Scenariusze zajęć z bloku tematycznego: „Moja złość”
Złość jest maską dla trudnych emocji: lęku, wstydu, smutku. Sygnalizuje, że coś jest nie w porządku. Człowiek może przejąć kontrolę nad swoją złością. Ważne jest nabycie umiejętności panowania nad własną złością, a także kontrolowanego odreagowania. Pierwszy krok to uświadomienie sobie, że coś wywołuje tę złość.
Istotne jest by uczyć wychowanka uświadamiania sobie przyczyn jego złości i uczyć panowania nad złością. Te cele były dla mnie inspiracją do opracowania scenariusza zajęć na temat „Moja złość”.
„ Jak panować nad własną złością? ”Cele: - wychowanek rozpoznaje uczucia złości, gniewu - własne i cudze- wychowanek nazywa uczucia złości, gniewu- wychowanek dostrzega potrzebę nieagresywnego reagowania na przemoc- wychowanek umie panować nad złością
Metody: aktywizujące
Scenariusz Nr 1
1.Wymień nazwy uczuć.
2. Co to są uczucia?
Uczucia to jest to, co czujemy w różnych sytuacjach.
Uczucia przypływają i odpływają. Mają różne natężenie.
Uczucia są neutralne, nie są ani dobre, ani złe.
Nie mamy wpływu na nasze uczucia, mamy wpływ na nasze zachowanie.
Duży wpływ na nasze uczucia maja nasze myśli.
3. Przedstaw za pomocą pantomimy uczucia.
Dlaczego ważne jest mówienie o uczuciach? Jeśli dzielimy się przyjemnymi uczuciami, to wtedy dajemy innym radość, a jeżeli mówimy o uczuciach nieprzyjemnych, to tracą one swoją moc ( obłaskawiamy je ).
Wychowawca winien podkreślić:
Złość jest naturalnym ludzkim uczuciem, które doświadcza każdy człowiek. Nie sama złość, ale to, jak dana osoba nie pokieruje może mieć negatywne skutki. Złość informuje, że coś jest nie tak.
4. Gdzie w naszym ciele mieszka złość?
Należy poprosić wychowanków, aby zaznaczyli na schemacie człowieka - załącznik nr 1, gdzie mieszka w nich złość, gniew. Poprosić należy o pokazanie prac i omawiamy je, można wskazać podobieństwa i różnice.
5. Co dzieje się z ciałem człowieka kiedy przeżywa uczucie złości?
Każdy doświadcza różnych objawów złości w organizmie; kogoś może boleć głowa, komuś pocą się ręce, robi się czerwony, komuś innemu chce się płakać. Doświadczanie takich objawów jest najzupełniej naturalne.
Należy poprosić wychowanków, żeby podzielili się swoją wiedzą. Ich wypowiedzi można uzupełnić omawiając rysunek – załącznik nr 2.
Jak się zachowują, gdy przeżywają uczucie złości?
( np. nie wiemy co robimy, przestajemy logicznie myśleć, tracimy kontrolę nad sobą )
6. Spytać należy wychowanków, czy w ostatnim czasie zdarzyło im się rozłościć, jeżeli np. ktoś mnie wyśmiewa, bije, wyzywa ...
Złość to bardzo silne uczucie. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że to złość weźmie górę nad nami, a my nie zdołamy nad nią zapanować.
7. „ Iskierka ”.
Dzieci stoją w kręgu. Wychowawca ściska rękę dziecka stojącego z lewej strony. Uczeń przekazuje uścisk kolejnemu dziecku.
Scenariusz Nr 2
1. Rundka początkowa
Czuję się …
2. Sposoby radzenia sobie ze złością.
Istnieją fizjologiczne metody, których użycie łagodzi objawy złości w organizmie
- oddychanie ( koncentracja na głębokim, wolnym oddechu ),
- liczenie od 10 do 1,
- rozluźnienie mięśni.
Wychowawca pyta wychowanków, czy znają jakieś sposoby radzenia sobie ze złością?
3. Przedstaw swoje sposoby radzenia sobie ze złością:
- odejście,
- wyobrażenie sobie przyjemnej sytuacji,
- powiedzenie tego co się czuje,
- zastosowanie hamulców złości – myśli zmniejszające złość.
Opanowanie złości polega na uświadomieniu sobie swoich emocji, niedopuszczanie do niewłaściwej reakcji i zastąpieniu jej pozytywnym zachowaniem.
4. Wychowankowie mają za zadanie wypisać myśli, jakie pojawiają się przed, w trakcie i po wybuchu złości.
5. Poprosić należy wychowanków, żeby wypisali myśli powstrzymujące wybuch złości
Powiedz to słowami a nie pięściami.
Powiedz, co czujesz?
6. Zapoznanie z czterostopniową procedura wyrażania gniewu, złości.
- mów co takiego robi druga osoba, co tobie przeszkadza.
- powiedz co czujesz w sposób zgodny z uczuciami i jeszcze raz powiedz co robi ta osoba
- powiedz o zapleczu
Zaplecze to jest takie nasze zachowanie, którego intencją jest zabezpieczenie nas przed przyrostem złości.
- Realizacja zaplecza
Stosujemy, gdy poprzednie etapy nie dały porządanego efektu i polega na realizacji zaplecza.
7. Ogrywanie scenek.
Ktoś mnie popycha.
Ktoś mnie wyzywa.
Ktoś w kinie kopie moje krzesło.
Ktoś wyśmiewa się z mojego ubrania.
Czasami dokuczanie jest niezamierzone, dzieje się niechcący.
8. Rundka końcowa
Dzisiejsze spotkanie ….
Opracowała: Joanna Płachta
Pedagog
Załącznik numer 1
Załącznik numer 2
grudzien33