17. Prawo Coulomba, natężenie pola elektrycznego, twierdzenie Gaussa.
Prawo Coulomba: mówi o sile oddziaływania między ładunkami elektrycznymi q1 q2.
Natężenie pola elektrycznego w punkcie w którym znajduje się ładunek próbny q0 w odległości r od źródła pola q: .
Twierdzenie Gaussa zastosowane do dowolnej powierzchni zamkniętej podaje związek pomiędzy strumieniem linii pola elektrycznego FE przechodzącym przez tę powierzchnię i całkowitym ładunkiem q zamkniętym wewnątrz niej. gdzie
18. Napięcie, potencjał. Związek potencjału z natężeniem pola.
Napięcie elektryczne jest to różnica potencjału elektrostatycznego pomiędzy dwoma punktami pola elektrycznego. Liczbowo jest równe pracy potrzebnej do przesunięcia próbnego ładunku q0 między tymi punktami.
Potencjał elektryczny w punkcie A jest to praca jaką trzeba wykonać przesuwając ładunek q0 z nieskończoności do punktu A, związek między potencjałem a natężeniem pola jest podany ostatnią równością : Postać wektorowa zależności natężenia od potencjału : , inny zapis:
19.Pojemność elektryczna. Obliczanie pojemności dla kondensatora płaskiego, cylindrycznego i kulistego. Stała dielektryczna.
Pojemność
· Dla odosobnionego przewodnika
nałożenie ładunków wymaga wykonania pracy, wiec zyskuje potencjał
V
·
· Kondensator płaski:
,
q – ładunek na jednej z okładek
U – napięcie pomiędzy okładkami
Liczymy pojemność kondensatora wg prawa Gaussa:
· Kondensator cylindryczny
· Kondensator kulisty
(zachowuje się jak ładunek punktowy)
R – promień kuli
· Stała dielektryczna
- stała dielektryczna danego materiału (przenikalność magnetyczna)
def.
C – pojemność z dielektrykiem,
C0 – pojemność bez dielektryka
dla próżni
20. Wektory: natężenia, indukcji i polaryzacji pola elektrycznego
Pe=q’d – moment dipolowy elektryczny ładunków indukcyjnych
(S*d) – objętość dielektryka
Wektor polaryzacji = suma momentów dipolowych elektrycznych cząsteczek w jednostce objętości dielektryka
23.NATĘŻENIE PRĄDU PRZESUNIĘCIA.
Jest to schemat kondensatora (gdyby ktoś nie wiedział).
ip = ,
iP – natężenie prądu przesunięcia
= , jP – gęstość prądu przesunięcia
iP =
Aby zachować postulat ciągłości prądu, przypisujemy zmiennemu polu elektrycznemu przepływ prądu przesunięcia iP równy natężeniu prądu i w przewodniku.
Prąd przesunięcia w próżni nie powoduje wytwarzania ciepła Duralentz’a.
24. Indukcja magnetyczna, strumień indukcji i prawo Gaussa dla pola magnetycznego.
INDUKCJA MAGNETYCZNA:
Jeżeli dodatni ładunek próbny q0 porusza się z prędkością i jeżeli na ten ładunek działa siła odchylająca , to punkcie P istnieje pole magnetyczne o indukcji, gdzie jest wektorem spełniającym warunek: .
[B] = = 1 = 1T (tesla).
Kierunek wektora : przyjmujemy jako zgodny z kierunkiem wektora prędkości ładunku, dla którego siła odchylająca jest równa 0.
Długość (wartość) wektora : Fmax = q0 * V * B
F = q0 * V * B * sin α
Zwrot: ustalamy go tak, aby była trójką prawoskrętną.
STRUMIEŃ INDUKCJI:
Strumieniem Φ wektora indukcji pola magnetycznego przechodzącym przez płaską powierzchnię S nazywamy wielkość określoną wzorem:
ΦB = , wektor jest prostopadły do powierzchni, przez którą przenika strumień, jest zwrócony na zewnątrz, ma wartość równą polu tej powierzchni.
[ΦB] = 1T* 1m2 = 1Wb (weber) – 1Wb jest to strumień przenikający przez powierzchnię 1m2 prostopadłą do linii jednorodnego pola magnetycznego o indukcji 1T.
Nie da się wydzielić monopolu magnetycznego(zawsze będzie to dipol). Strumień jest największy, wektor jest równoległy do , czyli gdy powierzchnia jest ustawiona prostopadle do linii indukcji. Gdy jest prostopadłe do , to strumień jest równy zeru.
PRAWO GAUSSA DLA POLA MAGNETYCZNEGO:
Strumień przez dowolną powierzchnię zamkniętą jest równy 0 (w polu magnet. liczba linii wchodzących do dowolnie poprowadzonej powierzchni zamkniętej jest równa liczbie linii wychodzących z tej powierzchni, ponieważ linie te nie zaczynają się ani nie kończą w żadnym punkcie przestrzeni – są liniami zamkniętymi a pole magnet. polem bezżródłowym).
=0.
Dana jest przewodnik prądu (krzywa „c”), w którym płynie prąd o napięciu „i”, umieszczony w polu magnetycznym
- całka krzywoliniowa;
;
a) indukcja nieskończenie długiego prostoliniowego przewodnika
b) Prawo Ampera
-całka po okręgu
Def.: Krążenie pola magnetycznego B wytwarzanego przez prąd płynący w przewodniku, wokół każdej krzywej zamkniętej, otaczającej ten przewodnik, jest równe iloczynowi stałej oraz natężenia „i” prądu płynącego w przewodniku.
- krążenie wektora B wzdłuż krzywej C.
1 Amper jest to takie natężenie nie zmieniającego się prądu, który przepływając przez 2 równoległe prostoliniowe przewodniki o nieskończonej długości i znikomo małym przekroju kołowym w odległości 1 metra w próżni, wytwarza miedzy przewodnikami siłę oddziaływania równą , na każdy metr ich długości.
~ - wprost proporcjonalne
nie jest stałą wyznaczalną doświadczalnie lecz wynika z przyjętej definicji 1A
27. Prawo indukcji Faraday’a
Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądów elektrycznych w zamkniętym obwodzie podczas przemieszczania się względem siebie źródła pola magnetycznego i tego zamkniętego obwodu. Mówimy, że w obwodzie jest indukowana siła elektromotoryczna (SEM indukcji), która wywołuje przepływ prądu indukcyjnego.
Prawo indukcji Faradaya stosuje się do trzech różnych sytuacji fizycznych:
· Nieruchoma pętla, względem której porusza się źródło pola magnetycznego (mamy tzw. elektryczną SEM).
· Przewód w kształcie pętli porusza się w obszarze pola magnetycznego (magnetyczna SEM).
· Nieruchoma pętla i nieruchome źródło pola magnetycznego lecz zmienia się prąd, który jest źródłem pola magnetycznego (także elektryczna SEM).
Prawo indukcji Faradaya głosi, że siła elektromotoryczna indukowana w obwodzie zamkniętym jest równa stosunkowi zmiany strumienia indukcji magnetycznej objętego tym obwodem, do czasu, w którym ta zmiana następuje. Jeśli szybkość zmian strumienia jest mierzona w Wb/s to SEM otrzymamy w woltach. Prawo to możemy przedstawić w postaci równania:
Indukowana SEM jest dana wzorem:
=
gdzie jest miarą całkowitego strumienia przechodzącego przez urządzenie.
Zależności z których wynika prawo indukcji Faradaya:
przyjęto: znak minus dotyczy kierunku indukowanej SEM(określono go poprzez regułę Lentz’aznak) =”prąd zawsze przeciwstawia się (swoim dynamicznym oddziaływaniem) przyczynie która go wywołała”.
Prawo Faradaya w postaci całkowej:
28 Równania Maxwella
1)Prawo Faradaya
2)Prawo Ampe’ra
3) Prawo Gaussa dla pola elektrycznego
4)Prawo Gaussa dla pola magnetycznego
heaven_paradise