Virginia Henley - Sokół i Panna (cz. I).pdf - Virginia Henley - WyPaLoNa231

V IRGINIA H ENLEY

ROZDZIAŁ I

Sokół i Panna

Młodziutka dziewica podniosła ramiona. Starsza kobieta

podziwiała jej ciało, przezierające przez srebrzystą szatę, utkaną

pięknie n a kształt pajęczyny.

Przezroczysty materiał spływał w dół, n a łokcie okolone

delikatnymi złotymi łańcuchami. Osadzone w nich bursztyny miały

mistyczny charakter. Włosy panny, rozplecione, całe w skręconych

lokach i białe jak światło księżyca, sięgały talii.

Gdy dziewczyna podeszła wdzięcznie do przodu, wchodząc w

krąg trzynastu zielonych świec, starsza kobieta usunęła się w cień.

Dziewica poruszała się z taką płynnością że płomienie ledwie

zamigotały, szybko prostując żółto-niebieskie ogniki.

Rytuał zaczęła od kruszenia ziół i przypraw w alabastrowej

misce. Następnie rozżarzyła je nad długą świeczką. Aromatyczny

dym z rozmarynu, goździków i mirry poruszał zmysły. Tak jak

nauczono ją uniosła drogocenny kielich, wypijając łyk czerwonego

jak krew wina. Po czym czystym i pięknym głosem zaintonowała

magiczne życzenie:

- Wzywam Moce Wszechświata, aby wysłały króla i królową wraz

z dworem do Anglii i Niech będą błogosławieni!

Kryształowa kula, w którą wpatrywała się intensywnie, wydawała

się wypełniać i wirować w szarym dymie. Oczy dziewczyny, o

niezwykłym kolorze lawendy, zmieniły odcień r\a ciemniejszy

szkarłat przy próbie ujrzenia odbicia królewskiej pary r\a tronach,

w koronach r\a głowach. W krysztale kuli szary dym rozjaśnił się

r\a chwilę, ukazując króla i królową r\a statku w drodze z

kontynentu.

Starsza kobieta spoglądała przenikliwie r\a swoją wnuczkę,

równocześnie z dumą i poczuciem własności.

— Bękart z bękarta - wyszeptała Estella, patrząc r\a

dziewczynę. Wypowiedziawszy te słowa, szybko sięgnę

ła ręką. jakby je łapiąc z powietrza, aby nie rozpłynęły się

w czasie i przestrzeni. Były co najmniej dwa sposoby

spojrzenia r\a jej los. Jasmina była dzieckiem miłości,

dzieckiem ukochanym. Od dzieciństwa mówiono jej, że

według krwi jest królewską córą księżniczką!

Późny, nieślubny syn wielkiego króla Henryka II, Wilhelm

Longsword, otrzymał ukochaną córkę Estelli r\a swoją panią. To, że

zasiał w niej swoje nasienie, zabiło ją. Była zbyt delikatna i mała,

żeby urodzić dziecko. Nawet takie drobne i słabowite. Pomimo

desperackich wysiłków Estelli, nie przeżyła porodu. Starsza

kobieta zadumała się. Jasmina, delikatna i krucha jak kwiat, od

którego wzięła swoje imię, wkrótce skończy osiemnaście wiosen.

Zamarzyło się jej przez chwilę, że będzie mogła uczynić ją

dzieckiem r\a zawsze, ale szybko wykonała kabalistyczny znak, aby

zmazać to egoistyczne życzenie.

- Estello, marznę, daj mi moje wełniane okrycie.

Babka spiesznie otuliła ją ciepło, po czym pochyliła

się i zaczęła gasić świece.

Było doskonale, Jasmino. Zrobimy dokładnie tak samo, gdy

przyjdą tu jutro w nocy kobiety ze wsi.

- Tym razem naprawdę widziałam króla i królową. Może byłoby

lepiej dla czarów, gdybym przywołała ich imiona, Ryszard i

Barengaria?

Nie — powiedziała Estella, potrząsając stanowczo głową.

-Pamiętaj, żebyś nigdy nie była zbyt dokładna, ponieważ to

zmniejsza szansę, że twoje pragnienie się spełni. Wszystko, czego

pragniesz, to to, żeby dwór

królewski powrócił do Anglii, abyś mogła zostać damą dworu

królowej; jakiejkolwiek królowej! Jasmina zaśmiała się i potaknęła:

- Nawet królowej Eleonory.

Nigdy nie lekceważ jej zazdrości. Nigdy nie wybaczyła

Henrykowi, że zdradził ją z RozamundąCIrfford i tego, że spłodził

twojego ojca, Wilhelma. Oczywiście akceptuje go i szanuje jako

wielkiego hrabiego Salisbury. ale ty - jego ukochana córka, tak

niezwykłe piękna — zawsze będziesz cierniem podsycającym

dawną zazdrość. Ona jest starą wilczycą i nie zawaha się przed

zniszczeniem ciebie! Jasmina szybko zmieniła temat:

- Czy naprawdę myślisz, że zdołam przekonać kobiety ze wsi, iż

potrafię rzucać zaklęcia?

Będzie to dziecinnie proste, kochanie. Życiem wieśniaków

palcami po pergaminowej stronicy.

- Z o b a c z m y . . . Z w y k ł y , w i e l k i s z a l e j m a p o s t a ć z i e l o

nych łodyg, wysokich r\a cztery do pięciu stóp, pełnych

cz er wo n yc h kr o pe k. Na r oz wi d l e n ia ch m a wi e l k i e, s kr z y

dlate liście umieszczone naprzeciw siebie, r\a brzegach

p o w y g i n a n e , k o l o r u s z a r o z i e l o n e g o . B a l d a s z k o w a t e b i a

ł e k w i a t y d a j ą w l i p c u b i a ł a w e p ł a s k i e n a s i o n k a . C a l a

r o ś l i n a wyd z i e l a u d e r z a j ą c y d o g ł o wy, s i l n y i n i e d o b r y

z a p a c h . N a d z i o ł e m t ym d o m i n u j e S a t u r n . S z a l e j j e s t

niezwykle zimny i bardzo niebezpieczny, szczególnie gdy

u ż y j e s i ę g o w e wn ę t r z n i e . Ł a g o d n i e d z i a ł a , g d y s t o s u j e

si ę g o p r z y za pa le ni a ch i o br zę ka ch ka żd ej c zę śc i ci ał a,

j a k r ó wn i e ż p r z y g o r ą c z c e ś w i ę t e g o A n t o n i e g o , z a p a r -

c i a c h i w r z o d a c h . Z m i a ż d ż o n e i p r z y ł o ż o n e d o c z o ł a

l i ś c i e s ą d o b r e r \ a z a c z e r wi e n i o n e i z a p u c h n i ę t e o c z y.

Palony i nakładany r\ a r ace kor zeń lecz y skaz y. W pr zy

p a d k u z a ż yc i a wi ę k s z e j i l o ś c i t e g o z i o ł a , n a j l e p s z ym

antidotum jest czyste wino.

Estella uśmiechnęła się z satysfakcją.

Doskonale. Wiele skorzysta łaś z lekcji u swojego

znakomitego nauczyciela. Dobranoc, dziecko, nie maluj zbyt długo.

Przyślę do ciebie Meg z tacą. Musimy dołożyć trochę ciała do

twoich kostek.

Jasmina uwielbiała malować. Jej kwiaty wyglądały tak

prawdziwie, że chciałoby się je wąchać i dotykać kropel rosy r\a

liściach. W chwili, gdy usiadła przy biurku, do pokoju wleciał

wróbel. Znalazł sobie miejsce r\a brzegu kielicha z winem Jaśminy.

rządzą przesądy. Od lat przekonuję ich o mojej sile. A ty jesteś

czystą dziewicą więc twoja siła jest dwukrotnie większa od mojej.

Poza tym. jakich zaklęć one potrzebują? Lekarstwa r\a zło

spowodowane przez mężczyźni

Ostatnie słowa wymówiła ze wstrętem. Jej wypowiedzi r\a temat

mężczyzn nie miały końca i były niezmiennie ponure. Mąż jej, gdy

tylko się upił, bił ją okrutnie. Z pewnością nie wytrzymałaby tego

dłużej, zamierzała go nawet otruć, lecz wcześniej zginał od

nieprzyjacielskiego ciosu. Z tego przeklętego małżeństwa urodziła

się piękna córka — radość jej serca. Piękno to okazało się

przekleństwem, gdyż przyciągnęło uwagę hrabiego. Uczynił ją

ciężarną jak się okazało — śmiertelnie. W odczuciu Estelli

Winwood wszyscy mężczyźni byli źli: niezależnie od tego, czy byli

królami, czy wieśniakami. Poświęciła więc swoje życie, aby trzymać

Jasmimę z dala od nich.

- Wieśniaczki zaczynają od prośby o napój miłosny, aby

przyciągnąć mężczyznę. Następnie proszą o talizman

zapobiegający poczęciu, a w końcu błagają o środek r\a usunięcie

ciąży. Czy przypominasz sobie, aby prosiły o coś innego?

Oczy Jaśminy zajaśniały z uciechy:

- Jedynie o maści i zioła, aby wyleczyć się z ran po pobiciu!

Faktycznie — powiedziała Estella z satysfakcją. — Jedne

leczą z zewnątrz, a drugie działają od środka.

- Skoro mówimy o ziołach: chcę skończyć jeszcze jedną stronę

w herbarium, zanim pójdę do łóżka. Opisałam szalej; czy mogłabyś

mi to sprawdzić, nim namaluję ilustrację? — zapytała Jasmina.

Estella podeszła do dużego dębowego biurka i przebiegła

Sio, Piórko, sio... - odganiała ptaka Jasmina, łagodnie

machając ręką. Wróbel odleciał i usadowił się na krokwi. Podczas

gdy ona z koniuszkiem języka między zębami rysowała szalej.

Piórko przyfrunął ponownie na brzeg pucharu. Zanurzył dziobek w

czerwonym winie, pijąc chciwie. Gdy młoda dziewczyna o imieniu

Meg przyniosła tacę. Jasmina była zajęta czyszczeniem swoich

pędzli.

Winwood Keep. Jednak Jasmina rzadko widywa ła Się ze swoim

ojcem, gdyż był on panem marchii walijskiej i większość czasu

spędzał na pograniczu. Dowodzi! setką rycerzy i blisko dwiema

setkami zbrojnych, Estella pilnowała więc, aby wizyty Jaśminy były

krótkie i ograniczone ściśle do kobiecej części dworu.

Hrabia miał dwie prawowite córki, które były dziedziczkami jego

rozległych ziem. Wychowywano je na kompetentne zarządczynie

zamków i oczekiwano, ze dobrze wyjdą za mąż. Pomimo miłości do

Jaśminy, Wilhelm oddal ją na wychowanie naturalnej babce. Ona

też tchnęła w nią życie, wychowując ją — delikatnie mówiąc —

niekonwencjonalnie. Małe i zbyt kruche dziecko z trudnością

podołałoby większości obowiązków przyszłej żony i matki. Zamiast

tego uczono ją sztuki malowania, muzyki, pisania, botaniki, poezji i

magii. Jej życie było mieszanką rzeczywistości i fantazji, idealnie

przystającą do kogoś tak delikatnego.

Świt przyniósł jeden z najpiękniejszych poranków w roku. Pod

koniec kwietnia wszystkie gałązki drzew kwitły, a ptaki śpiewały na

cdiz gardło pod wpływem pierwszych promyków słońca.

Estella weszła do sypialni Jaśminy, gdy ta się ubierała.

— Cieszę się, że wstałaś tak wcześnie. Mamy przed

sobą pracowity dzień, jeśli planujemy dzisiejsze spot

kanie.

Jasmina wytoczyła z legowiska skulonego jak piłkę jeża i

uśmiechnęła się, słysząc cichy pisk protestu.

— Cicho, Igiełko! Nie dałeś mi spać przez pół nocy,

szeleszcząc ciqgle, to teraz ja ci nie dam.

On jest zwierzęciem nocnym, Jasmino. Nie można zmienić

Och, moja pani, ten maleńki ptaszek nie żyje. -krzyknęła,

zobaczywszy wróbla lezącego na grzbiecie z wyprostowanymi

nóżkami. Jasmina rozejrzała się zdziwiona, ale po chwili

roześmiała się.

Nie, on żyje, tylko znowu się upił. Piórko, ty nieznośny

chłopaku. — zbeształa go, zgarniając i całując w łepek. Potem

wysuszyła puchar serwetką i włożyła do niego ptaka. - Tutaj

będziesz bezpieczny do rana.

Pani Winwood mieszkała w Winwood Keep, małym dworze z

wysoką wieżą podarowanym jej przez hrabiego Salisbury.

Posiadłość ta była położona na odległym skraju Równiny Salisbury,

w pobliżu Stonehenge. Ludzie służący we dworze pochodzili z

pobliskiej wsi. Estella wybierała na służbę głównie kobiety, a do

stajni, gdzie była potrzebna męska siła, brała młodych,

czternastoletnich chłopców.

Był to okres bezprawia. Król Ryszard Lwie Serce był wciąż

nieobecny, a Anglią rządzili baronowie, stale walczący między sobą

o zamki, ziemię i władzę. Jednak kobiece gospodarstwo żyło bez

lęku, ponieważ było pod opieka, hrabiego Salisbury, przyrodniego

brata króla. Jego siedziba była odległa jedynie o dwanaście mil od

swojej skóry, wiesz przecież. Dlaczego nie zostawiłaś go w pokoju

r\a wieży? - zapytała Estella.

Piórko znów się upił i obawiałam się, że Igiełka będzie go

niepokoił,

- Hmm — powiedziała Estella, ściągając usta — typowo męskie

zachowanie.

Ogrody Winwood Keep były orgią kolorów. Jasmina w kamiennym

poidle dla ptaków ujrzała pszczołę. Tonęła. Zanurzyła swój palec,

żeby jej pomóc. Pszczoła, przylegając r\a chwilę nieruchomo do

palca, zaczęła osuszać swoje czułki przednimi łapkami. Nie było w

pobliżu ula, więc Jasmina pozwoliła bzyczącemu stworzonku

pozostać r\a miejscu aż doszła do pasieki. Rośliny w tej części

ogrodu były posadzone po to, aby przyciągać pszczoły i motyle.

Pod krzewami głogu, drzewami wiśni i dzikiej jabłoni kwitły rzędy

floksów, goździków, cytrynowej werbeny, pierwiosnków i

hiacyntów. Trawnik był usiany jaskrami, koniczyną i stokrotkami.

W roślinach brzęczały pszczoły.

Estella zawinęła plastry miodu w ściereczkę i włożyła do

koszyka. Przechodząc przez żywopłot, dotarły do ogrodu z ziołami.

Zebrały tu szałwię, miętę, dzięgiel, mak i alkanet, a następnie

poszły dalej, do pobliskiego lasu, gdzie zrywały szalej i arrach.

Tej nocy większość z tych roślin rozdały kobietom z wioski.

Arrach dały tym, które były jałowe, a chciały zaowocować. Mak

tym, których bolały zęby, alkanet -r\a poparzenia, dzięgiel — r\a

czerwono-niebieskie siniaki. Ale większość kobiet przyszła po

lubczyk dla swych mężów — szalej r\a powstrzymanie męskiej

chuci, miętę, r\a sprowokowanie pożądania i miłości. Inne przyszły

do pokoju r\a wieży po magiczne zaklęcia. Tak jak poprzedniej

nocy, Estella podziwiała Jasminę, owiniętą jedwabną szatą

krążącą wewnątrz koła utworzonego z trzynastu zielonych świec.

Znów rozpoczęła rytuał od zgniecenia ziół w alabastrowym

naczyniu. Z rozżarzonych ziół wydobywał się uderzający do głowy

zapach. Po wypiciu czerwonego jak krew wina, recytowała każde

życzenie, wzywając Moce Wszechświata. Każdej kobiecie

powiedziała to, co ta chciała usłyszeć, korzystając z pomocy

kryształowej kuli. Tak, miłość pewnego młodzieńca przyjdzie przed

upływem miesiąca; tak, dziecko, które jest w drodze, będzie

raczej chłopcem niż dziewczynką tak, mąż nie zejdzie więcej z

drogi cnoty; tak, polowania będą w tym sezonie udane.

Kobiety były całkowicie oszołomione czystą doskonałością

fizyczną dziewicy. Płaszcz srebrno-złotych włosów opadał r\a

delikatne ciało, nadając jej eteryczny, nieziemski wygląd.

Płomienie Świec tworzyły wokół niej nimb i żadna z obecnych nie

wątpiła, że dziewczę jest bajkową księżniczką umiejącą

przewidywać przyszłość i rzucać zaklęcia.

Była nieomal północ, zanim wyszedł ostatni gość. Zostały same.

Jasmina ze zmartwieniem w głosie wykrzyknęła :

- Estello, ja nie miałam ani jednej wizji! Nie widziałam niczego

- Moja kochana. Prawdziwe wizje są niezmiernie rzadkie, ale ty

zachowywałaś się jak uczennica i radziłaś sobie jak

wysoka

kapłanka Wszechświata.

- Ale czuję się jak oszustka!

Nigdy nie myśl, że oszukujesz! Wszak już wielokrotnie ci

Virginia Henley - Sokół i Panna (cz. I).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: