REKLAMAstan prawny na dzień 3 października 2007 r.
Akty prawne obowiązujące
USTAWA z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji. (art. 16-17) j.t. Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2531 z późn. zm.
ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z dnia 6 lipca 2000 r. w sprawie sposobów utrwalania i przechowywania przez nadawców audycji, reklam i innych przekazów.Dz. U. z 2000 r. Nr 65, poz. 786
ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII i TELEWIZJI z dnia 6 lipca 2000 r. w sprawie sposobu sponsorowania audycji lub innych przekazów.Dz. U. z 2000 r. Nr 65, poz. 785
ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII l TELEWIZJI z dnia 3 czerwca 2004 r. w sprawie sposobu prowadzenia działalności reklamowej i telesprzedaży w programach radiowych i telewizyjnych.Dz. U. z 2004 r. Nr 148, poz. 1565
ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z dnia 23 czerwca 2005 r. w sprawie kwalifikowania audycji lub innych przekazów mogących mieć negatywny wpływ na prawidłowy fizyczny, psychiczny lub moralny rozwój małoletnich oraz audycji lub innych przekazów przeznaczonych dla danej kategorii wiekowej małoletnich, stosowania wzorów symboli graficznych i formuł zapowiedzi.Dz. U. z 2005 r. Nr 130, poz. 1089
USTAWA z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. (art. 94-95) j.t. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.
USTAWA z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych. (art. 65) Dz. U. z 2002 r. Nr 169, poz. 1385 z późn. zm.
USTAWA z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim. (art. 16) Dz. U. z 2001 r. Nr 100, poz. 1081 z późn. zm.
USTAWA z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych. (art. 30) Dz. U. z 2001 r. Nr 11, poz. 84 z późn. zm.
USTAWA z dnia 13 września 2002 r. o produktach biobójczych. (rozdz. 7) j.t. Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 252
USTAWA z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (art. 25) Dz. U. z 2006 r. Nr 171, poz. 1225
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. (§ 15) Dz. U. z 2004 r. Nr 104, poz. 1094
USTAWA z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 z późn. zm.
USTAWA z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. (art. 13-131) j.t. Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 6 listopada 2003 r. w sprawie treści, wielkości, wzoru i sposobu umieszczania na reklamach piwa napisów informujących o szkodliwości spożywania alkoholu lub o zakazie sprzedaży alkoholu małoletnim.Dz. U. z 2003 r. Nr 199, poz. 1950
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU z dnia 17 sierpnia 2004 r. w sprawie wzoru zbiorczej deklaracji miesięcznej dotyczącej opłaty wnoszonej przez podmioty świadczące usługę będącą reklamą napojów alkoholowych.Dz. U. z 2004 r. Nr 181, poz. 1874
USTAWA z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych. (art. 8) j.t. Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 z późn. zm.
USTAWA z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne. (rozdz. 4) j.t. Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533 z późn. zm.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie reklamy produktów leczniczych.Dz. U. z 2002 r. Nr 230, poz. 1936
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 14 listopada 1988 r. w sprawie ogłaszania się pracowników medycznych wykonujących zawód poza zakładami społecznymi służby zdrowia.Dz. U. z 1988 r. Nr 39, poz. 312
USTAWA z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. (art. 10 ust. 2, art. 197) j.t. Dz. U. z 2004 r. Nr 159, poz. 1667 z późn. zm.
USTAWA z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe. (art. 12) Dz. U. z 1984 r. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.
USTAWA z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.j.t. Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 z późn. zm.
USTAWA z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. (art. 23 ust. 1 pkt 23) j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.
USTAWA z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. (art. 16 ust. 1 pkt 28) j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.
USTAWA z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. (art. 68-70) Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.
USTAWA z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. (art. 16, art. 38) j.t. Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86 z późn. zm.
USTAWA z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. (art. 14 i 27) Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.
USTAWA z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. (art. 18b) j.t. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.
USTAWA z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza. (art. 56) j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943 z późn. zm.
USTAWA z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska. (art. 80) j.t. Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 z późn. zm.
USTAWA z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń. (art. 147a ust. 2) j.t. Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756 z późn. zm.
EUROPEJSKA KONWENCJA o telewizji ponadgranicznej, sporządzona w Strasburgu dnia 5 maja 1989 r.Dz. U. z 1995 r. Nr 32, poz. 160 z późn. zm.
PROTOKÓŁ POPRAWEK, sporządzony w Strasburgu dnia 9 września 1998 r., do Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej, sporządzonej w Strasburgu dnia 5 maja 1989 r.Dz. U. z 2004 r. Nr 28, poz. 250
razem:aktów prawnych oczekujących na wejście w życie (0)aktów prawnych obowiązujących (34)aktów prawnych, które utraciły moc (20)
Art. 16. 1. Reklamy powinny być wyraźnie wyodrębnione w programie i oznaczone w sposób nie budzący wątpliwości, że są reklamami i nie pochodzą od nadawcy. Dotyczy to odpowiednio telesprzedaży.
2. Reklamy nie mogą zajmować więcej niż 15 %, a reklamy nadawane łącznie z telesprzedażą, z zastrzeżeniem ust. 3, więcej niż 20 % dziennego czasu nadawania programu i nie więcej niż 12 minut w ciągu godziny.
3. Bloki programowe poświęcone wyłącznie telesprzedaży nie mogą zajmować w programie więcej niż 3 godziny dziennego czasu nadawania programu, przy czym minimalny czas trwania takiego bloku wynosi 15 minut, a liczba tych bloków nie może przekraczać 8.
4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia w programach radiowych i telewizyjnych działalności reklamowej i telesprzedaży, z uwzględnieniem zasad określonych w ustawie. W rozporządzeniu Krajowa Rada określi:
1) sposób ustalania dziennego czasu nadawania programu, o którym mowa w ust. 2 i 3;
2) warunki nadawania reklam i telesprzedaży w programach;
3) wymagania dotyczące osób, których głos lub wizerunek jest wykorzystywany w reklamach, z uwzględnieniem zakresu ograniczeń w prowadzeniu przez nie innych audycji w programach radiowych i telewizyjnych;
4) zakres udostępniania przez nadawcę czasu wykorzystywanego na reklamy i telesprzedaż, w tym maksymalny wymiar czasu w okresie rocznym dla jednego przedsiębiorcy lub ugrupowania gospodarczego;
5) sposób prowadzenia i przechowywania przez nadawcę ewidencji czasu nadawanych reklam i telesprzedaży oraz zakres danych objętych tą ewidencją.
Art. 16a. 1. Reklamy i telesprzedaż są nadawane pomiędzy audycjami, z zastrzeżeniem ust. 2-7.
2. Audycję można przerwać w celu nadania reklamy lub telesprzedaży, o ile nie stanowi to uszczerbku dla wartości audycji i nie narusza uprawnień właścicieli praw autorskich.
3. W transmisjach zawodów sportowych zawierających przerwy wynikające z przepisów ich rozgrywania, transmisjach innych wydarzeń zawierających przerwy oraz w audycjach składających się z autonomicznych części, reklamy lub telesprzedaż mogą być nadawane wyłącznie w tych przerwach lub pomiędzy poszczególnymi częściami.
4. Filmy fabularne i filmy telewizyjne, z wyłączeniem serii, seriali i audycji dokumentalnych, trwające ponad 45 minut, mogą być przerwane, w celu nadania reklam lub telesprzedaży, wyłącznie jeden raz podczas każdego okresu pełnych 45 minut. Kolejne przerwy w celu nadania reklam lub telesprzedaży są dopuszczalne, jeżeli film trwa co najmniej 20 minut dłużej niż dwa lub więcej okresów pełnych 45 minut.
5. Audycje inne niż określone w ust. 3 mogą być przerywane w celu nadania reklam lub telesprzedaży, jeżeli okres pomiędzy kolejnymi przerwami w danej audycji wynosi w programie telewizyjnym co najmniej 20 minut, a w programie radiowym co najmniej 10 minut.
6. Nie można przerywać w celu nadania reklam lub telesprzedaży:
1) serwisów informacyjnych i magazynów na temat aktualnych wydarzeń;
2) audycji o treści religijnej;
3) audycji publicystycznych i dokumentalnych o czasie krótszym niż 30 minut; jeżeli czas ich emisji wynosi co najmniej 30 minut, stosuje się przepisy ust. 2-5;
4) audycji przeznaczonych dla dzieci.
7. Nie można przerywać w celu nadania reklam lub telesprzedaży audycji w programach publicznej radiofonii i telewizji, z wyjątkiem audycji, o których mowa w ust. 3.
Art. 16b. 1. Zakazane jest nadawanie reklamy:
1) wyrobów tytoniowych, rekwizytów tytoniowych, produktów imitujących wyroby tytoniowe lub rekwizyty tytoniowe oraz symboli związanych z używaniem tytoniu, w zakresie regulowanym przez ustawę z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55, z późn. zm.).
2) napojów alkoholowych, w zakresie regulowanym przez ustawę z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231, z późn. zm.);
3) usług medycznych, w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z późn. zm.), świadczonych wyłącznie na podstawie skierowania lekarza;
4) produktów leczniczych, w zakresie regulowanym przez ustawę z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm.);
5) wideoloterii, gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych, gier na automatach, w zakresie regulowanym ustawą z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27).
2. Zakazane jest nadawanie reklam:
1) nawołujących bezpośrednio małoletnich do nabywania produktów lub usług;
2) zachęcających małoletnich do wywierania presji na rodziców lub inne osoby w celu skłonienia ich do zakupu reklamowanych produktów lub usług;
3) wykorzystujących zaufanie małoletnich, jakie pokładają oni w rodzicach, nauczycielach i innych osobach;
4) w nieuzasadniony sposób ukazujących małoletnich w niebezpiecznych sytuacjach;
5) oddziałujących w sposób ukryty na podświadomość.
...
stary_hipis