Piekło.pdf

Piekło

Piekło jest to miejsce kary wiecznej , którą ponoszą wespół ze złymi duchami zatwardziali

grzesznic y 1 . Teraz, zaraz po śmierci, idą do piekła dusze tylko, a po powszechnym

zmartwychwstaniu i sądzie, dusze połączone ze swymi ciałami pójdą tych, którzy schodzą z tego

świata, pozostając w grzechu śmiertelnym, bez żadnego zań żalu i pokut y 2 . Stąd w Ewangelicznej

przypowieści o Bogaczu i Łazarzu mówi sam Zbawiciel: „ Umarł też i bogacz i pogrzebany był w

piekle ” (Łk 16, 22). Potępieńcy w piekle ponoszą dwojaką karę: 1) karę utraty , przez którą w

niewypowiedziany sposób dręczeni są smutkiem i rozpaczą, iż dobrowolnie utracili na zawsze

Boga, najwyższe i jedyne swoje dobro, i 2) karę zmysłów , wskutek której goreją w ogniu nigdy

nieugaszonym. Tę dwojaką karę, wewnętrzną i zewnętrzną, wymieniając Chrystus Pan, mówi o

skazanych do piekła: „ Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie ” (Mk 9,44).

Kary piekielne są różne, to jest mniejsze lub większe, stosownie do liczby i wielkości grzechów

każdego z potępionych, i w miarę większego lub mniejszego nadużycia łask, odebranych za życia.

Dlatego Pismo święte, pod figurą bałwochwalczego Babilonu, tak mówi o duszy potępionej: „ Jako

się wielce wynosiła i w rozkoszach była, tyle zadajcie jej cierpienia i smutku ” (Apok 18, 7). I na

innym miejscu: „ Od każdego, komu wiele dano, wiele wymagać się będzie, a od tego, komu wiele

zlecono, więcej żądać będą ” (Łk 12, 48).

Męki potępieńców są wieczne, to jest trwające zawsze i nie mające nigdy przerwy ani końca 3 . Tak

bowiem powie Chrystus Pan w dzień sądu powszechnego do odrzuconych: „ Idźcie precz ode Mnie,

przeklęci, w ogień wieczny (...) I pójdą ci na mękę wieczną ” (Mt 25, 41-46).

Bóg nieskończenie Święty miłuje sprawiedliwość i nienawidzi nieprawości; przeto, jak cnocie

naznacza wieczną nagrodę, tak też występek wiecznie karać musi. A ponieważ ci, którzy nawet i w

chwili śmierci nie nawracają się szczerze do Boga, pokazują, że chcą na zawsze pozostać ze swoją

zatwardziałą wolą grzeszenia, i rzeczywiście wiecznie już w takim usposobieniu trwają, albowiem

po śmierci nie mogą się już poprawić i pokutować, dlatego też i na wieki nie mogą oglądać Boga, i

zawsze muszą ponosić mękę za zniewagę Mu wyrządzoną. Jak bowiem grzech jest obrazą

Boskiego majestatu nieskończoną , tak też sprawiedliwość Boska wymaga, aby i kara za grzech,

przynajmniej co do trwałości była nieskończona .

Bóg jest nieskończenie miłosierny i zarazem nieskończenie sprawiedliwy. Jako sama dobroć,

pragnie wszystkich ludzi zbawić, i w tym celu, nie tylko udziela każdemu łask dostatecznych, ale

nawet dał światu tak wiele, iż już więcej, chociaż jest wszechmocny, dać nie może. Przeto mówi

Pismo święte: „ Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy,

kto wierzy weń, nie zginął, ale miał żywot wieczny ” (J 3, 16). Lecz tenże Bóg, jako sama

sprawiedliwość, musi na zawsze odrzucać od Siebie i karać tych, którzy nie chcą przyjmować

Jezusa Chrystusa, pełnego łaski i prawdy. Dlatego sam Zbawiciel tak rzekł: „ Kto wierzy w Syna, ma

żywot wieczny, a kto nie wierzy Synowi 4 , nie będzie oglądał żywota, ale gniew Boży ciąży nad nim ”

(J 3, 36). Tak więc każdy (spośród reprobowanych – przyp. M. M.), z własnej winy siebie potępia,

bo nie chce używać tych środków, których mu Bóg ustawicznie udziela do zbawienia 5 . ( Wykład

nauki chrześcijańskiej Rzymsko-Katolickiego Kościoła , Warszawa 1885, ss. 339-340).

I. Piekło istnieje

„Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, duszy zaś zabić nie mogą. Raczej bójcie się Tego, który

może i duszę, i ciało zatracić w piekle” (Mt 10, 28)

„I pojmana została bestia, a z nią fałszywy prorok czyniący przed nią cuda, za pomocą których

zwiódł tych, którzy przyjęli znamię bestii i oddawali cześć posągowi jej. Oboje żywcem wrzuceni

zostali do jeziora ognia gorejącego siarką” (Apok 19, 20)

„A kogo nie znaleziono zapisanego w księdze żywota, ten wrzucony był w jezioro ogniste” (Apok

20, 15) „Powstanie i odda im zapłatę, każdemu na głowę jego, i ześle ich do wewnętrznych części

ziemi. Ale pokutującym dał drogę sprawiedliwości” (Ekli 17, 19-20)

„I zstąpili żywcem do piekła, okryci ziemią, i zginęli spośród zgromadzenia” (Liczb 16, 33)

„Niechaj śmierć przyjdzie na nich i niech żywcem zstąpią do piekła, bo nikczemności w

mieszkaniach ich, w pośrodku nich” (Ps 54, 16)

„A ty Kafarnaum, aż do nieba wywyższone, aż do piekła strącone będziesz” (Łk 10, 15)

„I zaczęła się wielka bitwa na niebie: Michał i aniołowie jego walczyli ze smokiem, a walczył

również smok i aniołowie jego. A nie przemogli, i więcej już nie znaleziono dla nich miejsca w

niebie. I zrzucony został ów smok wielki, wąż znany od dawna, ten, którego zowią diabłem i

szatanem i który zwodzi cały świat; i zrzucony został na ziemię, a aniołowie jego razem z nim

zrzuceni byli” (Apok 12, 7-9)

„Jeśli cię oko twoje gorszy, wyłup je i odrzuć precz od siebie. Lepiej ci jest jednookim wnijść do

żywota niż dwoje oczu mając być wrzuconym do ognistej gehenny” (Mt 18, 9)

„Umarł też i bogacz i pogrzebany był w piekle” (Łk 16, 22)

II. Piekło jest mieszkaniem szatanów i złych ludzi

„Droga grzeszących kamieniem wybrukowana (tj. wygodna – przyp. ks. P. L.), a na końcu ich

piekło, ciemności i męki” (Ekli 21, 11)

„Czemuż tedy niepobożni żyją, wyniesieni są i wzmocnieni bogactwami? Potomstwo ich trwa

przed nimi, krewnych i wnuków gromada przed ich oczyma. Domy ich bezpieczne są i spokojne, i

nie masz rózgi Bożej nad nimi. Krowa ich poczęła, a nie poroniła, jałowica się ocieliła, a płodu

swego nie postradała. Wychodzą maleństwa ich jak trzody, a dziatki ich igrając skaczą. Trzymają

bęben i harfę i weselą się przy głosie muzyki. Prowadzą w szczęściu dni swoje, i w mgnieniu oka

do piekła zstępują” (Job 21, 7-13)

„Niech się grzesznicy obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga!” (Ps 9, 18)

„Przeto rozszerzyło piekło duszę swoją i rozwarło paszczę swą bez żadnego końca; i zstąpią

mocarze jego i pospólstwo jego, i dostojni a sławni jego do niego” (Iz 5, 14)

„Jakżeś spadł z nieba, Lucyferze (...) któryś mówił w sercu swoim: Wstąpię na niebo, nad gwiazdy

Boże wywyższę stolicę moją, (...) będę podobny Najwyższemu. Wszakże aż do piekła strącony

będziesz, w głębokość dołu” (Iz 14, 12-15)

„Wtedy rzecze i tym, którzy będą po lewicy: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny,

który zgotowany jest diabłu i aniołom jego” (Mt 25, 41)

„Bóg aniołom, gdy zgrzeszyli, nie przepuścił, ale powrozami piekielnymi ściągnionych do piekła

podał na męki, aby na sąd byli zachowani” (2 P 2, 4)

III. W piekle potępieni będą pozbawieni widoku Pana Boga

„I rozgniewa się zapalczywość Moja przeciw niemu w ów dzień, i opuszczę go i skryję oblicze

Moje przed nim, i będzie na pożarcie” (Powt Pr 31, 17)

„Gdy bowiem bezbożnicy mniemali, że będą mogli panować nad narodem świętym, więzami

ciemności i długiej nocy spętani, leżeli zamknięci pod dachem, od wiecznej Opatrzności wygnani”

(Mądr 17,2)

„I odrzucę was od oblicza Mego, jak odrzuciłem wszystkich braci waszych” (Jer 7,15)

„Puść mię tedy, żebym trochę opłakał boleść moją, pierwej nim pójdę, i nie wrócę się, do ziemi

ciemnej i okrytej mgłą śmierci, ziemi nędzy i ciemności, kędy cień śmierci jest i nie masz porządku,

ale wieczny strach przebywa” (Job 10, 20-22)

„Zastawiłeś się obłokiem, aby nie przeszła modlitwa” (Lam 3, 44)

„Zakryłeś twarz Twoją od nas i roztrąciłeś nas w ręce nieprawości naszej” (Iz 64, 7)

„Dlatego, że Mię opuścili, zakryłem oblicze Moje przed nimi, i wydałem ich w ręce nieprzyjaciół

(...) Według nieczystości ich i złości uczyniłem im, i zakryłem oblicze Moje przed nimi” (Ez 39, 23-

24)

„Wtedy będą wołać do Pana, a nie wysłucha ich, i zakryje oblicze swe przed nimi natenczas,

według tego jak złośliwie czynili w wynalazkach swoich” (Mich 3, 4)

„I powie wam: Nie znam was, skąd jesteście; odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy czynicie

nieprawość” (Łk 13, 27)

IV. Potępieni będą ogniem piekielnym paleni

„I zgromadzę was i podpalę was ogniem zapalczywości Mojej, i stopieni będziecie wpośród niego.

Jak się topi srebro wpośród pieca, tak będziecie wpośród niego, a poznacie, żem Ja Pan, gdy wyleję

rozgniewanie Moje na was” (Ez 22, 21-22)

„Ogień zapalił się w zapalczywości Mojej, i będzie gorzał aż do spodu piekła” (Powt Pr 32, 22)

„Dla gniewu Pana zastępów strwożyła się ziemia, i będzie lud jak pastwa ognia” (Iz 9, 19)

„Zlękli się na Syjonie grzesznicy, obsiadł strach obłudników: któż z was będzie mógł mieszkać z

ogniem pożerającym? kto z was zamieszka z paleniem wiecznym?” (Iz 33, 14)

„Jest ogień aż do zguby pożerający i wszystkie rodzaje wykorzeniający” (Job 31, 12)

„Albowiem każdy ogniem będzie posolony i każda ofiara będzie przyprawiona solą” (Mk 9, 48)

„A udziałem bojaźliwych i niewiernych, godnych pogardy i zabójców, rozpustników i

czarowników, bałwochwalców i wszystkich kłamców będzie jezioro ogniem gorejące i siarką, to

jest śmierć wtóra” (Apok 21, 8)

„Pośle Syn Człowieczy aniołów swoich i zbiorą z królestwa Jego wszystkie zgorszenia i tych,

którzy czynią nieprawość. I wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów” (Mt

13, 41-42)

„Ma On wiejadło w ręku swoim i oczyści klepisko swoje, i zgromadzi pszenicę swą do gumna, a

plewy spali w ogniu nieugaszonym” (Mt 3, 12)

„Obecnie zaś nad niebiosami i ziemią roztacza opiekę to samo słowo Boże i zachowuje je na ogień

w dzień sądu i zgubę bezbożnych” (2 P. 3, 7)

V. Potępieni będą karani wszelkimi cierpieniami na zmysłach

„Zgromadzę na nich nieszczęścia i strzały Moje wystrzelam do nich” (Powt Pr 32, 23)

„Strącona jest do piekła pycha twoja, upadł trup twój; pod tobą pościelą mole, a przykryciem twoim

będą robaki” (Iz 14, 11)

„I wszelka boleść przypadnie nań” (Job 20, 22)

„Spotkają go wszystkie utrapienia i uciski, tak iż rzecze w ów dzień: Prawdziwie, iż nie jest Bóg ze

mną, spotkały mię te utrapienia” (Powt Pr 31, 17)

„Zaprowadził mię do ciemności, a nie do światłości. Tylko przeciw mnie się obrócił i obraca rękę

swą cały dzień” (Lam 3, 2-3)

„Więzami ciemności i długiej nocy spętani, (...) od wiecznej Opatrzności wygnani (...) Szum

zstępujący trwożył ich i osoby straszliwe ukazujące się lęku im dodawały. I żadna moc ognia nie

mogła dostarczyć im światła” (Mądr 17, 2-5)

„Oto słudzy Moi jeść będą, a wy łaknąć będziecie; oto słudzy Moi pić będą, a wy będziecie

spragnieni; oto słudzy Moi weselić się będą, a wy się zawstydzicie; oto słudzy Moi wykrzykiwać

będą z radości serdecznej, a wy będziecie wołać z boleści serca i ze skruszenia ducha wyć

będziecie” (Iz 65, 13-14)

„Najsroższy sąd będzie tym, którzy są przełożeni. Bo mały otrzyma miłosierdzie, ale mocarze

mocne męki cierpieć będą” (Mądr 6, 6-7)

„Głodem będą przymierać jak psy” (Ps 58, 7)

„Oto wołać będę cierpiąc gwałt, a nikt nie usłyszy; krzyczeć będę, a nie masz, kto by sądził. Drogę

moją ogrodził, i przejść nie mogę, a na ścieżce mojej ciemności położył. Złupił mię ze sławy mojej,

i zdjął koronę z głowy mojej. Zniszczył mię zewsząd i ginę, a jak wyrwanemu drzewu odjął

nadzieję moją” (Job 19, 7-10)

„W nocy wiercą boleści kości moje, a ci, którzy mię jedzą, nie śpią” (Job 30, 17)

„Wznawiasz przeciwko mnie świadków Twoich, i powiększasz gniew Twój na mnie, a męki walczą

przeciw mnie” (Job 10, 17)

„A sługę niepożytecznego wrzućcie w ciemności zewnętrzne: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”

(Mt 25, 30)

„Żuli języki swoje z bólu i bluźnili Bogu niebios z powodu bólu i ran swoich” (Apok 16, 10-11)

VI. Pan Bóg nie ma litości nad potępionymi, ale na wieki

będzie ich karał 6

„I rzekł do mnie (Pan Bóg – przyp. ks. P. L.): Napełniwszy ziemię nieprawością obrócili się, by

drażnić Mnie (...) Przeto i Ja będę czynił w zapalczywości; nie przepuści oko Moje ani się nie

zmiłuje, a gdy będą wołać do uszu Moich głosem wielkim, nie wysłucham ich” (Ez 8, 17-18)

„Wzgardziliście wszelką radą Moją i upomnień Moich zaniedbaliście: Ja też śmiać się będę w

waszym zatraceniu i urągać będę, gdy to na was przyjdzie, czegoście się bali” (Przyp 1, 25-26)

„A Zwycięzca w Izraelu nie przepuści, ani żalem się nie zmiękczy; bo nie jest człowiekiem, żeby

miał żałować” (1 Król 15, 29)

„W ciemnościach posadził mię (...) Obudował przeciwko mnie, żebym nie wyszedł, obciążył

okowy moje. Ale i gdy wołać będę i prosić, odrzuci modlitwę moją” (Lam 3, 6-8)

„Pan wszechmogący będzie się mścił na nich, w dzień sądu nawiedzi ich. Bo da ogień i robaki na

ciała ich, aby byli paleni i czuli aż na wieki” (Judt 16, 20-21)

„Jeśli cię ręka twoja albo noga twoja gorszy, odetnij ją i odrzuć precz od siebie. Lepiej ci jest

ułomnym i chromym wnijść do żywota, niż mając dwie ręce lub dwie nogi być wrzuconym w ogień

wieczny” (Mt 18, 8)

„Jeśli oko twoje gorszy cię, wyłup je: lepiej jest tobie wnijść do Królestwa Bożego jednookim, niż

dwoje oczu mając, być wrzuconym do piekła ognistego: gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie

gaśnie” (Mk 9, 46-47)

„I pójdą ci (tj. źli – przyp. ks. P. L. ) na mękę wieczną, a sprawiedliwi do żywota wiecznego” (Mt,

25, 46) „Będą męczeni we dnie i w nocy na wieki wieków („Męki ich trwać będą dzień i noc, przez

wieczność całą” – tłum. ks. S. K.) (Apok 20, 10)

„A anioł trzeci szedł za nimi wołając głosem donośnym: Jeśli kto odda cześć bestii i posągowi jej, a

znamię jej nosić będzie na czole albo na ręce, ten będzie pić wino gniewu Bożego, które zmieszane

jest ze szczerym winem w pucharze gniewu Jego, i będzie męczony ogniem i siarką w obecności

aniołów świętych i wobec Baranka. A dym męki ich wznosić się będzie w górę na wieki wieków.

Nie znajdą odpocznienia we dnie i w nocy ci, którzy oddawali cześć bestii i posągowi jej, i ci,

którzy nosili znamię jej imienia” (Apok 14, 9-11)

„Objawi się z nieba Pan Jezus z aniołami swej potęgi w płomieniu ognistym i wymierzać pocznie

zapłatę tym, którzy Boga nie znają i którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa

Chrystusa. Poniosą też karę zatracenia wiecznego i odtrącenia od oblicza Pana oraz chwały Jego” (2

Tes 1, 7-9)

VII. Zbawienną jest rzeczą pamiętać o piekle i lękać się tego ż 7

„We wszystkich sprawach twoich pamiętaj na ostatnie rzeczy twoje, a na wieki nie zgrzeszysz ( In

omnibus operibus tuis memorare novissima tua, et in aeternum non peccabis )” (Ekli 7, 40)

„Człowiek mądry we wszystkich rzeczach obawiać się będzie ( Homo sapiens in omnibus metuet )”

(Ekli 18, 27)

„Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi ( Beatus homo, qui semper est pavidus )” (Przyp 28,

14)

„Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego ( Horrendum est incidere in manus Dei viventis )”

(Hebr 10, 31)

„Służcie Panu w bojaźni, a radujcie się Mu ze drżeniem ( Servite Domino in timore, et exsultate ei

cum tremore ) (Ps 2, 11)

„Bo jeśli sprawiedliwy zaledwie może się zbawić, bezbożnik i grzesznik gdzież się ostoją?” (1 P. 4,

18)

„Do niczego się bowiem nie poczuwam, ale przez to nie jestem usprawiedliwiony, gdyż sędzią

moim jest Pan” (1 Kor 4, 4)

„Karcę ciało moje i do posłuchu przymuszam, abym snadź innych nauczając sam nie był

odrzucony”(1 Kor 9, 27)

„Bałem się bowiem Ciebie, żeś jest człowiek srogi: bierzesz, czegoś nie położył, i żniesz, czegoś

nie posiał” (Łk 19, 21)

„Bójcie się Tego, który może duszę, i ciało zatracić w piekle” (Mt 10, 28)

„Przeto, najmilsi moi, (...) nie tylko w czasie mej obecności, ale daleko więcej teraz, gdy jestem

nieobecny, ze drżeniem i bojaźnią o zbawienie wasze się troszczcie” (Filip 2, 12)

„I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie, oto szatan zapragnął, aby was przesiał jako pszenicę” (Łk 22,

31)

VIII. Grzesznicy zachowani na męki piekielne

„Umie Pan pobożnych z pokus wybawiać, a niesprawiedliwych na dzień sądny na mękę zachować.

Przede wszystkim tych: 1) którzy w pożądliwości ciału służą, 2) a zwierzchnością pogardzają. 3)

Zuchwalcy zarozumiali 4) nie lękają się zakładać sekt bluźnierczych (...) 5) Szczęście swoje

upatrując w codziennym używaniu są oni przez rozkosze swoje zakałą i plugastwem, a w

biesiadach dopuszczają się rozpusty z wami. 6) Oczy ich szukające ciągle cudzołóstwa i grzechu

uwodzą dusze niestateczne. 7) Synowie przekleństwa mają serce wyćwiczone w chciwości” (2 P 2,

9-14)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: