SCENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH Temat zajęć: SAVOIR-VIVRE, czyli KULTURALNE ZACHOWANIE
Cel ogólny: wdrażanie do kulturalnego zachowania się w każdej sytuacji
Cele szczegółowe:
· uczeń potrafi wyróżnić sytuacje i miejsca wymagające konkretnych zachowań;
· wie, co znaczy kulturalne zachowanie;
· rozumie konieczność przyjmowania odpowiednich postaw;
· stosuje zasady savoir-vivre.
Metody: rozmowa kierowana, praca z tekstem, drama, zajęcia praktyczne
Formy: grupowa, zbiorowa
Środki dydaktyczne: karteczki z rysunkami, tekst wiersza Jana Brzechwy pt.: „Kwoka”, plakaty z „uprzejmymi słoneczkami”, tekst wiersza z lukami, kartki ze scenkami
Czas realizacji: 45 minut
Przebieg zajęć:
I Część wstępna
1. Powitanie uczniów na zajęciach. Zajęcie miejsc w kręgu.
2. „Detektywi” – odgadnięcie tematu zajęć. Każde dziecko losuje kartki z numerami, które odpowiadają literom z tematu zajęć. Ich zadaniem jest odszukanie w świetlicy rozwieszonych w różnych miejscach kartek z takimi samymi numerami, odgadnięcie co przedstawia rysunek na drugiej stronie, a następnie wpisanie pierwszej litery z wyrazu na przygotowaną planszę. Wpisane litery utworzą rozwiązanie – temat zajęć: SAVOIR-VIVRE, czyli KULTURALNE ZACHOWANIE
3. Rozmowa na temat znaczenia słowa savoir-vivre. Wyrażenie Savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego i jest złożeniem dwóch czasowników w formie bezokolicznika. Savoir znaczy wiedzieć, za to vivre znaczy po prostu żyć. Stąd savoir-vivre przetłumaczyć można jako sztuka życia. Wzięte razem, tworzą popularny splot słów, który można rozumieć jako:
· znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności;
· umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach
Najogólniej, zasady savoir-vivre to: uśmiech, uprzejmość, życzliwość, punktualność, dyskrecja, lojalność, grzeczność.
4. Ponowne powitanie się w sposób kulturalny –poprzez podanie ręki, lekki ukłon i wyraźne powiedzenie sobie „Cześć” lub „Dzień dobry”.
II Część główna
1. Przeczytanie przez nauczyciela wiersza Jana Brzechwy pt.: „Kwoka”.
2. Rozmowa na temat zachowania głównej bohaterki wiersza:
· Czy kwoka była dobrze wychowana?
· Czy była ona przykładem grzeczności?
· Co świadczyło o jej braku kultury?
3. Scenki rodzajowe. Prowadzący dzieli dzieci na grupy i rozdaje karteczkę ze scenką, którą mają odegrać. Po odegraniu każdej scenki następuje omówienie zachowań niekulturalnych i jednoczesne wskazanie jak należy się zachować.
a) Dzieci siedzą przy stoliku. Mieszają głośno herbatę i siorbią przy jej piciu.
b) Dzieci siedzą przy stoliku. Bardzo głośno rozmawiają i śmieją się, a obok kolega odrabia zadanie domowe.
c) Dzieci siedzą przy stoliku. Jedzą śniadanie i mlaskają, a w dodatku cały czas rozmawiają.
d) Dziecko wchodzi do świetlicy nie mówiąc „Dzień dobry”, rozgląda się i wychodzi nie mówiąc „Do widzenia”.
e) Dzieci bawią się klockami. Po zakończonej zabawie zostawiają po sobie bałagan.
4. „Uprzejme słoneczka” – dzieci przygotowują w grupach promyki do uprzejmych słoneczek. Słoneczka noszą tytuły: PROSZĘ, DZIĘKUJĘ i PRZEPRASZAM. Na promykach dzieci wypisują lub rysują sytuacje, w których należy używać zaczarowanych słów.
5. Zabawa z tekstem wiersza. Nauczyciel zawiesza na tablicy tekst wiersza pozbawiony pewnych elementów. Dzieci wymyślają zwroty zgodnie z nowym tytułem wiersza „Uprzejma kwoka”.
III Część końcowa
1. Podsumowanie zajęć: co oznacza być kulturalnym i kiedy należy zachowywać się według zasad savoir-vivre?
2. Kulturalne pożegnanie –poprzez podanie ręki, lekki ukłon i wyraźne powiedzenie sobie „Cześć” lub „Do widzenia”.
3. Podziękowanie uczniom za udział w zajęciach, porządkowanie świetlicy.
elleth