Śuka-Rahasja UpaniśadAum! Niech On chroni nas obu. Niech On żywi nas obu.
Aum! Niech On chroni nas obu. Oby On żywi nas obu.
Obyśmy pracowali wspólnie z wielką żywością,
niech nasza nauka okaże się rześka i skuteczna,
obyśmy nie kłócili się (ani nie nienawidzili wzajemnie).
Aum! Śantih (Niech będzie Pokój we mnie)!
Śantih (Niech będzie Pokój w moim otoczeniu)!
Śantihi (Niech będzie Pokój wśród sił, co działają na mnie)!1-19. Teraz objaśniamy Rahasja Upaniśad: boscy mędrcy, oddając cześć Brahmie, spytali: 'Panie, powiedz nam Rahasja Upaniśad."
Powiedział: "W przeszłości Wjaasja, ten skarb wszystkich Wed i pokuty, poprosił Siwę: "O Panie wielkiej mądrości, który ślubował mocno, że złamie tę niewolę (życia). Nadszedł czas, aby wprowadzić mojego syna Śukę w sakrament Wed."
Siwa powiedział: "Ddy jedyny Brahmam zostanie nadany przeze Mnie, Twój syn odejdzie - sam z siebie - otrzymawszy nieprzywiązanie". Wjaasa rzekł: "Nieważne; w Upanajanie, kiedy nadawany jest Brahmam, niechaj mój syn stanie się wszechwiedzący bardzo szybko i niech dostanie cztery rodzaje Mokśy." Usłyszawszy to Siwa usiadł wtedy na boskim siedzeniu, aby udzielić pouczenia. Śuka, ten szczęśliwiec, przybył tam z oddaniem i otrzymując Pranawę, powiedział ponownie do Siwy.Śuka powiedział: ‘Pierwszy spośród Dewów, wszechwiedzący, bądź zadowolony. Najwyższy Brahmam, tkwiący w AUM, został nadany; szczególne znaczenie "Tat Twam Asi" (TO jesteś Ty) itp. wraz z sześcioma kończynami, pragnę usłyszeć."Siwa powiedział: "Dobrze powiedziane, o skarbcu wiedzy, poprosiłeś o to, co pożądane, tę tajemnicę tekstów wedyjskich, zwaną Rahasjopaniśad z sześcioma częściami, którą poznawszy, człowiek zaraz będzie uwolniony. Testów tych, bez owych sześciu kończyn, nie powinno się nauczać.Tak jak Upaniśady są koroną Wed, tak Rahasja jest koroną Upaniśad. Dla mądrego człowieka, który medytuje o Brahmamie, święte miejsca, obrzędy wedyjskie i Mantry są bezużyteczne. Zdobywa się sto lat życia, medytując nad znaczeniem głównych tekstów. To samo zdobywa się, wypowiadając to [Rahasjopaniśad] jeden raz.
20. Aum, dla tej mantry Risim jest Hamsa, nieprzejawiona Gaajatrii jest stopą wierszową, Dewą jest Paramahamsa, Hamsa jest mantrą podstawową, Sama-Weda jest mocą. ‘Ja jestem Tymi' jest kołkiem (szpilką). Stsosuje się to w związku z wypowiadaniem głównych tekstów dla pozyskania łaski Paramahamsy. ‘Prawda, wiedza, nieskończoność to Brahmam. Pokłon kciukom, 'Wieczna radość jest Brahmamem' - Swaahaa dla palców wskazujących. ‘Brahmam jest wieczną radością, przede wszystkim' - Wasat palcom środkowym. 'To co jest pełnią' - Huum palcom serdecznym. ‘Pan pełni' - Wasat małym palcom. ‘Jeden i nie-dwoisty jest Brahmam.' Phat wnętrzu dłoni i wierzchniej stronie dłoni. ‘Prawda, wiedza, nieskończoność to Brahmam' - Phat wnętrzu dłoni i wierzchniej stronie dłoni. ‘Prawda, wiedza, nieskończoność to Brahmam – pokłon sercu.' ‘Nitjaananda (Wieczna błogość) to Brahmam' – Swaahaa głowie – Wasat warkoczowi włosów. ‘To co jest pełnią' – Huum zbroi – Wausat trojgu oczom. ‘Jeden i nie-dwoisty Brahmam – Phat pociskowi. Ziemia, stary obszar, niebiosa, Aum, to jest spójnia przestrzeni."
