Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

Alkany – substytucja [podstawianie] z halogenami [fluorowce]

    H                    UV       H

H-C-H  +  Cl-Cl  ®  H-C-H  +  HCl    /  CH4 + Cl2 ® CH3Cl + HCl  

    H                              Cl                                       chlorometan

Alkeny, alkiny – addycja [przyłączanie, dodawanie]

                                     Br  Br

H-C=C-H  +  Br2  ®  H-C-C-H    1,1,2,2-tetrabromo-etan

   Br  Br                         Br  Br

Addycja: ·wodoru, ·wody, ·halogenowodoru, ·halogenu

Alkeny, alkiny – Polimeryzacja [monomery ® polimery]

H  H      H  H   kat.     H  H H  H

C=C  +  C=C  ®  H-C-C-C=C       dimer etylenu

H  H      H  H            H  H      H

                                          IZOMERIA

                  Strukturalna                       Przestrzenna

ŁAŃCUCHOWA:          GEOMETRYCZNA:

CH3-CH2-CH2-CH3                       CIS                         TRANS

                     n-butan                

CH3-CH-CH3                                             ·   ·       ·   ·

        CH3     izobutan

POŁOŻENIOWA:        H    H                      Cl    H

·Podstawnika                              C = C                      C = C

    CH3-CH2-CH2-Cl                      Cl   Cl                      H    Cl

          1-chloropropan        cis1,2dichloroeten  trans1,2dichloroeten

    CH3-CH-CH3

             Cl 

          2-chloropropan   

·Wiązania

    CH2=CH-CH2-CH3

                      1-buten

    CH3-CH=CH-CH3

                      2-buten

Reguła Markovnikowa Atom wodoru przyłącza się do atomu węgla

bogatszego w wodór, a pozostałe atomy lub grupy atomów do atomu

węgla uboższego w wodór.

CH3-CH2-CH=CH2 +  HCl  ®  CH3-CH2-CH-CH3

                                                                  Cl            2-chlorobutan

Nomenklatura: [Alifatyczne i ich halogenopochodne]

·Ustalić najdłuższy łańcuch węglowy danej cząsteczki, stanowiący

podstawę nazwy danego związku

·Ponumerować atomy węgla tak aby suma lokantów była jak

najmniejsza. Dla związków z wiązaniem wielokrotnym numerację

należy prowadzić tak aby lokanty określające położenie wiązania

wielokrotnego były jak najniższe.

·Wymienić podstawniki w kolejności alfabetycznej poprzedzając

je lokantami i przedrostkami odliczebnikowymi [di- tri- tetra-].

Jeżeli przy danym atomie węgla określony podstawnik występuje

np. dwukrotnie to w nazwie tego związku lokant należy również

wymienić dwukrotnie.

·Najpierw halogeny [brom, jod] potem alkilowe podstawniki [etyl, metyl]