Ewangelia Jakuba.pdf
(
196 KB
)
Pobierz
Rozdzia³ IV
Protoewangelia
Jakuba
(przekład i opracowanie ks. Marek Starowieyski)
Tytuł dzieła Protoewangelia Jakuba pochodzi od jezuity Wilhelma Postela, ktry przewizł rękopis grecki ze Wschodu i wydał w
przekładzie łacińskim w 1552 r.
Narodziny Maryi
[Objawienie dane Jakubowi]
ŻAŁOBA JOACHIMA. 1.
4
1. Zapisano w dziejach dwunastu pokoleń, że Joachim był niezmiernie
bogat
y
5
i składał Panu swoje dary w dwjnasb, mwiąc do siebie:
"To, co złożyłem ponad miarę, będzie dla całego ludu. To zaś, co złożyłem Panu Bogu na
odpuszczenie [grzechw], niech będzie dla mnie ofiarą przebłagania".
2. Zbliżył się wielki dzień Pański
6
i synowie Izraela składali swe dary. I stanął przed nim Rube
n
7
,
i
rzekł: "Nie godzi się, byś ty jako pierwszy składał swe dary, jako że nie zrodziłeś potomka w
Izraelu
"
8
.
3. I zasmucił się wielce Joachim
9
,
i odszedł do spisw dwunastu pokole
ń
10
,
mwiąc do
siebie: "Zajrzę do księgi dwunastu pokoleń Izraela, czy tylko ja jeden nie zrodziłem potomka w
Izraelu". I przebadał, i stwierdził, że wszyscy sprawiedliwi wzbudzili potomstwo w Izraelu. I
wspomniał na patriarchę Abrahama, ktremu Pan dał syna Izaaka dopiero w ostatnich dniach życi
a
11
.
4. I zasmucił się wielce Joachim, i nie pokazał się swej żonie, lecz udał się na pustyni
ę
12
.
I rozbił
tam swj namiot, i pościł czterdzieści dni i czterdzieści noc
y
13
,
i mwił do siebie Joachim: "Nie
zstąpię z gry ani aby jeść, ani aby pić, pki nie spojrzy na mnie Pan, Bg mj i będzie mi modlitwa
pokarmem i napojem
"
14
.
BìL ANNY. 2
.
15
1. Żona jego Anna
16
dwakroć odśpiewała pieśń żałobną i dwakroć odprawiła
zawodzenie mwiąc:
"Będę opłakiwała moje wdowieństw
o
17
i będę opłakiwała moją bezdzietność".
2. Zbliżył się wielki dzień Pański
18
.
I rzekła do niej Juthine, jej służebnica: "Dokądże jeszcze
będziesz dręczyła swą duszę?
19
Oto zbliżył się wielki dzień Pański, i nie godzi się, byś płakała. Ale
weź tę oto przepaskę na głowę, ktrą dała mi właścicielka warsztatu. Nie wypada mi jej sobie nałożyć,
bo jestem twoją służebnicą, a przepaska nosi pieczęć krlewską
"
20
.
3. I rzekła Anna: "Odejdź ode
mnie! I ja tego nie uczyniłam, i Pan Bg mnie wielce upokorzył
21
.
Może otrzymałaś ją od złoczyńcy i
przyszłaś, by uczynić mnie wsplniczką grzechu
"
22
.
I rzekła Juthine: "Jakże mam cię przekląć, jeśli
nie usłuchałaś mego głosu? Zamknął Pan Bg twoje łono, byś nie wydała owocu w Izraelu
"
23
.
4. I
zasmuciła się wielce Anna, i zdjęła z siebie szaty żałobne, i namaściła swą głowę, i wdziała swe szaty
małżeńskie
24
.
I około godziny dziewiątej zeszła na przechadzkę do swego ogrodu, i ujrzała krzew
wawrzynu, i usiadła pod nim, i gdy odpoczywała, błagała Pana wszechwładnego, mwiąc: "Panie
ojcw moic
h
25
,
pobłogosław mi i wysłuchaj modlitwę moją tak, jak pobłogosławiłeś Sarę i dałeś jej
syna - Izaaka"
26
.
3. 1. I Anna spojrzała w nieb
o
27
i zobaczyła gniazdko ptaszkw na krzewie wawrzynu. I wydała
wtedy okrzyk blu, i rzekła do siebie:
"Biada mi! Ktż mnie zrodził, jakież łono mnie wydało? Zostałam bowiem zrodzona przeklętą
wobec synw Izraela. Bo stałam się przedmiotem obelg, zelżona, wyszydzono mnie i wygnano ze
świątyni Pana, Boga mojeg
o
28
.
2. Biada mi! Komż stałam się podobną? - Nie stałam się nawet podobną do ptactwa niebio
s
29
,
bo
nawet ptactwo niebios płodne jest - widzisz to Panie!
Biada mi! Komż stałam się podobną? - Nie stałam się podobną do nierozumnych zwierzą
t
30
,
bo
nawet nieme zwierzęta płodnymi są - widzisz to Panie!
Biada mi! Komż stałam się podobną? - Nie stałam się podobną dzikim zwierzętom ziemi
31
,
bo
nawet dzikie zwierzęta płodnymi są - widzisz to Panie!
3. Biada mi! Komż stałam się podobną? - Nie jestem nawet podobna tym wodom, wody te
bowiem raz są spokojne, raz wzburzone
32
,
i ryby w nich zrodzone chwalą Cię, Panie
!
33
Biada mi! Komż stałam się podobną? - Nie stałam się nawet podobna tej ziemi, bo ziemia wydaje
swe owoce w czasie sposobnym
34
i chwali Cię, Panie!"
WYSŁUCHANIE PRìŚB JOACHIMA I ANNY. 4.
35
1. I oto Anioł Pański stanął
36
i rzekł: "Anno,
Anno. Wysłuchał Pan Bg modlitwę twoj
ą
37
.
Poczniesz i porodzis
z
38
,
a potomstwo twoje będzie
przepowiadane po całej ziemi
"
39
.
Rzekła Anna: "Na Boga żywego, czy zrodzę chłopca, czy
dziewczynkę, zawiodę ją w darze
40
Panu, Bogu mojemu, i [dziecko to] będzie Mu służyło po
wszystkie dni swego żywota
"
41
.
2. I oto przyszli dwaj zwiastuni i rzekli: "Oto Joachim, mąż twj,
przybywa ze swymi stadami". Anioł bowiem Pański zstąpił do Joachima i powiedział: "Joachimie,
Joachimie, wysłuchał Pan Bg twoją modlitw
ę
42
.
Zstąp stąd! Oto bowiem żona twoja Anna poczęła w
swoim łonie
"
43
.
3. I natychmiast opuścił [pustynię] Joachim, i zawołał pasterzy, i rzekł do nich:
"Przywiedźcie mi tu dziesięć jagniąt bez skazy i czystyc
h
44
:
te dziesięć barankw będzie dla Pana
Boga.
I przywiedźcie mi dwanaście cieląt młodziutkic
h
45
,
te dwanaście cieląt będzie dla kapłanw i rady
starszych.
I sto kz, i będzie te sto kz dla całego ludu".
4. I oto przyszedł Joachim ze swymi stadami. I stanęła Anna koło bram
y
46
,
i ujrzała Joachima
wchodzącego ze swymi stadami, i natychmiast wybiegła, i rzuciła mu się na szyję, i rzekła:
"Teraz wiem, że Pan Bg wielce mi pobłogosławił
47
:
Oto ja wdowa - już nie jestem wdową,
Oto ja bezdzietna - poczęłam w łonie
"
48
.
I spoczął Joachim pierwszy dzień w swym domu.
5.
49
1
. Następnego dnia zanisł swe dary mwiąc do siebie: "Jeśli Pan Bg zmiłował się nade mną
to sprawi, że ujrzę złotą blachę arcykapłana". I zanisł Joachim swe dary, i wpatrywał się w złotą
blachę arcykapłana, podczas gdy wstępował ku ołtarzowi Pańskiemu, i nie dostrzegł w sobie
grzechu
50
.
I rzekł Joachim: "Teraz już wiem, że Pan Bg zmiłował się nade mną i odpuścił mi
wszystkie grzechy". I odszedł od ołtarza Pańskiego usprawiedliwion
y
51
,
i udał się do swego domu.
NARODZINY. 2. I wypełniły się jej miesiące około sześciu
52
.
W sidmym zaś miesiącu porodziła
Anna
53
i rzekła do położnej: "Co porodziłam?" I rzekła położna: "Dziewczynkę". I rzekła Anna: "W
tym dniu dusza moja została wywyższona
"
54
.
I ułożyła ją [dziewczynkę]
55
.
Gdy zaś wypełniły się dni,
została oczyszczona Anna ze swej nieczystości
63
,
dopki nie zaprowadzę cię do świątyni Pańskiej". I
uczyniła w swej komnacie sypialnej świątynię, i nie pozwoliła, by spożywała cokolwiek skalanego
czy nieczysteg
o
64
.
I zwołała cry Hebrajczykw, ktre były bez zmaz
y
65
,
i one bawiły ją. 2. Gdy
dziecko ukończyło pierwszy rok życia, wydał Joachim wielką ucztę
66
i zaprosił kapłanw,
arcykapłanw i uczonych w Piśmie, i radę starszych, i cały lud Izrael
a
67
.
I Joachim przynisł dziecię
kapłanom i pobłogosławili [je] mwiąc: "Bg ojcw naszyc
h
68
niech pobłogosławi to dziecię, niech da
jej imię znakomite pośrd wszystkich narodw na wieki
"
69
.
I rzekł cały lud: Niech tak się stanie,
amen!" I zanisł ją arcykapłan, i błogosławił ją, mwiąc: "Boże wysokości, spjrz na to dziecię i
obdarz ją błogosławieństwem największym, ponad ktre nie ma już większego". 3. I zaniosła je matka
do świątyni, ktrą uczyniła w komnacie swojej sypialnej, i podała dziecku pierś do ssania. I
zaśpiewała Anna pieśń Panu Bogu
70
tymi słowami:
"Pieśń święt
ą
71
zaśpiewam Panu, Bogu mojemu
72
,
gdyż nawiedził mnie
73
,
i zdjął ze mnie szyderstwa moich nieprzyjacił
74
.
I dał mi Pan Bg owoc mojej sprawiedliwości
75
,
choć jedyny, jednak znaczący wiele w Jego oczac
h
76
.
Ktż oznajmi synom Ruben
a
77
,
że Anna karmi mlekiem?
78
Słuchajcie, słuchajcie dwanaście plemion Izraela:
Oto Anna karmi mlekiem!"
I złożyła ją w świątyni, ktrą uczyniła w swej komnacie sypialnej, i wyszła, aby im [gościom]
służyć
79
.
Gdy zaś uczta się skończyła, odeszli pełni radości i chwalili Boga Izrael
a
80
.
MARYJA W ŚWIĄTYNI 7.
81
1. Upływały dzieweczce miesiące. Gdy
dziecię osiągnęło wiek dwu lat, rzekł Joachim: "Zaprowadzimy ją do świątyni Pana dla wypełnienia
przyrzeczenia, ktre złożyliśmy, by snadź Pan wszechwładny nie zesłał [na nas kary
]
82
i nasza ofiara
nie została odrzucona". I rzekła Anna: "Poczekajmy, aż będzie miała trzy lata, by nie szukała ojca i
matki". I rzekł Joachim: "Poczekajmy"
83
.
2. W końcu dziecię osiągnęło wiek trzech lat, i rzekł
Joachim: "Zawołajmy crki Hebrajczykw, ktre są bez zmaz
y
84
,
i niech każda z nich weźmie
kaganek; niech kaganki będą zapalone
85
,
by nie zwrciła się wstecz
86
,
i serce jej nie zostało uwięzione
daleko od świątyni Pańskiej". I uczyniły ta
k
87
,
aż doszły do świątyni Pańskiej. I przyjął je kapłan, i
ucałowawszy pobłogosławił ją i rzekł: "Pan Bg wywyższy twe imię
88
pośrd wszystkich narodw
89
.
Na tobie w dniach ostatecznyc
h
90
ukaże Pan zbawienie synom Izraela". 3. I Posadził ją na trzecim
stopniu ołtarza, i Pan zesłał na nią łask
ę
91
,
i zatańczyła na swych nżkach, i ukochał ją cały dom
Izraela
92
.
8.
93
1
. I rodzice jej odeszli
94
podziwiając, chwaląc i sławiąc Pana Bog
a
95
wszechwładnego za to, że
nie zwrciła się przeciw nim. A Maryja przebywała w świątyni Pańskiej i żyła jak gołąbk
a
96
,
i
otrzymywała pokarm z rąk anioła
97
.
WYBìR JìZEFA NA OPIEKUNA MARYI. 2. Gdy zaś osiągnęła dwanaście lat, kapłani zwołali
naradę i mwili: "Oto Maryja osiągnęła dwanaście lat w świątyni Pańskiej. Cż mamy uczynić, by nie
splamiła przybytku Pana
98
,
Boga naszego?" i rzekli doń [do arcykapłana]: "Ty masz pieczę nad
ołtarzem Pańskim. Wejdź i mdl się w jej sprawie, a uczynimy to, co ci Pan Bg objawi". 3. I wszedł
kapłan do Świętego Świętych odziany w strj z dwunastu dzwonkami
99
,
i modlił się w jej sprawie. I
oto anioł Pański stanął mwiąc: "Zachariaszu, Zachariaszu, wyjdź i zwołaj wdowcw pośrd ludu, i
niech każdy z nich przyniesie rżdżkę
100
,
i stanie się Maryja żoną tego, ktremu Bg okaże znak".
Wyszli więc posłańcy na cały kraj judzk
i
101
,
i zabrzmiała trąbka Pańska, i oto zbiegli się wszyscy.
9.
102
1. Także sam Jzef, rzuciwszy topr, wyszedł im naprzeciw. I zgromadziwszy się razem udali
się do kapłana trzymając w ręku rżdżki. A kapłan wziąwszy od nich rżdżki wszedł do świątyni
103
i
modlił się. Skończywszy zaś modlitwę wziął rżdżki i wyszedł, i podał im, ale nie było na nich
żadnego znaku. Ostatnią rżdżkę wziął Jzef. I oto gołąbka wyleciała z rżdżki i usiadła na głowie
Jzefa
104
.
I rzekł kapłan: "Jzefie, Jzefie, na ciebie wypadło, byś wzią
ł
105
dziewicę Pańską, by jej
strzec dla Niego".
2. I sprzeciwił się Jzef, i rzekł: "Mam synw, jestem starcem
106
,
ona zaś jest młodziutką
dzieweczką. Nie, zaiste, bo stanę się pośmiewiskiem dla synw Izraela". Odrzekł kapłan: "Jzefie, bj
się Boga, Pana twojego, i pamiętaj na to, co uczynił Pan Bg Datanowi, Abironowi i Koremu, jak
rozdzieliła się ziemia i pochłonęła ich wszystkich, ponieważ się sprzeciwial
i
107
.
Teraz więc przeto i ty,
Jzefie, lękaj się, by nie przydarzyło się to samo w twoim domu". 3. I Jzef zdjęty lękiem Bożym
wziął ją w swoją opiek
ę
108
,
i rzekł do niej: "Maryjo, wziąłem ciebie ze świątyni Pańskiej. Teraz zaś
zostawiam cię w domu moim. Wychodzę bowiem budować domy, ale przyjdę do ciebie. Pan będzie
cię strzegł
109
.
MARYJA TKA ZASŁONĘ DO ŚWIĄTYNI. 10.
110
1. Zebrała się rada kapłanw i mwili:
"Uczyńmy zasłonę dla świątyni Pańskiej
"
111
.
I rzekł kapłan: "Zwołajcie do mnie dziewice, ktre są bez
skaz
y
112
,
z pokolenia Dawida". I odeszli słudzy, i szukali, i znaleźli siedem. I przypomniał sobie
kapłan o dzieweczce Maryi, że ona jest z pokolenia Dawid
a
113
i bez skazy przed Bogiem. I słudzy
odeszli, i przyprowadzili ją. 2. I wprowadzili ją do świątyni Pana. I rzekł kapłan: "Ciągnijcie tu losy,
ktra będzie przędł
a
114
złoto, i azbest, i len, i jedwab, błękit i szkarłat, i prawdziwą purpurę". Maryja
wylosowała prawdziwą purpurę i szkarła
t
115
.
I wziąwszy je odeszła do swego domu. W owym czasie
zaniemwił Zachariasz
116
i
zastępował go Samuel
117
aż do chwili, gdy Zachariasz znw odzyskał
mowę
118
.
A Maryja wziąwszy szkarłat, zaczęła prząść.
ZWIASTOWANIE
119
.
11.
120
1
. I wzięła dzban, i wyszła, by zaczerpnąć wody. I usłyszała głos
mwiący do niej
121
:
"Witaj, pełna łaski, Pan z tobą. Błogosławionaś ty pośrd niewiast
"
122
.
I spojrzała
Maryja na prawo i na lewo, skąd by pochodził ten głos
123
.
I cała drżąca weszła do swego domu, i
postawiwszy dzban wzięła purpurę, i siadła na tronie, i przędła purpurę". 2. I oto stanął przed nią
anioł, mwiąc: "Nie lękaj się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę wobec wszechwładnego Pana
wszechrzecz
y
124
.
Poczniesz za sprawą Jego Słowa". Ona zaś, Maryja, usłyszawszy [te słowa]
rozważała je w sobie
125
mwiąc: "Czyż ja pocznę z Boga żywego [i porodzę] jak każda kobieta
rodzi?" 3. I oto stanął anioł i rzekł do niej: "Nie tak, Maryjo. Moc bowiem Pana cię ocien
i
126
,
dlatego
święty, ktrego porodzisz, będzie nazwan
y
127
Synem Najwyższego. I nadasz Mu imię Jezus, On
bowiem wybawi lud swj z grzechw jego
"
128
.
I rzekła Maryja: "Oto ja służebnica Pana przed Jego
obliczem. Niech mi się stanie według słowa twego
"
129
.
12
.
130
1. Gdy wyrobiła szkarłat i purpurę, zaniosła je kapłanowi. I przyjąwszy je, pobłogosławił ją i rzekł:
"Maryjo, Pan Bg wywyższył twe imi
ę
131
,
i będziesz błogosławiona pośrd wszystkich narodw
ziemi
"
132
.
MARYJA U ELŻBIETY. 2. Przepełniona radością Maryja udała się do swojej krewne
j
133
i
zapukała do drzwi. Usłyszawszy Elżbieta rzuciła szkarła
t
134
i pobiegła do drzwi i otworzyła jej, i
pobłogosławiła ją, i rzekła: "Skądże mi [ta łaska], że matka Pana mojego przybyła do mnie? Bowiem
to, co jest we mnie, podskoczyło
135
i pobłogosławiło cię
"
136
.
Maryja zaś zapomniała o tajemnicac
h
137
,
ktre jej powiedział anioł Gabriel
138
.
I spojrzała w nieb
o
139
,
i rzekła: "Kimże ja jestem
140
,
że wszystkie
niewiasty na ziemi błogosławią mnie?
"
141
3. I spędziła trzy miesiące przy Elżbiecie. I z dnia na dzień
zaokrąglało się jej łono. I Maryja przepełniona lękiem udała się do swego dom
u
142
,
i ukryła si
ę
143
przed synami Izraela. Miała lat szesnaście
144
,
gdy wypełniły się dla niej te tajemnice.
Plik z chomika:
WTLibrary
Inne pliki z tego folderu:
Zstąpienie Jezusa do otchłani - łaciński B.doc
(54 KB)
Zstąpienie Jezusa do otchłani - łaciński A.doc
(34 KB)
Zstąpienie Jezusa do otchłani - grecki.doc
(46 KB)
Zbiór nazw tekstów apokryficznych przełożonych na j. polski.doc
(56 KB)
V Ewangelia.doc
(731 KB)
Inne foldery tego chomika:
Józef Flawiusz
Ojcowie Kościoła
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin