23(25)-Ip.doc

Nr

TREŚĆ

METODY

POMOCE

1.

Modlitwa:

2.

Sprawdzenie:

-          Obecności

-          Zeszytów

-          Podręczników

-          Wiadomości z ostatniej katechezy

3.

Zainteresowanie tematem:

Już niedługo będziemy przeżywali bardzo radosne święta, na które chyba wszyscy czekają. Jak się nazywają te święta? (Boże Narodzenie)

Co robimy w naszych domach, żeby się przygotować na te święta?

(sprzątanie, porządki)

Dlaczego robimy te przygotowania? (Aby dobrze spędzić święta).

Przygotowanie do świąt widać nie tylko na ulicach i naszych domach. Przygotowanie do przyjścia Jezusa jest także w kościele. Ludzie przychodzą i modlą się, aby przygotować serca dla Pana Jezusa.

Jak nazywamy ten czas przygotowania się na Boże Narodzenie? Pomocą będą literki z których macie ułożyć odpowiedź. (Adwent).

Porozmawiamy sobie dzisiaj, co robić w czasie Adwentu, aby jak najlepiej przygotować się na przyjście Jezusa w czasie Świat Bożego Narodzenia.

Pogadanka

Puzle 

Literki:

A-D-W-E-N-T

4.

Wymiar eklezjalny:

Jak mieli na imię pierwsi ludzie?

Co zrobili? (odeszli od Pana Boga)

Gdy odeszli nie mogli już do Niego powrócić o własnych siłach. Dlatego Bóg obiecał im posłać na ziemię Zbawiciela – Jezusa Chrystusa. Adwent jest więc Pamiątką oczekiwania ludzi na spotkanie ze Zbawicielem. Jest także naszym oczekiwaniem na przyjście Pana Jezusa w okresie Świąt Bożego Narodzenia.

W czasie Adwentu w naszych kościołach na pewno zauważycie zmiany. Jaki kolor ornatu ma kapłan podczas mszy św. ?  (fioletowy)

(pokazuję fioletowy ornat). Ten kolor oznacza pokutę, przemianę życia do której nawołuje Jan Chrzciciel. Chciałbym, abyście teraz posłuchali o tym człowieku.

Wykład

Pokaz

Ornat fioletowy

5.

Wymiar biblijny:

Pan z Wami

I z duchem twoim

Słowa Ewangelii wg św.

Mt 3:1-6

1. W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa:

2. Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie .

3. Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki.

4. Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny.

5. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem.

6. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy.

Oto słowo Pańskie

Chwała Tobie Chryste

Jan Chrzciciel był prorokiem, czyli człowiekiem wybranym przez Boga. Był synem Zachariasza i Elżbiety. Mieszkał na pustyni, był bardzo ubogi. Ubierał się w skóry wielbłąda, a do jedzenia miał tylko szarańczę, czyli takie wielki chrząszcze oraz miód. Obchodził okolicę wokół rzeki Jordan i wzywał wszystkich do nawrócenia, czyli do przemiany życia.

Jak słyszeliśmy, największy z proroków, Jan Chrzciciel, zapowiadał przyjście Pana Jezusa i wzywał do nawrócenia.

Zastanowimy się razem, co to znaczy nawrócić się, aby dobrze przygotować się na przyjście Pana Jezusa.

(jednego z uczniów przebieram w albę, pas, szarfę, który rozda niektórym uczniom kartki)

Pomoże nam w tym św. Jan Chrzciciel, który rozda niektórym z nas kartki, na których będzie napisane, co to znaczy nawrócić się. Jeżeli ktoś dostanie taką kartkę, wstanie i głośno przeczyta to, co jest na niej napisane, a następnie podejdzie do tablicy i zawiesi na widocznym miejscu.

(niektóre przykłady poprawy, nawrócenia: będę się modlił rano i wieczorem, będę bardziej słuchał rodziców i nauczycieli, będę dbał o czystość w pokoju, będę pomagał rodzicom i rodzeństwu, będę grzeczny w domu i szkole, będę odrabiał zadania domowe itd...)

Odczyt

Wykład

Pokaz

Pismo św.

Alba, pas skórzany, kartki z tekstem

6.

Wymiar liturgiczny:

Teraz powstaniemy i pomodlimy się. Proszę powtarzać za mną słowa modlitwy:

Panie Jezu, bardzo Cię kochamy i z wielką radością oczekujemy na Ciebie. Chcemy, tak jak Maryja, Twoja Matka, cieszyć się z Twoich narodzin. Przyjdź, Panie Jezu.

Przyjdź Panie Jezu do naszych rodzin i domów.

Przyjdź Panie Jezu do naszej szkoły i klasy.

... do ludzi starszych, chorych i samotnych.

... do tych, którzy są głodni i nie mają własnego domu.

... do dzieci, które nie mają mamy i taty, są samotne i opuszczone.

... do wszystkich ludzi, którzy Cię potrzebują.

Modlitwa

7.

Wymiar egzystencjalny:

W czasie Adwentu, kiedy czekamy na przyjście Chrystusa każdy z nas, zarówno dorośli jak i dzieci, jest wezwany do poprawy swojego życia, po to, aby przygotować się na przyjście Pana Jezusa. Dorośli ludzie przystępują do spowiedzi świętej, wyznają swoje grzechy i obiecują poprawę.

Wielu ludzi na adwent robi sobie postanowienia, że będą w czasie Adwentu wypełniali dobre uczynki. Również i my możemy podjąć takie postanowienia.

Jakie może zrobić postanowienia uczeń I klasy?

W czasie Adwentu ktoś z was może postanowić, że nie będzie jadł słodyczy; Albo będzie chodził do kościoła na Roraty; albo do skarbonki będzie odkładał jakąś drobną kwotę pieniędzy, którą potem odda dla biednych. Ktoś z was może sobie postanowić, że będzie mniej czasu spędzał przed Telewizorem, a więcej czasu poświęci na naukę. To będzie nasze zadanie domowe – wpisać do zeszytu moje postanowienie na Adwent.

Dialog

8.

Podsumowanie:

Wiemy już, że w Adwencie trzeba się przygotować na przyjście Pana Jezusa, trzeba upiększyć nasze serce dobrymi uczynkami, możemy zrobić lampion
i chodzić na Mszę św., możemy również zrobić wieniec adwentowy (pokazuje wieniec i umieszczam na widocznym miejscu). Chciałbym wam teraz opowiedzieć o tych czterech świecach na wieńcu i o pewnym dziecku. Posłuchajcie.

(nag. 25).

Na adwentowym wieńcu świeciło się cztery świece. (zapalam świece) Było bardzo cicho, tak cicho, że słychać było jak świeczki zaczęły ze sobą rozmawiać.

Pierwsza zaczęła wzdychać i powiedziała: Nazywam się „Pokój”! Świecę, ale ludzie nie chcą pokoju, ciągle toczą wojny, zabijają – nie chcą mnie! Jej światło było coraz słabsze, aż na końcu zgasło. (gaszę jedną świeczkę)

Druga świeczka migotała swoim światłem i mówiła: Nazywam się „Wiara”!, ale czuję, że jestem zbyteczna. Ludzie nie chcą słuchać o Bogu. Nie widzę potrzeby, aby świeciła. W pomieszczeniu zawiał wiatr i zgasił drugą świecę. (gaszę następną świeczkę)

W końcu trzecia świeczka, smutna powiedziała: nazywam się „Miłość”!. Już nie mam sił aby świecić. Ludzie odrzucają mnie na bok, widzą tylko samych siebie a nie drugich potrzebujących, Światło jej zamigotało ostatkiem sił i zgasło. (gaszę świeczkę)

W tej chwili weszło do pomieszczenia dziecko. Popatrzyło na świeczki i powiedziało; „co się stało, przecież macie świecić i rozpłakało się”.

Nagle rozległ się głos: Nie bój się! Gdy ja świecę możesz odpalić resztę świeczek. Ja nazywam się „Nadzieja”. Dziecko zaraz pobiegło po zapałkę i od świecy, która nazywa się nadzieja odpaliło resztę świeczek.

Zobaczcie, że i my w czasie Adwentu, jak i całego życia, mamy być coraz lepszymi ludźmi, mamy mieć w swoim sercu: Pokój, Wiarę, Miłość i Nadzieję, aby inni nas widząc mogli powiedzieć, że naprawdę jesteśmy dobrymi ludźmi. Poprzez to przygotujemy się jak najlepiej na spotkanie z Panem Jezusem. Jeżeli dobrze słuchaliście dzisiejszej katechezy, to moglibyście mi powiedzieć, że wasze przygotowanie do Pierwszej Komunii i Spowiedzi jest czasem Adwentu.

Odsłuch

Wieniec adwentowy, świece, nagranie CD

9.

Zadanie domowe:

Proszę pokolorować obrazek pod obrazkiem ułożyć rozsypankę a poniżej wypisać postanowienia adwentowe.

Rozsypanka

10.