E5_Ekonomia (wykład 5).doc

(114 KB) Pobierz

Popyt jest funkcją cen

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

Ciąg dalszy z wykładu 4....

Ad. 2.

Użyteczność jest to miara zadowolenia jaką osiąga konsument z tytułu konsumowania lub posiadania danego dobra. (subiektywna miara stopnia zadowolenia)

Użyteczność krańcowa (marginalna) – zmiana użyteczności całkowitej spowodowana zmniejszeniem lub zwiększeniem konsumpcji dobra o jednostkę.

Użyteczność całkowita:

Użyteczność marginalna:

Q – ilość dobra

Uc – użyteczność całkowita

Um – użyteczność marginalna

Objaśnienie do Uc : Na początku konsument zerowe zadowolenie z dobra, którego nie ma, potem w miarę zwiększania ilości posiadanego dobra użyteczność też wzrasta, po pewnym czasie dobra jest coraz więcej a użyteczność wzrasta coraz wolniej aż w końcu przestaje się zwiększać (konsument ma już tak dużo danego dobra że różnica w ilości nie zmienia jego zadowolenia z posiadania ów dobra, czy też konsumowania go).

Prawo malejącej użyteczności marginalnej:

Wraz ze wzrostem ilości posiadanego dobra użyteczność marginalna maleje.

Objaśnienie do Um : bo np. kiedy mam jedno dobro jakiegoś typu to każde następne powoduje duże zwiększenie mojego zadowolenia, ale po pewnym czasie dokupienie jednego (i każdego następnego) dobra już nie daje takiej satysfakcji jak na początku.

- maksymalna użyteczność (stała równowagi konsumenta)

UMx – użyteczność marginalna dobra X

UMy – użyteczność marginalna dobra Y

Px – cena dobra X

Py – cena dobra Y

Ad. 3.

Preferencje konsumenta (określają jego subiektywne pragnienia)

Na kształtowanie preferencji konsumenta mają wpływ:

- wychowanie

- środowisko społeczne

- wykształcenie

- dochody

Koszyk dóbr – zestaw dóbr najbardziej typowy dla danego konsumenta.

Założenia dotyczące konsumenta:

- założenie kompletności preferencji – każdy konsument potrafi uporządkować dobra według własnego uznania, potrafi ocenić znaczenie dobra dla siebie...

- założenie przechodniości preferencji – jeżeli konsument woli bardziej dobro A niż dobro B, a dobro B woli od dobra C, to wynika z tego, że konsument woli dobro A bardziej niż dobro C

- założenie nienasyconości zadowolenia konsumenta – konsument zawsze woli więcej niż mniej. Będzie wybierał produkty dające mu więcej zadowolenia.

Ad. 4.

Krzywe obojętności konsumenta.

żywność

Krzywa obojętności – jest obojętne dla konsumenta kombinacja odzieży i żywności, bo dają w sumie taką samą satysfakcję (np. w pkt. A konsument ma więcej odzieży a mniej żywności, ale suma zadowolenia jest taka sama jak w pkt. C gdzie konsument ma więcej żywności niż odzieży.

Cechy:

- ma zawsze nachylenie ujemne (tzn. że wzrost ilości jednego z produktów musi powodować spadek ilości innego produktu),

- krzywe obojętności nie mogą się przecinać

- jest ich nieskończenie wiele

- są wypukłe

Ad. 5.

Budżet konsumenta (suma pieniędzy, którą konsument może wydać na zakup dóbr i usług)

Składniki:

- dochody (pensje, emerytury, renty, dywidendy, darowizny)

- kredyty, pożyczki

- oszczędności

linia ograniczenia budżetowego

Budżet = 100 zł.

Py = 10 zł

Px = 20 zł

nachylenie linii budżetu – mówi z ilu jednostek dobra Y konsument musi zrezygnować aby uzyskać dodatkową jednostkę dobra X.

Gdyby np. ceny dwóch produktów wzrosły to linia budżetu przesuwa się równolegle ku początkowi układu współrzędnych, a gdyby ceny spadły to linia przesuwa się w drugą stronę:

Ceny rosną

Ceny spadają

Cena dobra X rosnie

Cena dobra X spada

Ad. 6.

Krańcowa stopa substytucji. (jest to ilość danego dobra, którą konsument skłonny jest oddać aby uzyskać dodatkową jednostkę innego dobra). Jej wartość algebraiczna jest ujemna. Oznacza się MSS lub MRS.

Prawo malejącej marginalnej stopy substytucji – konsument jest skłonny zrezygnować z coraz mniejszych ilości dobra Y w zamian za powiększenie konsumpcji dobra X o dodatkową jednostkę.

Optimum budżetowe konsumenta.