Łukasz Łużyński.doc

(253 KB) Pobierz
Artur Grudziński

Łukasz Łużyński                                                                                                                    6.XII.2002r.

 

 

  Ćwiczenie nr 41.

 

 

Temat: Wyznaczanie stałej Halla.

 

 

 

 

 

 

 

 

Lp.

I [mA]

Uo [V]

Uh1

Uh2

Uh3

1

1

0,0008

0,0107

0,0140

0,0168

2

2

0,0015

0,0185

0,0267

0,0334

3

3

0,0021

0,0271

0,0388

0,0468

4

4

0,0028

0,0361

0,0519

0,0603

5

5

0,0034

0,0442

0,0636

0,0755

6

6

0,0041

0,0540

0,0764

0,0864

7

7

0,0047

0,0613

0,0879

0,1035

8

8

0,0054

0,0697

0,0997

0,1189

9

9

0,0060

0,0773

0,1109

0,1362

10

10

0,0066

0,0839

0,1244

0,1489

 

 

ładunek elektronu


I.                   PODSTAWY TEORETYCZNE

 

Jeżeli płytkę metaliczna, w której płynie stały prąd elektryczny, umieścimy w prostopadłym do niej polu magnetycznym, to między jej krawędziami równoległymi do prądu i pola powstaje różnica potencjałów UH=j1-j2.

Zjawisko to zostało odkryte przez Halla i nosi nazwę efektu Halla lub

zjawiska galwanomagnetycznego.

 

Efekt Halla można łatwo wyjaśnić na gruncie teorii elektronowej. W nieobecności pola magnetycznego prąd w płytce uzależniony jest od pola elektrycznegoE0. Przez płytkę przepływa prąd I. Mechanizm przewodzenia polega na uporządkowanym ruchu ładunków elektrycznych e. Gdy liczba ładunków w jednostce objętości wynosi n, a prędkość średnia u to możemy zapisać równość postaci

.

Powierzchnie ekwipotencjalne tego pola tworzą układ płaszczyzn prostopadłych do wektora E0. Dwie z tych płaszczyzn przedstawione są na rysunku ciągłymi liniami prostymi. Potencjał we wszystkich punktach każdej z tych powierzchni, a wiec i w punktach 1 i 2 jest jednakowy. Nośniki prądu, czyli elektrony mają ładunek ujemny i dlatego prędkość u ich uporządkowanego ruchu jest skierowana przeciwnie do gęstości prądu j. Po włączeniu pola magnetycznego każdy nośnik znajduje się pod działaniem siły magnetycznej F, skierowanej wzdłuż b płytki i równej co do wartości

F=euB.

W wyniku jej działania elektrony zyskują składową prędkości skierowaną do górnej (na rysunku krawędzi płytki. W pobliżu tej krawędzi powstaje nadmiar ładunków ujemnych i odpowiednio przy krawędzi dolnej nadmiar ładunków dodatnich; pojawia się dodatkowe, poprzeczne pole elektryczne EB. Gdy natężenie tego pola osiąga wartość, przy której jego działanie na ładunki równoważy siłę magnetyczna F, wtedy poprzeczny rozkład ładunków przechodzi w stan stac...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin