Afazaja Brocka (ruchowa).Zadania pielęgniarki. a)zachęcać do mówienia ale nie zmuszać. Chorzy z afazją ruchową mają zachowany samokrytycyzm, wiedzą, że mówią źle, dlatego starają się nie mówić się nic. Należy ich przekonać, że ćwiczenie wypowiedzi i ich styl jest niezbędne, b) dostrzegać i chwalić nawet najmniejsze postępy, c) powstrzymywać się od krytyki. Afazja Wernickiego (sensoryczna). Zadania pielęgniarki. A) stosować komunikację pozawerbalną, polegającą na porozumiewaniu się za pomocą mimiki, gestów, zachowań, tzn. bez posługiwania się skodyfikowanymi (np. literowymi) formami językowymi, b)chwalić prawidłowe reakcje gestem, uśmiechem, słowem, c)powstrzymywać się od krytyki, także przekazywanej w formie komunikatów pozawerbalnych, d) zachęcać do rozmowy, chociażby przez umiejętność aktywnego słuchania, e) wyrażać akceptację. Agnozja – zadania pielęgniarki. A) organizować otoczenie chorego w celu stymulacji prawidłowej percepcji, b)korygować nieprawidłową percepcję, c)zachęcać pacjenta do dotykania i patrzenia na części swojego ciała, d) wykorzystywać funkcjonujące drogi odbioru rzeczywistości, by jej obraz w świadomości chorego był jak najmniej zaburzony. Apraksja – zadania pielęgniarki. A)minimalizować epizody perseweracji poprzez podpowiadanie, uczenie, interwencję mającą na celu przerwanie powtarzanych przez pacjenta tych samych czynności, b) uczyć manipulacji, (czyli czynności wykonywanych za pomocą rąk np. zapinania guzików), c) zapobiegać samookaleczeniom w przypadku braku ruchów precyzyjnych, przez odpowiedni dobór sprzętu i przedmiotów, którymi posługuje się pacjent oraz bezpieczną organizację jego otoczenia. Zaburzenia orientacji – zadania pielęgniarki. A) zwracać się do pacjenta po imieniu i nazwisku, b) korygować informacje pacjenta o miejscu, celu pobytu, c) pokazywać fotografie bliskich i rozmawiać o nich z pacjentem, d) zachęcać do ubierania się w rzeczy osobiste, własne, e) pozostawić przyćmione światło w Sali chorego na noc, f) wyprowadzać chorego z Sali i pozwalać mu samemu wracać. Zaburzenie myślenia – zadania pielęgniarki. A) polecać choremu wykonywanie zadań myślowych, adekwatnych do jego możliwości, b) włączyć pacjenta do pracy w grupie terapii zajęciowej, c) zalecać czytanie, oglądanie TV i słuchanie radia oraz rozmawianie na tematy związane z zagadnieniami, które pacjent poznała podczas audycji radiowo- telewizyjnej, a także z lektur książek, d) akceptować urojenia i fantazje chorego, ale nie pozwalać, aby narastały one w sposób niekontrolowany. Zaburzenia pamięci – zadania pielęgniarki. A) uczyć pacjenta przez rozwijanie zdolności zapamiętywania mnemotechnicznego, polegającego na podpowiadaniu pierwszej litery, pokazywaniu rysunku i kojarzeniu, b) wracać do punktu wyjścia np. pacjent zapomina, po co przyszedł, wtedy powinien wrócić do miejsca, gdzie wyjściowy bodziec zainicjował działanie i najczęściej ten bodziec o charakterze wizualnym spowoduje przypomnienie celu przyjścia, c) pracować nad usprawnieniem pamięci prospektywnej (dotyczącej przyszłości) i zastępować nią pamięć retrospektywną (dotyczącą przeszłości) w myśl zasad „ucz i przypominaj”.
Polciar