21-22. Medytacja: Kłaniam się szlachetnemu nauczycielowi, ponad stawaniem się i trzema Gunami, jednemu, wiecznemu, świętemu, świadkowi wszelkiej wiedzy, dawcy błogości, ponad światem, będącemu jak niebo, celowi głównych tekstów. Cztery główne przejścia:(1) Świadomość jest Brahmamem (Pradźnanam Brahma) (2) Ja jestem Brahmamem (Aham Brahmasmi) (3) TO jesteś Ty (Tat Twam Asi)(4) To ja (jaźń) jest Brahmamem (Ajam Atma Brahma)Ci, którzy wypowiadają to oświadczenie tożsamości stają się wyzwoleni w Sajudźji (tożsamości).23-24. Jasnowidzem wielkiej Mantry 'Tat' jest Hamsa, stopą wierszową Gaajatrii. Paramahamsa jest Dewą; Hamsa jest mantrą podstawową; Sama Weda, mocą; So-ham jest kołkiem; zastosowaniem jest medytacja dla mojego wyzwolenia. Pokłon kciukom, temu aspirantowi, Swaahaa Iśanie, palcom wskazującym, Wasat Aghorze, palcom środkowym [tym pomiędzy wskazującym a serdecznym], Sadhjodźacie, palcom serdecznym; huum Waamadewie, palcom małym, Wausat; tamtemu duchowi, Iśanie, Aghorze itd., Phat. Medytacja: Medytuj o tamtym jaśniejącym świetle jako o wiedzy i jej przedmiotach, nieskalanym, świadomym, wolnym i wiecznym. 25-26. Jasnowidzem zaśpiewu "Twam" jest Wisznu, Gaajatrii jest stopą wierszową, Najwyższe Ja jest Dewą, "Eim" mantrą podstawową, ‘kliim’ mocą, ‘sauh’ kołkiem, zastosowanie - do powtarzania dla mojego wyzwolenia. Pokłon Wasudewie, kciukom; Swaahaa Samkarsanie, palcom wskazującym; Wasat Pradjumnie, palcom środkowym; Huum Aniruddhie, palcom serdecznym; Wausat Wasudewie, małemu palcowi; Phat Wasudewie i innym.Medytacja: Oddaję cześć słowu ‘Twam" (Ty), stanowi Dźiwatmana, we wszystkich istotach żyjących, wszędzie, kształtowi impartite, temu co panuje nad umysłem i egoizmem. 27. Dla ‘Asi’ jasnowidzem jest Manah, stopą wierszową Gaajatrii, Dewą Ardhanariśwara, mantrą podstawową Awjaktadi, mocą Narasimha, kołkiem jest najwyższe Ja. Zastosowaniem jest powtarzanie dla tożsamości Dźiwy i Brahmama. Pokłaniam się kciukom, parze (dwójce) ziemi; Swaahaa do palca serdecznego; para (dwójka) wody. Wasat palcom środkowym, para (dwójka) ognia; Huum palcom serdecznym, para (dwójka) powietrza; Wausat małym palcom, para przestrzeni; Phat dla przodu i tyłu ręki, para ziemi itd. Podobnie również uświęcenie serca. Bhuh, Bhuwah, Swaha, Aum. Tak oto zarządzenia są zamknięte.
28-29. Medytacja: ‘Medytuj zawsze o Asi - jesteś. Mając na celu połączenie się Dźiwatmana z Tym, jak długo umysł zatrzymuje się na znaczeniu." Tak oto zostało oznajmionych sześć kończyn głównych tekstów.
30-38. Teraz, zgodnie z podziałem nauk mistycznych, przedstawione zostają wiersze o znaczeniu. Pradźnana jest tym, przy pomocy którego człowiek widzi, słyszy, wącha i czyni wyraźnymi wszystkie tu rzeczy i obiekty, przyjemne i nieprzyjemne, przez które człowiek wie. W czterotwarzowym Brahmanie, Indrze i Dewach, ludziach, koniach itd. duchem jest jeden Brahmam - zatem we mnie również Pradźnana to Brahmam. W tym ciele byt pozostaje świadkiem intelektu i jest nazywany: "ja". Byt pełen w Sobie jest opisany jako Brahmam, mówi się o Nim z 'Asmi'. Zatem, ja jestem Brahmamem. Byt, jeden bez drugiego, bez imienia i postaci przed Stworzeniem i nawet teraz jest nazywany Tat. Byt nazywany Ty tutaj, ponad zmysłami, rozumianymi jako jedno. Niech ta jedność zostanie doznana. Wewnętrzne ja, od ego po ciało, jest nazywane to (ajam), ponieważ jest samojaśniejące i uświadamia dokładnie. Prawda wszechświata jest oznajmiona, o wszystkim co widoczne, przez słowo Brahmam. 39. Byłem w stanie snu "ja" i "moje" z powodu nieobecności wizji (widzenia) Ducha. Ale oprzytomniałem, kiedy słońce mojej własnej istoty wstało przy pomocy głównych tekstów powiedzianych jasno poprzez postrzeganie. 40-42. Zmysły mają dwie drogi - wyrażaną i domyślną. W 'Tat Twam Asi' znaczeniem wyrażonym są zmysły itd., które są podstawowe, a znaczenieniem domyślnym jest "On" w "Tobie" (Twam); w słowie Tat znaczeniem wyrażonym jest władanie itd., domyślnym jest najwyższa istota, Która jest Sat, Ćit i Aananda. ‘Asi’ określa te dwie. Twam i Tad oznaczają odpowiednio skutek i przyczynę, kiedy jest to dopełnienie; w innym razie oba (te słowa) są tym samym, Sat, Ćit i Anandą – oddzielając przestrzeń i czas [faites] otrzymuje się tożsamość, tak jak na świecie, w wyrażeniu "To jest tamten Dewadatta". Dźiwatman ma skutek - dopełnienie, Iśa ma przyczynę - dopełnienie. Kiedy usunie się ich obu, jedynie pełna wiedza pozostaje. 43-45. Najpierw usłyszenie od Guru, potem myśl o tym i medytacja - to jest przyczyna pełnej wiedzy. Inna wiedza na pewno zginie, podczas gdy wiedza o Brahmamie prowadzi do Brahmama. Guru powinien pouczać słowami Upaniśad wraz z tymi kończynami, nie zaś tylko słowami - to słowa Brahmy.
46-53. Iśwara powiedział: "O Śuko, tak oto, będąc pouczonym przeze Mnie zgodnie z prośbą Wjaasy, staniesz się Dźiwanmuktą (wyzwolonym za życia)."Swara, którą wypowiada się na początku Wedy to Parameśwara. Śuka, pouczony w ten sposób przez Siwę, stał się jednym z wszechświatem; wstał, pokłonił się i wyrzekając się wszystkiego co posiadał, odszedł, jak gdyby płynąc w oceanie najwyższego Ducha. Wjaasa, widząc, że odchodzi jako samotnik, ruszył za nim, wołając, dotknięty rozłąką. Cały świat zawtórował mu echem. Słysząc to, Wjaasa nie posiadał się z radości wraz ze swoim synem. Ten, kto dowie się tego dzięki łasce Guru stanie się uwolniony od wszystkich grzechów i będzie cieszył się Mokśą.
Tak oto - ta Upaniśada.Aum! Niech On chroni nas obu. Niech On żywi nas obu.
Śantihi (Niech będzie Pokój wśród sił, co działają na mnie)!Tutaj kończy się Śukarahasjopaniśad, należąca do Kriszna Jadźur Wedy.
-----------------------
Na angielski przełożył dr A. G. Kriszna Warrier Wydane przez Teozoficzny Dom Wydawniczy w Ćennai w Indiach. Upowszechniane również na www.astrojyoti.com
saisiwoham