cukier, trucizna.pdf

Cukier zabójca

Cukier w postaci monosacharydów lub dwusacharydów znajdujemy w pożywieniu takim, jak

słodycze, owoce, masło orzechowe, warzywa w puszkach, kostki rosołowe, lekarstwa, pasta do

zębów, witaminy i bez mała wszystkie tak zwane produkty ‘beztłuszczowe”.

Zagrożenie dla zdrowia jakie stosowi jego regularne spożycie jest bezsporne. Zaobserwowano, że

cukry proste potęgują objawy astmy, nasilają objawy chorób psychicznych, powodują zmienność

nastrojów, zmiany osobowości, wspomagają powstawanie chorób układu nerwowego, przyspieszają

rozwój chorób serca, wywołują cukrzycę, powodują powstanie kamieni żółciowych, przyspieszają

wzrost ciśnienia, wywołują artretyzm, jednym słowem po prostu zabijają Cię!

Niektóre szkodliwe rafinowane cukry (omówione poniżej) prawie zawsze zmieniają się

bezpośrednio w tłuszcz! Glukoza, fruktoza, cukroza, galaktoza, maltoza i laktoza są trawione i

przyswajane z tak dużą prędkością, że organizm musi je zmienić w tłuszcze nasycone, które są

kleiste z natury i dostają się do systemu naczyń krwionośnych. Zatkane w ten sposób arterie

zwiększają szanse na wylew, cukrzycę i osłabiają wydolność fizyczną.

Wysokie spożycie cukru niszczy wytrzymałość mięśni i w sposób dramatyczny ogranicza ich siłę!

Komórki mitochondrialne mięśni rozkładają cząsteczki glukozy potrzebnej do wytworzenia energii

w mięśniach. Jednym z produktów ubocznych cyklu energii jest dwuwęglan octanowy, ocet.

Octany stanowią budulec dla cholesterolu. Jeśli octany powstają szybciej niż mogą zostać spalone,

w wyniku reakcji enzymatycznej wewnątrz naszych komórek powstaje nadmiar cholesterolu i

tłuszczy nasyconych. Powoduje to, że czerwone ciałka krwi stają się powolne, kleiste i niewydolne,

wokół organów i w warstwie podskórnej powstają złoża nadmiernej ilości tłuszczy nasyconych lub

‘korki’ cholesterolu wewnątrz systemu naczyń krwionośnych. Utrudnia to transport ważnych

substancji odżywczych i tlenu do obwodowych komórek mięśniowych.

Na nieszczęście dla tych, którzy delektują się słodkim smakiem, proces ten ma tendencję do

przebiegania w jednym kierunku. I tak cukier zamienia się w tłuszcz, ale już tłuszcz uparcie

pozostaje w postaci depozytu tłuszczu i jedynie surowy post lub niezwykle duże zużycie kalorii

może spowodować, że zostanie zużyty jako źródło paliwa.

Mózg, jako organ, pełni w tym cukrowym równaniu wyróżniającą się rolę. Ludzkie życie i

maksymalna efektywność mózgu zależy od zaspokojenia zapotrzebowania tego organu na

szczególne paliwo jakim jest glukoza, kwas glutaminowy, czy ketony.

Jeśli glukoza jest nieobecna lub jej ilość jest niska z powodu niedożywienia lub dużego zużycia

kalorii podczas intensywnych ćwiczeń fizycznych, organizm musi je uzupełnić lub pobrać z

zapasów.

Dieta bogata w rafinowane węglowodany stymuluje nieprawidłową rekcję trzustki, która wytwarza

insulinę w celu obniżenia poziomu cukru we krwi. Duża ilość spożywanego cukru może także

podwyższyć aż czterokrotnie poziom kortyzonu i cholesterolu. Stałe wysokie spożycie prostych

cukrów prowadzi do nadmiernego stymulowania, wręcz ‘wypalenia’ normalnych funkcji w zdrowej

trzustce i nadnerczach.

Niższe niż prawidłowe lub zupełne wyczerpanie wydajności tych dwóch ważnych gruczołów

wydzielania wewnętrznego prowadzi bezpośrednio do pojawienia się cukrzycy, komplikacji

sercowo-naczyniowych, hipoglikemii i chronicznego zmęczenia. Bezpośrednim skutkiem

spożywania dużej ilości cukru jest znaczący wzrost w surowicy krwi kwasów tłuszczy nasyconych,

które zmniejszają dramatycznie ilość przenoszonego przez krew tlenu podczas wysiłku fizycznego.

Czerwone ciałka krwi zlepiają się i wolniej poruszają opóźniając dostarczenie potrzebnego tlenu do

komórek mięśni. Ich niedotlenienie jest nieodłącznym towarzyszem licznych, wyżej

wspomnianych, chorób degeneracyjnych.

Jako że rafinowane cukry spożywcze nie posiadają witamin i minerałów, żeby zostać wchłonięte

przez system muszą sięgać do nagromadzonych w tkankach organizmu zapasów mikroelementów.

Kiedy te magazyny zostaną opróżnione, metabolizm kwasów tłuszczowych i cholesterolu jest

zahamowany, przyczyniając się do podwyższenia poziomu trójglicerydów w surowicy krwi,

podniesienia ilości cholesterolu, powstania otyłości spowodowanej wyższą ilością nagromadzonych

wokół organów i w warstwie podskórnej kwasów tłuszczowych .

Wzrost wagi ciała przyczynia się do podwyższenia poziomu cholesterolu poprzez obniżenie

metabolizmu spoczynkowego. Niższe wartości metabolizmu spoczynkowego są bezpośrednio

związane z uczuciem zmęczenia, braku energii, przyspieszonym starzeniem, artretyzmem i chorobą

wieńcową. Sportowcom potrzebny jest wysoki wskaźnik metabolizmu, żeby posiadać jak

najmniejszą ilość tłuszczu w organizmie i natychmiastowy dostęp do dużej ilości energii.

Czy przyczyną tego wszystkiego może być mała ilość cukru?

Cukier spożywczy jest pożywką dla szkodliwych bakterii w jelitach, grzybów, toksycznych

organizmów i wszystkich form raka tkanek. Cukier i witamina C wykorzystuje tą samą drogę

transportu, ale nie w tym samym czasie. Jeśli witamina C nie może dotrzeć do tkanek, gdzie jest

potrzebna by kontrolować lub usunąć wirusa, grzyby czy organizmy nowotworowe, które objadają

się cukrem, namnażają się wykładniczo.

Jest bardzo ważne, żeby pierwsze 4 etapy procesu hydrolizy witaminy C umożliwiły transport

antyutleniacza do tkanek w maksymalnej ilości, umożliwiając w ten sposób odnowę komórek

zniszczonych przez przepracowanie lub nagromadzony codzienny stres.

Zaobserwowano, że cukier spożywczy powoduje tworzenie się wiązań krzyżowych białek (ang.

cross-link proteins), co prowadzi do szybszego powstawania zmarszczek na skórze i ogólnego

starzenia się naszego największego organu jakim jest skóra. Ponieważ cukier pozbawiony jest

witamin, minerałów, włókien i ma tak negatywny wpływ na system wewnątrzwydzielniczy, bardziej

znaczący badacze i liczące się organizacje zdrowotne (American Dietetic Association i American

Diabetic Association) zgadzają się, że konsumpcja cukru jest w Ameryce jedną z trzech wiodących

przyczyn powodujących powstawanie chorób degeneratywnych.

W ostatnich latach spożycie cukru w Ameryce wrosło z 11,8 kg do 61kg cukru spożywanego przez

jedną osobę rocznie! W latach 1887-1890, przeciętne spożycie cukru wynosiło tylko 2.3 kg na

osobę rocznie! Choroby sercowo-naczyniowe i rak były niemalże nieznane na początkach XX w.

Jeśli ktoś porówna proporcje chorób degeneratywnych z ogólnym spożyciem tłuszczy, cukru, i

modyfikowanych tłuszczy w przeciągu ostatnich 100 lat to przyczyną są kolejno 1. zmodyfikowane

tłuszcze, 2. cukier 3. inne tłuszcze.

Jeśli zastanowimy się, które z nich i jak bardzo są niebezpieczne, można wymienić 5 rodzajów

cukrów prostych, które jeśli dzięki nim uzyskujemy więcej niż 15% kalorii ze strawionych

węglowodanów, są postrzegane przez większość specjalistów od żywienia jako "szkodliwe" dla

zdrowia i uniemożliwiające osiągnięcie optymalnych wyników sportowych. Cukroza, fruktoza,

miód i słód zostały tu opisane ze względu na rzeczywiste niebezpieczeństwo na jakie ich spożycie

naraża nasze zdrowie, a co za tym idzie, sprawność fizyczną.

Cukier: wróg publiczny numer 1!

Cukrozę znajdujemy w niemalże wszystkich przetworzonych produktach takich, jak cukier stołowy,

dekstroza, cukier naturalny, słody, syrop klonowy lub melasa ze zboża afrykańskiego sorga. Ten

wytwarzany z buraka cukrowego lub trzciny cukrowej disacharyd (dwucukier) składa się z glukozy

i fruktozy. Ponieważ nie zawiera ŻADNYCH witamin i minerałów musi je pobrać z organizmu w

którym jest wchłaniany (podobnie jak robi to pasożyt wysysający ‘życie’ ze swojej ofiary).

Dekstroza jest monosacharydem znanym jako glukoza i stanowi jeden z głównych składników w

wielu przetworzonych produktach spożywczych. Została wymieniona w grupie razem z cukrozą

ponieważ bardzo podobnie do pasożyta witaminowo-minerałowego - cukrozy; po to, żeby móc

zostać wchłoniętą po strawieniu musi ograbić organizm z wartościowych zapasów mikroelementów.

Naturalny/brązowy cukier to biały cukier, który też w większej części jest cukrozą. Kosztuje więcej

i jest w 96% mniej od niej przetworzony w porównaniu do cukru stołowego, który zawiera aż 99%

cukrozy. Puste kalorie pochodzące z tego tak zwanego ‘zdrowego produktu’ mają dokładnie takie

same działanie jak cukroza.

Melasa jest robiona z odpadów pozostałych po produkcji cukru stołowego. Zawiera niewielkie

ilości żelaza, wapna i witamin z grupy B, ale to drobne dobrodziejstwo jest równoważone 65

procentową zawartością cukrozy.

Ekstrakcja zboża afrykańskiego pozwala uzyskać melasę sorgo. Podczas tego procesu większość

witamin i minerałów ulega zniszczeniu, pozostaje jedyne mała ilość żelaza i pestycydów, jako

elementy towarzyszące słodkości składającej się w 65% z cukrozy.

Tyle samo cukrozy zawiera również syrop lub cukier klonowy. Procesy towarzyszące obróbce

powodują dodatkowo jego zanieczyszczenie ołowiem: jest on gotowany w ołowianych

pojemnikach, z których ołów przenika do syropu i jego końcowych produktów wytwarzanych z

niego na rynek.

Formaldehydowy granulat umieszczony w szczelinach drzew klonowych, (żeby sok cały czas

płynął), często przenika do niego i jego produktów końcowych. Inne okropności znalezione w

syropie/cukrze klonowym to środki antygrzybiczne, chemiczne środki czyszczące i tłuszcz

zwierzęcy. Dodaj do tego gotowanie w ołowianych kadziach i twój produkt staje się smakowitym,

słodkim i rozkosznym ozdobnikiem z trucizną!

2. Fruktoza: nie aż tak znowu inna...

Fruktoza jest tylko wtedy "naturalna" kiedy znajduje się w świeżych owocach zawierających

wszystkie enzymy, witaminy i minerały pozwalające skutecznie ją przyswoić, jako bogatą

odżywczo dla organizmu ludzkiego. Około 20 razy słodsza niż rafinowany cukier, przetworzona

fruktoza jest stosowana jako słodzik do wszelkiego rodzaju pakowanej żywności.

Fruktoza nie podnosi znacząco poziomu cukru we krwi. Podnosi za to znacząco ilość

trójglicerydów! Trawienie fruktozy przebiega bardzo powoli. Do całkowitej przemiany fruktozy w

glukozę i octany, zużywana jest energia ATP zgromadzona w wątrobie.

Przetworzona glukoza jest metabolizowana i przerabiana na małe zapasy glikogenu (przez wątrobę

dla nie samej i dla mięśni), ale jej trawienie jest utrudnione, podnosi poziom trójglicerydó w

surowicy krwi, ograbia doszczętnie organizm zapasów witamin, enzymów i minerałów oraz

wątrobę z zapasów by ATP po to, żeby ‘zjadacz’ mógł się cieszyć chwilą słodkiego smaku.

Miód: niespodzianka numer 3

Nawet “miód naturalny" jest przyjacielem, ale tylko dla pszczół! Nikogo nie dziwi fakt, że honey

bear (ssak posiadający chwytny ogon żyjący na drzewach w części tropikalnej Ameryki Płd,

żywiący się owocami) jest jedynym zwierzęciem występującym w naturze mającym problemy z

zębami (miód niszczy zęby szybciej niż cukier)!

Jest najbardziej kaloryczny ze wszystkich cukrów - 65 kal/łyżkę stołową. Cukier ma tylko 48

kal/łyżka stoł.!

W miodzie dostępnym w handlu znaleziono pestycydy (kancerogenne) stosowane na farmach i

obecne w kwiatach. Miód może okazać się fatalny w skutkach w wypadku dzieci, których

niedojrzały system trawienny nie jest w stanie skutecznie poradzić sobie z rozwojem przetrwalnika

bakterii jadu kiełbasianego .

Enzymy i składniki odżywcze, które zawiera miód są niszczone podczas obróbki termicznej przez

producentów po to, by nadać mu klarowny wygląd, co zwiększa sprzedaż. Niektórzy pszczelarze

karmią swoje pszczoły wodą z cukrem, żeby zwiększyć ich produkcję miodu i polepszyć smak, zaś

inni z takiego samego śmiesznego powodu dodają syrop słodzący.

4. Trójka: Xyli, Sorbi & Manni

Xylitol jest wyciągiem z celulozy brzozowej. Chociaż ma taką samą ilość kalorii jak cukier, jest

metabolizowany w inny sposób i mogą go bezpiecznie używać diabetycy i hipoglikemicy. Bakterie

znajdujące się w ślinie nie odżywiają się, nie rozmnażają ani nie fermentują na bazie xylitolu, jak to

się dzieje w przypadku innych cukrów prostych.

Sorbitol i Mannitol – słaba przyswajalność czyni je dobrymi do stosowania w bezcukrowych

gumach do żucia i słodyczach. Obydwa stanowią pożywkę dla bakterii o nazwie streptococcus i

powodują wzrost jej liczby w jamie ustnej. Mutacje tej bakterii można znaleźć na powierzchni

zębów.

Kiedy równocześnie spożywane są inne cukry, bakterie te mnożą się stwarzając doskonałe

możliwości dla pojawienia się jeszcze większych problemów z zębami. Chociaż nie ma

udokumentowanych badań potwierdzających taką zależność, niektórzy są przekonani o

kancerogennych i mutagennych właściwościach takiego zestawienia.

Być może żołądek już to potwierdził: w przypadku dłuższego okresu ich spożywania bądź spożycia

większej ich ilości pojawiają się problemy żołądkowe i biegunka.

5. Syrop z maltozy

Większość syropów słodowych dodawanych ze względu na swój słodki smak, podnosi poziom

cukru i trójglicerydów we krwi. Wiele syropów ryżowych, oraz innych syropów słodowych zawiera

znaczną ilość glukozy, maltozy i syropu zbożowego dodanego w celu podwyższenia słodkości.

Niestety, wywołuje to taka samą reakcję jak w wypadku zwykłego cukru – ograbia organizm z

ważnych enzymów, minerałów i witamin niezbędnych do prawidłowego trawienia Jedynie

stuprocentowy słód jęczmienny wywiera minimalny wpływ na fizjologię, ale jest poza zasięgiem

większości osób ze względu na cenę.

Cukry proste w rozsądnie niewielkiej ilości są bezpieczne JEŚLI zawierają wystarczającą ilość

enzymów i witamin/minerałów do złagodzenia skutków przez nie wywieranych na przyswajanie,

chemię krwi i możliwa jest ich asymilacja w cyklu energetycznym wspierającym zarówno zdrowie i

jak i dynamiczny rozwój mięśni.

DLACZEGO CUKIER JEST TOKSYCZNY DLA ORGANIZMU?

W roku 1957 dr William Coda Martin próbował odpowiedzieć na pytanie: "Kiedy żywność

jest żywnością a kiedy trucizną?" Jego roboczą definicją "trucizny" było: "Medycznie:

każda substancja dostarczona ciału, strawiona lub powstała wewnątrz ciała, która

powoduje lub może powodować choroby. Fizycznie: każda substancja, która hamuje

aktywność katalizatorów, które są znajdującymi się w organizmie w niewielkich ilościach

substancjami chemicznymi lub enzymatycznymi aktywującymi reakcje".[1] Słownik podaje

nawet szerszą definicję "trucizny": "aby wywrzeć szkodliwy wpływ lub aby wypaczyć

funkcję".

Dr Martin sklasyfikował cukier rafinowany jako truciznę, ponieważ jest on pozbawiony

swoich sił witalnych, witamin i substancji mineralnych. "To, co zostaje, zawiera czyste,

rafinowane węglowodany. Ciało nie może wykorzystywać tej rafinowanej skrobi i

węglowodanów, jeśli nie występują razem z nimi usunięte białka, witaminy i substancje

mineralne. Natura dostarcza tych elementów w każdej roślinie w ilościach wystarczających

do metabolizowania zawartych w niej węglowodanów. Nie ma środków występujących w

nadmiarze dla innych dodanych węglowodanów. Niekompletny metabolizm

węglowodanów powoduje tworzenie "metabolitów toksycznych, takich jak kwas

pirogronowy lub nienormalne cukry zawierające 5 atomów węgla. Kwas pirogronowy

akumuluje się w mózgu i systemie nerwowym a nienormalne cukry w czerwonych

krwinkach krwi. Te toksyczne metabolity zakłócają oddychanie komórek, które nie mogą

zapewnić odpowiedniej ilości tlenu dla przeżycia i normalnego funkcjonowania organizmu.

Z upływem czasu niektóre z komórek obumierają. To zakłóca funkcje części ciała i staje

się początkiem chorób degeneracyjnych".[2]

Cukier rafinowany jest szkodliwy, gdy jest spożywany przez ludzi, ponieważ dostarcza

tylko to, co żywieniowcy określają jako "puste" lub "gołe" kalorie. Brak w nim naturalnych

substancji mineralnych, które obecne są w korzeniu buraka cukrowego. Co więcej, cukier

jest gorszy od innych rzeczy, ponieważ drenuje i wypłukuje z organizmu cenne witaminy i

substancje mineralne z powodu wymagań procesu trawienia, detoksykacji i eliminacji, co

wpływa na cały system.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: