„Oto ja, poślij mnie” (Iz 6, 8)

Materiały duszpasterskie do prowadzenia
spotkań Grup Apostolskich

Wstęp

„Kościół widzi młodych - więcej: Kościół w sposób szczególny widzi siebie samego w młodych - w Was wszystkich, a zarazem w każdym i w każdej z Was. Tak było od początku, od czasów apostolskich. Szczególnym świadectwem mogą być słowa św. Jana z Pierwszego Listu tego Apostoła: ”Piszę do was młodzi, że zwyciężyliście Złego. Napisałem do was dzieci, że znacie Ojca... Napisałem do was młodzi, że jesteście mocni i że Boża nauka trwa w was...” Słowa apostolskie dołączają się do ewangelicznej rozmowy Chrystusa z młodzieńcem, i rozbrzmiewają mocnym echem z pokolenia na pokolenie.”

                            Jan Paweł II

List Apostolski z okazji Międzynarodowego Roku Młodzieży 1985 s. 41

Przy wielu parafiach działają grupy o charakterze apostolskim, modlitewnym, synodalnym itp., które gromadzą młodzież uczącą się i pracującą. Często prowadzący takie grupy borykają się z problemem programu, który umożliwiłby prowadzenie spotkań. Wychodząc naprzeciw tym potrzebom, proponujemy niniejsze materiały. Celem zawartych tu rozważań jest pogłębienie świadomości religijnej, a także pomoc w zrozumieniu spraw, które na katechezie ze względu na jej ograniczenie czasowe nie mogą być dostatecznie rozwinięte.

              Materiał ten stanowi pierwszą z przygotowywanych trzech części pomocy duszpasterskich. Jej zasadnicza treść została podzielona na 21 spotkań poruszających między innymi problematykę powołania, wiary, sakramentów. Dodatkowo umieszczone zostały propozycje nabożeństw na cały rok formacji.

              Modlitwa przed spotkaniem

Wszechmogący Boże, Ty chcesz aby nasza wiara się umacniała, a każdy dzień życia był coraz lepiej przeżywany w oparciu o Twoje słowo. Prosimy Cię, wejrzyj na nas uczestniczących w tej godzinie modlitwy. Pragniemy z całą powagą rozważać Twoją naukę i odnajdywać w niej najgłębszy sens ludzkiego życia - który każdemu z nas nakreśliłeś. Napełnij nas Panie duchem ewangelicznej wspólnoty, abyśmy najpierw wobec siebie stawali się świadkami Twojej prawdy. Amen.

              Modlitwa po spotkaniu

Panie Jezu - sakrament Chrztu Świętego jest wielkim darem, ale stawia też przed nami zadania. Dziękujemy za otrzymane od Ciebie światło. Prosimy Cię uczyń błogosławionym trud naszego dzisiejszego spotkania i pozwól mu zaowocować. Spraw Panie, aby łaska wiary, którą zapaliłeś w naszych sercach wydała w naszym życiu plon stokrotny i pomagała na codzień stawać się Twoimi świadkami.

              Przez przyczynę Maryi, Królowej Apostołów - Amen.

Spotkanie 1 „PÓJDŹ ZA MNĄ”

Piosenka: „Barka”

              Pismo święte:

„Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za mną a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc nieco dalej ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał a oni zostawili ojca swego Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.”

(Mk 1, 16-20)

„...i będziemy w Nim przebywać...”

                                                         (J 14, 23)

„Wśród nich jesteście i wy powołani przez Jezusa Chrystusa”

                                                                                                    (Rz 1, 6)

„Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według /Jego/ zamiaru. Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał - tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił - tych też obdarzył chwałą”

(Rz 8, 28-30)

„...abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani...”

( Ef 4, 1 )

Rozmowy religijne podczas spotkania:

1.              Powołanie jest dziełem Boga. Inicjatywa należy do Stwórcy.

2.              Każdy człowiek wierzący jest powołany. Rodzaje powołania.

3.              Powołanie polega na szczególnym obdarowaniu.

4.              Jezus stawia wymagania. Uświadomienie Bożego wezwania powoduje zmianę życia.

5.              Bóg współpracuje z człowiekiem dla jego dobra.

Z nauczania Ojców Kościoła

„...I rzekł Jezus: Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi. I natychmiast pozostawili sieci i poszli za Nim”. Natychmiast, prawdziwa bowiem wiara nie zna wahania; natychmiast słucha, natychmiast wierzy, natychmiast podąża, natychmiast staje się rybakiem. I natychmiast porzucili sieci. Ja sądzę, że w sieciach pozostawili światowe błędy. I poszli za Nim. Nie mogli bowiem idąc za Jezusem mieć sieci”.

(św. Hieronim).

Katechizm Kościoła Katolickiego:

„Człowiek ze swej natury i powołania jest istotą religijną. Wychodząc od Boga i zdążając do Boga, człowiek tylko wtedy żyje życiem w pełni ludzkim, gdy w sposób wolny przeżywa swoją więź z Bogiem.

(KKK 44)

Pytania:

1.              Co to znaczy być powołanym? /dar i zadanie/

2.              Dlaczego człowiek powinien sobie stawiać wymagania, jaką one pełnią rolę w moim życiu?

3.              Na co powinien zwrócić uwagę człowiek w okresie dorastania?

Do zapamiętania:

„Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia” 

Albert Einstein

Postanowienie:

Zastanowię się czy i do czego powołuje mnie Bóg oraz pomodlę się za wszystkich powołanych do służby Bożej.

Spotkanie 2 „JEZUS JEST PANEM I ZBAWICIELEM”

Piosenka: „Pewnej nocy łzy z oczu mych...”

Pismo święte:

„Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychowywał. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie abym ubogim niósł dobra nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie, abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym obwoływał rok łaski dla Pana. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł, a oczy wszystkich w synagodze były w nim utkwione.”

(Łk 4, 16-20)

„Tak Bóg umiłował świat że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy, nie umarł ale miał życie”

(J 3, 16)

„Jednak dzięki łasce Pana Jezusa wierzymy, że będziemy tak samo zbawieni, jak i oni.”

(Dz 15, 11)

„Co do mnie, nie daj, Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata.”

(Ga 6, 14)

„Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który napełnił nasz wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków według bogactwa jego łaski. Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Jego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli po to, byśmy istnieli ku chwale jego majestatu - my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. W Nim także i wy usłyszeliście słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu. W Nim również uwierzyliście i zostaliście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany. On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, które nas uczyni własnością /Boga/, ku chwale Jego majestatu.”

(Ef 1, 3-14)

„I wy byliście umarłymi na skutek waszych występków i grzechów w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu władcy mocarstwa powietrza, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. Pośród nich także my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni. A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował i to nas umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteśmy zbawieni! Razem też wskrzesi...