Jesteśmy powołani do miłości.doc

Jesteśmy powołani do miłości

Cele lekcji

Uczeń powinien;

·         wiedzieć, co to jest powołanie;

·         rozumieć, że Pan Bóg powołuje człowieka do miłości;

·         umieć wskazać konkretne czyny będące owocami naszej miłości;

·         podjąć czyny miłości względem bliźniego jako wyraz miłości Boga.

Metody:

metoda słowna: pogadanka, praca z podręcznikiem; metoda zajęć praktycznych: puzzle plakatowe[1], promyczkowe uszeregowanie

Środki dydaktyczne:

arkusz szarego papieru pocięty na puzzle, pisaki, kredki, taśma klejąca, nożyczki, arkusz szarego papieru, kolorowe karteczki, klej

Przebieg lekcji

1. Nawiązując do poprzedniego spotkania, pytamy:

·         Co stworzył Pan Bóg?

·         Dlaczego Bóg Ojciec stworzył świat i ludzi?

·         Co jest szczytem miłości Stwórcy wobec człowieka?

2. Podsumowując, stwierdzamy, że obecna lekcja pozwoli nam odkryć kolejną istotną prawdę o Panu Bogu i człowieku.

3. Pracujemy techniką puzzli plakatowych. W tym celu dzielimy uczniów na 5 grup. Każdy zespół otrzymuje część arkusza szarego papieru, na którego drugiej stronie jest napisane słowo lub wyrażenie z następującego zdania: „PAN / BÓG / POWOŁAŁ / CZŁOWIEKA / DO MIŁOŚCI" (ewentualnie uczestnicy otrzymują kartkę z zapisanym słowem). Zadaniem grupy jest przedstawić to zapisane sformułowanie za pomocą rysunku. Po zakończonej pracy wszystkie części składamy ze sobą w całość tak, by powstał jeden arkusz szarego papieru. Zawieszamy go w widocznym miejscu, np. na tablicy. Prezentacja polega na tym, że grupa wykonująca daną część puzzli w pierwszym etapie milczy, pozostałe zaś grupy wyrażają swoje skojarzenia. Na końcu głos oddajemy autorom. Wspólnie staramy się odgadnąć ukryte hasło.

4. W podsumowaniu wskazujemy, że Pan Bóg daje człowiekowi bardzo ważne zadanie: powołuje go do miłości.

5. Zastanawiamy się, co to jest powołanie. W tym celu czytamy informacje zamieszczone na marginesie podręcznika ucznia. W wyniku wykonania tego zadania uczniowie powinni uświadomić sobie, że:

-powołanie jest szczególnym zwróceniem się Pana Boga do człowieka;

- Stwórca daje człowiekowi pewne zadania i pragnie, by on je spełnił;

-najważniejszym powołaniem dotyczącym wszystkich ludzi jest powołanie do życia wiecznego;

- człowiek może również otrzymać szczegółowe powołanie pole- gające na wybraniu określonej drogi życiowej;

- człowiek jest zobowiązany do działania zgodnego ze swoim powołaniem.

6. Odczytujemy teksty Pisma Świętego zamieszczone w podręczniku ucznia w bloku biblijnym: J15, 16; l J 4, l0a.

7. Rozmawiamy na temat przeczytanego Słowa Bożego:

- Przez kogo został wybrany człowiek? (Akcentujemy bezinteresowny, pełen miłości wybór Pana Boga. Wskazujemy, że Stwórca wychodzi do człowieka pierwszy i daje mu zadanie),

- Jakie zadanie daje Bóg Ojciec człowiekowi? (Zwracamy uwagę, że Pan Bóg zaprasza nas do tego, byśmy szli w różne miejsca i przynosili trwałe owoce).

- Kiedy możemy powiedzieć, że owoc przynoszony przez nas jest trwały? (Podkreślamy, że istotą naszego działania powinna być miłość).

8. Pragniemy zobaczyć, przez jakie konkretne czyny człowiek wydaje dobre owoce. W tym celu każdy z uczniów otrzymuje 1-2 kolorowe karteczki. Na każdej z nich dużymi drukowanymi literami wypisuje działanie będące przykładem przynoszenia przez człowieka trwałych owoców. Karteczki zbieramy i segregujemy tematycznie. Przyklejamy do arkusza szarego papieru zawieszonego obok puzzli plakatowych. Staramy się, aby przyklejone na kształt promieni karteczki wychodziły z tego kawałka puzzli, na którym było przedstawione wyrażenie:

„do miłości".

9. Na zakończenie katechezy odczytujemy modlitwę znajdującą się w podręczniku ucznia w bloku refleksyjnym.

2