Gatunki drzew.doc

(48 KB) Pobierz

Gatunek, twardość, ciężar gatunkowy, barwa

 

             

Właściwości drewna

 

             

Obróbka

 

             

Zastosowanie

 

 

 

Akacja — grochodrzew

 

(Robinia pseudacacia)

 

Bardzo twarde, dość ciężkie.

 

 

 

Twardziel — żóltawozielona do złotobrązowej. Pasy i żyłki.

 

 

 

 

             

Wytrzymałe, średnio elastyczne. Nadaje się na części o kształtach giętych. Słabo kurczliwe.

 

 

 

W czasie suszenia łatwo pęka. Bardzo źle łupliwe. Źle przyjmuje gwoździe. Dobre do po­lerowania, trudne do wyprawiania (bejcowania).

 

 

 

 

 

 

 

             

Obróbka ostrymi narzędziami. Można gładko ostrugać i doskonale obrobić na tokarce.             

Elementy toczone. Elementy konstrukcyjne, czopy, umocnienia.

 

Balsa (Ochronna lagopus)

 

Bardzo miękkie, nadzwyczaj

 

lekkie.

 

Barwa przecięcia:

 

białobrązowa.

 

 

 

             

Sztywne, włókniste, bardzo elastyczne, nie kurczy się, doskonałe do cięcia, polerowania, wyprawiania (bejcowania). Źle trzyma gwoździe i wkrętki. Dobre do klejenia.             

Piłowanie, szczególnie piłą szerokozębną. Ostrugane wy­maga dobrego szlifowania.             

W modelarstwie okrętów nadaje się jedynie pokryte płótnem

 

Brzoza (Betula verrucosa)

 

Miękkie i dość lekkie.

 

 

 

 

Twardziel — żółtobrązowa do brązowej;

 

biel — białawy, w kierunku rdzenia żółtawy

 

 

 

 

 

             

Wytrzymałe, elastyczne, bardzo kurczliwe, łatwe do odkształcania. Nie łupliwe. Łatwo przyjmuje gwoździe. Można rzeźbić, polerować, wyprawiać.

 

             

Obróbka wszystkimi metoda­mi strugania, szlifowania. Toczenie na tokarce.

 

             

Detale rzeźbione. Nadbudówki pokładowe i jako materiał wypełniający.

 

 

 

Buk (Fagus sihatica)

 

Bardzo twarde, dość ciężkie.

 

Biel — czerwonawobiały lub

 

bladobrązowy.

 

 

 

             

Wytrzymałe, średnio elastyczne, można kształtować przez zginanie. Kurczliwe i skłonne do odkształceń. W czasie suszenia łatwo pęka. Bardzo źle łupliwe. Źle przyjmuje gwoździe. Trudne do rzeźbienia i formowania. Daje się doskonale polerować i wyprawiać.

 

             

Obróbka na tokarce wszystkimi praktycznymi metodami i dobrymi narzędziami. Doskonale można je malować i lakierować.

 

             

Toczone elementy pokładowe i konstrukcyjne.

 

 

 

Bukszpan (Buxus sempewirens)

 

Twarde jak kamień, bardzo ciężkie.

 

Biel — od jasnego do ciemno­żółtego.

 

 

 

             

Bardzo wytrzymałe, średnio elastyczne, bardzo kurczliwe. Bardzo źle łupliwe. Bardzo źle przyjmuje gwoździe. Trudne do rzeźbienia i formowania, ciężkie do polerowania i wyprawiania.

 

             

Obróbka ciężka ze względu na wielką twardość. Daje się doskonale wygładzić strugiem i szlifować. Bardzo dobra obróbka na tokarce.

 

             

Rzeźby dłutowane, elementy toczone. Rzeźbiony kadłub, wręgi, stępka.

 

 

 

Daglezja — jedlica zielona

 

(Pseodotsuga taxijolia)

 

Drewno o wąskich pierście­niach bieli jest bardzo miękkie. Drewno o szerokich pierście­niach bieli jest twarde. Lekkie. Twardziel — żółtawa, czerwo­nawo brązowa; biel — żółtawobiały.

 

             

Wytrzymałe, włókniste, elastyczne, mało kurczliwe. W czasie suszenia pęka. Drewno miękkie, łatwe do obróbki. Drewno twarde trudne do obróbki. Łatwo przyjmuje gwoździe i wkrętki. Można polerować i wyprawiać. Źle trzyma farbę

 

             

Obróbka odmiany miękkiej ostrymi narzędziami. Obróbka odmiany twardej wszystkimi metodami strugania.

 

             

Kadłub.

 

 

 

Dąb bezszypułkowy

 

(Quercus sessilis)

 

Twarde, dość ciężkie. Twardziel — żółtawobrązowa; biel — żółtawobiały

 

             

Wytrzymałe, włókniste, średnio elastyczne i giętkie. Dość kurczliwe, łatwo pęka w czasie suszenia. Łupliwe. Źle przyjmuje gwoździe. Trudne do rzeźbienia, formowania, polerowania i wyprawiania.

 

             

Obróbka dobrymi narzędzia­mi przy zastosowaniu wszyst­kich praktycznych metod.

 

             

Elementy rzeźbione, dłutowane. Elementy konstrukcyjne. Podstawa każdego modelu.

 

 

 

Dąb szypułkowy (Quercus pedunculata)

 

Twarde, dość ciężkie. Twardziel — żółtobrązowa; biel — żółtawobiały.

 

             

Wytrzymałe, włókniste, średnio elastyczne i giętkie. Dość kurczliwe, łatwo pęka w czasie suszenia. Łupliwe. Źle przyjmuje gwoździe. Trudne do rzeźbienia, formowania, polerowania i wyprawiania.

 

             

Obróbka dobrymi narzędziami przy zastosowaniu wszystkich praktycznych metod.

 

             

Elementy rzeźbione, dłutowane. Elementy konstrukcyjne. Podstawa każdego modelu.

 

 

 

Grab pospolity (Carpinus betulus)

 

Bardzo twarde. Ciężkie. Biel — od szarawobiałego do żółtawo białego.

 

             

Wytrzymałe, włókniste, elastyczne, bardzo kurczliwe i skłonne do odkształceń. W czasie suszenia łatwo pęka. Bardzo źle łupliwe. Źle przyjmuje gwoździe. Doskonale można je polerować i wyprawiać.

 

             

Obróbka utrudniona ze względu na twardość i zadry. Nie można gładko ostrugać. Długo wysycha.

 

             

Kadłub pełny, rzeźbiony. Podstawa modelu. Czopy, kliny, elementy konstrukcyjne.

 

 

 

Grusza (Pirus communis)

 

Twarde, dość ciężkie.

 

Biel — czerwonawo brązowy z błyszczkami.

 

 

 

             

Wytrzymałe, mało elastyczne, bardzo kurczliwe i łupliwe. Łatwo przyjmuje gwoździe. Można rzeźbić, formować, polerować. Łatwo wyprawiać.

 

             

Struganie, polerowanie.

 

             

Elementy rzeźbione i toczone-Wszystkie części potrzebne do budowy modelu.

 

 

 

Jesion wyniosły (Fraxinus excehior)

 

Twarde, dość ciężkie.

 

Biel — czerwonawo brązowy z błyszczkami.

 

 

 

             

Wytrzymałe, włókniste, elastyczne, giętkie, duża skłonność do odkształcania się, źle łupliwe. Źle przyjmuje gwoździe. Ciężkie do rzeźbienia i formowania. Trudne do wyprawiania (bejcowania).

 

             

Obróbka ostrymi narzędziami.

 

             

Elementy konstrukcyjne, wzmocnienia, czopy widoczne i niewidoczne

 

 

 

Jodła biała (Abies alba)

 

Bardzo miękkie i lekkie.

 

Biel — żółto czerwonawy aż do białego.

 

 

 

             

Wytrzymałe i elastyczne, nie kurczy się, łatwo się odkształca i pęka (pęknięcia pierścieniowe). Dobrze przyjmuje gwoździe, łatwe do strugania, rzeź­bienia, polerowania i wyprawiania (bejcowania).

 

             

Obróbka wszystkimi ostrymi narzędziami.

 

             

Kadłub pełny, rzeźbiony prostych modeli.

 

 

 

Kasztan jadalny (Castanea satwa)

 

Twarde, dość lekkie. Twardziel — od jasnego do ciemnego brązu; biel — brudno biały

 

             

Sztywne, bardzo włókniste, elastyczne, giętkie, mało kurczliwe, łatwo się odkształca. Łatwo pęka w czasie suszenia. Łupliwe, łatwo przyjmuje gwoździe. Można rzeźbić, polerować i wyprawiać

 

             

Obróbka wszystkimi metodami strugania.

 

             

Rzeźbione i toczone detale na kadłubie i nadbudówkach pokładowych.

 

 

 

Kasztanowiec (Aesculus hippocastanum)

 

Bardzo miękkie i lekkie. Biel — żółtawobiały.

 

             

Sztywne, bardzo włókniste, mało elastyczne, można kształtować przez zginanie. Słabo kurczliwe, łupliwe. Dobrze trzyma gwoździe i wkrętki. Można polerować i wyprawiać (bejcować).

 

             

Obróbka strugarkami. Daje nierówne wióry. Obróbka ter­miczna powierzchniowa

 

             

Części kadłuba i nadbudówek.

 

 

 

Klon (Acer platanoides)

 

Twarde, dość lekkie.

 

Twardziel — czerwonawo biała:

 

biel — żółtawobiały.

 

 

 

             

Wytrzymałe, elastyczne, średnio kurczliwe, skłonne do odkształceń. Przy suszeniu łatwo pęka. Nie łupliwe, źle przyjmuje gwoździe. Trudne do rzeźbienia, łatwe do polerowania i wyprawiania (bej­cowania). Trudne do klejenia.

 

             

Obróbka wszystkimi metoda­mi strugania. Uwaga: przy obróbce maszynami szybko­obrotowymi grzeje się aż do momentu zapłonu.

 

             

Detale toczone, rzeźbione, trwałe. Kadłub i nadbudówki pokładowe.

 

 

 

Limba (Pinus Cembra)

 

 

Bardzo miękkie i lekkie.

 

 

Twardziel jasno czerwono brązowa; biel – jasnożółty;

 

             

Wytrzymałe, w miarę elastyczne, nie kurczy się, łatwo łupliwe, dobrze przyjmuje gwoździe, łatwe do strugania, polerowania i wyprawiania (bejcowania)

 

             

Struganie, piłowanie, klejenie i obróbka każdym narzędziem. Opalanie, obróbka termiczna.

 

             

Maszty i reje

 

 

 

Lipa (Tilia cordata)

 

Bardzo miękkie i lekkie.

 

Biel — białożólty lub czerwonawo biały.

 

 

 

             

Wytrzymałe, bardzo elastyczne. Można kształtować przez zginanie. Silna kurczliwość. Łatwo pęka. Łatwo przyjmuje gwoździe i wkrętki. Dobrze daje się rzeźbić. Nie można polerować. Źle znosi wyprawianie (bejcowanie).

 

             

Obróbka strugarkami, daje równe wióry. Rzeźbienie i kształtowanie we wszystkich kierunkach.

 

             

Części rzeźbione, wszystkie detale, we wszystkich fazach budowy modelu. Może być zastąpione przez klon.

 

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin