Hymn. Część I
3.Bije, popycha tłum nieposkromiony,
nielitościwie z tej i owej strony.
Za włosy targa; znosi w cierpliwości, Król z wysokości.
4.Zsiniałe przedtem krwią zachodzą usta,
gdy zbrojną żołnierz rękawicą chlusta.
Wnet się zmieniło w płaczliwe wzdychanie, serca kochanie.
Płaczą rzewnie aniołowie,
a któż żałość ich wypowie?
Opoki się twarde krają,
z grobów umarli powstają.
Cóż jest, pytam co się dzieje? Wszystko stworzenie truchleje!
Na ból Męki Chrystusowej
żal przejmuje bez wymowy. (2)
Pobudka
Gorzkie żale, przybywajcie, serca nasze przenikajcie.
Rozpłyńcie się me źrenice, toczcie smutnych łez krynice.
Słońce, gwiazdy omdlewają, żałobą się pokrywają. (1)
1.Żal duszę ściska, serce boleść czuje, gdy słodki Jezus na śmierć się gotuje.
Klęczy w Ogrójcu, gdy krwawy pot leje, me serce mdleje.
2.Pana świętości uczeń zły całuje, żołnierz okrutny powrózmi krępuje.
Jezus tym więzom dla nas się poddaje,
na śmierć wydaje.
Uderz, Jezu, bez odwłoki
w twarde serc naszych opoki!
Jezu mój, we krwi ran swoich, obmyj duszę z grzechów moich!
Upał serca swego chłodzę, gdy w przepaść męki Twej wchodzę. (3)
Część I
Jezu, od fałszywych dwóch świadków, za zwodziciela niesłusznie podany,
Jezu mój kochany!
Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony!
Dla nas zelżony i pohańbiony!
Bądź uwielbiony, bądź wysławiony! Boże nieskończony! (4)
Jezu, od pospólstwa zelżywie, przed Annaszowym sądem znieważany, Jezu mój kochany!
Jezu, przez ulice sromotnie,
przed sąd Kajfasza za włosy targany, Jezu mój kochany!
Jezu, od Malchusa srogiego,
ręką zbrodniczą wypoliczkowany, Jezu mój kochany! (3)
Jezu, na modlitwie w Ogrójcu, strumieniem potu krwawego zalany, Jezu mój kochany!
Jezu, całowaniem zdradliwym,
od niegodnego Judasza wydany, Jezu mój kochany!
Jezu, powrozami grubymi,
od swawolnego żołdactwa związany, Jezu mój kochany! (2)
Jezu, na zabicie okrutne,
cichy Baranku, od wrogów szukany, Jezu mój kochany!
Jezu, za trzydzieści srebrników,
od niewdzięcznego ucznia zaprzedany, Jezu mój kochany!
Jezu, w ciężkim smutku żałością, jakoś sam wyznał, przed śmiercią nękany, Jezu mój kochany! (1)
5.Oby się serce we łzy rozpływało,
że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało,
żal mi, ach, żal mi ciężkich moich złości,
dla Twej miłości.
Hymn. Część II
3.Za moje złości grzbiet srodze biczują, pójdźmy grzesznicy, oto nam gotują
ze krwi Jezusa dla serca ochłody,
zdrój żywej wody.
4.Pycha światowa niechaj, co chce, wróży,
co na swe skronie wije wieniec z róży,
w szkarłat na pośmiech,
cierniem Król zraniony, jest ozdobiony!
1.Przypatrz się, duszo, jak cię Bóg miłuje, jako dla ciebie sobie nie folguje,
przecież Go bardziej niż katowska dręczy, złość twoja męczy.
2.Stoi przed sędzią Pan wszego stworzenia, cichy Baranek,
z wielkiego wzgardzenia
dla białej szaty, którą jest odziany,
głupim nazwany.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste,
zmiłuj się nad nami! (3X)
Część 1
4.Powiedz mi, o Panno moja,
czemu blednieje twarz Twoja? Czemu gorzkie łzy lejesz?
5.Widzę, że Syn ukochany,
w Ogrójcu cały zalany,
potu krwawym potokiem.
6.O Matko! źródło miłości,
niech czuję gwałt Twej żałości!
Dozwól mi z sobą płakać!
1.Ach, ja Matka tak żałosna,
boleść mnie ściska nieznośna, miecz me serce przenika.
2.Czemuś, Matko ukochana,
ciężko na sercu stroskana?
Czemu wszystka truchlejesz?
3.Co mię pytasz? Wszystkam
w mdłości, mówić nie mogę
z żałości, Krew mi serce zalewa.
Część 2
Jezu, trzciną po głowie bity,
Królu boleści, przez lud wyszydzany, Jezu mój kochany!
Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony! Dla nas zelżony, wszystek skrwawiony!
Jezu, u kamiennego słupa niemiłosiernie biczmi wysmagany, Jezu mój kochany!
Jezu, przez szyderstwo okrutne, cierniowym wieńcem ukoronowany, Jezu mój kochany!
Jezu, od żołnierzy niegodnie
na pośmiewisko purpurą odziany, Jezu mój kochany! (3)
Jezu, od okrutnych oprawców
na sąd Piłata jak zbójca szarpany, Jezu mój kochany!
Jezu, od Heroda i dworzan,
Królu niebieski, zelżywie wyśmiany, Jezu mój kochany!
Jezu, w białą szatę szydersko
na większy pośmiech i hańbę ubrany, Jezu mój kochany! (2)
Jezu, od pospólstwa niewinnie
jako łotr godzien śmierci obwołany, Jezu mój kochany!
Jezu, od złośliwych morderców,
po ślicznej twarzy tak sprośnie zeplwany, Jezu mój kochany!
Jezu, pod przysięgą od Piotra
po trzykroć z wielkiej bojaźni zaprzany, Jezu mój kochany! (1)
5.Oby się serce we łzy rozpływało, że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało!
Żal mi, ach żal mi ciężkich moich złości, dla Twej miłości.
3.Okrutnym katom
posłusznym się staje,
ręce i nogi przebić sobie daje,
wisi na krzyżu, ból ponosi srogi, nasz Zbawca drogi.
4.O, słodkie drzewo,
spuśćże nam już Ciało,
aby na tobie dłużej nie wisiało!
My je uczciwie w grobie położymy, płacz uczynimy. (Część 3)
1....
giorgio2