraz zatrzymaj w

płucach trochę powietrza i mocno zepchnij przeponę w dół w kierunku spojenia łonowego. Rób to

tak długo, jak podpowiada ci ciało. Jeśli musisz jakoś rozładować nadmiar energii, którą niesie

skurcz, krzyknij tak, jak robią to zawodnicy walki Wschodu. Kiedy skurcz ustępuje, zacznij znów

oddychać, najpierw szybko, a potem coraz wolniej, do momentu, w którym poczujesz, Ŝe macica

się rozluźniła.

W przerwie pomiędzy skurczami postaraj się zrelaksować - uchyl usta, porusz kilka razy

językiem i uśmiechnij się, parę razy rozprostuj i zaciśnij palce rąk. Poproś, Ŝeby ktoś lekko

pomasował ci nogi, jeśli drŜą.

Dobrze jest przeć w pozycji pionowej, kucznej, kolanowo-łokciowej, gdyŜ wysiłek ciała

rodzącej wspomaga wtedy siła cięŜkości. Szerokie rozstawienie nóg poszerza kanał rodny.

PoniewaŜ dziecko dopasowuje kształt swojej główki do miednicy matki, waŜna jest tu nie tylko siła

ciąŜenia - w dół, ale równieŜ ruchy rotacyjne, balansujące miednicą.

Dopiero w momencie, gdy pojawia się główka dziecka – musisz pozostać w jednej

wybranej pozycji. NajwaŜniejsze , aby podczas parcia cały „dół” ciała był rozluźniony tak, jak

to tylko moŜliwe! Istotne jest, by nie napinać teŜ „góry” czyli mięśni twarzy, ust i szczęk.

Nadszedł moment wyłaniania się główki. PołoŜna postara się teraz pokierować twoim

parciem taki, Ŝeby główka łagodnie pokonała opór krocza. Najczęściej prosi się kobietę, Ŝeby

oddychała w czasie skurczu. Najłatwiej jest to zrobić, szybko "ziajając" z uchylonymi ustami lub

dmuchając jak przy gaszeniu świeczki. MoŜesz się zdziwić, kiedy połoŜna powie ci, Ŝebyś się

uśmiechnęła. A jednak postaraj się - to bardzo dobry sposób na rozluźnienie krocza.

Drugi okres porodu jest dłuŜszy przy pierwszym porodzie .Po dwóch godzinach

bezskutecznego parcia musisz liczyć się z ewentualnością porodu zabiegowego , czyli z

zastosowaniem kleszczy lub próŜniociągu albo cesarskiego cięcia.

III – poród łoŜyska – do 15min po porodzie

Techniki oddychania

1. Głęboki i wolny oddech torem brzusznym.

Wydech ma być dłuŜszy niŜ wdech. Nabieramy powietrza przez nos stopniowo rozpręŜając

brzuch (unosząc go do góry), a następnie robimy długi wydech przez usta w czasie którego

brzuch swobodnie opada. Ta technika najbardziej dotlenia dziecko, stąd powinniśmy z niej

korzystać w sytuacji, kiedy dziecko „prosi” o więcej tlenu. Kiedy kobieta korzysta ze

znieczulenia zewnątrzoponowego, moŜe tę technikę stosować w przebiegu całego

porodu.

2. Oddech torem brzusznym przyspieszony (przy mocniejszym skurczu)

wydech nadal powinien być dłuŜszy niŜ wdech.

3. Oddech torem brzusznym z podziałem wydechu na cztery części

Robimy wdech przez nos rozpręŜając brzuch, a następnie cztery krótkie wydechy przez usta.

Wydechy są rytmiczne, mogą przypominać gaszenie świeczki.

4. oddech tylko ustami.

a) sposób tzw. piesek – na rozchylonych ustach wykonujemy bardzo krótkie i płytkie

wdechy i wydechy. Brzuch tylko lekko "podskakuje", jakby drga, i nie ma czasu aby opaść.

b) tzw. ciuchcia. Usta układa się tak jak do gwizdania i przez nie sączy się powietrze we

wdechu i wydechu równie szybko i płytko tak, Ŝe brzuch tylko lekko drga.

5. Techniki fazy parcia

a) technika Valsalvy.

Kiedy zaczyna się skurcz party, kobieta oddycha dość szybko, a kiedy zbliŜa się szczyt

skurczu, powinna nabrać duŜo powietrza do brzucha, nie wypuszczać, pozostać w bezdechu

przez kolejne 10 sekund i skierować to powietrze w dół kanału rodnego na mięśnie dna

miednicy, otwierając w ten sposób mięśnie pochwy. Następnie, po 10 sekundach wypuszcza

powietrze, szybko nabiera następne i pozostając w bezdechu kieruje całe powietrze ku

dołowi ponownie prąc, po czym wypuszcza powietrze i jeszcze raz powtarza to samo.

Wymagane jest, aby w jednym skurczu wykonać trzy próby parcia w bezdechu. Najczęściej

kobiety popełniają błąd, nabierając i kumulując powietrze w klatce piersiowej i górnych

partiach ciała bez angaŜowania mięśni tłoczni brzusznej. Parcie jest wtedy mało efektywne.

Ta technika, mimo Ŝe tak popularna, nie jest najlepsza, a wykonywana długo jest bardzo

męcząca i moŜe doprowadzić do niedotlenienia matki i dziecka. Znacznie bezpieczniej jest

przeć wtedy, kiedy kobieta czuje taką potrzebę.

najłatwiej zrozumieć tę technikę, jeśli wyobrazimy sobie, Ŝe powietrze, które uprzednio

zaczerpnęliśmy do brzucha, wydychamy nie tyko przez usta, ale i przez pochwę.

Fizycznie jest to niemoŜliwe, ale pozwala nam to kierować wydychane powietrze w dół

kanału rodnego i jednocześnie otwierać mięśnie dna miednicy podczas wydechu. Kiedy

brzuch opada stopniowo w wydechu, otwieramy drogi rodne. Gdy w brzuchu „nie ma juŜ

powietrza, nieco mocniej napinamy mięśnie brzucha otwierając te na dole. Ta technika

jest bardzo wygodna do zastosowania w porodzie znieczulonym, choć nie

tylko.Dziecko nie jest wypchane tylko wyłania się z ciała matki w wydechu.

c) w momencie wyłaniania się główki dziecka rodząca kobieta juŜ nie powinna przeć, a

zastosować jakieś techniki oddychania przez usta, aby powstrzymać się od parcia.

Wszystkie techniki, które zmuszają ją do trzymania otwartych rozluźnionych ust, są bardzo

korzystne. MoŜe być to technika dmuchania świeczki bądź naśladowanie końskiego

parskania.

b) parcie na końcu wydechu.

poród - najwazniejsze.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: